‘America First’: From Charles Lindbergh To President Trump

Charles Lindbergh werd op slag een Amerikaanse held toen hij in 1927 de Spirit of St. Louis van New York naar Parijs loodste, de eerste persoon die solo en non-stop over de Atlantische Oceaan vloog.

Lindbergh was ook in Europa een icoon, en hij verhuisde eind jaren dertig naar Engeland. In 1941 was hij echter weer thuis en toerde door de V.S. als de leidende stem van het America First Committee – een isolationistische groep van zo’n 800.000 leden die beweerde dat Engeland probeerde Amerika mee te slepen in een oorlog die het volgens hem beter kon vermijden.

“Ik ben tot de conclusie gedwongen dat we deze oorlog niet voor Engeland kunnen winnen, hoeveel hulp we ook sturen. Daarom is het America First Committee opgericht,” zei Lindbergh in 1941, enkele maanden voor de Japanse aanval op Pearl Harbor die de VS in de Tweede Wereldoorlog bracht.

Een paar gedenkwaardige jaren later, na de verwoesting van de oorlog, was isolationisme uit de mode. In plaats daarvan werd Amerika de drijvende kracht achter het opzetten van een mondiaal web dat de wereld tot op de dag van vandaag bepaalt – de NAVO, de Verenigde Naties, een sterke militaire aanwezigheid van de VS in Azië, open zeeën, een groot aantal handelsovereenkomsten.

Deze afspraken worden nu door president Trump ter discussie gesteld. Hij heeft ze vaak omschreven als een last die de VS zou moeten afwerpen, en hij heeft zijn aanpak samengevat in de uitdrukking “America First.”

“Vanaf deze dag zal een nieuwe visie ons land regeren. Vanaf deze dag zal het alleen Amerika eerst zijn, Amerika eerst,” zei Trump tijdens zijn inauguratie op 20 januari.

Trump heeft nooit het verband gelegd met Lindbergh en zijn groep, en er zijn zowel overeenkomsten als verschillen. In buitenlands beleid lingo, Lindbergh en zijn groep waren isolationisten. Zij wilden de VS buiten de meeste buitenlandse verwikkelingen houden.

Trump wordt meer omschreven als een unilateralist – iemand die vindt dat de VS zich overal ter wereld kan engageren, maar dan wel op zijn eigen voorwaarden, niet gehinderd door allianties of multinationale groepen zoals de Verenigde Naties.

Toch vindt Trump, net als Lindbergh voor hem, dat de VS niet de politieagent van de wereld moet zijn.

Ian Bremmer, hoofd van de Eurasia Group, die wereldwijde risico’s analyseert, legde het wereldbeeld van Trump als volgt uit in een interview met NPR:

“De VS zouden hun waarden niet internationaal moeten uitdragen. Ze zouden andere landen niet moeten vertellen hoe ze zichzelf moeten besturen. De multilaterale instellingen waarin de VS een belangrijke rol heeft gespeeld, maken deel uit van dat probleem.”

Een focus op lasten

Trump heeft veel gezelschap bij het aanvallen van de wereldwijde status quo. Liberalen en conservatieven stellen dat instellingen als de VN en de NAVO op zijn minst geherstructureerd moeten worden om gelijke tred te houden met een wereld die drastisch is veranderd sinds ze werden opgericht. Critici wijzen ook op de militaire acties van de VS die hebben geleid tot onbesliste oorlogen tegen enorme kosten.

“Veel Amerikanen keken naar het beleid van de afgelopen decennia en zagen dat het optreden van de VS als de wereldsheriff hen niet ten goede kwam,” zei Bremmer. “Het was triljoenen dollars verspild in Irak en Afghanistan, met duizenden Amerikaanse levens verloren … en ze willen dat niet meer zien.”

Trump heeft vooral gesproken over het verstoren van de wereldorde, zonder te zeggen wat ervoor in de plaats zou komen. Maar als de VS zich gewoon terugtrekt uit zijn rol als supermacht, zouden Rusland, China en Iran en anderen die leegte graag opvullen, volgens veel analisten.

“De internationale orde die Amerika heeft gecreëerd, wordt nu vanuit meerdere richtingen ongekend bedreigd,” waarschuwde de gepensioneerde Gen. David Petraeus onlangs op Capitol Hill.

Petraeus zei dat de VS nog steeds de middelen heeft om een supermacht te zijn, maar hij maakt zich zorgen over “iets misschien nog schadelijker – een verlies van zelfvertrouwen, vastberadenheid en strategische duidelijkheid van de kant van Amerika over ons vitale belang bij het behoud en de bescherming van het systeem dat we zo veel hebben opgeofferd om het tot stand te brengen.”

Trump heeft zich gericht op de lasten in plaats van de immateriële voordelen die de VS heeft ontvangen door decennialang te werken aan het vormen van de wereld naar zijn beeld. Hij stelt dat de NAVO-bondgenoten niet aan hun trekken komen, dat de Amerikaanse troepen in Azië sinds de Tweede Wereldoorlog te duur zijn en dat handelsovereenkomsten Amerikaanse arbeiders hun baan kosten.

“For many decades, we’ve enriched foreign industry at the expense of American industry, subsidized the armies of other countries, while allowing for the very sad depletion of our military,” Trump declared at his inaugural.

Lindbergh changes course

Lindbergh once expressed similar sentiments.

“The doctrine that we must enter the wars of Europe in order to defend America will be fatal to our nation if we follow it,” he said in 1941.

But then came Pearl Harbor, and that changed everything. Lindbergh’s beweging stortte in – en hij steunde niet alleen de Amerikaanse oorlogsinspanningen, hij sloot zich erbij aan. Hoewel hij een civiele en geen militaire status had, slaagde hij er toch in meer dan 50 gevechtsmissies in de Pacific te vliegen.

En nadat de oorlog voorbij was, was hij vaak terug in Europa, waar hij de Amerikaanse inspanningen om het continent weer op te bouwen ondersteunde.

Iedere president krijgt te maken met onverwachte crises, en terwijl Trump zijn koers uitzet in een onstabiele wereld, kan ook zijn eigen interpretatie van America First op de proef worden gesteld.