Tractor

A tractor is a vehicle designed to provide a high tractive effort (pulling force) at slow speeds, in order to haul a trailer or machinery used in agriculture or construction. The term tractor is derived from the Latin trahere, which means „to pull.”

Most commonly, the word „tractor” is used to describe the distinctive farm vehicle. The farm tractor is used for pulling or pushing agricultural machinery or trailers, for plowing, tilling, disking, harrowing, planting, and similar tasks. In Canada and the United States, the word is also used to refer to a road tractor. Other common uses of the term include the lawn tractor and the power unit of a semi-trailer truck.

Farm tractor

Historia

Pierwszymi narzędziami rolniczymi z napędem na początku XIX wieku były przenośne silniki – silniki parowe na kołach, które mogły być wykorzystywane do napędzania mechanicznych maszyn rolniczych za pomocą elastycznego pasa. Około 1850 r. na ich podstawie powstały pierwsze silniki trakcyjne, które zostały powszechnie zastosowane w rolnictwie. Tam, gdzie pozwalały na to warunki glebowe, jak w Stanach Zjednoczonych, ciągniki parowe były wykorzystywane do bezpośredniego napędu pługów, ale w Wielkiej Brytanii silniki do orki były wykorzystywane do orki ciągniętej przez liny. Parowe silniki rolnicze pozostawały w użyciu przez cały XX wiek, do czasu opracowania niezawodnych silników spalinowych.

W 1892 roku John Froelich zbudował w Clayton County w stanie Iowa pierwszy praktyczny ciągnik napędzany benzyną, ale sprzedano tylko dwa. Dopiero w 1911 roku, kiedy Twin City Traction Engine Company opracowała projekt ciągnika, odniósł on sukces.

W Wielkiej Brytanii, pierwszą odnotowaną sprzedażą ciągnika był spalający olej silnik Hornsby-Ackroyd Patent Safety Oil Traction w 1897 roku. Jednak pierwszym komercyjnie udanym projektem był trójkołowy ciągnik Ivel Dana Albone’a z 1902 roku. W 1908 roku firma Saundersons z Bedford wprowadziła czterokołową konstrukcję i stała się największym producentem traktorów poza USA.

Choć początkowo niepopularne, te napędzane benzyną maszyny zaczęły zdobywać uznanie w latach 1910, kiedy stały się mniejsze i bardziej przystępne cenowo. Henry Ford wprowadził Fordsona, pierwszy masowo produkowany traktor, w 1917 roku. Wyprodukowany w Stanach Zjednoczonych, Irlandii, Anglii i Rosji, Fordson posiadał 77% rynku amerykańskiego do roku 1923. Fordson zrezygnował z ramy, wykorzystując siłę bloku silnika do utrzymania maszyny w całości. Do lat dwudziestych XX wieku ciągniki z silnikiem spalinowym zasilanym benzyną stały się normą.

Klasyczny ciągnik rolniczy to prosty, otwarty pojazd z dwoma bardzo dużymi kołami napędowymi na osi umieszczonej poniżej i nieco za pojedynczym siedzeniem. Siedzenie i kierownica znajdują się konsekwentnie w środku pojazdu. Silnik umieszczony jest przed kierowcą, a dwa koła skrętne znajdują się pod komorą silnika. Ta podstawowa konstrukcja pozostała niezmieniona przez wiele lat, ale wszystkie nowoczesne modele są wyposażone w zamknięte kabiny ze względu na bezpieczeństwo i komfort operatora.

Początkowo pługi i inne urządzenia były łączone za pomocą dyszla lub zastrzeżonego systemu łączącego; zanim Harry Ferguson opatentował zaczep trzypunktowy. Niedawno wygasł patent firmy Bobcat na połączenie z ładowaczem czołowym, a ciągniki kompaktowe są obecnie wyposażane w szybkozłącza do ładowaczy czołowych.

