Charlie Brown

“Charlie Brown moet degene zijn die lijdt omdat hij een karikatuur is van de gemiddelde mens. De meesten van ons zijn veel meer vertrouwd met verliezen dan met winnen. Winnen is geweldig, maar het is niet grappig”

Charles M. Schulz over Charlie Brown

Charlie Brown (door Peppermint Patty Chuck genoemd en door Marcie soms Charles) is een belangrijk personage in de Peanuts-strip van Charles M. Schulz. Hij is bejubeld als een van de beste stripfiguren aller tijden, en hij is een van de grote Amerikaanse archetypen geworden.

Persoonlijk is hij zachtaardig, onzeker en beminnelijk. Charlie Brown heeft een grote vastberadenheid en hoop, maar faalt vaak door zijn onzekerheden, bemoeienis van buitenaf, of gewoon pech. Hoewel hij slim kan zijn, denkt hij te veel na, waardoor hij vaak de neiging heeft om dingen uit te stellen.

Hoewel alle vaste personages (en een paar minder belangrijke) zijn vrienden zijn, wordt hij vaak door hen verstoten, en drie van zijn vrienden pesten hem zelfs, met name Lucy van Pelt. Velen van hen (inclusief de pestkoppen) volgen hem echter als manager van een honkbalteam, en dat is waar Charlie Browns grootste vaardigheid, goed leiderschap, wordt getoond. Hij leidt het honkbalteam en blijft hopen op een overwinning, ondanks hun talrijke mislukkingen en pijnlijke tegenslagen. Hij schreeuwt woorden van bewonderenswaardige aanmoediging naar zijn spelers en leidt hen naar de volgende wedstrijd. Charlie Brown heeft nog veel meer karaktereigenschappen, en zijn karakter zit heel diep.

Charlie Brown heeft een enorm aantal karaktereigenschappen van Schulz geërfd, tot aan zijn voornaam toe. Zijn bijnaam “Charlie” en zijn achternaam “Brown” werden gegeven voor Charlie Brown, een van Schulz’s collega’s bij de Art Instruction Inc.

Hij en Snoopy zijn de enige personages die in elke TV-special en film voorkomen.

Geschiedenis

Een personage met de naam Charlie Brown verscheen voor het eerst in de Li’l Folks-strip van Charles M. Schulz op 30 mei 1948, meer dan twee jaar voordat Peanuts werd gepubliceerd. Schulz gebruikte de naam opnieuw voor een van de drie personages die in de eerste Peanuts strip verschenen op 2 oktober 1950. Charlie Brown zou een van de bekendste personages in Peanuts worden en wordt beschouwd als het hoofdpersonage van de strip.

Charlie Brown zegt in de strip van 3 november 1950 dat hij “slechts vier jaar oud” is, maar hij werd in de volgende twee decennia ouder. Hij zegt dat hij zes is in de strip van 17 november 1957. In de strip van 3 april 1971 zegt hij dat hij over dertien jaar eenentwintig zal zijn, waardoor hij in die strip acht jaar oud is. In de strip van 11 juli 1979 zegt hij dat hij acht-en-een-half jaar oud is. Latere verwijzingen blijven Charlie Brown ongeveer acht jaar oud noemen.

Charlie Brown is een fervent vliegeraar, maar zijn vliegers landen steeds in een “vliegeretende boom” of ondergaan een nog erger lot. In een strip uit 1958 krijgt hij de vlieger eindelijk aan de praat voordat hij spontaan in de lucht ontbrandt.

Elke herfst belooft Lucy van Pelt een voetbal vast te houden waar Charlie Brown tegenaan kan schoppen, maar elk jaar trekt ze hem weg als hij doorgaat, waardoor hij door de lucht vliegt en pijnlijk op zijn rug landt. In het stripverhaal is nooit te zien dat Charlie Brown erin slaagt de voetbal te trappen. In een verhaal uit juli en augustus 1979, waarin Charlie Brown in het ziekenhuis ligt, belooft Lucy dat ze de voetbal nooit meer zal wegtrekken. Ze trekt de voetbal niet weg als Charlie Brown hem probeert te trappen nadat hij beter is geworden, maar hij mist de voetbal en schopt tegen haar hand. In een tv-special uit 1981, It’s Magic, Charlie Brown, schopt hij er echter wel tegenaan toen hij onzichtbaar was. In een strip uit 1999 delegeert Lucy de taak om de bal vast te houden aan haar broer Rerun van Pelt. Rerun onthult niet of Charlie Brown de bal schopt of niet.

