BIJWERKINGEN
Bij gehospitaliseerde patiënten waren de meest gemelde bijwerkingen duizeligheid, sedatie, misselijkheid, en braken. Andere bijwerkingen zijn constipatie, buikpijn, huiduitslag, licht gevoel in het hoofd, hoofdpijn, zwakte, euforie, dysforie, hallucinaties en kleine gezichtsstoornissen.
De meest gemelde bijwerkingen na het in de handel brengen omvatten voltooide zelfmoord, accidentele en intentionele overdosering, drugsafhankelijkheid, hartstilstand, coma, ineffectiviteit, toxiciteit van het geneesmiddel, misselijkheid, ademhalingsstilstand, hart- en ademhalingsstilstand, dood, braken, duizeligheid, convulsie, verwarde toestand, en diarree.
Aanvullende bijwerkingen gemeld via postmarketing surveillance omvatten:
Cardiale stoornissen: aritmie, bradycardie, hart/respiratoire arrestatie, congestieve arrestatie, congestief hartfalen (CHF), tachycardie, myocardinfarct (MI)
Oogaandoening: oogzwelling, wazig zien
Algemene aandoeningen en toedieningsplaatscondities: , geneesmiddelinteractie, tolerantie voor het geneesmiddel, onttrekkingssyndroom
Gastro-intestinale aandoening: gastro-intestinale bloeding, acute pancreatitis
Hepatobiliaire aandoening: leversteatose, hepatomegalie, hepatocellulair letsel
Immuunsysteemaandoening: overgevoeligheid
Letselvergiftiging en procedurele complicaties: geneesmiddelentoxiciteit, heupfractuur, overdosis meervoudige geneesmiddelen, overdosis verdovende middelen
Onderzoeken: bloeddruk verlaagd, hartslag verhoogd/abnormaal
Metabolisme en voedingsstoornis: metabole acidose
Stoornis van het zenuwstelsel: ataxie, coma, duizeligheid, somnolentie, syncope
Psychiatrische: abnormaal gedrag, verwarde toestand, hallucinaties, mentale statusverandering
Respiratoire, thoracale en mediastinale aandoeningen: ademhalingsdepressie, dyspneu
Skin and subcutaneous tissue disorder: rash, itch
Liverdysfunctie is gemeld in associatie met Darvon. Propoxyfeentherapie is in verband gebracht met abnormale leverfunctietests en, in zeldzamere gevallen, met gevallen van reversibele geelzucht (inclusief cholestatische geelzucht).
Subacute pijnlijke myopathie is gemeld na chronische overdosering van propoxyfeen.
Drugsgebruik en afhankelijkheid
Gereguleerde stof
Darvon (propoxyfeen) is een Schedule IV verdovend middel onder de U.S. Controlled Substances Act. Darvon (propoxyfeen) kan leiden tot morfine-achtige drugsverslaving en kan daarom worden misbruikt. Psychische afhankelijkheid, lichamelijke afhankelijkheid en tolerantie kunnen zich ontwikkelen bij herhaalde toediening. Darvon (propoxyfeen) moet met dezelfde mate van voorzichtigheid worden voorgeschreven en toegediend als andere verdovende middelen.
Misbruik
Omdat Darvon (propoxyfeen) een mu-opioïde agonist is, kan het onderhevig zijn aan misbruik, verslaving en misbruik. Verslaving aan opioïden die worden voorgeschreven voor pijnbestrijding is niet geschat. Er komen echter verzoeken om opioïden van opioïd-verslaafde patiënten voor. Daarom moeten artsen voorzichtig zijn met het voorschrijven van Darvon (propoxyfeen).
Afhankelijkheid
Opioïde pijnstillers kunnen psychologische en lichamelijke afhankelijkheid veroorzaken. Lichamelijke afhankelijkheid resulteert in ontwenningsverschijnselen bij patiënten die abrupt stoppen met het geneesmiddel na langdurige toediening. Onttrekkingsverschijnselen kunnen ook worden versneld door toediening van geneesmiddelen met mu-opioïd antagonistische activiteit, bijvoorbeeld naloxon of gemengde agonist/antagonist analgetica (pentazocine, butorfanol, nalbuphine, dezocine) (zie OVERDOSERING). Lichamelijke afhankelijkheid treedt gewoonlijk niet in klinisch significante mate op, tot na verscheidene weken van voortgezet opioïdgebruik. Tolerantie, waarbij steeds grotere doses nodig zijn om dezelfde mate van analgesie op te wekken, manifesteert zich aanvankelijk door een verkorte duur van een analgetisch effect en vervolgens door afname van de intensiteit van de analgesie.
Bij chronische pijnpatiënten en bij opioïd-tolerante kankerpatiënten moet de toediening van Darvon (propoxyfeen) worden geleid door de mate van gemanifesteerde tolerantie en de doses die nodig zijn om de pijn adequaat te verlichten.
De ernst van het Darvon (propoxyfeen) onthoudingssyndroom kan afhangen van de mate van lichamelijke afhankelijkheid. Ontwenning wordt gekenmerkt door rhinitis, myalgie, buikkrampen, en af en toe diarree. De meeste waarneembare symptomen verdwijnen na 5 tot 14 dagen zonder behandeling; er kan echter een fase van secundaire of chronische onthouding optreden die 2 tot 6 maanden kan duren en gekenmerkt kan worden door slapeloosheid, prikkelbaarheid en spierpijn. De patiënt kan worden ontgift door geleidelijke vermindering van de dosis. Maagdarmstoornissen of dehydratatie moeten worden behandeld met ondersteunende zorg.
Lees de volledige FDA-voorschrijfinformatie voor Darvon (propoxyfeen)