Operacja

Nowoczesne ciągniki rolnicze mają zazwyczaj pięć pedałów nożnych dla operatora na podłodze ciągnika. Pedał po lewej stronie to sprzęgło. Operator naciska na ten pedał, aby rozłączyć skrzynię biegów w celu zmiany biegów lub zatrzymania ciągnika. Dwa pedały znajdujące się po prawej stronie to hamulce. Lewy pedał hamulca zatrzymuje lewe tylne koło, a prawy pedał hamulca robi to samo z prawą stroną. To niezależne hamowanie lewego i prawego koła wspomaga sterowność ciągnika, gdy napędzane są tylko dwa tylne koła. Dzieje się tak zazwyczaj, gdy konieczne jest wykonanie ciasnego skrętu. Dzielony pedał hamulca jest również używany w błocie lub na miękkim podłożu do kontrolowania opony, która obraca się z powodu utraty przyczepności. Operator naciska oba pedały razem, aby zatrzymać ciągnik. W przypadku ciągników z dodatkowym napędem na przednie koła operacja ta często powoduje włączenie mechanizmu różnicowego blokującego 4 koła, co pomaga zatrzymać ciągnik podczas jazdy z prędkością drogową.

Piąty pedał znajdujący się tuż przed siedzeniem uruchamia blokadę tylnego mechanizmu różnicowego (blokadę dyferencjału), która zapobiega poślizgowi kół. Mechanizm różnicowy pozwala zewnętrznemu kołu poruszać się szybciej niż wewnętrznemu podczas skrętu. Jednak w warunkach trakcji na miękkiej nawierzchni ten sam mechanizm mógłby pozwolić na poślizg jednego koła, uniemożliwiając tym samym trakcję drugiego. Blokada mechanizmu różnicowego unieważnia to, powodując, że oba koła zapewniają równą trakcję. Przed wykonaniem skrętu należy odblokować mechanizm różnicowy, zazwyczaj poprzez ponowne naciśnięcie pedału hamulca, ponieważ ciągnik nie może wykonać skrętu z włączoną blokadą dyferencjału.

Pedał znajdujący się najdalej po prawej stronie to przepustnica nożna. W odróżnieniu od układu stosowanego w samochodach, może być on również sterowany za pomocą dźwigni ręcznej („przepustnica ręczna”). Pomaga to w zapewnieniu stałej prędkości podczas pracy w terenie. Pomaga to również zapewnić stałą moc ciągnikom stacjonarnym, które obsługują narzędzie za pomocą wału lub pasa. Przepustnica nożna daje operatorowi bardziej zbliżoną do samochodowej kontrolę nad prędkością ciągnika podczas pracy na drodze. Jest to cecha nowszych ciągników; starsze ciągniki często nie posiadały tej funkcji. W Wielkiej Brytanii obowiązkowe jest używanie pedału nożnego do kontrolowania prędkości obrotowej silnika podczas jazdy po drogach. Niektóre ciągniki, zwłaszcza te przeznaczone do pracy w rzędach, są wyposażone w pedał „de-acceleratora”, który działa odwrotnie niż przepustnica samochodowa, tzn. pedał jest wciskany w celu spowolnienia silnika. Ma to na celu umożliwienie precyzyjnej kontroli nad prędkością ciągnika podczas manewrowania na końcu rzędów upraw na polach – prędkość robocza silnika jest ustawiana za pomocą przepustnicy ręcznej, a jeśli operator chce zwolnić ciągnik, aby skręcić, musi po prostu nacisnąć pedał, skręcić i zwolnić go po zakończeniu skrętu, zamiast zmieniać ustawienie przepustnicy ręcznej dwukrotnie podczas manewru.

Moc i przekładnia

Nowoczesne ciągniki rolnicze wykorzystują duże silniki wysokoprężne, których moc waha się od 18 do 575 koni mechanicznych (15 do 480 kW). Ciągniki można ogólnie sklasyfikować jako ciągniki z napędem na dwa koła, z napędem na dwa koła i wspomaganiem przednich kół, z napędem na cztery koła (często z przegubowym układem kierowniczym) lub ciągniki gąsienicowe (z dwoma lub czterema napędzanymi gąsienicami gumowymi). Odmianami klasycznego stylu są niewielkie traktorki do koszenia trawy oraz ich bardziej wydajni i wytrzymali kuzyni, traktory ogrodowe, których moc wynosi od około 10 do 25 KM (7,5-18,6 kW) i które są wykorzystywane do mniejszych zadań w gospodarstwie, koszenia trawy i pielęgnacji krajobrazu. Ich rozmiar – zwłaszcza w przypadku nowoczesnych ciągników – oraz mniejsze prędkości są powodem, dla którego kierowcy powinni zachować ostrożność, gdy napotkają ciągnik na drodze.

