Het omgaan met herpes tijdens de zwangerschap

Als je een aanstaande moeder bent met herpes, ben je niet alleen: Ongeveer 1 op de 6 volwassenen in de vruchtbare leeftijd in de VS is besmet met genitale herpes.

Dat betekent dat er een goede kans is dat uw arts vóór u al veel aanstaande moeders met herpes heeft behandeld en goed is toegerust om ervoor te zorgen dat uw baby veilig en onaangetast door dit veel voorkomende virus ter wereld komt – vooral als u en uw arts vroegtijdige, beschermende stappen nemen.

Met een geval van herpes tijdens de zwangerschap is het plannen en bijwonen van uw prenatale zorgbezoeken belangrijker dan ooit om uw geval onder controle te houden.

Herpes wordt meestal tijdens de bevalling doorgegeven aan uw ongeboren baby, maar omdat medicatie uw risico op een uitbraak van symptomen kan verminderen voordat uw baby er is, is een nauwe relatie met uw arts van cruciaal belang.

Hier leest u wat zwangere vrouwen moeten weten over de symptomen van herpes, evenals mogelijke zwangerschapscomplicaties en de manieren waarop u een geval kunt beheersen als u in verwachting bent.

Wat is herpes?

Herpes is een seksueel overdraagbare aandoening (soa) die wordt veroorzaakt door een van de twee soorten herpes simplex-virussen (HSV), de virale infectie die genitale herpes veroorzaakt. Beide worden verspreid door huid-op-huidcontact en worden vaak overgedragen door iemand die geen zichtbare zweertjes of blaasjes heeft.

Geschat wordt dat ten minste 50 miljoen mensen in de VS leven met het herpesvirus en gevallen van genitale herpes komen vaker voor bij vrouwen dan bij mannen. Herpes is een levenslange infectie zonder genezing – hoewel medicijnen kunnen helpen de symptomen en uitbraken te beheersen, zelfs tijdens de zwangerschap.

Wat veroorzaakt herpes?

Herpes wordt veroorzaakt door twee typen van de herpes simplex virussen (HSV):

• HSV-1, dat meestal koortsblaasjes of blaren rond de mond veroorzaakt, hoewel het naar het genitale gebied kan worden verspreid tijdens orale seks
• HSV-2, dat meestal genitale herpes veroorzaakt, die kan worden verspreid via vaginale of anale seks of door de mond tijdens orale seks

Herpes symptomen

Herpes symptomen verschijnen vaak ongeveer twee tot tien dagen nadat het virus het lichaam infecteert, maar veel mensen die herpes oplopen, ervaren helemaal geen symptomen.

Herpes kan zelfs verward worden met een gewoon puistje of een ingegroeide haar. Als je herpes hebt, kun je griepachtige verschijnselen krijgen, zoals:

• Rillingen, vermoeidheid, koorts, hoofdpijn, pijn, misselijkheid en algehele malaise gedurende twee of meer dagen
• Gebeurtenis van genitale pijn, jeuk, pijn bij het plassen, vaginale en urethrale afscheiding, gevoeligheid in de liezen
• Kleine, pijnlijke, met vloeistof gevulde blaasjes of zweertjes die vaak in clusters voorkomen op geslachtsdelen en billen, die blaasjes vormen en vervolgens korstjes vormen

De eerste aanval van herpes kan twee tot vier weken duren, gedurende welke tijd het nog steeds kan worden overgedragen. Omdat bij een eerste aanval de kans op overdracht van herpes op een foetus het grootst is, moet u uw arts bellen als u bovenstaande symptomen ervaart.

Volgende uitbraken kunnen minder ernstig en pijnlijk zijn en sneller verdwijnen – binnen drie tot zeven dagen – omdat het immuunsysteem antistoffen ontwikkelt. U kunt een tintelend, branderig of jeukend gevoel hebben op de plaats waar de infectie zich aanvankelijk voordeed, net voordat de zweertjes verschijnen, maar meestal geen koorts of zwelling.

Hoe wordt herpes tijdens de zwangerschap vastgesteld?

Als u of uw partner een van de bovenstaande symptomen ervaart, ga dan naar uw arts. Een arts kan de zweertjes met een onderzoek vaststellen, maar een laboratoriumtest is nodig om de diagnose herpes genitalis te stellen.

Een monster wordt genomen van het vocht in een zweertje en getest om te zien of het virus aanwezig is en zo ja, welk type HSV het betreft. Een bloedonderzoek kan controleren op antilichamen en zo de diagnose HSV en het type stellen, maar het kan niet bepalen hoe de infectie is opgelopen of hoe lang u het virus al heeft.

Wat zijn mogelijke complicaties van herpes?

Er is enig onderzoek dat een genitale herpesinfectie kan leiden tot een miskraam of een vroeggeboorte van uw baby.Daarom is het belangrijk om alle symptomen die u heeft met uw arts te bespreken, zodat uw geval zorgvuldig kan worden behandeld.

Als u recidiverende herpes hebt (dat wil zeggen, u hebt al eerder een uitbraak gehad), hebt u een uiterst laag risico – minder dan 1 procent – om herpes op uw ongeboren baby over te brengen.

