Bermuda Driehoek gedemystificeerd?

Het betoverend mooie Bermuda is een van de weinige plaatsen in de moderne wereld die nog steeds gehuld zijn in een aura van bijgelovig mysterie. De Bermuda Driehoek – soms ook wel de Duivelsdriehoek, Limbo of the Lost, Twilight Zone of Hoodoo Sea genoemd – beslaat zo’n 500.000 vierkante mijl van de Atlantische Oceaan. De pieken worden meestal gedefinieerd als Bermuda, het zuidelijkste puntje van Florida, en San Juan, Puerto Rico, hoewel sommigen de grens dichter bij Chesapeake Bay dan bij Miami leggen. Het lijkt te zijn gedoopt in februari 1964, toen Vincent Gaddis een artikel schreef met de titel “The Deadly Bermuda Triangle” voor Argosy magazine.

Lang voordat de mythe van de Bermuda Driehoek populair werd, had Bermuda al een reputatie opgebouwd als een betoverd eiland. Het kreeg de bijnaam “The Devil’s Islands” van vroege zeereizigers, die bang werden van de roep van cahow vogels en het gekrijs van wilde varkens dat aan wal kon worden gehoord. Maar misschien wel de meest vernietigende verhalen werden verteld door zeelieden die doodsbang waren voor schipbreuk op Bermuda’s verraderlijke riffen. De mystieke reputatie van het eiland werd misschien wel vereeuwigd in Shakespeare’s The Tempest, een verhaal over schipbreuk en tovenarij in “the still-vexed Bermoothes.”

De oorsprong van de mythe van de Driehoek gaat terug tot Columbus, die in zijn logboek melding maakte van een scheef kompas, vreemde lichten en een vlam die in zee viel. Columbus, en ook andere zeelieden na hem, kwamen ook een schrijnend stuk oceaan tegen dat nu bekend staat als de Sargasso Zee. Oude verhalen vertellen over zeilboten die voor altijd gestrand zijn in een windstille watervlakte, omringd door zeewier en de overblijfselen van andere onfortuinlijke schepen. Het is waar dat er overblijfselen zijn gevonden in de Sargasso Zee – een oceaangebied tussen Bermuda en het Caribisch gebied – maar het dodelijk kalme water is eerder het resultaat van circulaire oceaanstromingen die door de Noord-Atlantische Oceaan trekken dan van paranormale activiteit.

In de afgelopen 500 jaar zijn er minstens 50 schepen en 20 vliegtuigen verdwenen in de Driehoek, de meeste zonder een spoor — geen wrak, geen lichamen, niets. Velen verdwenen in naar verluidt kalm water, zonder een noodsignaal te hebben uitgezonden. Een van de legendes is die van de Mary Celeste, een brigantijn van 3 meter die drijvend en verlaten werd aangetroffen in 1872. Maar het echte mysterie van de Mary Celeste is dat ze überhaupt in de Triangle-verhalen voorkomt. Het schip werd gevonden voor de kust van Portugal. Dan is er nog de zaak van Vlucht 19. Om 2:10 op de middag van 5 december 1945 stegen vijf TBM Avenger Torpedo Bommenwerpers op van Fort Lauderdale, Florida, op een routine twee uur durende trainingsmissie. Hun laatste radiocontact was om 4 uur ’s middags. De vliegtuigen en 27 mannen werden nooit meer gezien of van gehoord. Het officiële rapport van de marine zei dat de vliegtuigen verdwenen “alsof ze naar Mars waren gevlogen.”

De bizarre verdwijningen die aan de Driehoek worden toegeschreven zijn in verband gebracht met van alles, van buitenaardse ontvoering tot tovenarij. Hoewel het mysterie nog niet volledig is opgelost, zijn er wetenschappelijke verklaringen voor veel van de scheepsrampen die zich in de Driehoek hebben voorgedaan. De meest voor de hand liggende antwoorden houden verband met extreme weersomstandigheden waarmee iedere visser van Bermuda goed bekend zal zijn. “Witte rukwinden” – intense, onverwachte stormen die zonder waarschuwing aankomen op verder heldere dagen – zijn waarschijnlijke boosdoeners, samen met waterhozen, het equivalent van zeetornado’s.

De meest recente wetenschappelijke theorie over de beruchte Driehoek suggereert dat de vreemde verdwijning van schepen en vliegtuigen het gevolg zou kunnen zijn van grote hoeveelheden methaangas die uit de oceaanbodem omhoog spuiten. Enorme uitbarstingen van methaanbellen kunnen water wegduwen van een schip, waardoor het zinkt. Als het licht ontvlambare methaan dan opstijgt in de lucht, kan het ontbranden in de motor van een vliegtuig – waardoor het ontploft en verdwijnt.

Feit of fictie, de Bermuda Driehoek is een deel van de plaatselijke legende dat niet snel zal verdwijnen. But don’t let the legend scare you away — the Triangle isn’t the only thing that makes this island seem magical.

— Kim Dismont Robinson