Większość ciągników posiada środki do przenoszenia mocy na inną maszynę, taką jak prasa, rozdrabniacz lub kosiarka. Wczesne ciągniki wykorzystywały pasy owinięte wokół koła zamachowego do napędzania urządzeń stacjonarnych. Nowoczesne ciągniki wykorzystują wałek odbioru mocy (PTO) do przenoszenia mocy obrotowej na maszyny, które mogą być nieruchome lub ciągnięte. Prawie wszystkie nowoczesne ciągniki mogą również dostarczać płyn hydrauliczny i energię elektryczną.

Większość ciągników rolniczych korzysta z ręcznej skrzyni biegów. Posiadają one kilka zestawów przełożeń podzielonych na prędkości. Aby zmienić przełożenie, zazwyczaj konieczne jest zatrzymanie ciągnika. Zapewniają one zakres prędkości od mniej niż jednej mili na godzinę odpowiedniej do pracy na roli, do około 25 mil na godzinę (40 km/h) do użytku drogowego. Ponadto, zazwyczaj nie jest konieczna zmiana biegu w celu cofania, wystarczy wybrać dźwignię. Starsze ciągniki zazwyczaj wymagają od operatora wciśnięcia sprzęgła w celu zmiany biegu (ograniczenie wynikające z prostoliniowych przełożeń w skrzyni biegów), ale wiele nowoczesnych ciągników wyeliminowało ten wymóg dzięki wprowadzeniu takich technologii, jak „power shifting” w latach 60. ubiegłego wieku oraz bardziej nowoczesnych przekładni bezstopniowych. Pozwala to operatorowi na większą i łatwiejszą kontrolę nad prędkością roboczą, niż mogłaby to zapewnić sama przepustnica.

Niskie, dające się kontrolować prędkości są niezbędne w większości operacji wykonywanych za pomocą ciągnika. Pomagają one rolnikowi uzyskać większy stopień kontroli w pewnych sytuacjach, takich jak prace polowe. Jednakże, podczas poruszania się po drogach publicznych, wolne prędkości robocze mogą powodować problemy, takie jak długie kolejki lub spiętrzenia, które mogą opóźniać lub pogarszać sytuację innych użytkowników dróg. Aby złagodzić te warunki, w niektórych krajach (np. w Holandii) na niektórych drogach umieszczono znak drogowy oznaczający „zakaz wjazdu ciągników rolniczych”. Niektóre nowoczesne ciągniki, takie jak JCB Fastrac, są obecnie zdolne do osiągania znacznie bardziej znośnych prędkości drogowych wynoszących około 50 mph (80 km/h).

Bezpieczeństwo

Rolnictwo w Stanach Zjednoczonych jest jedną z najbardziej niebezpiecznych gałęzi przemysłu, ustępującą jedynie górnictwu i budownictwu. Żadna inna maszyna rolnicza nie jest tak utożsamiana z zagrożeniami występującymi w rolnictwie produkcyjnym jak ciągnik. Obrażenia związane z ciągnikami stanowią około 32 procent śmiertelnych i 6 procent nieśmiertelnych obrażeń w rolnictwie. Ponad 50 procent z nich jest spowodowanych wywróceniem się ciągnika.

Nowoczesny ciągnik jest wyposażony w konstrukcję chroniącą przed wywróceniem (ROPS), która zapobiega zmiażdżeniu operatora w przypadku wywrócenia się ciągnika. ROPS i pas bezpieczeństwa, jeśli są zapięte, to dwa najważniejsze urządzenia zabezpieczające, które chronią operatorów przed śmiercią podczas wywrócenia się ciągnika.

Należy pamiętać, że ROPS nie zapobiega wywróceniu się ciągnika. Zapobiega on raczej zmiażdżeniu operatora podczas wywrócenia. Jest to szczególnie ważne w przypadku ciągników pracujących na otwartej przestrzeni, gdzie ROPS stanowi stalowa belka wystająca ponad siedzenie operatora. W przypadku ciągników z kabiną operatora pałąk ochronny ROPS stanowi część ramy kabiny. Konstrukcja ROPS z zamkniętą kabiną dodatkowo zmniejsza prawdopodobieństwo poważnych obrażeń, ponieważ operator jest chroniony przez boki i okna kabiny.

