Wprowadzanie pokarmów stałych dla Twojego dziecka

Wprowadzanie pokarmów stałych jest jednym z najbardziej ekscytujących (aczkolwiek nieporządanych) kamieni milowych w pierwszym roku życia Twojego dziecka. Pomyśl o wszystkich smakach i konsystencjach, które czekają na Twojego malucha – od pikantnego sera, przez soczyste mango, po kremowe awokado. Jest cały świat smaków do odkrycia i poznania, a rozpoczęcie przyjmowania pokarmów stałych to pierwszy krok.

Zachęcaj swoje dziecko do zabawy podczas próbowania nowych pokarmów, nawet jeśli spora ich część wyląduje na śliniaku, tacy lub podłodze. To wszystko jest częścią wielkiego eksperymentu, jakim jest przeniesienie kubków smakowych na wyższy poziom.

Kiedy dzieci zaczynają jeść pokarmy stałe?

Większość dzieci jest gotowa do rozpoczęcia jedzenia pokarmów stałych między 4 a 6 miesiącem życia (eksperci zalecają, aby w wielu przypadkach poczekać do bliżej 6 miesiąca), ale indywidualny rozwój Twojego dziecka jest najważniejszy przy podejmowaniu decyzji, czy nadszedł czas na przejście na bardziej zróżnicowaną dietę.

Mimo, że możesz być chętna, aby wskoczyć na wózek do karmienia raczej wcześniej niż później, jest wiele powodów, dla których zbyt wczesne rozpoczęcie karmienia dziecka pokarmami stałymi nie jest mądre.

Po pierwsze, układ trawienny bardzo młodego dziecka – od języka, który wypycha każdą obcą substancję, która jest na nim umieszczona, do jelit, którym wciąż brakuje wielu enzymów trawiennych – nie jest gotowy do przyjmowania pokarmów stałych. Ponadto pokarmy stałe nie są konieczne na wczesnym etapie – dzieci mogą zaspokoić wszystkie swoje potrzeby żywieniowe w ciągu pierwszych sześciu miesięcy życia wyłącznie z mleka matki lub mieszanki mlecznej.

Za wczesne wprowadzenie pokarmów stałych może również osłabić przyszłe nawyki żywieniowe (dziecko może początkowo odrzucać łyżeczki po prostu dlatego, że nie jest gotowe, a następnie może je odrzucać z powodu wcześniejszych nacisków rodziców). A szczególnie u dzieci karmionych sztucznie, wczesne wprowadzanie pokarmów stałych może prowadzić do otyłości w późniejszym dzieciństwie i później.

Read This Next

Baby Feeding Schedule and Food Chart for the First Year

Baby-Led Weaning

Is Your Baby Teething? 10 Signs Your Baby’s First Teeth Are Coming In

Baby Feeding Schedule and Food Chart for the First Year

Baby-Led Weaning

Is Your Baby Teething? 10 Signs Your Baby’s First Teeth Are Coming In

On the other hand, waiting too long — say, until 9 months or later — can also lead to potential pitfalls. Starsze dziecko może opierać się nauce nowych (i trudnych) sztuczek związanych z żuciem i połykaniem pokarmów stałych, woląc trzymać się wypróbowanych i sprawdzonych (i łatwych) metod karmienia piersią lub butelką. I podobnie jak w przypadku nawyków, smaki mogą być trudniejsze do zmiany na tym etapie. W przeciwieństwie do bardziej elastycznego młodszego dziecka, starsze dziecko może nie być tak otwarte na pokarmy stałe, gdy mleczne płyny przez długi czas monopolizowały menu.

Niektórzy rodzice decydują się również na podejście zwane odstawianiem od piersi przez niemowlę, które omija pokarmy stałe w postaci puree na rzecz pokarmów stałych w postaci gumek do żucia przedstawionych w grubych, długich kawałkach, które młodsze dzieci mogą trzymać w pięści. Jeśli stosujesz metodę odstawiania od piersi pod kierunkiem niemowlęcia, chcesz poczekać z podawaniem pokarmów stałych do 6 miesiąca życia; w tym wieku Twój maluch jest już bardziej zdolny do trzymania i rozgryzania tego typu pokarmów. Pamiętaj tylko, że minie kilka miesięcy zanim będzie w stanie przejść do jedzenia palcami (chwytanie palcami rozwija się zazwyczaj około 8 miesiąca.)

Jakie są oznaki, że moje dziecko jest gotowe na pokarmy stałe?

