Een harige oude hippie van een fotojournalist van een rivaliserende krant gaf me ooit een krachtig advies over gezinsplanning.
Het was voorjaar 2003, ik werkte als verslaggever en mijn vrouw was net bevallen van ons eerste kind. Na vijf dagen thuis te zijn geweest, keerde ik terug naar de redactiekamer waar ik die dag verslag moest doen van een uitslaande brand in een huis. Ik racete naar de brand en noteerde de feiten, waarna ik op de met tuinslangen besmeurde weg voor het smeulende hout rondliep, op zoek naar een laatste citaat.
De oude fotojournalist kwam aangelopen en we knoopten een gesprek aan.
“Dus je hebt net een kind gekregen,” zei hij. “Fijn voor je.” Hij nam een lange trek van zijn sigaret en vroeg: “Weet je wat je nu moet doen?”
Ik schudde mijn hoofd.
“Zo snel mogelijk nog een kind nemen.” Hij gooide zijn sigaret weg en stampte hem onder de voet. “Als een man ervoor kiest om één kind te krijgen, dan kiest een man ervoor om een gezin te stichten. Zo werkt dat, amigo.”
Jaren later weet ik dat er veel wijsheid schuilt in het advies van de fotojournalist.
Statistieken zeggen dat het gemiddelde Noord-Amerikaanse gezin 2,5 kinderen wil, maar er uiteindelijk maar 1,86 krijgt. Dit kan door vele factoren worden veroorzaakt, waaronder financiële stress, culturele druk en vruchtbaarheidsproblemen.
De uiteindelijke vraag wordt soms door keuze, soms door toeval bepaald. Toch is het een vraag waar iedere man ooit in zijn leven mee moet worstelen, zelfs als het antwoord nul is.
Dus, hoe kun je plannen (of niet plannen) voor hoeveel kinderen je wilt hebben? Neem de volgende factoren in overweging:
1. Uw wensen als stel.
Het krijgen van een kind is een monumentale beslissing, en als beide partners het niet eens zijn over het aantal, dan kunnen er spanningen en wrok ontstaan.
Bespreek het met uw echtgenoot of echtgenote. Laat de discussie in feite een aantal jaren duren.
Elke nieuwe baby die in huis komt, betekent een aanpassing. Soms willen stellen minder kinderen omdat dat beter uitkomt. Het is bijvoorbeeld veel gemakkelijker om in een vliegtuig te vliegen of in een restaurant te eten als een stel twee kinderen heeft in vergelijking met bijvoorbeeld acht.
Maar soms willen stellen meer – en dat is ook prima. Misschien heb je er altijd al van gedroomd om vader te worden van je eigen honkbalteam. Of misschien wil je je eigen familie rockband beginnen. Voor Hanson werkte het prima.
Nooit direct na de bevalling deze beslissing nemen. Met een nieuwe baby in huis, zweven de meeste van uw bingoballen nog steeds rond in de trekker-tank, en deze beslissing moet worden genomen wanneer u en uw echtgenoots collectieve geesten op hun absoluut helderst zijn.
2. De leeftijd en gezondheid van uw vrouw.
Experts zeggen dat de beste leeftijd voor een vrouw om kinderen te baren tussen de 20 en 35 jaar ligt. Kinderen baren na die leeftijd is mogelijk, maar moeilijker.
Zelfs de beste zwangerschappen eisen hun tol van het lichaam van een vrouw. Tijdens de zwangerschap kan ze last hebben van ochtendmisselijkheid, lichaamspijn, slaapproblemen, beenkrampen, gevoelloze of tintelende handen, indigestie, duizeligheid en nog veel meer.
Na de bevalling kan ze last hebben van zwangerschapsstriemen, spataderen, pijn in de heupen, een lekkende blaas, een mogelijke postnatale depressie en een permanent gerimpelde buikhuid.
Je vrouw is sterk, maar elke bevalling is een zware dobber. Denk eerst aan haar.
3. Uw leeftijd en gezondheid.
Mannen zijn biologisch in staat om tot op hoge leeftijd nageslacht te produceren. Toch merken deskundigen op dat als het op het zo belangrijke vocht van een man aankomt, de noodzakelijke kindproducerende tellingen met elk levensjaar van een man afnemen. Baby’s die door oudere mannen worden verwekt, hebben ook een verhoogd risico op genetische afwijkingen.