Charlie Brown is the only character to appear in the first Peanuts comic strip from October 2, 1950, and the last one from February 13, 2000.

According to a 1950 comic strip, his birthday is on October 30 but no strips from October 30 in subsequent years make reference to this.

Charlie Brown’s first name ‘Charles’ was not revealed until March 17, 1977.

Uiterlijk

Charlie Brown is getekend met slechts een klein krulletje haar voor op zijn hoofd, en een beetje achter op zijn hoofd. Hoewel dit vaak wordt geïnterpreteerd als dat hij kaal is, beweerde Charles M. Schulz dat hij Charlie Brown zag met haar dat zo licht was, en zo kort geknipt, dat het niet goed te zien was. Dit wordt echter tegengesproken door de zondagstrip van 17 juli 1955, waarin Charlie Brown aan Schroeder vertelt dat hij geen geel haar heeft, en ook door de TV-special You’re a Good Sport, Charlie Brown, waarin hij zegt dat hij niet veel haar heeft om af te knippen. Nog een ironie: Browns vader is kapper – net als Schulz’ vader.

De rondheid van Charlie Browns hoofd wordt vaak becommentarieerd door andere personages in de strip. Snoopy ziet zijn baasje als “het rondhoofdige kind”. Ironisch genoeg noemt Lucy hem vaak een “blokhoofd”.

Charlie Brown draagt bijna altijd een zwarte korte broek en een poloshirt met een zwarte zigzagstreep rond het midden. In de tekenfilmspecials is zijn shirt diepgeel gekleurd. In het verleden was zijn shirt rood gekleurd in de zondagse strips, maar het verschijnt nu meestal als geel in alle media. Gedurende het grootste deel van de eerste twee maanden van het Peanuts stripverhaal, tot 21 december 1950, droeg Charlie Brown een effen T-shirt zonder zigzag. Hij draagt, zoals de meeste mannelijke personages, bruine leren schoenen en gele sokken. In The Peanuts Movie draagt hij een lange, zwarte broek.

Naam

Peanuts zondagstrips waren vaak getiteld Peanuts Featuring Good Ol’ Charlie Brown. Schulz verklaarde later dat hij de strip Good Ol’ Charlie Brown had willen noemen, maar dat het tekenfilm syndicaat in plaats daarvan voor de naam Peanuts had gekozen; als gevolg daarvan leidden sommige mensen af dat Charlie Browns bijnaam “Peanuts” was. Schulz stelde de zondagse titel voor als een verduidelijking. (Merk op dat de zin “good ol’ Charlie Brown” in de eerste strip twee keer wordt gezegd door Shermy.)

Charlie Brown wordt door andere personages in de strip bijna altijd met zijn volledige naam aangesproken. Twee van de uitzonderingen hierop zijn Peppermint Patty, die hem meestal “Chuck” noemt, en haar vriendin Marcie. Marcie volgde aanvankelijk Peppermint Patty’s voorbeeld en noemde hem ook “Chuck”. Later begon ze hem echter “Charles” te noemen. Sommige lezers interpreteren de speciale namen die de twee meisjes voor Charlie Brown hebben als een indicatie van de verliefdheid die beide meisjes op hem hebben, wat ze allebei aan elkaar toegeven in de strip van 21 juli 1979. Charlie Browns zus Sally noemt hem meestal “Grote Broer”, waarschijnlijk omdat het voor een lid van zijn eigen familie onhandig zou zijn om hem met hun achternaam aan te spreken. Een minder belangrijk personage genaamd Peggy Jean uit de vroege jaren 1990 noemt hem “Brownie Charles”. Charlie Brown, op zijn typische nerveuze en onhandige manier, verspilt zijn eigen naam als hij zich voorstelt aan Peggy Jean en kan het niet opbrengen om de fout te corrigeren.

