Homeopathische Geneesmiddelen voor Oorpijn

Door Dana Ullman MPH, CCH

(Uittreksel uit Everybody’s Guide to Homeopathic Medicine, Stephen Cummings, MD, & Dana Ullman, MPH Tarcher/Putnam, 2004)

NOOT AAN LEZERS: Alle homeopathische geneesmiddelen worden vermeld met hun Latijnse naam, zodat fabrikanten en gebruikers zo nauwkeurig mogelijk kunnen nagaan wat de oorspronkelijke bron van het geneesmiddel is. Houdt u er rekening mee dat homeopathische geneesmiddelen wettelijk erkend zijn als geneesmiddelen (meestal “vrij verkrijgbare geneesmiddelen”, dat wil zeggen geneesmiddelen waarvoor geen recept van een arts nodig is vanwege hun algemeen erkende veiligheid). Homeopathische geneesmiddelen zijn het meest effectief wanneer ze worden voorgeschreven voor het unieke syndroom van symptomen dat de zieke heeft, niet alleen de naam van de ziekte die hij/zij heeft. Vanwege de noodzaak van deze mate van precisie, hoe meer kennis de gebruiker heeft over hoe het individueel bepaalde geneesmiddel te selecteren, hoe beter de resultaten met homeopathische geneesmiddelen.

Om de beste dosis en potentie te bepalen, is het het beste om een homeopathische gids zoals hierboven vermeld als de oorspronkelijke bron van deze informatie te krijgen. De meest populaire homeopathische gids is “Everybody’s Guide to Homeopathic Medicines” maar wij verkopen deze en vele andere hier. We verkopen ook een aantal zeer praktische en sterk afgeprijsde homeopathische medicijnkits! Klik hier om de keuzes voor medicijnkits te zien, of voel je vrij om ons te bellen om ze te bestellen (of vragen te stellen).

Om INDIVIDUELE remedies te kopen, moet u ons bellen op 510-649-0294 of u kunt ze HIER bestellen. Wij vertegenwoordigen verschillende toonaangevende Amerikaanse, Britse en Europese homeopathische apotheken. Laat ons alstublieft weten of u de voorkeur geeft aan Hahnemann Labs, Helios, Boiron, of Standard. Laat ons weten welke potentie of grootte van flesje u wilt (we raden over het algemeen 6C of 30C aan voor mensen die relatief nieuw zijn in de homeopathie) … en u zult ons moeten laten weten of u pillen/pellets of een “vloeibare verdunning” wilt (weet dat alleen geselecteerde homeopathische apotheken vloeibare verdunningen verkopen). We kunnen u helpen met het maken van een aantal van deze beslissingen aan de telefoon, maar we kunnen u geen advies geven over welk middel u het beste kunt krijgen, tenzij u wilt betalen voor een kort of lang consult met onze eigenaar, Dana Ullman, MPH, CCH. Wij zullen alles doen wat in ons vermogen ligt om u van dienst te zijn.

Oorontsteking is de meest voorkomende kinderziekte, anders dan een simpele loopneus. Bijna elk kind heeft minstens één oorontsteking gehad tegen de tijd dat hij of zij zes is, en voor veel kinderen en hun ouders zijn frequente herhalingen van deze infecties een groot probleem. Bovendien is er altijd de zorg dat de complicaties van oorinfecties het gehoor van het kind kunnen aantasten en zelfs het leren spreken kunnen vertragen. Ook volwassenen krijgen soms oorontsteking.

Er zijn twee hoofdtypen oorontsteking. Een infectie van het middenoor en het trommelvlies wordt otitis media genoemd. Dit is de ernstigste ziekte en het type dat het vaakst wordt bedoeld wanneer een gezondheidsdeskundige de diagnose “oorontsteking” stelt. Otitis externa is, zoals de naam al zegt, een infectie van het uitwendige oor of van de gehoorgang die naar het trommelvlies leidt. Het is eigenlijk een huidinfectie, vergelijkbaar met infecties elders op het lichaam, maar het kan veel oorpijn en afscheiding veroorzaken. We zullen elk type oorontsteking apart bespreken.

Niet alle oorpijn is het gevolg van een infectie. Tijdens een verkoudheid klagen veel mensen dat hun oren verstopt zitten of dat ze scherpe, korte pijnscheuten hebben. Deze symptomen zijn over het algemeen mild. Ze zijn te wijten aan drukverschillen aan weerszijden van het trommelvlies, veroorzaakt door de ontsteking en vochtafscheiding die gepaard gaan met een verkoudheid. Drukveranderingen zijn ook de oorzaak van oorpijn in vliegtuigen of in auto’s die een berg op- of afrijden. Sommige mensen krijgen oorpijn als ze buiten zijn in een koude wind of zwemmen in koel water.

Otitis Media (middenoorontsteking)
Het middenoor, de ruimte achter het trommelvlies, raakt geïnfecteerd tijdens een episode van otitis media. De buis van eustachius loopt van het middenoor naar voren en naar beneden, en verbindt het middenoor met de holte achter de neus. Normaal gesproken gaat de buis open om het vocht dat door de slijmcellen in het oor wordt afgescheiden naar de keel te laten afvloeien, en om de druk in het middenoor gelijk te maken aan de druk van de atmosfeer. Op andere momenten moet de buis van eustachius worden gesloten om te voorkomen dat vloeistoffen in de neus, die vol micro-organismen zitten, het middenoor bereiken.

Earinfecties ontstaan wanneer de buis van eustachius onjuist opent en sluit, waardoor vloeistoffen met bacteriën uit neus en keel het middenoor binnenkomen maar niet verlaten. Ontstekingen als gevolg van een verkoudheid of allergie kunnen deze slechte werking veroorzaken, maar bij jonge kinderen is de buis soms gewoon te klein en te kort om goed te werken.

Als een middenoorontsteking voortschrijdt, worden witte bloedcellen en antilichamen uitgescheiden in het weefsel en het middenoorgebied, waar ze de besmettende bacteriën aanvallen en doden. Naarmate de dode bacteriën en witte bloedcellen zich ophopen, vormt zich pus dat druk uitoefent op het trommelvlies. Het dunne trommelvlies wordt bol naar buiten toe en de pijn neemt toe naarmate het wordt uitgerekt. Uiteindelijk kan het scheuren, waardoor pus naar de uitwendige gehoorgang kan lopen. Schrik niet als dit gebeurt (u zult pus of bloed uit het oor zien druipen): dit is de manier waarop het lichaam het geïnfecteerde materiaal uitdrijft, en meestal geneest een gescheurd trommelvlies snel.

De symptomen van een acute middenoorontsteking zijn wisselend. Een jong kind kan pijn lijken te hebben en vaak met de oren spelen of eraan trekken. Oudere kinderen of volwassenen weten meestal wel of er iets mis is met het oor, maar soms voelt het oor zelfs tijdens een ernstige infectie gewoon verstopt aan. Als het trommelvlies is gescheurd, kan een afscheiding uit het oor duidelijk zijn, of het haar rond het aangetaste oor kan kleverig of korstig zijn.

Veel kinderen met terugkerende oorinfecties hebben hun eigen karakteristieke symptoompatronen die ouders al vroeg in de ziekte leren herkennen. