Home Donate New Search Gallery Reviews How-To Books Links Workshops About Contact
The Zone System
My biggest source of support for this free website is when you use those or any of these links when you get anything, regardless of the country in which you live – but I receive nothing for my efforts if you buy elsewhere. Nie jestem NPR; nie dostaję żadnych rządowych jałmużny i nie uruchamiam żadnych dysków z zastawem, aby wesprzeć moje badania, więc proszę, zawsze używaj któregokolwiek z tych linków, aby uzyskać najlepsze ceny i usługi, kiedy cokolwiek kupujesz. Dzięki za pomoc w pomaganiu mi w pomaganiu Tobie! Ken.
Czerwiec 2013 Lepsze zdjęcia Nikon Canon Fuji LEICA Wszystkie recenzje
NOWOŚĆ: Zone System Film Speed Calibration12 luty 2016
Wprowadzenie top
Intro Specs Performance Compared Usage Recommendations More
Adorama płaci najwyższe dolary za twój używany sprzęt.
Używam tych sklepów. Nie mogę ręczyć za reklamy poniżej.
Strefy to poziomy światła i ciemności.
System Strefowy to system, dzięki któremu rozumiesz i kontrolujesz każdy poziom światła i ciemności, aby uzyskać najlepszą korzyść. Działa on w technice cyfrowej tak samo jak w przypadku klisz. Posiadanie systemu pozwala na zrozumienie i kontrolę, zamiast przyjmowania wszystkiego, co się da. Ansel Adams został zapytany w latach 50-tych, czy jego zdaniem system strefowy jest nadal aktualny w tym nowoczesnym świecie. Odpowiedział: „Jeśli nie używasz Systemu Stref, to jakiego systemu użyjesz, by wiedzieć, co masz, gdy fotografujesz?”
Jest wiele sposobów, by ocenić, co otrzymasz w końcowej odbitce lub na wyświetlaczu, gdy fotografujesz. System Stref jest jednym ze sposobów, aby wszystko ogarnąć. Kiedy wiesz, co otrzymasz, możesz dokonywać zmian podczas fotografowania, aby zoptymalizować końcowe wydruki.
System Stref ma zastosowanie tak samo do fotografii kolorowej, cyfrowej i wideo, jak i czarno-białej. Ansel Adams pokazuje nam nawet w Negatywie, jak używać go z aparatami typu point and shoot!
Ansel Adams postanowił podzielić zakres pomiędzy bielą a czernią na około dziesięć stref. Każda z nich jest oddalona od siebie o jeden stopień f/stop. Film kolorowy i cyfrowy mają mniejszą liczbę stref, ale to nie jest ważne. Ważne jest zrozumienie, jak te strefy odnoszą się do siebie nawzajem i jak zmieniają się na każdym etapie procesu fotograficznego.
Od lat dwudziestych do sześćdziesiątych XX wieku system strefowy wymagał zazwyczaj dziwnego wywoływania filmów, ponieważ ludzie wywoływali klisze po jednym ujęciu i drukowali na papierach o stałym kontraście. Było to uciążliwe.
W latach 70. do dziś System Strefowy dla filmu stał się bardziej zaangażowany w drukowanie, ponieważ ludzie mieli tendencję do kręcenia rolek filmu, które były wywoływane wszystkie naraz i drukowane na papierze o zmiennym kontraście.
W przypadku aparatów cyfrowych w latach 2000 System Strefowy skupia się bardziej na zrozumieniu, jak aparaty cyfrowe reagują na różne poziomy światła i ciemności. System Stref jest podstawą zrozumienia polecenia Curves w PhotoShopie. W aparatach cyfrowych ustawiasz kontrast w aparacie lub robisz tak jak ja i pozwalasz, aby aparat robił to automatycznie.
Największą zaletą zrozumienia Systemu Stref jest zrozumienie, co się dzieje. Będziesz mógł skoncentrować się na robieniu świetnych zdjęć, zamiast martwić się o drobne rzeczy, takie jak technika i ekspozycja.