Przed wprowadzeniem obowiązku wyposażania ciągników w konstrukcje ROPS (przed latami 60. XX wieku) niektórzy rolnicy zginęli, gdy ciągniki się na nich przewróciły. Ciągniki do upraw rzędowych, przed wprowadzeniem ROPS, były szczególnie niebezpieczne ze względu na ich „trójkołową” konstrukcję z dwoma przednimi kołami umieszczonymi blisko siebie i skierowanymi do wewnątrz w kierunku podłoża. Niektórzy rolnicy zginęli w wyniku przewrócenia się ciągników podczas pracy na stromych zboczach. Others were killed while attempting to tow or pull an excessive load from above axle height, or when cold weather caused the tires to freeze down, in both cases causing the tractor to pivot around the rear axle.

For the ROPS to work as designed, the operator must stay within the protective frame of the ROPS. This means the operator must wear the seat belt. Not wearing the seat belt may defeat the primary purpose of the ROPS.

Applications

Farm implements can be attached to the rear of a tractor by either a drawbar or three-point hitch. The latter, invented by Harry Ferguson, has been standard since the 1960s. Urządzenia mocowane do zaczepu trzypunktowego mogą być podnoszone lub opuszczane hydraulicznie za pomocą dźwigni sterującej. Urządzenie zaczepione do trzypunktowego układu zawieszenia jest zazwyczaj całkowicie podtrzymywane przez ciągnik. Innym sposobem dołączenia narzędzia jest zaczep Quick Hitch, który jest dołączany do trzypunktowego zaczepu. Umożliwia to jednej osobie szybsze dołączenie narzędzia i sprawia, że osoba ta jest w mniejszym stopniu narażona na niebezpieczeństwo podczas dołączania narzędzia.

Niektóre ciągniki typu rolniczego można znaleźć w miejscach innych niż gospodarstwa rolne: Na wydziałach ogrodniczych dużych uniwersytetów, w parkach publicznych i na placach budowy autostrad, gdzie ciągnik może mieć cylindry dmuchawy przymocowane do boków i sprężarkę powietrza do wiertarki pneumatycznej przymocowaną na stałe do wału odbioru mocy. Są one często wyposażone w opony do trawy (darniowe), które są mniej szkodliwe na miękkich powierzchniach niż opony rolnicze.

Rolnictwo precyzyjne

Technologia kosmiczna znalazła swoją drogę do rolnictwa w postaci urządzeń GPS i solidnych komputerów pokładowych zainstalowanych jako wyposażenie opcjonalne w ciągnikach rolniczych. Technologie te są wykorzystywane w nowoczesnych, precyzyjnych technikach rolniczych. Spin-offs z wyścigu kosmicznego rzeczywiście ułatwiły automatyzację orki i wykorzystanie dronów z systemem autostereer na ciągnikach, które są obsługiwane przez człowieka, ale sterowane tylko na końcu rzędu. Chodzi o to, aby uniknąć nakładania się przejazdów, zużywać mniej paliwa i nie pozostawiać smug podczas wykonywania prac takich jak kultywatorowanie.

Ciągnik kompaktowy

Kompaktowy ciągnik użytkowy (lub CUT) to mniejsza wersja ciągnika rolniczego, zaprojektowana głównie do zadań związanych z kształtowaniem krajobrazu i zarządzaniem nieruchomościami, a nie do sadzenia i zbierania plonów na skalę komercyjną. Typowe CUT mają moc od 20 do 50 KM (15-37 kW) z dostępną mocą WOM wynoszącą od 15 do 45 KM (11-34 kW). CUT (zwłaszcza te poniżej 40 KM (30 kW)) są często wyposażone zarówno w WOM montowany pośrodku, jak i standardowy tylny WOM. Wałek WOM montowany pośrodku ciągnika zazwyczaj obraca się z prędkością bliską 2000 obr/min i jest zazwyczaj wykorzystywany do zasilania takich narzędzi jak kosiarka do prac wykończeniowych montowana pośrodku ciągnika, dmuchawa do śniegu montowana z przodu ciągnika lub miotła obrotowa montowana z przodu ciągnika. The rear PTO is standardized at 540 rpm for the North American markets, but in some parts of the world a dual 540/1000 rpm PTO is standard, and implements are available for either standard in those markets.

