Deze blog gaat vooral over sparen en investeren voor militaire financiële onafhankelijkheid, niet over koopjesjagen of consumentenproducten, dus de post van vandaag is een beetje anders.
Ik zal het toegeven: Ik leid geen consumptieve levensstijl, en ik vermijd winkelen zo veel mogelijk. Ik ga zelfs niet veel uit. Ik breng mijn tijd graag door op internet en rond het huis. De weinige online aankopen die ik doe, zijn meestal Amazon.com-boeken. De meeste van mijn autoreizen bestaan uit het halen van een longboard naar het strand of lunchen met vrienden.
Maar 2-3 keer per maand belanden mijn echtgenoot en ik bij onze lokale commissary om fruit & groente- en fruitvoorraad in te slaan – plus alles wat goedkoper is dan Costco’s selectie.
Het lijkt misschien alsof ik hopeloos ver ben afgedwaald van de moderne winkeltechnologie, maar ik schrijf dit bericht ook voor mensen die misschien in hun eigen comfortabele groeven zijn blijven steken. Het is eindelijk de moeite waard om die oude gewoonten van het kortingsbonnen-winkelen te veranderen. Vergeef me als ik herhaal wat sommigen van jullie al weten, maar ik sleep ook een paar decennia consumentengeschiedenis mee.
Old-School Coupon Lifestyle
De afgelopen 30 jaar hebben we veel aan coupon-shopping gedaan. Ik struinde de dagbladen af (ken je die nog?) en couponbijsluiters. Ik pakte alles wat we konden gebruiken, en soms deed ik zelfs mee aan coupon uitwisselingen om meer te krijgen. We werden er vooral goed in toen we ons gezin stichtten. Ik scande regelmatig de bonnenfolders bij de ingang van de cafetaria en droeg een bonnenhouder bij me ter grootte van een kleine handtas. Ik probeerde een paar coupon websites, maar die kwamen & te vervallen toen het inwisselingsbeleid veranderde. Ik vulde met plezier een enquête in of reageerde op een speciale aanbieding voor meer coupons per (slakken)post. Toen onze dochter ouder werd, mocht ze de helft van de besparing houden als ze een coupon vond voor een artikel op ons boodschappenlijstje. Ik besteedde waarschijnlijk 2-3 uur per week aan het zoeken, uitknippen en sorteren van bonnen. We waren niet “extreem”, maar we bespaarden meestal 5% op onze boodschappen.
Toen begonnen andere trends onze coupon-knipgewoonten te overschaduwen:
- Onze baby werd ouder, dus we hadden geen coupons meer nodig voor grote uitgaven als luiers of flesvoeding.
- Costco, Wal-Mart en boerenmarkten begonnen de prijzen in de supermarkt te onderbieden.
- Onze dochter ging studeren en onze boodschappenrekening daalde onmiddellijk met meer dan 40%.
- Onze stofwisseling vertraagde toen we ouder werden, en nu eten we minder.
- We kopen minder merknamen of gemaksartikelen – dus we gebruiken minder coupons.
Coupon winkelen loont voor ons niet meer zoals vroeger, en het onderzoek/het bijhouden van arbeid werd een gedoe. Eerlijk gezegd, mijn presbyopie maakt het moeilijk om coupon vervaldata te lezen zonder een zoeklicht en een vergrootglas mijn leesbril. We hebben niet betaald voor een huis krant levering in een decennium, en ik niet langer na te streven coupon flyers. Als ik een artikel van onze lijst koop en er ligt een couponhouder naast in het schap, dan pak ik er een paar en sla een voorraad in. Maar we gebruiken nog maar 1-2% van onze aankopen coupons in plaats van 5%, en toch is onze boodschappenrekening nog steeds lager dan vroeger.
We zijn nooit lid geworden van de “affiniteit” en “loyaliteitskaart” programma’s op onze lokale supermarkten. We winkelen zelden bij hen omdat ze zo duur zijn (dit is Hawaï) en zelfs hun scherp geprijsde winkelmerken zijn duurder dan Costco of de commissary. Als we op het vasteland reizen, ben ik altijd verbaasd dat bijna elke supermarkt mijn lidmaatschapskaart wil zien.
De 21e-eeuwse Commissary Rewards Card
Toen bracht onze dochter in de kerstvakantie een commissary-beloningskaart mee naar huis. Ik denk dat het personeel van de cafetaria ze uitdeelde bij de ingang. Iedereen kreeg er een en er was geen gedoe met aanmelden of zelfs maar een telefoonnummer opgeven.