Cyfrowe aparaty nie wymagają już mierników punktowych. Mierniki punktowe były używane do oceny obiektów przed ich sfotografowaniem. Był to jedyny sposób, w jaki mogliśmy przewidzieć, jak dokładnie naświetlić, wywołać i wydrukować zdjęcie, zanim zrobiliśmy ekspozycję na filmie. Dziś zamiast tego mamy histogramy i wyświetlacze LCD. Dzisiaj używam cyfrowego aparatu fotograficznego zamiast miernika punktowego, aby ocenić to lepiej niż miernik punktowy dla mojego aparatu widokowego!
To powiedziawszy, pozwól mi zaoferować, że reszta tej strony została napisana w 1999 roku, kiedy napisałem ją, aby zastosować do kolorowych slajdów.
System Strefowy pozwala na uzyskanie właściwej ekspozycji za każdym razem bez zgadywania. Nie wymaga on od Ciebie żadnego specjalnego wywoływania filmu i nigdy nie musisz tracić czasu na bracketing. Czyż nie jesteś zainteresowany?
System Strefowy jest bardzo ważny do zrozumienia, szczególnie dla kolorowych slajdów.
Dzisiaj System Strefowy to staranne i analityczne ustawienie ekspozycji. Prawie nikt już nie wykonuje specjalnych wywołań dla każdego negatywu.
Nauczyłem się tego wszystkiego z książki Ansela Adamsa „The Negative”. Omawia on System Strefowy do użytku z kolorowym filmem i aparatami typu point-and-shoot, także.
Ansel Adams, „The Negative”
Ansel pracował w czasach, gdy każdy kręcił filmy w arkuszach, wywoływane indywidualnie ręcznie, i gdy jedynymi przyzwoitymi papierami były papiery o stałym kontraście.
Więc oczywiście sugerował, by podkręcać wywoływanie każdego arkusza, by drukować na papierze klasy 2.
Dzisiaj większość ludzi kręci filmy kolorowe lub w rolkach, a papiery o zmiennym kontraście są jednymi z najlepszych dostępnych papierów. Dlatego niestandardowe wywoływanie każdego obrazu po prostu nie ma miejsca! Dziś zazwyczaj używamy standardowego wywoływania i zmiennego kontrastu w druku.
Nawet Ilford zaleca dziś to, co ja robię dla negatywów kolorowych i czarno-białych: upewnij się, że uzyskasz wystarczającą ekspozycję w cieniach, wywołaj film normalnie, a następnie użyj papieru o zmiennym kontraście do odbitek, jeśli potrzebujesz.
Dla koloru zawsze używa się standardowego wywoływania. Jeśli próbujesz zmieniać czas wywoływania, kolory bardzo się spieprzą. Próbowałem z Velvią i zgadnij co: ogólny kontrast pozostaje prawie niezmieniony nawet przy przesunięciu o plus lub minus dwa stopnie! Zmienił się DMax i poziom cieni, ale kontrast aktywnego obrazu był mniej więcej taki sam. Co gorsza, balans kolorów staje się paskudnie cyjanowy przy pociągnięciu. Kolor nabiera miłego ciepła z pchnięciem, chociaż tylko pcham kiedy potrzebuję prędkości.
Tutaj są moje szybkie sugestie:
METRY dużo więcej tutaj
Jeśli strzelasz nowoczesną lustrzanką, użyj twojego wbudowanego miernika w Matrycy (Nikon) lub ewaluacyjny (Canon) i zapomnij o większości z tego. Będziesz musiał wiedzieć, kiedy skompensować nieco swój miernik, ale poza tym wszystkie systemy matrycowe i ewaluacyjne automatycznie włączają System Strefowy.
Mam stronę o tym, jak używać wbudowanych mierników punktowych Nikona tutaj.
Jeśli fotografuję aparatem bez miernika, używam tych samych mierników, które robił Ansel i które można jeszcze dzisiaj kupić. Używam albo Pentax Spotmeter V (analogowy) albo Pentax Digital spotmeters. Cyfrowy jest mniejszy i używam go do dziś, tak jak Ansel na końcu. Model analogowy jest bardziej precyzyjny i łatwiejszy do odczytania i interpretacji, jednak jest większy i delikatniejszy. Mierniki Pentaxa są lepsze od skomplikowanych, zagmatwanych i droższych modeli Gossena i Sekonic.