One of the most common attachments for a compact utility tractor is the front end loader or FEL. Like the larger agricultural tractors, a CUT has an adjustable three-point hitch with hydraulic controls. Typically, a CUT has a four-wheel drive (more correctly, a four-wheel assist). Nowoczesne kompaktowe ciągniki użytkowe często wyposażone są w przekładnię hydrostatyczną, ale dostępnych jest również wiele wariantów przekładni zębatych, od tanich, prostych przekładni zębatych, przez przekładnie zsynchronizowane, aż po zaawansowane przekładnie typu glide-shift. Wszystkie nowoczesne CUT są wyposażone w wymaganą przez rząd konstrukcję chroniącą przed skutkami wywrócenia (ROPS), tak jak ciągniki rolnicze. Chociaż rzadziej spotykane, kompaktowe koparki mogą być dołączane do kompaktowych ciągników użytkowych.

Kompaktowe ciągniki użytkowe wymagają specjalnych, mniejszych narzędzi niż pełnowymiarowe ciągniki rolnicze. Typowe narzędzia to lemiesz skrzyniowy, lemiesz równiarki, grabie, koparka do dołków (lub świder do dołków), kosiarka rotacyjna (zwana również kosiarką lub zgarniaczem szczotek), kosiarka końcowa montowana na środku lub z tyłu ciągnika, siewnik punktowy, głębosz i rototiller (lub glebogryzarka rotacyjna). W chłodniejszym klimacie bardzo powszechna jest montowana z tyłu dmuchawa do śniegu. Istnieje o wiele więcej marek narzędzi niż marek ciągników, dzięki czemu właściciele CUT mają szeroki wybór do wyboru.

Dla rolnictwa na małą skalę lub ogrodnictwa na dużą skalę, istnieją narzędzia do orania i zbierania plonów dostosowane do CUT. Jednostki do sadzenia jedno- i dwurzędowego są powszechnie dostępne, podobnie jak kultywatory, opryskiwacze i różne typy siewników (szczelinowe, rotacyjne i kropelkowe).

Koparko-ładowarka

Najczęstszą odmianą klasycznego ciągnika rolniczego jest motyka, zwana również ładowarką motykową lub koparko-ładowarką. Jak sama nazwa wskazuje, ma on zespół ładowarki z przodu i koparkę z tyłu. Koparki montuje się na trzypunktowym zaczepie ciągników rolniczych lub przemysłowych. Ciągniki przemysłowe mają często cięższą konstrukcję, w szczególności ze względu na zastosowanie stalowego grilla chroniącego przed skałami oraz opon budowlanych. Gdy koparka jest zamontowana na stałe, maszyna zazwyczaj posiada siedzenie, które można obrócić do tyłu, tak aby znajdowało się ono naprzeciwko elementów sterujących motyki. Zdejmowane przystawki koparkowe prawie zawsze mają oddzielne siedzenie na przystawce.

Koparko-ładowarki są bardzo powszechne i mogą być używane do wielu różnych zadań: Budowa, małe rozbiórki, lekki transport materiałów budowlanych, zasilanie sprzętu budowlanego, kopanie dołów, ładowanie ciężarówek, łamanie asfaltu i układanie dróg. Niektóre łyżki mają wysuwane dno, co umożliwia szybsze i wydajniejsze opróżnianie ładunku. Łyżki z wysuwanym dnem są również często używane do równania i zgarniania piasku. Zespół przedni może być zdejmowaną przystawką lub być zamontowany na stałe. Często łyżka może być zastąpiona innymi urządzeniami lub narzędziami.

Względnie niewielka rama i precyzyjne sterowanie sprawiają, że koparko-ładowarki są bardzo przydatne i powszechne w projektach inżynierii miejskiej, takich jak budowa i naprawy w obszarach zbyt małych dla większego sprzętu. Ich wszechstronność i kompaktowe rozmiary czynią je jednymi z najpopularniejszych miejskich pojazdów budowlanych.

Ciągniki inżynieryjne

Wytrzymałość i moc silnika ciągników sprawiły, że bardzo dobrze nadają się one do zadań inżynieryjnych. Ciągniki mogą być wyposażone w narzędzia inżynieryjne, takie jak lemiesz spychacza, łyżka, motyka lub glebogryzarka. Po wyposażeniu w narzędzia inżynieryjne, ciągnik nazywany jest pojazdem inżynieryjnym.

Spychacz to ciągnik gąsienicowy z lemieszem z przodu i liną z tyłu. Spychacze są bardzo mocnymi ciągnikami i mają doskonałą przyczepność do podłoża, ponieważ są zbudowane do pchania lub ciągnięcia rzeczy po ziemi.