Het wordt uiteindelijk onthuld dat de eerste persoon die hem “Charlie Brown” noemde Poochie was, een meisje dat als pup met Snoopy speelde, en die voor het eerst in de strip verscheen op 7 januari 1973. Dit kan betekenen, dat men hem daarvoor gewoon Charlie noemde.

Lijst van namen

• Charlie Brown is de naam waaronder de meeste andere personages hem noemen.
• Chuck is de naam waaronder Peppermint Patty hem meestal noemt. Marcie noemde hem oorspronkelijk ook zo. In You’re the Greatest, Charlie Brown, noemt Peppermint Patty hem “Chuck-o”.
• Charles is de naam waarmee Marcie, The Goose Eggs en zijn pen(cil) vriend hem noemen. In de film Bon Voyage, Charlie Brown (And Don’t Come Back!!), noemt Violette hem “Charles”, met de Franse uitspraak.
• Sally noemt hem altijd “Big Brother.”
• Charlie wordt gebruikt door zijn moeder, zijn pen(cil)pal, en door Lucy een keer in A Charlie Brown Christmas.
• Pumpkin Head is hoe hij wordt genoemd door de tiener in You’re the Greatest, Charlie Brown.

• 

  “Sack” en “Mr. Sack” zijn de bijnamen die zijn medekampeerders op zomerkamp hem geven in een verhaallijn van juni en juli 1973, vanwege het feit dat hij een zak over zijn hoofd draagt. De verhaallijn in de strip werd aangepast als het segment “Sack” in It’s an Adventure, Charlie Brown.

• Peggy Jean noemt hem “Brownie Charles”, wat Charlie Brown zichzelf per ongeluk zo voorstelde vanwege zijn nervositeit tijdens hun eerste ontmoeting.

Persoonlijkheid

In de allereerste strips was Charlie Brown assertiever en speelser dan zijn karakter later zou worden: Hij haalde streken uit met andere castleden, en sommige strips hadden een romantische ondertoon tussen Charlie Brown, Patty en Violet. Soms viel hij volwassenen lastig. Naarmate de strip vorderde, werd Charlie Brown de “beminnelijke loser” die iedereen kent en waar iedereen van houdt. Hij is een zachtaardig, onschuldig, beleefd en goedhartig kind, dat het altijd goed bedoelt en veel geeft om zijn vrienden en familie.

Hij wordt vaak het slachtoffer en misbruikt door de andere personages, krijgt meestal de schuld als er iets misgaat, ook al is hij duidelijk niet degene die de schuld heeft.

Charlie Brown schommelt emotioneel tussen negatief pessimistisch en heroïsch optimistisch. Hij faalt in de meeste dingen en wordt vaak beledigd door Lucy en Violet en Patty, wat resulteert in zijn depressie en vaak pessimistische kijk op het leven; een voorbeeld is zijn tegenzin om op te staan en een dag te beginnen omdat hij het misschien verpest. Hij haat ook zichzelf. Tegenover deze negativiteit staat een optimistische kant; hoe slecht een dag ook mag zijn, hij kijkt vaak uit naar morgen. Hij heeft ook een positieve levenshouding en hoopt dat er goede dingen zullen gebeuren; een voorbeeld hiervan is zijn houding ten opzichte van zijn honkbalteam. Hoe de wedstrijd er ook uitziet, zelfs als het lijkt alsof zijn team geen kans heeft om te winnen, Charlie Brown is er altijd van overtuigd dat zijn team nog steeds een kans heeft om te winnen. (Hij beweert dat zijn team nog nooit een wedstrijd gewonnen heeft, maar ook nog maar één overwinning verwijderd is van de play-offs). Veel voorkomende elementen in de verhaallijnen van de strip zijn Charlie Browns koppige weigering om toe te geven, zelfs als alles vanaf het begin verloren is (bijv. alleen op de werpheuvel staan, weigeren om een stortbui zijn geliefde honkbalwedstrijd te laten onderbreken), of plotseling een vaardigheid vertonen en opklimmen binnen een veld, om dan een vernederend verlies te lijden net wanneer hij op het punt staat alles te winnen (het beroemdst zijn Charlie Browns pogingen om een nationale Spelling Bee te winnen in de lange film A Boy Named Charlie Brown). Hij haat verliezen, en hij laat zijn veelvuldige mislukkingen niet in de weg staan om groot te worden; hij wil dat mensen hem prijzen, en hij probeert dat doel te bereiken door hard te werken en elke vaardigheid die hij op sommige gebieden heeft te verbeteren, terwijl hij probeert meer gebieden te vinden waar hij vaardigheid in heeft. Hij is wanhopig omdat hij zoveel lijdt dat elke dag waarschijnlijk slecht voor hem zou kunnen aflopen, maar hij is positief genoeg om te hopen op het beste, haat het idee gedoemd te zijn te lijden, en hij werkt altijd hard om alles te bereiken wat hij maar wil. Charlie Brown is zeer ambitieus.