KOLOROWE NEGATYWY
Dla kolorowych negatywów wykonywanych przez większość amatorów wystarczy ustawić aparat na automatykę i do dzieła! Dzisiejsze filmy mają tyle swobody, że po prostu można o tym zapomnieć. Szczerze mówiąc, próbowałem fotografować tę samą scenę przy normalnym naświetleniu i prześwietloną o PIĘĆ STOPNI na Fuji 800 i na moich odbitkach nie jestem w stanie powiedzieć, które było które. Nigdy nie niedoświetlaj, to prowadzi do mętnych, matowych cieni. Prześwietlenie o kilka stopni może nieco zwiększyć kontrast i nasycenie. Jeśli kolor jest dla Ciebie tak ważny jak dla mnie, to o ile nie drukujesz swoich prac, rób slajdy, a nie odbitki. Zobacz stronę poświęconą filmom, aby uzyskać te informacje.
B&W NEGATYWACH
To samo dotyczy koloru! Amatorzy za bardzo się tym przejmują. Proponuję dodać jeden stopień więcej do ekspozycji i dodać żółty filtr. Spróbuj tego i bądź zdumiony! Szczegóły znajdziesz na mojej stronie poświęconej filmom, zaczynając tutaj.
Jeśli chcesz się w to zagłębić, sugeruję użycie miernika punktowego i ustawienie ciemniejszej części obrazu na -1 lub -2 stopnie ekspozycji, co jest równoznaczne z powiedzeniem Strefa IV lub Strefa III. Zobacz więcej na dole tej strony, również.
COLOR SLIDES
Na razie musisz wiedzieć, że jeśli używasz czegokolwiek innego niż nowoczesna lustrzanka z matrycą lub miernikiem ewaluacyjnym, musisz dodać lub odjąć ekspozycję w zależności od tego, jak jasny lub ciemny jest obiekt. Użyj miernika punktowego lub centralnego ważonego i dodaj ekspozycję dla jasnych obiektów lub obszarów, a odejmij dla ciemnych. PROSTE!
Oto, ile należy dodać lub odjąć przy użyciu miernika centralnego lub punktowego:
-3 stopnie (Strefa II): Twój film slajdowy staje się tutaj całkiem czarny. Nie rób tego, chyba że chcesz, aby coś było całkowicie czarne. Tak, można dostrzec pewne szczegóły na Velvii nawet przy -4 stopniach (Strefa I), ale powodzenia w próbach drukowania.
-2 stopnie (Strefa III): Tutaj ustawiane są normalne cienie w krajobrazach. Będziesz z tego często korzystał. Jest to mniej więcej tyle niedoświetlenia, ile można użyć i nadal zachować szczegóły. Na przykład, wykonaj punktowy odczyt cienia i ustaw aparat tak, by niedoświetlić ten punkt cienia o dwa stopnie. Jeśli będziesz miał szczęście, wszystko inne wpadnie na właściwą ekspozycję. Tak naprawdę nie potrzebujesz szczęścia: użyj swojego miernika punktowego, aby upewnić się, że przy ustawionej ekspozycji wszystko inne wypadnie tam, gdzie powinno według tego wykresu.
-1 Stop (Strefa IV): Bardzo niewiele rzeczy jest tu ustawionych. To jest ciemny środkowy ton, jak pomalowana na czerwono stodoła.
Normalna ekspozycja (Strefa V): W tym miejscu ustawia się średnie tony lub szarą kartę. Czasami północne niebo jest ustawione na normalną ekspozycję (+-0). Co dziwne, w wielu scenach nie ma środkowego tonu, dlatego też mierniki punktowe zwykle nie mogą być używane bez znajomości systemu stref. Czasami pada tu zielona trawa.
+1 Stop (Strefa VI): Średnio jasne części obrazu. Tutaj trafia skóra i granitowe skały. Dla większości zdjęć krajobrazów jasne skały będą ustawione tutaj, a cienie na -2 stopnie. Jasny żółty jest ustawiony na +2/3 stopnie.
+2 stopnie (Strefa VII): Białe rzeczy, takie jak śnieg i płachty białego Fome-cor są ustawione tutaj.
+2.7 Stopni (Strefa VIII): W tym miejscu film slajdów staje się przezroczysty.