Spychacze zostały zmodyfikowane z biegiem czasu, aby stworzyć nowe maszyny, które są zdolne do pracy w sposób, w jaki oryginalny spychacz nie mógł. Jednym z przykładów jest produkcja ciągników z ładowarką, w których lemiesz został zastąpiony łyżką o dużej objętości i hydraulicznie napędzanymi ramionami, które mogą podnosić i opuszczać łyżkę, czyniąc ją użyteczną do nabierania ziemi, skał i podobnych luźnych materiałów w celu załadowania ich na ciężarówki. Alternatywnie, buldożer może być wyposażony w widły do palet lub chwytak do bel.

Inne modyfikacje oryginalnego buldożera obejmują uczynienie maszyny mniejszą, tak aby mogła pracować w małych obszarach roboczych, gdzie ruchy są ograniczone. Istnieją również ładowarki na małych kołach, oficjalnie nazywane ładowarkami o sterowaniu ślizgowym, ale nazywane „Bobcat” od nazwy oryginalnego producenta, które są szczególnie odpowiednie do małych projektów wykopów w ograniczonych obszarach.

Traktory ogrodowe

Traktory ogrodowe (zwane również mini traktorami) to małe, lekkie i proste traktory przeznaczone do użytku w ogrodach przydomowych. Są one zazwyczaj przeznaczone do koszenia trawy, wyposażone w poziome obrotowe tarcze tnące.

Różnica między traktorem ogrodowym a kosiarką samojezdną jest często trudna do wykonania. Ogólnie rzecz biorąc, traktor ogrodowy ma bardziej wytrzymałą konstrukcję, z mocniejszymi ramami, osiami i przekładniami. W traktorach ogrodowych można zazwyczaj montować inne narzędzia, takie jak brony, kultywatory/rozrzutniki, zamiatarki, walce i spychacze. Podobnie jak kosiarki samojezdne, traktory ogrodowe mają zazwyczaj poziomo zamontowany silnik z napędem pasowym na przekładnię typu transaxle (zazwyczaj 4- lub 5-biegową, choć niektóre mogą mieć również 2-biegowe skrzynie redukcyjne lub przekładnie hydrauliczne). Silnik jest zazwyczaj 1- lub 2-cylindrowy silnik benzynowy (benzyna), chociaż modele z silnikiem wysokoprężnym są również dostępne, zwłaszcza w Europie.

W Stanach Zjednoczonych, termin kosiarka jeżdżąca odnosi się dziś do maszyn z silnikiem środkowym lub tylnym. Maszyny z przednim układem napędowym ciągnika, przeznaczone głównie do koszenia trawy i lekkiego holowania, nazywane są traktorami do koszenia trawy, a wytrzymałe traktory do koszenia trawy, często napędzane wałem, to traktory ogrodowe. Podstawowa różnica między ciągnikiem do trawy a ciągnikiem ogrodowym to waga ramy, tylne koła (ciągniki ogrodowe prawie zawsze mają wiele śrub mocujących, podczas gdy większość ciągników do trawy ma pojedynczą śrubę lub zacisk na piaście) oraz możliwość korzystania z urządzeń do poruszania się po ziemi, takich jak pługi lub brony tarczowe.

EPA tractor

During World War II, a shortage of tractors in Sweden led to the invention of a new type of tractor called the EPA tractor. (EPA was a chain of discount stores and the name was often used to signify something of lower quality.) An EPA tractor was simply an automobile, truck, or lorry, with the passenger space cut off behind the front seats, equipped with two gearboxes in a row. Kiedy starszy samochód z drabiniastą ramą został zmodyfikowany w ten sposób, rezultat nie różnił się od traktora i mógł być używany jako traktor.

Po wojnie był nadal popularny, nie jako pojazd rolniczy, ale jako sposób dla młodych ludzi bez prawa jazdy na posiadanie czegoś podobnego do samochodu. Ponieważ zgodnie z prawem był uznawany za traktor, mogły go prowadzić osoby od 16 roku życia i wymagał jedynie prawa jazdy na traktor. Ostatecznie luka prawna została zamknięta i nie wolno było produkować nowych ciągników EPA, ale pozostałe były nadal legalne – co doprowadziło do zawyżonych cen i protestów ludzi, którzy woleli ciągniki EPA od zwykłych samochodów.

