Stopa może być miejscem wad wrodzonych. Nieprawidłowości te są czasami podejrzewane prenatalnie. Ostateczne rozpoznanie zależy od badania klinicznego po urodzeniu. Deformacje te mogą mieć charakter prostych wad postawy: metatarsus adductus, talipes calcaneovalgus i pes supinatus. Rokowanie jest bardzo dobre w przypadku samoistnego lub prostego leczenia ortopedycznego. Nie do przecenienia pozostaje leczenie chirurgiczne. Jeżeli wada postawy nie ustępuje po kilku tygodniach, należy rozważyć skorzystanie z pomocy ortopedy dziecięcego. Malformacje (clubfoot, vertical talus i skew foot) wymagają wcześnie specjalistycznej opieki. Stopa koślawa charakteryzuje się końsko-szpotawą stopą tylną, przywiedzioną i supinującą stopę przednią, nieredukowalną. Stopa pionowa łączy w sobie stopę tylną końsko-szpotawą i zgięcie grzbietowe przedniej części stopy, które jest wykonywane w śródstopiu zamiast w stawie skokowym. Stopę koślawą podejrzewa się, gdy metatarsus adductus jest oporny na leczenie zachowawcze. Wczesne leczenie to przede wszystkim leczenie ortopedyczne po urodzeniu dziecka. Leczenie chirurgiczne zaczyna być rozważane po osiągnięciu wieku chodzenia. Należy pamiętać, że nieprawidłowość w budowie stopy może być związana z innymi schorzeniami: wadą postawy z wrodzoną wadą biodra, wadami rozwojowymi z zespołami, nieprawidłowościami neurologicznymi i genetycznymi.