Tak oto strefy klasycznego systemu strefowego odpowiadają analogowemu wykresowi słupkowemu na mierniku ekspozycji:
Strefa II = -3 stopnie
Strefa III = -2 stopnie
Strefa IV = -1 stopień
Strefa V = +- 0 stopni
Strefa VI = +1 stopień
Strefa VII = +2 stopnie
Strefa VIII = +3 stopnie
Jeśli masz szczęście, wszystkie elementy na zdjęciu będą się mieścić w zakresie od -2 do +2. Zazwyczaj nie. Przykro mi.
Jeśli twój miernik punktowy powie ci, że cienie są ciemniejsze niż -2 stopnie, oznacza to po prostu, że będą dość czarne, a jeśli biel będzie zbyt gorąca niż +2, będzie całkowicie biała lub czysta.
Film slajdowy zwykle staje się czysty przy +2,5 stopniach. Zazwyczaj zaczyna się robić mętny poniżej -2 stopni, choć na Velvii można jeszcze zobaczyć rzeczy do -4 stopni.
Musisz myśleć jak malarz i zadać sobie pytanie, na jakim poziomie tonalnym chcesz, aby każda część obrazu została oddana. Musisz mieć kontrolę, a System Stref pozwala Ci ją mieć. W przeciwnym razie po prostu będziesz się łudził, że Twoje zdjęcia „wyjdą”. Z Systemem Stref będziesz wiedział, kiedy musisz zmienić swoje oświetlenie.
Problemy
Będzie wiele okazji w naturze, gdzie Bóg nie umieszcza zakresu światła tam, gdzie chcesz. System Strefowy jest tu przydatny, ponieważ zanim zmarnujesz dużo filmu, informuje cię, że prawdopodobnie dostaniesz śmieci i dzięki temu możesz odpowiednio zaplanować lub zmienić oświetlenie lub filtrację.
Co zrobisz, jeśli najjaśniejsze i najciemniejsze części sceny są poza zasięgiem twojego filmu, zazwyczaj +- 2 lub 3 stopnie?
Proste: musisz jakoś zmienić oświetlenie. Jeśli masz scenę o bardzo wysokim kontraście, nie ma prawidłowej ekspozycji i nigdy nie uzyskasz tego, co chcesz.
To jest miejsce, w którym wielu amatorów się gubi: ekspozycja nie może poprawić złego światła. OK, nic nie może naprawić złego światła. Musisz na nie poczekać. Fotografia wymaga cierpliwości. Możesz wypróbować filtr o stopniowanej gęstości obojętnej, który często pomaga sprowadzić zbyt jasne niebo lub zbyt ciemny pierwszy plan. Oto przykład jednego z nich.
Niektórzy ludzie próbują podrasować rozwój, aby zrekompensować kiepskie światło. O wiele lepiej jest naprawić światło. Zignoruj pokusę podrasowania wywoływania; to dlatego w Hollywood podciągamy trzy ciężarówki sprzętu oświetleniowego, by oświetlić scenę w plenerze.
Jeśli robisz własne wywoływanie, system strefowy staje się o wiele bardziej skomplikowany, jeśli chcesz dostosować ekspozycję i wywoływanie, by spróbować dopasować zakres sceny do zakresu filmu. Było to popularne w fotografii czarno-białej, zanim pojawił się dobry papier o zmiennym kontraście, jak za czasów Ansela. Dziś czarno-biali fotografowie upewniają się, że naświetlają wystarczająco dużo dla cieni (upewnij się, że wszystko, dla czego potrzebujesz szczegółów, jest naświetlone na poziomie nie mniejszym niż -2 stopnie), a następnie używają niższego ustawienia kontrastu dla swojego papieru.
Jeśli pytasz, nie, nie mam pojęcia, jak Ansel uzyskał dziesięć stref. Dzisiaj mamy tylko około siedmiu. OK, właściwie to wiem, jak on uzyskał dziesięć stref: Ansel używał mniejszej liczby wywołań i wolniejszych prędkości dla swoich negatywów, niż przewiduje producent. Dziś nie możemy tego zrobić z kolorem. Możesz to zrobić w czerni i bieli, ale musisz wykonać wiele niestandardowych testów i wywołań.
W czasach Ansela wszyscy kręcili filmy w arkuszach i używali papieru z gradacją. Dlatego sensowne było wywoływanie każdego arkusza inaczej, aby można było go wydrukować na papierze 2 klasy.