Ondanks wat Lucy of Violet misschien van hem denken, is Charlie Brown eigenlijk intelligent en inzichtelijk, met een iets bovengemiddelde woordenschat (hoewel niet zo hoog als die van Linus), en hij is filosofisch en diepzinnig; dit heeft hem er vaak toe gebracht tegen zichzelf te praten over zijn problemen, wat anderen misschien over hem zeggen, en filosofie in het algemeen.

Charlie Brown heeft vaak het gevoel dat mensen hem pesten, zelfs als dat in werkelijkheid niet zo is. In één strip, van 9 mei 1951, zegt Charlie Brown bijvoorbeeld dat zijn regenjas te klein is. Patty probeert uit te leggen dat het probleem niet is dat de regenjas te klein is, maar dat Charlie Brown te groot is. Charlie Brown neemt daar echter aanstoot aan, en zegt: “Always blaming me for everything”. Charlie Brown heeft ook vaak het gevoel dat niemand hem aardig vindt, of dat mensen hem voortdurend uitlachen, behalve als hij grappig probeert te zijn natuurlijk.

Charlie Brown heeft verklaard dat hij erg van boeken houdt. Desondanks stelt hij het schrijven van een boekverslag vaak uit.

Charlie Brown is ook opmerkelijk omdat hij een ontluikend striptekenaar is, die zijn eigen strips maakt; hij zou deze strips aan de andere personages laten zien; deze eigenschap is waarschijnlijk geïnspireerd op Schulz’ eigen vroege kinderjaren als striptekenaar. Als bewonderaar van strips heeft hij ook zijn eigen stripboekenverzameling; hij heeft een voorliefde voor strips als “Revolutionary War Comics”, “Civil War Comics”, en “World War I Comics”.

Charlie Brown krijgt nooit kaarten op Valentijnsdag of met Kerstmis en krijgt alleen stenen als hij met Halloween gaat trick or treating, maar verliest nooit de hoop dat dat wel gebeurt. Zijn tegenslagen wekten zoveel sympathie bij het publiek dat veel jonge kijkers van de tv-specials Be My Valentine, Charlie Brown en It’s the Great Pumpkin, Charlie Brown in Noord-Amerika respectievelijk Valentijnskaarten en Halloweensnoep naar de televisienetwerken hebben gestuurd in een poging Charlie Brown te laten zien dat ze om hem gaven.

Charlie Brown had veel pech totdat de strip in 2000 werd stopgezet. Af en toe boekte hij wel overwinningen, zoals een winnende homerun op een worp van Royanne op 30 maart 1993 en een klinkende nederlaag tegen Joe Agate in een knikkerspel op 11 april 1995. Gewoonlijk was Charlie Brown een vertegenwoordiger van iedereen die een tijd doormaakt waarin hij het gevoel heeft dat er nooit iets goed voor hem gaat. Maar Charlie Brown weigert op te geven. In de laatste weken van de strip, vastbesloten om eindelijk een winnend honkbalseizoen te hebben, probeerde Charlie Brown Joe Torre te imiteren, waardoor zijn zus dacht dat hij in de lach schoot.

Hoewel hij in veel dingen faalt, heeft hij in sommige dingen zijn vaardigheid getoond: hij is getoond als een zelfstandig timmerman, zoals bij de derde verbouwing van Snoopy’s hondenhok (dat van binnen groter is dan het er van buiten uitziet), en hij heeft ook wel eens vogelhuisjes gebouwd. Hij kan ook gitaar spelen, zoals te zien was in de TV-special Play It Again, Charlie Brown. Hij is ook heel goed in knikkeren, want hoewel hij altijd een zware nederlaag leed als hij tegen Patty speelde, was zij het enige personage waar hij van verloor, terwijl hij Joe Agate uitschakelde en zo zijn vaardigheid bewees.