Naast de kans op complicaties, vereist het zijn van een goede vader gewoon een vrachtwagenlading energie – zowel fysiek als emotioneel. Dus als je 30 bent en er altijd al van hebt gedroomd om een gezin van vijf kinderen te krijgen, ga dan aan de slag, vriend. Ben je 50 en wil je er nog één, hou er dan rekening mee dat je in de pensioenzone zit tegen de tijd dat je nieuwe kind van de middelbare school komt.
4. Je financiën.
Een baby krijgen is niet goedkoop, maar als je baby er eenmaal is, merk je dat het financiële plaatje ook niet zo slecht is als het eerst leek. Het is verrassend hoe je de eindjes aan elkaar kunt knopen als je je er op toelegt.
Dat neemt niet weg dat het krijgen van elk kind je geld kost. Elk kind heeft luiers en doekjes nodig en kleding en speelgoed en kinderwagens en medicijnen en voedsel en ziektekostenverzekeringen. Misschien moet je een grotere auto of een groter huis kopen.
Een deel van de grotere kostenanalyse betreft de vraag wie er voor het kind zorgt. Blijft u thuis als vader? Zal een van uw ouders helpen? Zal uw vrouw haar baan opzeggen – en zo ja, voor hoeveel jaar? Of gaan jullie allebei weer aan het werk en betalen jullie voor de kinderopvang?
De kinderopvang, met name voor een baby, kan sterk variëren, afhankelijk van waar je woont. Volgens de National Association of Childcare Resource & Referral Agencies, variëren de prijzen van ongeveer $ 300 tot $ 1.500 per maand.
Als u nog een kind wilt, wees dan bereid om te graven.
5. Het temperament van uw huwelijk.
Het hebben van meer kinderen resulteert meestal in een luidruchtiger huis, een chaotischer huis, en een huis dat niet zo netjes is.
Sommigen beschrijven dat als plezier.
Sommigen beschrijven dat als het vagevuur.
U en uw vrouw zijn misschien energieke, gemoedelijke mensen die zich niet laten afschrikken door een menigte. Als dat zo is, plant u zich dan naar hartelust voort.
Maar als u en uw vrouw houden van een overvloed aan rust en stilte, van gezellig tafelen en van een weekendje weg naar Aspen, dan is een kleiner gezin misschien een verstandiger besluit.
Het temperament en de stabiliteit van een huwelijk spelen ook een rol. Goed ouderschap vergt veel geduld, liefde en flexibiliteit. Als een huwelijk op de klippen loopt, dan zullen de kinderen die storm voelen.
6. De kwestie van de individuele aandacht.
Als je gezin groter is, dan is je tijd met elk kind noodzakelijkerwijs dunner verdeeld.
Het is een afweging. Ouders van grotere gezinnen hebben minder tijd en geld om aan elk kind afzonderlijk te besteden, maar zij merken dat hun kinderen zich zelden eenzaam voelen. Ouders van kleinere gezinnen kunnen meer investeren in elk kind, maar de kinderen krijgen minder interactie met hun broers en zussen.
Positief bekeken heb je met Kerstmis ofwel één gelukkig kind met een lading cadeautjes helemaal voor zichzelf, of je hebt een kroost gelukkige kinderen die allemaal met sinaasappels en inpakpapier spelen.
Hoe dan ook is het gelukkig, gelukkig, gelukkig.
7. De onbekende factor.
Soms maak je je lijstje en houd je rekening met alle pragmatische factoren, maar toch komt je beslissing neer op wat niet op papier kan worden gezet.
Het kan een onderbuikgevoel zijn. Het kan een geloof zijn. Het kan eenvoudig worden verwoord als “je weet het wanneer je het weet.”
Dit is wat er met mijn vrouw en mij is gebeurd. We hadden twee kinderen en waren er vrij zeker van dat het met ons gedaan was. Maar nu, dankzij de Voorzienigheid, hebben we er drie – en we hebben het prima naar onze zin, dank u wel.
Wat gaan u en uw vrouw doen?
Sommigen houden vol dat het hebben van een groot gezin de enige weg is die we moeten bewandelen. Anderen vinden dat de wereld al te veel mensen heeft.
