Ton, jednostka wagi w systemie avoirdupois równa 2 000 funtów (907,18 kg) w Stanach Zjednoczonych (tona krótka) i 2 240 funtów (1 016,05 kg) w Wielkiej Brytanii (tona długa). Tona metryczna używana w większości innych krajów to 1 000 kg, co odpowiada 2 204,6 funtom avoirdupois. Termin wywodzi się od tun, oznaczającego dużą beczkę używaną w handlu winem i nazwaną z francuskiego tonnerre, czyli „grzmot”, z kolei nazwaną tak z powodu dudnienia, jakie wydawała podczas toczenia. Ton oznaczał dowolnie dużą wagę, aż został ustandaryzowany na 20 stukilogramów, chociaż całkowita waga mogła wynosić 2,000, 2,160, 2,240 lub 2,400 funtów (od 907.18 do 1088.62 kg) w zależności od tego, czy odpowiadający stukilogram zawierał 100, 108, 112 lub 120 funtów.
Ton, jako jednostka objętości, może również odnosić się do pojemności ładunkowej statków lub do samego ładunku. Tonę rejestrową definiuje się jako 100 stóp sześciennych, tonę towarową lub pomiarową jako 40 stóp sześciennych; starsza miara wyporności statku opierała się na objętości jednej tony wody morskiej, czyli 35 stóp sześciennych. Różne tony pojemności istniały dla konkretnych towarów, takich jak angielska tona wody, używana do mierzenia produktów naftowych i równa 224 galonom Brytyjskiego Systemu Imperialnego; tona drewna o pojemności 40 stóp sześciennych; oraz tona pszenicy o pojemności 20 amerykańskich buszli.
.