(Eva Duarte de Perón, genaamd Evita Perón; Los Toldos, Argentinië, 1919 – Buenos Aires, 1952) Argentijns politica. Als buitenechtelijke dochter van Juan Duarte en Juana Ibarguren leefde zij armoedig in haar geboortestad totdat zij op zestienjarige leeftijd naar Buenos Aires vluchtte. In de Argentijnse hoofdstad werkte ze als actrice in kleine clubs en op de radio, en vanaf 1935 begon ze een zekere populariteit te genieten, hoewel haar rollen niet relevant waren.
Evita Perón
In dergelijke omstandigheden ontmoette ze kolonel Juan Domingo Perón, met wie ze een intieme relatie begon en in 1945 trouwde. Datzelfde jaar werd Perón uit zijn ambt van secretaris van Arbeid en vice-president van de natie ontheven en op het eiland Martín García opgesloten. Vervolgens toonde Eva haar grote energie en charisma om aansluiting te vinden bij de nationalistische sectoren van het leger die sympathiseerden met haar man en bij de arbeiders, die hadden geprofiteerd van de sociale maatregelen die Perón vanaf zijn post had bevorderd.
Evita’s campagne van sociale agitatie bereikte een hoogtepunt op 17 oktober, toen duizenden arbeiders, die zij “descamisados” noemde, het centrum van Buenos Aires bezetten om de vrijheid van de politicus te eisen, in een van de grootste volksdemonstraties die het land ooit had gezien.
Onmiddellijk na zijn vrijlating stelde Perón zich in februari 1946 kandidaat voor de verkiezingen en behaalde een klinkende overwinning. Ondanks haar populariteit aanvaardde zij geen officiële functie, maar gaf zij er de voorkeur aan een sociaal beleid te voeren als voorzitster van een stichting die haar naam droeg. De Eva Perón-stichting, die met overheidsgeld wordt gefinancierd, verdeelde sociale hulp aan de meest behoeftigen.
Evita en Juan Domingo Perón
Evita, zoals de arbeidersklasse haar was gaan noemen, werd het menselijke gezicht van het regime en de contactpersoon van de president met de arbeidersorganisaties, voornamelijk de Confederación General del Trabajo (CGT). Haar bijzondere aandacht voor de situatie van vrouwen bracht haar ertoe in 1949 de Peronistische Vrouwenpartij op te richten en maatregelen te bevorderen om vrouwen beter in de arbeidsmarkt te integreren.
Dankzij haar tussenkomst leidde de arbeidswetgeving die tijdens generaal Peróns eerste presidentschap werd aangenomen, tot betere levensomstandigheden voor arbeiders en de tot dan toe gemarginaliseerde sectoren van de Argentijnse samenleving. Zij bleef ook niet onverschillig voor de situatie van het Spaanse volk en reisde in 1947 naar Spanje op het hoogtepunt van het internationale isolement van het regime van Francisco Franco. Haar bezoek werd voorafgegaan door de concessie van de Peronistische regering aan het Spaanse regime van een krediet van een miljoen dollar voor de aankoop van tarwe, maïs, vlees, groenten, enz.
In 1951, het jaar waarin zij haar autobiografie La razón de mi vida publiceerde, droeg de CGT haar voor als kandidaat voor het vice-presidentschap. Het voorstel stuitte echter op hevig verzet van de strijdkrachten, die haar als woordvoerster van de meest radicale en wraakzuchtige lijn van het Peronisme als een bedreiging beschouwden. Anderzijds was Eva zelf terughoudend om een openbaar ambt te aanvaarden, ervan overtuigd dat de doeltreffendheid van haar werk lag in haar nabijheid tot de mensen. Bovendien was zij op de hoogte van de ernstige ziekte die haar trof en zag zij af van haar kandidatuur in een emotionele daad waarbij zij de menigte toesprak vanaf het balkon van het regeringshuis.
Haar dood markeerde het begin van de neergang van het Peronistische regime, dat drie jaar later door een militaire coup omver werd geworpen. Om een populaire bedevaart naar haar graf te voorkomen, ontvoerden de militairen het lichaam van Eva Perón en transporteerden het naar Italië en later naar Spanje. In 1975 bracht de Argentijnse regering (onder leiding van de derde vrouw van de generaal, Isabel Martínez de Perón) het stoffelijk overschot van Eva Perón terug naar Argentinië.
Hoe dit artikel te citeren:
Ruiza, M., Fernández, T. and Tamaro, E. (2004) . In Biografieën en Levens. De online biografische encyclopedie. Barcelona (Spanje). Afkomstig van .