Charlie Brown is over het algemeen vrijgevig: op 15 april 1953, bijvoorbeeld, probeert Lucy alle karamellen van Charlie Brown te stelen als hij haar er een aanbiedt. Als Charlie Brown merkt dat ze alle caramels heeft gestolen, vergeeft hij het haar zonder moeite en biedt hij haar de zak aan waarin hij de caramels vervoerde.

Charlie Brown wordt ook heel gemakkelijk verliefd. Hij viel op veel meisjes, het meest op het kleine roodharige meisje. Hij werd ook verliefd op Peggy Jean, zijn penvriendin, een meisje dat Emily heette, en nog een paar andere in de strip en de TV-specials. In de strip van 24 juli 1990, in de verhaallijn met Peggy Jean, vertelt Linus aan Charlie Brown dat hij altijd verliefd is. En in de TV-special Someday You’ll Find Her, Charlie Brown, vertelt Linus Charlie Brown dat hij elke week een nieuwe ware liefde krijgt.

Ondanks al zijn tegenslagen, de wreedheden van het leven en het oneerlijke toeval gelooft Charlie Brown in elementair fatsoen tegenover anderen en dat alles goed is in het universum. Hij geeft de hoop op anderen nooit op, ook al heeft hij moeite om in zichzelf te geloven.

Relaties

Snoopy

Zie hoofdartikel: Charlie Brown en Snoopy’s relatie

Snoopy is de hond van Charlie Brown, en ze hebben een vreemde maar sterke relatie. Ze lijken elkaar te begrijpen, zozeer zelfs dat Charlie Brown in staat is Snoopy’s gedachten te lezen. Ondanks dat ze niet van dezelfde soort zijn, zijn ze toch dikke vrienden, hoewel ze zich soms aan elkaar ergeren. Charlie Brown was degene die Snoopy leerde op zijn achterpoten te lopen. Charlie Brown doet veel dingen voor Snoopy, en normaal gesproken waardeert Snoopy dat, maar soms ook niet. Ze hebben elkaar nodig, en bij veel gelegenheden wordt er geknuffeld. Sinds april 1969 kan Snoopy zich de naam van zijn meester niet meer herinneren, en verwijst naar hem als “dat rondhoofdige kind”. Hoewel Snoopy technisch gezien de hond van de familie Brown is, is niemand zijn baasje en is hij volledig onafhankelijk.

Sally Brown

Zie hoofdartikel: De relatie tussen Charlie Brown en Sally Brown

In 1959 werd Charlie Browns zusje Sally geboren. Aanvankelijk was Charlie Brown dol op zijn zusje, maar naarmate ze opgroeide, werd ook zij een doorn in zijn oog. Sally pestte hem vaak voor hulp met haar huiswerk. Charlie Brown verdraagt dit stoïcijns, hoewel hij Sally soms haar eigen gaten kan laten graven zonder hem daarin mee te sleuren, terwijl hij af en toe streng optreedt tegen echt onacceptabel gedrag, zoals liegen over het meenemen van een krijtje van school of het lezen van zijn brieven.

Charlie Brown van zijn kant is vaak gefrustreerd door Sally’s luiheid en haar onwil om het juiste te doen als ze zich in een moeilijke situatie bevindt. Zijn pogingen om Sally de les te lezen gaan meestal over haar hoofd of vallen gewoon in dovemansoren. Toch helpt Charlie Brown haar altijd, als het om haar huiswerk gaat, of om pestkoppen, ook al waardeert Sally zelden wat hij voor haar doet.

Lucy van Pelt

Zie hoofdartikel: Charlie Brown en Lucy’s relatie.

Charlie Brown heeft een licht kritische mening over Lucy, omdat ze altijd gemene dingen tegen Linus doet, of fly balls laat vallen. Charlie Brown trapt ook voortdurend in Lucy’s “voetbalgrap”. Soms lijkt het erop dat Charlie Brown Lucy wel als een goede vriendin beschouwt en af en toe om haar geeft. In een strip geeft Lucy hem een lijst met dingen die ze voor Kerstmis wil hebben, hij gooit het niet weg zoals Schroeder doet, in plaats daarvan gaat hij naar een winkel en zegt: “Ja, mevrouw, ik zoek een cadeau voor een vriendin van mij, een meisje…” In de strip van 5 april 1987, als Lucy op haar hoofd wordt geslagen met een vangbal, rent hij meteen naar haar toe om te kijken of ze in orde is.