Aby zdecydować, czy Twoje dziecko jest gotowe na wielki krok w świat pokarmów stałych, poszukaj następujących wskazówek – a następnie skonsultuj się z lekarzem:

• Twoje dziecko potrafi dobrze trzymać główkę w górze, kiedy jest podparte do siedzenia. Nawet odcedzone pokarmy dla niemowląt nie powinny być podawane do tego czasu. Większe pokarmy powinny poczekać, aż dziecko będzie w stanie samodzielnie siedzieć, zazwyczaj nie wcześniej niż w 7 miesiącu życia. Wypróbuj ten test: Włóż do buzi dziecka maleńką porcję pokarmu odpowiedniego dla niemowląt, rozcieńczonego mlekiem matki lub mieszanką mleczną, z czubka łyżeczki dla niemowląt lub swojego palca. Jeśli jedzenie wyjdzie z powrotem maleńkim języczkiem, i to po kilku próbach, parcie jest nadal obecne i dziecko nie jest gotowe do karmienia łyżeczką.
• Twoje dziecko sięga po jedzenie ze stołu i w inny sposób wykazuje zainteresowanie nim. Jeśli chwyta widelec z Twojej ręki lub uważnie i z podekscytowaniem obserwuje każdy Twój kęs, może to być znak, że jest głodne bardziej dorosłego jedzenia.
• Twoje dziecko jest w stanie wykonywać językiem ruchy w przód i w tył oraz w górę i w dół. Jak możesz to stwierdzić? Wystarczy uważnie obserwować.
• Twój maluch jest w stanie szeroko otworzyć buzię. W ten sposób jedzenie może być pobierane z łyżeczki.

Jak wprowadzać dziecku pokarmy stałe

Jednym z pierwszych i najlepszych kroków w wychowaniu dobrego zjadacza jest modelowanie zdrowej radości z jedzenia. Dzieci, które widzą dorosłych jedzących dobre jedzenie i cieszących się nim, są bardziej zainteresowane podążaniem za ich przykładem.

Kilka dodatkowych wskazówek, które pomogą Twojemu dziecku odkryć pokarmy stałe:

• We właściwym czasie. Idealna” pora dnia na karmienie dziecka to taka, która odpowiada Wam obojgu. Jeśli karmisz piersią, możesz spróbować karmić dziecko pokarmem stałym, gdy zapas mleka jest najniższy (prawdopodobnie późnym popołudniem lub wczesnym wieczorem). Eksperymentuj: Zaoferuj pierwsze danie z mleka modyfikowanego lub z piersi, aby zaostrzyć apetyt, a następnie wprowadź pokarmy stałe. Zacznij od jednego posiłku dziennie, a następnie przejdź do dwóch (prawdopodobnie porannego i wieczornego) przez następny miesiąc lub dłużej.
• Monitoruj nastrój dziecka. Choć pierwsze karmienia mogą być dla Ciebie trudne, są one jeszcze większym wyzwaniem dla Twojego malucha. Pamiętaj więc, że dziecko, które jest wesołe i czujne, z większym prawdopodobieństwem otworzy się szeroko na nadchodzącą łyżeczkę, a to, które jest marudne lub senne, może chcieć tylko piersi (lub butelki). Jeśli Twoje dziecko jest marudne, bądź elastyczna – możesz chcieć pominąć pokarmy stałe podczas tego posiłku i spróbować ich następnym razem.
• Nie spiesz się. Jedzenie nigdy nie jest szybkie, jeśli chodzi o niemowlęta – będziesz zaskoczona, ile czasu zajmuje włożenie jednej małej łyżeczki do małych ust (i ostatecznie zjedzenie jej). Daj sobie i swojemu dziecku dużo czasu na karmienie – i zdobądź też dużo praktyki. Będzie Ci to potrzebne.
• Siedź ładnie. Trzymanie roztrzęsionego dziecka na kolanach podczas próby włożenia nieznanej substancji do niechętnych ust to doskonały przepis na katastrofę. Zanim dziecko weźmie pierwszy kęs, pozwól mu przez kilka dni ćwiczyć siedzenie w krzesełku lub foteliku do karmienia, dostosowując wysokość tacki lub fotelika tak, aby pasowały do siebie. Nie zapominaj też o tym, jak ruchliwy może być Twój mały robaczek – zawsze zapinaj pasy bezpieczeństwa, w tym ten wokół krocza. Jeśli dziecko w ogóle nie może usiąść na takim krześle lub siedzeniu, prawdopodobnie dobrym pomysłem jest odłożenie pokarmów stałych na trochę dłużej.
• Przygotuj się. Pomiń srebrną łyżeczkę – silikonowy, plastikowy lub kukurydziany model z małą, miękką miseczką jest o wiele łatwiejszy dla delikatnych dziąseł. Licz się z tym, że podczas karmienia będziesz mieć kilka pod ręką (jedną dla siebie, jedną dla dziecka i zapasową, gdy jedna wyląduje na podłodze), aby rozwijać w dziecku poczucie niezależności i uniknąć walki o władzę (tak, to się zdarza nawet w tym wieku). A skoro już się przygotowujesz, mała rada: Nie zapomnij założyć dziecku śliniaka od samego początku, bo później będziesz musiała stawić czoła dużemu oporowi.
• Zrób kilka wstępów. Zanim jeszcze spróbujesz wziąć łyżeczkę do ust, połóż odrobinę jedzenia na stole lub tacy krzesełka i daj dziecku szansę zbadania go, zgniecenia, rozgniecenia, potarcia, a może nawet posmakowania. W ten sposób, kiedy będziesz podchodzić z łyżeczką, to, co oferujesz, nie będzie zupełnie nieznane.
• Wprowadź się. Dla kogoś, kto jest zupełnie nowy w koncepcji karmienia łyżeczką – i wszystkich nowych tekstur, które się z tym wiążą – produkty stałe mogą być lekkim szokiem. Więc spokojnie. Zacznij od delikatnego nałożenia około ćwierć łyżeczki pokarmu na czubek języka dziecka. Jeśli to zostanie połknięte, umieść następną ćwierć łyżeczki trochę dalej. Na początku oczekuj, że prawie tyle samo pokarmu wejdzie, co wyjdzie. W końcu Twój maluch nauczy się karmić łyżeczką – i będzie reagował otwartymi ustami.
• Licz się z odrzuceniem. Nawet nijakie smaki mogą być nabyte dla początkującego zjadacza pokarmów stałych. Dzieci mogą odrzucać nowy pokarm kilka lub kilkanaście razy, zanim zdecydują się go polubić. Nie naciskaj więc, gdy dziecko nie chce jeść tego, co podaje łyżeczka. Ale spróbuj ponownie innego dnia.
• Zachęcaj do naśladowania. To, co widzi Twoja małpka, może być bardziej prawdopodobne, że zrobi. Jest to stara sztuczka rodzicielska, ale dobra: Otwórz szeroko buzię i weź udawany smak z łyżeczki – i nie zapomnij cmoknąć wargami i z entuzjazmem rozkoszować się swoim udawanym kęsem.
• Wiedz, kiedy jest dość. Wiedza o tym, kiedy należy przestać karmić, jest równie ważna jak ta, kiedy należy zacząć. Odwrócona głowa lub zaciśnięte usta to pewne znaki, że dziecko skończyło z tym posiłkiem. Zmuszanie dziecka do jedzenia jest zawsze przegraną sprawą – i w rzeczywistości może wywołać przyszłe walki o jedzenie.
• Nie przejmuj się zbytnio porcjami. Jeśli większość tego, co podasz dziecku, wyląduje na podłodze lub w inny sposób nie zostanie zjedzone, nie jest to powód do zmartwień, poza całkowicie uzasadnionymi obawami o marnowanie jedzenia (a możesz pomóc zachować żywność i zapobiec marnotrawstwu, utrzymując małe porcje). Pierwsze eksperymenty Twojego dziecka z jedzeniem są bardziej związane z „eksperymentem”, a mniej z jedzeniem – innymi słowy, bardziej ze zdobywaniem doświadczenia niż pożywienia. Większość potrzeb żywieniowych Twojego dziecka w pierwszym roku będzie zaspokajana przez mleko matki lub mleko modyfikowane.

Jakie są najlepsze pierwsze pokarmy dla dziecka?

Niezależnie od tego, co jest w menu, jeśli wprowadzasz pokarmy stałe w formie puree (w przeciwieństwie do odstawiania dziecka od piersi), konsystencja pierwszych pokarmów Twojego dziecka powinna być super gładka i praktycznie spływająca z łyżeczki. Jeśli sama przygotowujesz jedzenie dla dziecka, powinnaś je odcedzić, przecedzić lub drobno utłuc, a następnie w razie potrzeby rozrzedzić płynem.

Jak Twoje dziecko stanie się bardziej doświadczonym zjadaczem (zazwyczaj około 7 miesiąca lub starsze), stopniowo zmniejszaj ilość dodawanego płynu i zagęszczaj konsystencję.