De kaart is niet indrukwekkend. Hij ziet er zelfs goedkoop uit. Het is gewoon een stuk plastic ter grootte van een creditcard, met een paar kleinere kaarten om aan een sleutelhanger te hangen. Ze hebben allemaal dezelfde streepjescode. Het lijkt geen waarde te hebben en ik zou het uit mezelf niet hebben opgepikt. Ik zou zeker geen moeite hebben gedaan om me ervoor in te schrijven. Maar mijn dochter legde hem op mijn bureau, dus ik moest het goede voorbeeld geven van financiële verantwoordelijkheid en doen alsof dit mijn coupongewoonten weer op gang zou brengen.
Op de website
De Defense Commissary Agency rewards card website maakte dezelfde eerste indruk als de kaart. Toegegeven, ik gebruikte hem toen hij nog vrij nieuw was, en de inschrijvingspagina is een knelpunt. Ongeveer veertig gazillion andere commissary shoppers waren zich ook aan het registreren en klikten door alle links van de server. De website was overladen met flashy graphics en er zaten een paar HTML foutjes in. Gelukkig is de aanvankelijke golf van bezoekers gezakt, en de foutjes lijken te worden verholpen. Elke week is de site een beetje schoner & sneller.
Na het registreren van de streepjescode van je kaart ben je klaar om coupons uit te zoeken. Je kunt de bonnen sorteren op 14 verschillende categorieën en ze filteren op vijf verschillende criteria, maar ik ben nieuwsgierig en lui: ik zet gewoon de hele stapel in de wachtrij en bekijk ze allemaal. Tegenwoordig lopen de coupon-pick-pagina’s van de website heel snel en soepel, en grote merken beginnen mee te doen. Vroeger had ik maar 50 aanbiedingen op mijn bezoek, en nu heb ik er meer dan honderd. Je scrollt door de merken en hun afbeeldingen, en een popup venster kan de voorwaarden of de vervaldatum verduidelijken. Wanneer u coupons vindt die u wilt, klikt u op de vakjes “Clip” om de coupons aan uw beloningskaart toe te voegen. Het hele proces, van inloggen tot het knippen van de laatste coupon, duurt minder dan vijf minuten.
De couponboxen hebben zelfs schattige kleine Facebook & Twitter-icoontjes op hen, zodat u uw hele sociale netwerk kunt laten weten wanneer u een koopje op wc-papier of SPAM krijgt. (Maak je geen zorgen, vrienden & volgers, ik zal je dat niet aandoen). Ik denk dat we kunnen zien waarom ik hier geen koopjesjagersblog run.
Nu begint het coole gemaksdeel. Als je die coupon “pakt”, wordt hij opgeslagen in je beloningskaart-database op de commissary-website. De coupons blijven op die kaart staan tot ze verlopen zijn. U kunt de voorwaarden & in de gaten houden, maar u hoeft zich er niet langer om te bekommeren.
Geen afdrukken, geen knipsels, geen sorteringen, geen gezoek naar vervaldatums of het ontcijferen van geheimzinnige aankoopvoorwaarden. U hoeft geen kortingsformulieren in te vullen, geen prijzen op te geven of gegevens op te geven. U kunt gewoon doorgaan met uw normale boodschappen, misschien ervoor zorgen dat u het minimum koopt of een voorraad inslaan voor de vervaldatum, maar de kaart zorgt voor de tracking voor u.
We hebben de neiging om steeds dezelfde items te kopen, dus de kaart is vooral handig voor het inslaan van voorraden. U hoeft niet elke week een nieuw exemplaar van de coupon te hebben – de coupon blijft in de database van uw kaart totdat hij is verlopen. Elke week logt u in, kiest u de nieuwe coupons voor uw lijst en controleert u of de bestaande coupons nog goed zijn. Als ik nu elke week 3 tot 4 diepvriesverpakkingen mahi-mahi koop tot 30 juni, hoef ik niet meer een hele stapel bonnen van de vriezer van de cafetaria af te halen en ze bijna vier maanden lang in mijn bonnenportefeuille te stoppen. Ik kijk gewoon één keer op het tabblad “Mijn coupons” op de website van de kaart. Eenmaal & klaar, en het blijft daar tot het verloopt.
