Nurkowanie
Jak stwierdzono w sekcji siedliska, foki harpijskie spędzają dużo czasu w wodzie. Foka może spędzić około 15 minut zanurzony bez konieczności powrotu na powietrze. Zachowują tlen poprzez obniżenie tętna o 90%, tylko układ nerwowy i narządy zmysłu otrzymują normalny przepływ krwi. Po pływaniu przez jakiś czas foki harpijskie nie zużywają się łatwo z powodu braku kwasu mlekowego w ich mięśniach, jak inne zwierzęta. Niestety foki harpijskie potrzebują czasu na odpoczynek po pływaniu, aby ich ciało wróciło do normalnego składu chemicznego.
Foki morskie, podobnie jak wszystkie inne płetwonogie, mają dobrze przystosowane płuca do półwodnego trybu życia. Drogi oddechowe płetwonogich są wspierane przez mięśnie gładkie i chrząstki, a także pęcherzyki płucne (małe woreczki pod powierzchnią błony w komórkach), najczęściej znane jako naczynia włosowate. Służą one jako miejsce dyfuzji gazów i substancji odżywczych. Pęcherzyki płucne całkowicie zapadają się w płucach foki harpii podczas głębokiego nurkowania. W przeciwieństwie do zwierząt lądowych, foki harpijskie są w stanie nadmuchać swoje płuca nawet po ich zapadnięciu się ze względu na płucny system surfaktantu, który ewoluował, aby mieć. Surfaktant działa jako środek antyadhezyjny podczas zapadania się płuc i ponownego otwierania pęcherzyków płucnych.
Podczas migracji foki harpijskie mogą spędzać długie okresy czasu na morzu, nigdy nie stawiając stopy na lądzie. W tym czasie nie jest to nienormalne dla foki harpijskiej, aby spać podczas gdy w wodzie. Naukowcy znaleźli je spać przez zaledwie kilka minut w czasie, brzuch up.
Oczy fok harpijskich są dobrze przystosowane do widzenia zarówno powyżej i poniżej powierzchni wody. Ponieważ wzrok jest niezwykle ważny dla fok do nawigacji, ich oczy ewoluowały, aby być proporcjonalnie duże, i zawiera dużą soczewkę sferyczną, która pomaga im skupić się na rzeczach znacznie łatwiej. 
Co ciekawe, w celu radzenia sobie z intensywnym blaskiem arktycznego lodu foki harp wyewoluowały, aby mieć źrenicę, która jest ruchoma. Podobne do wielbłąda, foki harpijskie mają również membranę, która pokrywa oczy, aby chronić je przed surowymi wodami morskimi.
Ciała fok harpijskich są zaprojektowane tak, aby były dobre do pływania. W przeciwieństwie do wielu ssaków, gruczoły sutkowe i jądra znajdują się pod powierzchnią skóry, aby zminimalizować opór w wodzie. Potrzeba znacznie mniej energii, aby poruszać się bez dodatkowego oporu. Płetwale są w stanie z łatwością przemieszczać swoje ciała prosto przez wodę. Ponieważ woda jest znacznie bardziej gęsta niż powietrze, płetwy foki harpijskiej może być znacznie krótszy niż, na przykład, skrzydła ptaka jak apenguin.
Regulacja temperatury ciała
Harp foki są bardzo dobre w utrzymaniu ich ciepło ciała. Dzięki grubej warstwie tłuszczu pod skórą, foki harpijskie są w stanie łatwiej utrzymać ciepło ciała. Ta warstwa tłuszczu zapewnia również środki pływalności, przechowuje energię i daje foki kształt, który jest lepiej dostosowany do środowiska wodnego, gdzie są one często znaleźć. W młodych szczeniąt harp fok można znaleźć futro na powierzchni ich skóry, aby utrzymać ich małe ciała ciepłe.
Inny ciekawy sposób, że foki zachować ciepło ma do czynienia z tym samym przekierowanie przepływu krwi, która pozwala im pozostać zanurzone dłużej. Obniżają one swoje tętno o 90%, dostarczając tylko do układu nerwowego i narządów zmysłu normalny przepływ krwi. Przez przekierowanie krążenia z dala od powierzchni, są one zapobiegania znacznej ilości utraty ciepła.
Skóra & Molting
Harp foki są dobrze znane z posiadania rozmytej białej sierści jako szczenię. Futro szczeniąt jest dobrze przystosowane do stylu życia fok harpijskich. Na zewnątrz znajduje się warstwa hydrofobowa, która pomaga zmniejszyć opór w wodzie; 
jednak pod spodem znajduje się jeszcze ciepła warstwa izolacyjna, która pomaga w termoregulacji. To właśnie z tego powodu foki harpijskie zostały niemal upolowane na wyginięcie. Myśliwi znaleźli futro tych stworzeń, aby być bardzo cenne.
Molting dla fok harpii dzieje się raz w roku. W okresie linienia foki pozbywają się zużytej skóry i zastępują ją nową. Najczęściej w tym czasie foki harpijskie pozostają na lądzie; podczas wymiany skóry dochodzi do kompromisu, jak dobrze mogą one zatrzymać ciepło ciała. Tak, aby nie ryzykować hipotermii, foki harpijskie czekać na ich skórę, aby być gotowy do mroźnych wodach arctic.
Harp Seal Digestion
Harp Seals, będąc mięsożerne stworzenia, mają stosunkowo krótki przewód pokarmowy w porównaniu do roślinożernych zwierząt. Wynika to z faktu, że mięsożerna dieta dostarcza jej konsumentom wysokiej jakości składników odżywczych. W przeciwieństwie do diety roślinożernej, która wymaga znacznie więcej trawienia, aby uzyskać tę samą ilość składników odżywczych. Ponieważ jakość ich diety jest tak wysoka, foki harp nie potrzebują nadmiaru jelit, aby wchłonąć składniki odżywcze, jak roślinożerca będzie potrzebował. Co dziwne jednak, foki harpijskie mają dłuższy przewód pokarmowy niż zwierzę o porównywalnej diecie, wieloryb miętowy. Może to wynikać z faktu, że foki harpijskie muszą pracować ciężej niż wieloryby, aby dostać się do miejsc, w których znajdują się ich ofiary. Wieloryby są stworzeniami morskimi i tylko morskimi, natomiast foki męczą się i muszą od czasu do czasu przebywać na lądzie. Dzięki nadmiarowi jelit foki mogą otrzymać więcej składników odżywczych niż wieloryb jedzący to samo, co wydłuża czas, aż będą musiały wrócić do wody, aby ponownie się pożywić.
Aby dowiedzieć się więcej o technikach reprodukcji fok harpijskich, skorzystaj z tego linku! REPRODUKCJA