Oto dobre pierwsze pokarmy do karmienia łyżeczką:

• Zboża. Jeśli zaczynasz od płatków dla niemowląt, wybierz jednogatunkowe, pełnoziarniste płatki wzbogacone żelazem, takie jak brązowy ryż, pełnoziarnisty owies lub pełnoziarnisty jęczmień. Aby przygotować zupę, wymieszaj niewielką ilość płatków zbożowych dla niemowląt z mlekiem matki lub wodą, aby uzyskać kremową „zupę”. Nie dosładzaj smaku, dodając takie rzeczy jak puree bananowe, sos jabłkowy lub sok – po pierwsze dlatego, że najlepiej jest wprowadzać tylko jeden pokarm na raz, a po drugie dlatego, że lepiej jest, aby dziecko poznało smak zwykłego pokarmu, zanim zaczniesz dosładzać garnek z płatkami.
• Warzywa. Zacznij od łagodniejszych żółtych lub pomarańczowych opcji, takich jak słodkie ziemniaki i marchewka, zanim przejdziesz do zielonego zespołu, takiego jak groszek i fasolka szparagowa, które mają nieco mocniejsze smaki. Jeśli Twoje dziecko odrzuci to, co mu podasz, spróbuj ponownie jutro, następnego dnia i następnego. Niektóre dzieci muszą być wprowadzone do nowego pokarmu 10 do 15 razy zanim go zaakceptują, więc wytrwałość jest kluczowa.
• Owoce. Pyszne, lekkostrawne pierwsze owoce to drobno utarte banany, mus jabłkowy dla niemowląt, brzoskwinie i gruszki. Aby uzyskać coś zupełnie innego i całkowicie przyjaznego dziecku, zacznij od wygładzonego puree lub puree z dojrzałego awokado – jest kremowe, pyszne i pełne zdrowych tłuszczów.

Te wczesne specjały (płatki ryżowe, jabłka, banany, żółte warzywa) zestarzeją się po kilkudziesięciu posiłkach. Dopraw wszystko (w wieku około 7 lub 8 miesięcy), dodając:

• Mięso mielone (kurczak, jagnięcina, indyk lub wołowina)
• Jajka tłuczone
• Jogurt z pełnego mleka
• Ser
• Pasta
• Beans
• Tofu

W wieku 8 miesięcy możesz zacząć próbować pokarmów typu finger foods, aby dodać zupełnie inny wymiar do jedzenia.

Jesteś gotowa, aby podać talerz z daniami złożonymi? To dobrze, pod warunkiem, że przez jakiś czas będziesz podawać je oddzielnie. Twoim celem jest zapoznanie (i uszczęśliwienie) dziecka ze smakiem poszczególnych potraw, więc jeśli zmieszasz razem mięso i warzywa, może ono nigdy nie zaznać radości ze zwykłego groszku. Kiedy już polubi smak różnych potraw, nie krępuj się mieszać różnych rzeczy.

Zawsze wstrzymuj się z miodem (który może zawierać zarodniki Clostridium botulinum, bakterii, która jest nieszkodliwa dla dorosłych, ale może powodować botulizm niemowlęcy, poważną chorobę, u dzieci) i mlekiem krowim, dopóki dziecko nie skończy co najmniej 1 roku. Większość lekarzy zaleca jednak podawanie pełnotłustego jogurtu, twarogu i twardego sera w wieku około 8 miesięcy lub nawet wcześniej.

Co powinnam wiedzieć o alergiach pokarmowych przy wprowadzaniu pokarmów stałych?

Choć kiedyś powszechne było opóźnianie podawania dziecku niektórych pokarmów takich jak jajka, owoce morza, orzechy i niektóre produkty mleczne w nadziei na uniknięcie alergii, AAP nie zaleca już takiego postępowania, ponieważ dane pokazują, że wstrzymywanie się z podawaniem niektórych pokarmów nie zapobiega alergiom pokarmowym.

W rzeczywistości, AAP twierdzi obecnie, że wprowadzanie pokarmów alergizujących, takich jak masło orzechowe, wcześniej w życiu dziecka – między 4 a 6 miesiącem życia, a na pewno do 11 miesiąca – faktycznie zmniejsza szanse na rozwój alergii pokarmowej. Upewnij się tylko, że udało Ci się najpierw wprowadzić kilka innych pokarmów stałych (płatki śniadaniowe, owoce lub warzywa) i wprowadzaj je pojedynczo w domu (a nie w przedszkolu).

