“Glokalisatie” is een historisch proces waarbij plaatsen via informatietechnologieën directe economische en culturele relaties ontwikkelen met het mondiale systeem, en daarbij traditionele machtshiërarchieën als nationale overheden en markten omzeilen en ondermijnen.
De term glokalisatie is echter ambigu en omstreden, en duidt op beide:
- het utopische ideaal van de ontdekking van een niet-materiële “gifteconomie” die het lokale met het mondiale verbindt via informatietechnologieën (zoals hierboven gesuggereerd), en
- de mondiale bedrijfsstrategie van het afstemmen van goederen op lokale markten of het fetisjeren van lokale plaatsen met het oog op productbranding (bijvoorbeeld, de ontwikkeling door het bedrijf McIlhenny van Avery Island als de mythische thuishaven van de Tabasco-saus)
Globalisering daarentegen wordt vaak gebruikt als term om de historische processen aan te duiden die hebben geleid tot een meer eenzijdige relatie tussen de “globale” wereld, die wordt bewoond door multinationale ondernemingen, de amusementsindustrie, CNN, het web, enz. en een ondergeschikte “lokale” wereld waar de identiteitsbevestigende gevoelens van plaats, buurt, stad, lokaliteit, etniciteit enz. overleven (al is het maar ternauwernood) tegen de wereldwijde aanval van mondiaal kapitalisme, media en netwerkidentiteiten.
Wayne Gabardi schrijft:
“de ontwikkeling van diverse, elkaar overlappende velden van globaal-lokale verbanden … een toestand van geglobaliseerde panlocaliteit….wat de antropoloog Arjun Appadurai deterritorialiseerde, globale ruimtelijke ‘scapes’ noemt (etnoscapes, technoscapes, finanscapes, mediascapes, en ideoscapes)…. Deze toestand van glokalisatie vertegenwoordigt een verschuiving van een meer territoriaal gebonden leerproces dat is gebonden aan de maatschappij van de natiestaat naar een meer vloeibaar en translokaal leerproces. Cultuur is een veel mobielere, menselijke software geworden die wordt gebruikt om elementen uit verschillende contexten te mengen. Nu culturele vormen en praktijken meer losstaan van geografische, institutionele en ascriptieve inbedding, zijn we getuige van wat Jan Nederveen Pieterse omschrijft als postmoderne ‘hybridisering'”. (Wayne Gabardi, Negotiating Postmodernism, 33-34)
Work Cited
- Gabardi, Wayne. Negotiating Postmodernism (Onderhandelen over postmodernisme). Minneapolis: U Minnesota P, 2000,
Gerelateerde ideeën op deze site
- scape
Zie ook deze voorbeelden van de term “glokalisatie” die op het Web wordt gebruikt:
- glokalisatie (zelfstandig naamwoord). Het creëren van producten of diensten die bedoeld zijn voor de wereldmarkt, maar aangepast aan de lokale cultuur. meer… (Word Spy)
- Zoals het in de Japanse zakenpraktijk wordt gebruikt, verwijst deze term eigenlijk naar het verkopen, of maken van producten voor bepaalde markten. En zoals de meesten hier wel weten, zijn Japanse zakenmensen bijzonder succesvol in het verkopen van hun producten op allerlei verschillende markten, in tegenstelling tot de onhandige strategieën van de Amerikanen
tot voor kort. meer (Roland Robertson) - Het proces van glokalisatie betekent dat San Francisco en andere Amerikaanse steden voor zichzelf moeten opkomen in de context van een nieuw opkomende internationale bestuursstructuur en een steeds machtelozer, onverschilliger en onbelangrijker wordende natiestaat. Voor een paar bevoorrechte steden zal het proces van glokalisatie, althans op de korte termijn, nieuwe mogelijkheden scheppen om hun lokale autonomie te doen gelden en hun eigen economische lot in handen te nemen. Voor de meeste steden is glokalisatie echter slecht nieuws: grotere problemen, minder middelen, geen hulp van de federale overheid, steeds venijnigere concurrentie tussen steden, en de afnemende status van machteloze plaatsen die worden gedomineerd door de plaatsloze macht van het mondiale bedrijfsleven en de financiële wereld. meer (Richard E. DeLeon)
- Friedman definieert glokalisatie als “het vermogen van een cultuur, wanneer zij andere sterke culturen ontmoet, om invloeden te absorberen die van nature in die cultuur passen en die cultuur kunnen verrijken, om weerstand te bieden aan die dingen die werkelijk vreemd zijn en om die dingen te compartimenteren die, hoewel ze anders zijn, niettemin als anders kunnen worden genoten en gevierd.” Friedman denkt bijvoorbeeld dat goede glokalisatie is wanneer een klein Japans meisje naar een McDonalds in Tokio gaat om “te genieten van de Amerikaanse manier van leven en eten.” Slechte glokalisatie is wanneer ze in Los Angeles uit het vliegtuig stapt en verbaasd is dat “ze in Amerika ook McDonalds hebben!” Het kleine meisje moet weten dat McDonalds geen deel uitmaakt van de Japanse cultuur. Anders stevenen we af op een erg saaie wereld: alleen maar Lexussen en geen olijfbomen. meer (Edward Tanguay’s recensie van Thomas Friedmans De Lexus en de Olijfboom)
< Terug naar de Ideeën-site
Neem contact met me op als er gebroken links of fouten zijn, of als je suggesties hebt voor extra links op deze pagina.