Hetzelfde geldt als bij een routinecontrole op seksueel overdraagbare aandoeningen bij je eerste prenatale bezoek voor het eerst HSV wordt vastgesteld, of als je tijdens het eerste trimester van je zwangerschap besmet raakt en asymptomatisch bent.

Alleen vrouwen die voor het eerst besmet raken in de late zwangerschap hebben een groter risico om hun ongeboren baby te besmetten, omdat hun lichaam nog geen antistoffen tegen HSV heeft aangemaakt. In het zeldzame geval dat een pasgeborene herpes krijgt, vindt de overdracht meestal plaats wanneer de baby door het besmette geboortekanaal van de moeder gaat.

Om dit te voorkomen, kan uw arts u in het derde trimester medicijnen voorschrijven om de kans op een herpesuitbraak rond de bevalling te verkleinen. En als je actieve zweren hebt of je verwacht een uitbraak in de buurt van je uitgerekende datum, kan je worden geadviseerd een keizersnede te ondergaan om het risico op infectie te minimaliseren.

Hoe wordt herpes tijdens de zwangerschap behandeld?

Het is niet duidelijk of alle antivirale geneesmiddelen voor genitale herpes veilig zijn tijdens de zwangerschap, dus volg het advies van uw arts als het gaat om behandeling.

Herpes symptomen kunnen worden beheerd met antivirale middelen en tijdens een uitbraak, en ze kunnen de duur en de ernst ervan verminderen. Dagelijkse medicatie, die suppressieve therapie wordt genoemd, kan ook het aantal uitbraken dat u ervaart verminderen.

Hoe kunt u omgaan met herpes tijdens de zwangerschap?

Herpes wordt tijdens de zwangerschap gelukkig zelden overgedragen op een baby, omdat de meeste pasgeborenen met HSV het krijgen wanneer ze door een besmet geboortekanaal gaan. Als de vruchtzak voor de geboorte breekt, kan heel zelden het vocht in een besmet geboortekanaal een baby besmetten die daar nog niet doorheen is.

Maar omdat deze infectie ernstige problemen voor uw baby kan veroorzaken, waaronder huidlaesies, oogaandoeningen (zoals ontsteking van het netvlies) en hersenbeschadiging, zal hij worden behandeld met antivirale medicijnen in het onwaarschijnlijke geval dat hij tijdens de geboorte aan herpes wordt blootgesteld. Deze behandeling wordt intraveneus toegediend en het is mogelijk dat hij dit enkele weken moet blijven gebruiken.

Wanneer u gaat bevallen, moet uw arts u zorgvuldig onderzoeken op herpetische laesies. Als u bij de bevalling geen zweren of symptomen hebt, kan een vaginale bevalling mogelijk zijn.

Als u echter zweren of vroege symptomen van een herpesuitbraak hebt (zoals pijn in de vulva en jeuk), kan een keizersnede worden aanbevolen om de kans te verkleinen dat de baby in contact komt met het virus.

Kunt u herpes aan uw kind doorgeven?

Ja, omdat een koortslip zeer besmettelijk is, kan HSV worden doorgegeven aan baby’s en peuters. Overdracht vindt meestal plaats via speeksel, huid-op-huid contact of bij het aanraken van iets dat is aangeraakt door een persoon die besmet is met het virus.

Het is ook mogelijk dat HSV van een koortslip zich verspreidt naar het oog van een kind en het hoornvlies infecteert. Deze uitbraken genezen meestal vanzelf, maar ernstigere gevallen kunnen leiden tot littekenvorming op het hoornvlies of blindheid. En HSV is van groot belang voor baby’s jonger dan 6 maanden, omdat hun immuunsysteem nog onrijp is. Kusjes en knuffels van ouders of familieleden met een koortslip moeten worden vermeden.

Kan je borstvoeding geven als je herpes hebt?

Ja, de meeste vrouwen kunnen hun baby borstvoeding geven, zelfs als ze besmet zijn met herpes, omdat het virus niet via de moedermelk kan worden doorgegeven. Maar kijk uit voor zweertjes en laesies op je borsten, die het virus kunnen verspreiden, en was altijd je handen met water en zeep voor en na elke voeding. Als u een zweertje ziet, geef uw zuigeling dan geen voeding van die kant.

En melk die is afgekolfd of met de hand is gekolfd uit een borst met een actief letsel, is een no-go voor uw zuigeling. Deze melk kan besmet zijn en moet worden weggegooid omdat het tijdens het proces in contact kan zijn gekomen met de zweer. Maar als je andere borst pijnvrij is, kun je aan die kant kolven en je baby voeden, maar zorg ervoor dat zowel je handen als de onderdelen van de kolf super schoon zijn om overdracht te voorkomen.

Herpes lijkt misschien een grote hobbel in de weg als je probeert een baby te krijgen. Maar als je tijdens je zwangerschap goede prenatale zorg krijgt, kan je baby infectievrij ter wereld komen en moet je hem veilig kunnen verzorgen en voeden.