Ik vind het mooi hoe Stephen King beschreef hoe hij en zijn vrouw Tabitha tot een besluit kwamen over het aantal kinderen in hun gezin. In On Writing schreef King,
“We hadden twee kinderen tegen de tijd dat we drie jaar getrouwd waren. Ze waren niet gepland of ongepland; ze kwamen wanneer ze kwamen, en we waren blij dat ze er waren.”
Ik zou zeggen: laat de beslissing aan jullie als stel over, en aan jullie alleen. Als het moment daar is om een beslissing te nemen, weet je wat je moet doen.
Hier volgt wat een aantal mannen zei over hoe hun beslissing tot stand is gekomen, en over wat de beste en meest uitdagende dingen zijn van het krijgen van een bepaald aantal kinderen.
Een kind-
Ricky Clark, 52, recruiter luchtmachtreserve
Mijn vrouw heeft een aantal medische beperkingen, dus oorspronkelijk verwachtten we niet dat we kinderen zouden kunnen krijgen. Gelukkig is ze toch bevallen van een kerngezonde dochter. Daarna hebben mijn vrouw en ik geprobeerd meer kinderen te krijgen, maar we hebben veel miskramen gehad, dus dat alleen al bepaalde het aantal kinderen voor ons.
Het beste van het hebben van maar één kind is dat je al je opvoedingsaandacht op dat ene kind kunt richten. Er ontstaat een goede driehoeksband als er maar drie een gezinseenheid vormen. En vakanties kostten minder, dus we konden vaker op reis!
Het moeilijkste van het hebben van maar één kind is dat er weinig gezelschap is voor het kind. Ik zou zeggen dat dit ertoe heeft geleid dat onze dochter te veel met volwassenen omging en te weinig invloed had op haar jeugd toen ze opgroeide.
Twee kinderen-
Jon Eddy, 38, lijnpiloot
Omdat ik veel reis en mijn vrouw vaak alleen thuis is met de kinderen, hebben we gekozen voor twee kinderen, maar we erkennen ook dat we deze beslissingen niet volledig in de hand hebben.
Het beste aan twee kinderen is dat mijn vrouw en ik elk kind veel aandacht kunnen geven en ons kunnen richten op de opvoeding, in plaats van alleen maar een huishouden te runnen. Reizen is ook gemakkelijker.
Het moeilijkste is waarschijnlijk dat onze kinderen erg goede vrienden zijn en dat het ze ervan weerhoudt om uit te gaan en vrienden te maken op school, in de kerk en in de buurt.
-Drie kinderen-
Geoffrey Baron, 35, webontwikkelaar
Ik kan me niet herinneren dat ik ooit met mijn vrouw heb gediscussieerd over het aantal kinderen dat we zouden krijgen. Ik kom uit een gezin van drie en zij uit vier, dus ik denk dat we altijd in ons hoofd hadden dat we er drie of vier zouden krijgen. Na de geboorte van de derde realiseerden we ons gewoon dat we er klaar mee waren.
Op een puur praktisch niveau is het leuk om een auto van normale grootte perfect in te vullen, maar we hebben nog steeds een kleine roedel die graag samen optrekt.
Treurig genoeg vraagt mijn zoon sinds kort of we hem een broertje zouden willen geven (hij heeft twee zussen). Dat is zeker het moeilijkste van het feit dat er maar drie zijn.
Vier kinderen-
John Cook, 45, universiteitsprofessor
Toen we trouwden, waren we het erover eens dat we in ieder geval meerdere kinderen wilden. Het uiteindelijke aantal van vier en de afstand tussen de kinderen was een beetje een kwestie van “in het heetst van de strijd” beslissen, maar ook van vermoeidheid bij het proberen van een meisje (we hebben vier jongens). Maar onze levenssituatie en onze overgang hadden veel te maken met onze beslissingen (ik ging bijvoorbeeld afstuderen tussen de twee paren jongens die werden geboren), en toen we vier kinderen hadden, vond mijn vrouw Kathy gewoon dat ze “klaar” was, en ik vertrouw op haar intuïtie.
Onze vier kinderen zitten in paren (elk met een tussenpoos van 18 maanden, maar met vier jaar tussen de paren), en dat is een beetje opzettelijk zo. Het resultaat is dat het oudste en jongste paar elk elkaars “beste vriend” waren toen ze opgroeiden. Tegelijkertijd betekende de kloof tussen de twee paren jongens dat ze werden gedwongen om te gaan met broers en zussen in zeer verschillende levensfasen (bijvoorbeeld, middelbare scholieren en kinderen in de basisschoolleeftijd kijken heel anders naar de wereld!)