Bij de Commissary
Het gemak wordt nog beter bij de kassa. Het leven van een kassier lijkt al ellendig genoeg voordat een klant een enorme stapel bonnen op de band legt. De caissière heeft ongeveer 30 seconden om ze te scannen op vervalsingen of verlopen aanbiedingen, om te controleren of ze correct zijn ingevuld, en om te noteren dat de shopper het minimum heeft gekocht. Een paar fouten van de caissière kunnen gemakkelijk een heel uur van hun loon wegvegen. Zelfs als alles in orde is, moet de caissière nog een paar coupons van de pakjes halen, misschien een prijs of twee van de kassabandjes invullen, de streepjescodes door de scanner halen, een paar streepjescodes met de hand invoeren, en misschien over het hele proces discussiëren met een cynische shopper. Hé, je mag dan een paar dollar uitgeven voor je zeven-ounce pak Kona-koffie, maar je gaat je ergeren als ze je die 25 cent niet teruggeven.
Het ergste van alles is dat de caissière zijn hele dienst heeft besteed aan het verzamelen van enorme bundels coupons van het winkelend publiek. Ik heb me altijd afgevraagd hoeveel mensen de commissary had op hun loonlijst te sorteren, stapelen, wikkel, en mail in hun ingewisselde coupons. Ze moeten honderden papieren coupons van tientallen fabrikanten bijhouden. Ze moeten ze ook allemaal controleren om er zeker van te zijn dat ze niet vervalst zijn, dat de juiste gegevens erop staan en dat ze niet meer bonnen inwisselen dan het aantal artikelen dat ze verkocht hebben. Ik ben er zeker van dat om de zes maanden of zo een hoogbetaalde controleur zijn dag moet besteden aan het vergelijken van shoyu-verkoop met het inwisselen van bonnen en kwitanties. Spannend werk. Het is niet alleen al het handwerk, stel je de mogelijkheden voor fraude en vervalsing eens voor.
Met de commissary rewards card op het toneel, zal die back-office infrastructuur krimpen. Als je je ID aan de kassier laat zien, scannen ze meteen je beloningskaart en geven je de kaart terug. Dat is alles wat ze van je nodig hebben. De kassa zit al op het internet, controleert de streepjescode van uw kaart met uw database en downloadt de gegevens van de couponaanbiedingen. Wanneer uw pakje haupia-mix over de scanner gaat, verrekent de kassa die coupon automatisch met de aankoop. Oh, maar u hebt maar één pakje gekocht in plaats van het minimum van twee dat de coupon voorschrijft? Geen tegoed voor u. Ondertussen kan de kassier sneller werken en hoeft hij zich minder zorgen te maken over fouten. Als de kassier klaar is, drukt de kassa aan het eind automatisch de tegoedbonnen af, net als altijd, maar de kassier hoeft uw stapel tegoedbonnen niet te bundelen.
Ik denk dat niemand verbaasd zal zijn dat de commissary rewards cards een veel betere deal zijn voor het personeel van de commissary dan voor de klanten. Maar nu delen we het gemak, en ik hou van de tijdsbesparing. Het leven wordt eenvoudiger. We besparen zo’n 2-3% op de commissary, maar ik ben er maar een paar minuten per week mee bezig in plaats van een paar uur. Naarmate meer fabrikanten overschakelen op papierloze “coupons”, zullen onze besparingen nog toenemen. Het beste van alles is dat de commissary hun back-office kosten terugdringt en de prijzen langer lager kan houden.
De kortingskaart is nu bijna zes maanden wereldwijd verkrijgbaar en de early adopters hebben die van hen, dus nu is het veilig om achter de rest van de meute aan te lopen.
Over Costco gesproken, hun coupon flyer komt met de post, maar je hoeft de meeste niet uit te knippen. De korting wordt automatisch aan de kassa verrekend en de klant heeft niet eens een bonuskaart nodig. Misschien volgt de cafetaria op een dag, maar ze hebben een veel grotere variëteit aan producten in voorraad. Totdat de hele industrie coupons afschaft, lijkt de commissary-beloningskaart de beste manier om alle fabrikanten bij te houden.
Andere voordelen van de commissary
Woont u niet in de buurt van een commissary? Geen zorgen, de commissary komt misschien naar jou. Dankzij mijn blogger vriend Kate Kashman, heb ik geleerd dat DeCA routinematig “on-site sales” sponsort bij de Nationale Garde en Reserve-eenheden in het hele land. As DeCA says at that link,
“… the host commissary works with Guard/Reserve units that have at least 150 members stationed in an area and selects items to offer to these individuals during the sale. For information on how to have a sale near you, contact your unit who can then call the nearest Commissary to discuss the possibility.”
Did I mention that DeCA also offers gift cards?
Reserves and National Guard
Reader questions on Reserve retirement Tricare and points
Frugality after financial independence
Old-school frugal (part 2 of 2)