Blacklegged Tick or Deer Tick
Wetenschappelijke naam: Ixodes scapularis of Ixodes dammini (In 1993 werd vastgesteld dat I. scapularis en I. dammini dezelfde soort zijn. Ixodes scapularis is nu de algemeen aanvaarde wetenschappelijke naam)
Common Name: Zwartbenige teek (meestal de herten teek genoemd)
Beschrijving: Volwassen vrouwtjes zijn meestal minder dan 1/8 inch lang en mannetjes zijn iets kleiner. Volwassen vrouwtjes zijn bruin tot rood-oranje van kleur met een donkerbruin tot zwart rugschild of scutum op de rug, direct achter hun kop. Na het eten kunnen volwassen vrouwtjes tot een halve centimeter lang worden en variëren van een bruine kleur tot grijs of donkerbruin. Volwassen mannetjes zijn meestal donkerbruin van kleur en hebben geen roodachtige verkleuring op het lichaam. Volwassen dieren hebben donkerbruine of zwarte poten, vandaar de algemene naam “zwartpootteek”. De nimfen van de herten teek zijn zeer klein, ongeveer zo groot als een maanzaadje, en kunnen moeilijk te zien zijn. De larven van de zespotige herten teek zijn nog kleiner, meestal minder dan 1 mm.
Habitat/Range: De zwartpootteek is wijd verspreid in het oosten van de Verenigde Staten van Maine tot Florida en westwaarts rond de Grote Meren. In Maine zijn ze het meest algemeen in zuidelijke en kustgebieden, maar populaties rukken landinwaarts op en zijn gevonden in het noorden van Aroostook County. De zwartpootteek komt algemeen voor in gemengde bossen en langs de bosranden van akkers en voorstedelijke landschappen.
Life Cycle/Hosts: De zwartpootteek is een teek met drie gastheren. Dit betekent dat de teek in elk van de drie actieve levensstadia (larve, nimf en volwassen) een andere gastheer heeft. De levenscyclus van de teek duurt twee jaar en begint in de lente, wanneer een volwassen vrouwtje enkele duizenden eitjes legt in het gebladerte. In het begin van de zomer komen de kleine, zespotige larfjes uit de eitjes en beginnen zich te voeden met hun eerste gastheer, meestal een klein zoogdier. Veel van deze gastheren, vooral muizen en eekhoorns, zijn besmet met het agens dat de ziekte van Lyme veroorzaakt en brengen dit over op de larvale teken. Na de vervelling van het larvale stadium voeden de nimfen zich meestal met kleine tot middelgrote dieren, terwijl de volwassen dieren de voorkeur geven aan herten. Alle stadia voeden zich met mensen en huisdieren. Volwassen zwartpootteken worden gevonden van het vroege voorjaar tot laat in de herfst met twee pieken, één in april of mei en één eind oktober. Het aantal nimfen piekt in juni en begin juli.
Medisch/Veterinair Belang: In Maine zijn zwartbenige teken vectoren van verschillende ernstige tekenoverdraagbare ziekten, waaronder de ziekte van Lyme, anaplasmose, babesiosis en het Powassan virus. Het is uiterst belangrijk om mensen en huisdieren zo snel mogelijk op teken te controleren en deze te verwijderen.