Een van de uitdagende aspecten van het hebben van vier kinderen zijn voertuigen, omdat de voorste bankstoelen tot het verleden behoren. Onze klassieke Volkswagen Bus is ons goed van pas gekomen, met zitplaatsen voor negen!
Misschien wel de grootste uitdaging is het “opnieuw beginnen”-gevoel met onze jongens die vier jaar uit elkaar zitten: ongeveer op het moment dat de oudsten zichzelf in de auto konden vastklikken, moesten er een nieuwe baby en een nieuw autostoeltje worden geregeld.
Vijf kinderen-
John Berdan, 32, molenmaker
Mijn vrouw en ik trouwden toen we allebei 19 waren, en onze eerste baby kwam toen we 21 waren. We hebben de beslissing over het aantal kinderen aan God overgelaten – dat betekent dat we niet specifiek geprobeerd hebben zwanger te worden, maar we hebben het ook niet specifiek niet geprobeerd. Mijn vrouw en ik zijn allebei nog betrekkelijk jong, dus in de toekomst, als leeftijd een rol gaat spelen en een zwangerschap gevaarlijk wordt voor mijn vrouw, zullen we bekijken wat we dan gaan doen.
Ik ben extravert en hou van drukte en activiteit, dus het beste aan vijf kinderen hebben is dat er altijd iets te doen is. Er is nooit een saai moment. Mijn vrouw is meer introvert, maar ze is dol op kinderen, dus voor haar werkt het ook goed.
De grootste uitdaging van het hebben van vijf kinderen is om elk kind genoeg tijd voor zichzelf te geven. We merken dat we bewust tijd met elk kind moeten doorbrengen om hem of haar naar voren te halen, anders worden ze over het hoofd gezien.
Zesal kinderen-
Eric Anderson, 55, aannemer
Er waren vier kinderen in mijn familie toen ik opgroeide, en zes in die van mijn vrouw, dus we gingen allebei ons huwelijk in met de gedachte dat we een groter gezin zouden hebben – op zijn minst vier kinderen. Na de geboorte van vier kinderen vroegen mijn vrouw en ik elkaar of we klaar waren, en dat waren we niet. Dus kregen we er vijf, en toen zes. In het begin vroegen we ons af of we niet onverantwoord bezig waren met het krijgen van meer kinderen, maar je kunt je niet onder druk laten zetten door de maatschappij. Na de geboorte van onze zesde kregen we een paar medische complicaties, dus daarom zijn we ermee gestopt.
De leeftijd van onze kinderen varieert nu van 17 tot 29 jaar, en we zijn in zekere zin allemaal beste vrienden geworden. We zijn meer een groep leeftijdsgenoten. Ze houden van elkaar en ze houden van ons als ouders. Als we samen optrekken, hebben we altijd veel lol.
Het moeilijkste van zes kinderen krijgen, waren de financiën. Als je aannemer bent, kun je niet rekenen op een vast salaris. Maar we hebben het altijd goed gehad.
Zeven kinderen-
Paul Anderson 49, directeur en medeoprichter van Skatechurch Inc.
Oorspronkelijk waren we van plan om twee kinderen te nemen, maar we hoorden een preek van een man die ons perspectief veranderde. Hij had vier kinderen en hij sprak over Gods perspectief dat kinderen een zegen zijn en geen last. We hebben nu vier jongens en drie meisjes en we zouden het niet anders willen. De leeftijd van mijn vrouw en zwangerschapsgerelateerde gezondheidsrisico’s maakten het voor ons verstandig om te stoppen.
Het beste aan het hebben van zeven kinderen is dat ons huis elke dag vrolijk, levendig en vol interactie en ingebouwd vermaak is.
Het meest uitdagende aan het hebben van zeven kinderen is dat ze vijf liter melk per week opdrinken. Met andere woorden: eten, kleren, enz. kosten drie keer zoveel als iemand met twee kinderen.
We zouden onze kinderen voor geen goud willen ruilen!
Vraag: How many children do you have (or hope to have someday), and why?
Marcus Brotherton is a regular contributor to Art of Manliness.
Read his blog, Men Who Lead Well, at www.marcusbrotherton.com