W dniu 31 marca 1975 roku wprowadzono podobny typ pojazdu, ciągnik A, od arbetstraktor (ciągnik roboczy). Główna różnica polega na tym, że ciągnik A ma prędkość maksymalną 30 km/h. Zwykle osiąga się to poprzez zamontowanie dwóch skrzyń biegów w rzędzie i nieużywanie jednej z nich. Przez długi czas Volvo Duett było podstawowym wyborem do przeróbki na ciągnik EPA lub A, ale odkąd skończyły się dostawy, zaczęto używać innych samochodów.

Inne rodzaje ciągników

Termin ciągnik (USA i Kanada) lub ciągnik siodłowy (Wielka Brytania) jest również stosowany do:

Ciągników drogowych, ciągników siodłowych lub głowic trakcyjnych. Ciężkie pojazdy z dużymi silnikami i kilkoma osiami. Większość z tych ciągników jest przeznaczona do ciągnięcia długich naczep, najczęściej do transportu ładunków na znaczną odległość (jak w ciężarówce z naczepą). W Anglii ten typ „ciągnika” jest często nazywany „artic cab” i jest połączony z przyczepą za pomocą sprzęgu siodłowego. Mniejszość stanowi ciągnik balastowy, którego ładunek jest ciągnięty z dyszla. Ciągniki (silniki) lokomotyw lub wagonów kolejowych Zespół maszyn, generatorów elektrycznych, urządzeń sterujących i urządzeń, które stanowią część trakcyjną pojazdów kolejowych Ciągniki artyleryjskie Pojazdy używane do holowania elementów artyleryjskich o różnej wadze.

Inne zastosowania tego słowa

W lotnictwie

W samolotach, konfiguracja ciągnika odnosi się do śmigieł znajdujących się z przodu kadłuba lub skrzydła. I odwrotnie, jeśli znajdują się z tyłu, nazywa się to konfiguracją pchającą.

NASA i inne agencje kosmiczne używają bardzo dużych ciągników do przewożenia pojazdów startowych, takich jak rakiety wspomagające i promy kosmiczne, z ich hangarów do (i, w rzadkich przypadkach, z) wyrzutni.

W komputerach

Ciągnik jest również częścią drukarki komputerowej, która wciąga papier do urządzenia lub go popycha. Zazwyczaj przyjmuje to formę pary zębatych kół zębatych, które zazębiają się z otworami wykrawanymi w pobliżu krawędzi papieru, lub paska lub koła z gumą lub inną powierzchnią o wysokim tarciu, która styka się z papierem.

W rejestrowaniu danych w odwiertach naftowych

Traktor jest urządzeniem, które jest używane do przenoszenia zaawansowanych instrumentów do otworów wiertniczych w celach pomiarowych i rejestrowania danych. Urządzenie jest napędzane przez orurowane lub otwarte otwory wiertnicze za pomocą kół, łańcuchów lub pasów traktora i zazwyczaj składa się z obudowy, silnika (elektrycznego lub napędzanego cieczą), mechanizmu napędowego/przekaźnika, sprzętu pomiarowego i interfejsu z powierzchnią.

Zobacz także

• Technologia rolnicza
• Spychacz
• GPS
• Gyroskop
• Ładowarka (sprzęt)

Notatki

• Ertel, Patrick W. 2001. The American Tractor: A Century of Legendary Machines. Osceola, WI: MBI Pub. Co. ISBN 0760308632.
• Glastonbury, Jim. 2003. The Ultimate Guide to Tractors. Edison, NJ: Chartwell Books. ISBN 0785816879.
• Pripps, Robert N. 2001. The Big Book of Farm Tractors: The Complete History of the Tractor 1855 to Present, Plus Brochures, Collectibles, and Lore. Vancouver: Raincoast Books. ISBN 0896584712.
• Sanders, Ralph W., and Bob Feller. 2007. The Farm Tractor: 100 Years of North American Tractors. St. Paul, MN: MBI Pub. Co. and Voyageur Press. ISBN 9780760330746.

Wszystkie linki pobrane 15 marca 2020.

• Baza danych obejmująca wszystkie marki i modele ciągników rolniczych
• Nebraska Tractor Test Laboratory
• Historyczne raporty z testów ciągników i raporty z literatury producentów dotyczące 400+ modeli 1903-2006)
• Raport przypadku: 04NY077 Właściciel farmy umiera podczas wywracania ciągnika.