Linus van Pelt

Linus is de beste vriend van Charlie Brown, die aanvankelijk als zuigeling verscheen, maar ouder werd en slechts iets jonger dan Charlie Brown werd. De twee steunen elkaar vaak op kleine manieren als elkaars zwakheden pijnlijk aan het licht zijn gekomen. Zo is Charlie Brown vaak te zien als hij op 1 november met Linus meeleeft, nadat de pompoen niet is verschenen. Ze discussiëren vaak tegen een stenen muur, lopen naar school of zitten op een stoeprand.

Rerun van Pelt

Rerun en Charlie Brown lijken weinig interactie met elkaar te hebben in strips uit de jaren 70 en 80. De belangrijkste uitzondering is de verhaallijn uit 1973 waarin Lucy een aarzelende Charlie Brown overhaalt om de kleine Rerun toe te laten tot Charlie Browns honkbalteam. Rerun speelt een belangrijke rol in de overwinning van het team, omdat hij zo klein is dat de werper van de tegenpartij geen slag naar hem kan gooien, en Rerun krijgt een vrije loop die de wedstrijd wint. De overwinning wordt later echter ongeldig verklaard omdat Rerun en Snoopy vijf cent hadden ingezet op de wedstrijd.

De twee hebben echter meer contact tussen de jaren negentig toen Rerun de kinderschoenen ontgroeid was. Rerun vraagt vaak aan Charlie Brown of hij in zijn honkbalteam mag spelen of dat hij Snoopy mag lenen. Charlie Brown is meestal niet bereid om Rerun in zijn team te laten spelen, maar laat Rerun meestal wel met Snoopy spelen.

In tegenstelling tot de andere kinderen begint Rerun Charlie Brown te bewonderen. Als hij Charlie Brown ziet warmlopen op de werpheuvel, noemt hij Charlie Brown een keer “de meester”. Charlie Brown wordt ook een soort mentor voor Rerun. Hij leert hem hoe hij een hond moet voeren, hoe hij kranten moet bezorgen en hoe hij moet knikkeren. Als de pestkop Joe Agate Rerun al zijn knikkers afhandig maakt, wint Charlie Brown ze voor hem terug.

Schroeder

Schroeder is een van Charlie Browns beste vrienden. Tussen de worpen door houden ze vaak besprekingen op de werpheuvel, meestal over handsignalen (één vinger betekent een fastball en twee vingers betekent een curveball, etc.) en Beethoven. Charlie Brown is ook een van de weinige mensen die Schroeder tegen zijn piano laat lummelen, omdat hij weet dat Charlie Brown zijn liefde voor Beethoven respecteert. Toen Schroeder jonger was, las Charlie Brown hem zelfs het leven van Beethoven voor. Charlie Brown was ook degene die Schroeder kennis liet maken met de piano.

Een keer hadden de twee ruzie waarin Charlie Brown zijn “gele haar” en het feit dat hij de hele dag op zijn piano speelt beledigde, Schroeder maakte vervolgens grapjes over zijn bontmuts die hij op dat moment droeg en ook over Charlie Browns ronde hoofd.

Schroeder is soms meestal de eerste die Charlie Brown verdedigt. Een voorbeeld hiervan is wanneer Violet Charlie Brown een van haar overgebleven Valentijnskaarten aanbiedt op de dag na de feestdag. Schroeder kastijdt haar grondig, maar Charlie Brown neemt de Valentijnskaart toch aan, hoewel hij zijn waardering uitspreekt voor Schroeder’s gebaar.

Volwassenen

Zoals alle volwassenen in de strip, worden Charlie Brown’s ouders nooit gezien, maar er wordt af en toe wel naar verwezen. Zijn vader is kapper. Zijn moeder is huisvrouw.

