Niestety to znowu ta pora roku. Dni stają się coraz krótsze, powietrze coraz zimniejsze, a nasza troska o dobre samopoczucie naszych koniowatych towarzyszy wzrasta. Czy są one wystarczająco ciepłe na własną rękę? Czy może potrzebują koców? I jakiego rodzaju koców?
Problem w tym, że ostatnie badania wskazują, że aż 50% koniarzy nie ma wiedzy na temat fizjologicznych reakcji ich koni na temperatury otoczenia, co może stanowić spore ryzyko dla dobrostanu zwierzęcia. Czasami nawet dobre intencje prowadzą do niepożądanych konsekwencji. Na przykład, w ciepłe styczniowe dni w naszej stajni zdarzało mi się zdejmować klientom ciężkie derki tylko po to, by odkryć pod nimi spoconego konia. Klienci nigdy nie prosili pracowników stajni o zarządzanie derkami.
Oto mój bezsensowny przewodnik po derkowaniu (lub nie) konia, opracowany przez lata badań i konsultacji, obserwacji oraz prób i błędów.
Podejmij odpowiedzialność
Monitorowanie pogody i możliwość dokonywania zmian w derkowaniu, lub zlecania ich za ciebie, to kolejna warstwa odpowiedzialności właścicieli koni. Oczywiście, nie wszystkie konie i środowiska są sobie równe. Większość weterynarzy zgadza się, że większość zdrowych, nieobjętych kocami koni z dostępem do schroniska prawdopodobnie nie wymaga derkowania.
Jeśli zdecydujesz się na derkowanie, naucz się robić to poprawnie.
2. Zakładając, że podjąłeś decyzję o derkowaniu (lub „dywaniku”) swojego konia, poświęć czas, by dowiedzieć się więcej o sztuce robienia tego poprawnie. Istnieją tony wiarygodnych zasobów online, które pokazują, jak kupić prawidłowy rozmiar dywanu, jakie typy dywanów używać w różnych warunkach pogodowych, itp. Twój koń doceni każdą sekundę, którą poświęcisz na zapewnienie mu wygodnej derki.
Prawidłowe dopasowanie derki
A. Kłąb jest szczególnie wrażliwy i należy bardzo uważać, aby derka leżała tuż przed nim, zamiast wywierać siłę w dół na kościsty obszar kłębu. Lubię wkładać rękę pod derkę i delikatnie przesuwać ją od sprzączek na klatce piersiowej do kłębu konia, zwracając uwagę na wszelkie miejsca nadmiernego nacisku; jeśli ściska moją rękę, to nie ma mowy, żeby derka była wygodna dla konia.
Właściwie dopasowana derka spoczywa przed kłębie.
Nieprawidłowo dopasowana derka leży zbyt daleko z tyłu na kłębie. To prawdopodobnie stworzy obszar dużego nacisku, który może prowadzić do bolesności.
B. O, dylematy z paskami na nogi, które widziałam! Wydaje się, że istnieje milion różnych sposobów na zapięcie tych zniechęcających, krzyżujących się pasków, które wchodzą między tylne nogi naszego konia. Oto wersja, która według mnie najlepiej utrzymuje derkę bezpiecznie na miejscu:
Poprawnie zapięte paski na nogi widziane z tyłu konia.
Metoda bezpiecznego zapinania pasków na nogi. Oto jak efekt końcowy powinien wyglądać pod twoim koniem. Po prostu przepleć jeden pasek przez drugi podczas zapinania.
Poradnik: Jeśli twoje paski mają tendencję do samoczynnego luzowania się podczas użytkowania, spróbuj umieścić taśmę klejącą wokół klamer regulacyjnych, aby zapobiec przesuwaniu się. To również ochroni nogi twojego konia przed zimnym (i czasem drażniącym) metalem.
C. Wreszcie, ale nie najmniej ważne, upewnij się, że zarówno paski na popręgi, jak i na nogi nie są ani zbyt ciasne, ani zbyt luźne. Opadające paski są niebezpieczne, ponieważ mogą potknąć konia lub nie utrzymać derki w bezpiecznej pozycji. Z drugiej strony, zbyt ciasne pasy zwiększają prawdopodobieństwo otarć i dyskomfortu.
Jako ogólną zasadę, wyreguluj pasy derki tak, abyś mógł zmieścić się na szerokość dłoni pomiędzy pasem a koniem.
Pamiętaj: wiedza, planowanie i zdrowy rozsądek są kluczowymi komponentami do skutecznego derkowania (lub nie derkowania) twojego konia przez całą nadchodzącą zimę.
*Wszystkie treści są tylko w celach informacyjnych. Skontaktuj się z lekarzem weterynarii, jeśli masz jakiekolwiek pytania lub obawy dotyczące zdrowia swoich zwierząt.
O autorce
Przez całe dzieciństwo spędzone na rodzinnej farmie koni, Heather Malcolm odnalazła swoją pasję do żywienia koni, zachowania i dobrego samopoczucia. Po ukończeniu studiów na kierunku Animal Science, zdobyła pracę w branży zwierząt towarzyszących. Kiedy nie jeździ konno, lubi czytać najnowsze badania dotyczące koni i tulić się na drzemkę ze swoim ulubionym psem.