Jakie są objawy alergii pokarmowej u niemowląt, na które należy zwrócić uwagę?

Ale alergie pokarmowe są stosunkowo częste u niemowląt (a niektóre dzieci porzucają je do 5 roku życia), należy je traktować poważnie. Reakcje dzieci na pokarm mogą być różne: od wzdęć, biegunki lub śluzu w stolcu, po wymioty i wysypkę (zazwyczaj występuje ona wraz z obrzękiem lub swędzeniem jamy ustnej). Inne objawy obejmują katar, łzawienie oczu, świszczący oddech, który nie wydaje się być spowodowany przeziębieniem i niezwykłą pobudliwość lub pobudliwość w dzień lub w nocy.

Jeśli uważasz, że Twoje dziecko może być uczulone na coś, co mu podałaś, porozmawiaj z pediatrą przed ponownym podaniem tego pokarmu. Jest to szczególnie ważne, aby skonsultować się z lekarzem, jeśli Twoje dziecko reaguje na prawie każdy nowy pokarm lub jeśli w Twojej rodzinie są przypadki alergii.

Jak zapobiec zakrztuszeniu podczas wprowadzania pokarmów stałych?

Oto, co należy zrobić, aby zapobiec zakrztuszeniu podczas wprowadzania pokarmów stałych:

• Bądź blisko. Na tym etapie jedzenie powinno być sportem dla widzów, a Ty powinnaś uważnie obserwować każdy kęs, który bierze Twoje dziecko.
• Zacznij od małych kawałków. Pokrój jedzenie na kawałki na tyle małe, aby dziecko mogło je połknąć w całości, jeśli nie będzie spędzać czasu na ich rozgryzaniu (entuzjastyczni zjadacze często je połykają).
• Powoli zwiększaj porcje. W miarę jak Twoje dziecko przyzwyczaja się do jedzenia miękkich, stałych pokarmów (a Tobie coraz wygodniej jest patrzeć, jak je z powodzeniem zjada), stopniowo zwiększaj porcje – od rozdrobnionych, przez posiekane, po małe kostki.
• Utrzymuj porcje wielkości dziecka. Umieszczaj na talerzu lub tacy tylko jeden lub dwa kawałki naraz, aby nie nafaszerowała się więcej niż może udźwignąć.
• Pozostań w pozycji siedzącej. Nie Ty, ale dziecko. Podawaj dziecku jedzenie palcami tylko wtedy, gdy siedzi – nie raczkuje, nie przemieszcza się ani nie drepcze w miejscu. Eating on the run isn’t just bad manners; it’s unsafe for the inexperienced eater.

You also shouldn’t give your baby foods that won’t dissolve in the mouth, can’t be mashed with the gums or can be easily sucked into the windpipe.

Avoid:

• Uncooked raisins
• Whole peas (unless they are smashed)
• Raw, firm-fleshed vegetables (carrots, bell peppers)
• Raw, firm-fleshed fruit (apples, unripe pears, grapes)
• Large chunks of meat or poultry
• Popcorn
• Nuts
• Chunky nut butters
• Hot dogs

Gagging vs. choking: How can I tell the difference?

Alarming as it might seem, if your baby gags during her first encounter with any kind of food, her reaction is normal. When a baby gags, it’s a sign that she has either taken in too much food or pushed it too far back in her mouth. W obu przypadkach odruch krztuszenia się jest tym, co pomaga jej pozbyć się pokarmu (i zazwyczaj z powrotem na śliniak lub tacę).

Upewnij się, że Twoje dziecko siedzi wyprostowane w swoim krzesełku, podawaj mu porcje do opanowania i upewnij się, że nauczyło się różnicy między krztuszeniem się a odkrztuszaniem:

• Dziecko, które się krztusi będzie wyglądało na przerażone, nie będzie wydawało żadnych dźwięków i nie będzie w stanie oddychać
• Dziecko, które doświadcza odruchu krztuszenia będzie kaszlało i wydawało dźwięki.

Jeśli to wszystko brzmi skomplikowanie, weź się w garść: Pod pewnymi względami karmienie dziecka jest łatwiejsze niż zaspokajanie wyrafinowanych podniebień starszych osób. Pierwsze stałe pokarmy dziecka mogą być podawane na zimno, lekko podgrzane lub w temperaturze pokojowej. I nie martw się o dodawanie soli, cukru lub innych przypraw – nawet najdelikatniejszy przecier z kabaczka to nowy smak i doznanie dla malucha, który dopiero zaczyna swoją przygodę z jedzeniem.