Violet Gray

In de beginjaren van de strip lijkt de relatie van Violet met Charlie Brown van dag tot dag te veranderen. In sommige strips vertelt Violet Charlie Brown hoe aardig ze hem vindt en vraagt ze zich af of hij haar ook aardig vindt. Andere keren was ze gemeen en onbeleefd tegen Charlie Brown en probeerde ze hem te irriteren en zijn gevoelens te kwetsen. Toen ze in de latere jaren van de strip minder vaak verscheen, bleef haar wispelturige karakter echter onveranderd: soms gebruikte ze elk excuus om Charlie Brown naar beneden te halen of zich boven hem te verheffen, terwijl de twee op andere momenten heel hartelijk waren en vaak de hele dag samen doorbrachten met kletsen.

Pen-pal

Charlie Brown heeft een pen-pal, maar omdat hij een vulpen gebruikt en de inktstroom minder goed onder controle kan houden dan anderen, neemt hij zijn toevlucht tot grafiet en begint de brieven met: “Beste Pen-Pal”. Deze correspondentie, die begon in de strip van 25 augustus 1958, is meestal eenrichtingsverkeer; maar op 14 april 1960 leest Charlie Brown Lucy een brief voor die hij van zijn penvriend heeft gekregen. In de brief vertelt de penvriend dat hij of zij de laatste brief van Charlie Brown aan zijn of haar klas heeft gelezen en dat ze het er allemaal over eens zijn dat hij een aardig persoon moet zijn en iemand die prettig is om te kennen. Als reactie hierop zegt Charlie Brown een krachtige “HA!” tegen Lucy. In een reeks strips uit 1994 wordt onthuld dat de penvriend een meisje uit Schotland is, Morag genaamd. Charlie Brown fantaseert over een toekomstige romance met Morag, maar zijn plannen worden verpest als hij erachter komt dat Morag nog zestig andere penvrienden had.

Het kleine roodharige meisje

Charlie Brown is verliefd op een onzichtbaar personage dat simpelweg bekend staat als “het kleine roodharige meisje”, hoewel hij zelden de moed heeft om met haar te praten, en als hij het doet, loopt het altijd slecht af. Als hij bijvoorbeeld eindelijk het lef heeft om haar te bellen, belt hij per ongeluk naar Marcie’s huis. In de strip wordt nooit onthuld of ze gevoelens heeft voor Charlie Brown.

Het Roodharige Meisje wordt door Charlie Brown gekust in It’s Your First Kiss, Charlie Brown. In The Peanuts Movie onthult ze dat ze Charlie Brown wel ziet zitten, omdat hij eerlijk en zorgzaam is tegen anderen. De twee beloven elkaar zelfs te schrijven.

Peppermint Patty en Marcie

Voor de hoofdartikelen zie Marcie en Charlie Brown’s relatie en Peppermint Patty en Charlie Brown’s relatie

Als gevolg van zijn preoccupatie met het Kleine Roodharige Meisje, blijft Charlie Brown onoplettend voor de incidentele attenties van Peppermint Patty en Marcie. In het bijzonder heeft hij de neiging om het verkeerde te zeggen op het verkeerde moment, tegen beiden; Peppermint Patty wanneer ze geruststelling zoekt over haar “grote neus” en haar vrouwelijkheid, en Marcie wanneer ze probeert te laten zien dat ze om hem geeft. Soms geeft Charlie Brown echter gevoelens terug voor een van hen; bijvoorbeeld in You’re the Greatest, Charlie Brown tegen het einde nadat Marcie naar Charlie Brown knipoogt, bloost hij, wat geïnterpreteerd kan worden als dat hij haar leuk vindt. Hij bloost ook als ze hem kust in There’s No Time for Love, Charlie Brown.

“Pig-Pen”

Hoewel “Pig-Pen” een van Charlie Brown’s vrienden is, waardeert hij de wolk van vuil die hem volgt aanvankelijk niet. Terwijl hij “Pig-Pen” soms verweet dat hij altijd zo rommelig was, is hij meestal onder de indruk van hoe “Pig-Pen” erin slaagt om rommelig te blijven, zelfs in een regenbui. In één strip schaamt “Pig-Pen” zich als Charlie Brown alleen al uit het vuil op zijn kleren afleidt waar hij de afgelopen drie dagen heeft gespeeld.