Dzisiaj ludzie kręcą filmy w rolkach (Nikon czy Mamiya) i muszą wywoływać całą rolkę w ten sam sposób. Używa się papierów VC (variable contrast) do kontroli kontrastu, a nie do wywoływania.
Kolor zawsze wywoływany jest w ten sam sposób, w przeciwieństwie do czarno-białego. Zmiana czasu wywoływania dla koloru często psuje wszystkie balanse kolorów.
Popychałem i wyciągałem Velvię i widziałem niewielkie zmiany kontrastu. Kolory się zmieniają i poziom czerni się zmienia, ale kontrast się nie zmienia, jak w przypadku filmu czarno-białego.
Musisz sam zmieniać światło lub czekać, aż zrobi to Bóg. To jest sztuka. Tylko twoje serce może ci powiedzieć, co robić. Musisz wiedzieć, na jakim poziomie chcesz, aby różne jasne i ciemne obszary renderować, tak jak malarz musi zdecydować, jakie kolory wziąć z jej palety. Nie ma pisemnych recept na dobre zdjęcia. Ansel dość dobrze opisał to w swoich książkach.
Testowanie właściwej prędkości filmu
Czytelnik pyta, jak to ustalić, jakbym miał dla niego jakąś liczbę. Dla prawdziwego B&W, nie czytasz numerów ISO z pudełka. Idealnie jest testować samemu.
Będziesz potrzebował densytometru, ale nie martw się; każde przyzwoite laboratorium ma taki i zrobi dla Ciebie te odczyty, jeśli ładnie poprosisz.
Najpierw musisz ustawić rozwój tak, aby współczynnik kontrastu wynosił około 0.71, a następnie przetestować szybkość.
Jak już będziesz miał obliczony czas rozwoju (lub użyjesz tego, co laboratorium używa dla Ciebie), strzelaj do szarej karty przy kilku ISO. Prawidłowe ISO dla Ciebie to ISO, które daje gęstość o 0.75 ciemniejszą niż base+fog podczas fotografowania tej szarej karty.
Jeśli to Cię przerasta, po prostu strzelaj z żółtym filtrem i ustaw ISO o wartości połowy znamionowej ISO, lub z pomarańczowym filtrem na zewnątrz i ISO o wartości jednej czwartej wartości znamionowej.
Wykonaj swoje testy przez dowolne filtry, których chcesz użyć. W ten sposób Twój system jest całkowicie skalibrowany jako system i możesz używać przetestowanych ISO dla każdego filtra – dla doskonałych rezultatów!
© Ken Rockwell. Wszelkie prawa zastrzeżone. Tous droits réservés. Alle Rechte vorbehalten.
Help me help you top
Wspieram moją rosnącą rodzinę poprzez tę stronę internetową, tak szaloną, jak może się to wydawać.
Największą pomocą jest użycie któregokolwiek z tych linków, gdy otrzymujesz cokolwiek, niezależnie od kraju, w którym mieszkasz. To Cię nic nie kosztuje, a jest to największe źródło wsparcia dla tej strony, a więc i dla mojej rodziny. Te miejsca mają najlepsze ceny i usługi, dlatego korzystam z nich od czasu, zanim ta strona zaczęła istnieć. Polecam je wszystkie osobiście.
Jeśli znajdziesz tę stronę tak pomocną jak książka, którą musiałeś kupić lub warsztaty, które musiałeś wziąć, nie krępuj się pomóc mi dalej pomagać wszystkim.
Jeśli dostałeś swój sprzęt przez jeden z moich linków lub pomogłeś w inny sposób, jesteś rodziną. To wspaniali ludzie tacy jak Ty, którzy pozwalają mi na dodawanie do tej strony w pełnym wymiarze godzin. Dzięki!
Jeśli jeszcze nie pomogłeś, proszę, zrób to i rozważ pomoc mi poprzez darowiznę $5.00.
Jako że ta strona jest chroniona prawami autorskimi i formalnie zarejestrowana, robienie kopii, szczególnie w formie wydruków do użytku osobistego jest niezgodne z prawem. Jeśli chcesz zrobić wydruk do użytku osobistego, otrzymasz jednorazowe pozwolenie tylko wtedy, gdy zapłacisz mi $5.00 za wydruk lub jego część. Dziękuję!