Hoewel Charlie Brown desondanks de enige persoon is die “Pig-Pen” accepteert voor wie hij is, in één strip verdedigt hij zelfs zijn onreinheid “Don’t think of it as dust. Zie het maar als het vuil en stof van verre landen dat hierheen waait en op ‘Pig-Pen’ neerdaalt. Het doet de verbeelding wankelen! Misschien draagt hij wel de grond waarop Salomo, Nebukadnezar of Genghis Khan gelopen heeft!”

Peggy Jean en andere kampvrienden

Charlie Brown heeft een korte, maar verrassend succesvolle flirt met een minder belangrijk personage genaamd Peggy Jean die hij op zomerkamp ontmoet. Ze kust hem en zegt dat ze van hem houdt. Hij heeft niet altijd evenveel succes met zijn kampvrienden, zoals met een kamergenoot die alleen maar tegen hem zegt: “Hou je mond en laat me met rust”.

Franklin

Franklin en Charlie Brown zijn altijd op goede voet, Franklin wordt gezien als een goede vriend van Charlie Brown en is misschien wel de aardigste persoon voor hem in de strip. De twee bouwen af en toe samen zandkastelen op het strand, gaan naar Charlie Browns huis en kijken samen films. Franklin werd geïntroduceerd toen hij zandkastelen bouwde met Charlie Brown en de twee blijven op goede voet – Franklin heeft een gelijkmatige persoonlijkheid en is noch een pestkop, noch een mogelijke love interest, noch een dagdromer, dus hij zorgt voor enige stabiliteit in het leven van Charlie Brown.

Shermy

Charlie Brown en Shermy werden beschouwd als beste vrienden in de beginjaren van de strip, ze waren beiden vrijgevig voor elkaar en werden vaak samen spelend gezien. Maar toen Shermy rond 1954 geleidelijk uit de strip begon te verdwijnen, werd hij nog maar zelden met Charlie Brown gezien, voordat hij op 15 juni 1969 helemaal uit de strip verdween. Shermy’s rol als manusje-van-alles werd na verloop van tijd ingehaald door Linus, Schroeder en Franklin, waardoor hij geen doel meer had in de strip. Although the first several girls introduced into the strip would bully, harass, or tease Charlie Brown—likely mirroring Schulz’s feelings that he had bad luck with women—the two boys were friends who bonded over playing pretend, reading comic books, and having lazy Sundays together.

In popular culture:

• A song by The Coasters is called “Charlie Brown”.
• “Cha Cha Slide” by DJ Casper also references Charlie Brown midway through the song.

Quotes

Charlie Brown has accumulated many memorable catchphrases and quotes:

• “Good grief!”
• “I can’t stand it! Ik kan er gewoon niet tegen!”
• “Waarom kan ik geen normale hond hebben, zoals iedereen?”
• “AAAUUGH!”
• “Ratten!”
• “Ik heb een steen”.
• (Tegen Patty, over veiligheid en Linus’ deken): “Zeker, maar de meeste mensen vinden veiligheid maar op één of twee plaatsen…hier hebben we iets oneindig groters…draagbare veiligheid!”
• (Tegen Violet, over waarom ze hem niet aardig kan vinden omdat hij “niet perfect” is): “Maar ik ben behoorlijk perfect…”
• Tot zichzelf, over het geroddel van Patty en Violet): “Die meisjes hebben het vast over mij; ik vraag me af wat ze over mij zeggen…jeetje…ik voelde me ook zo goed…nu ben ik helemaal depressief…waarom moet altijd iemand mijn dag bederven!”
• (Tegen Patty, over de definitie van ‘mooie’ kleur): “‘Mooi’ is maar een relatief begrip…in feite is ‘blauw’ dat ook…kleur, weet je, is alleen mooi als het een goede kleur is…natuurlijk, dan kom je met de vraag, ‘wat is nu eigenlijk een goede kleur?'”
• (Aan Snoopy en Sally Brown): “She likes to dance.”
• (To Lucy when she visits the pitcher’s mound during baseball games): “Why don’t you go back to center field where you belong?”

Gallery

• Charlie Brown’s profile on the official Peanuts website.
• Article from Wikipedia
• Quotations from Charlie Brown on Wikiquote.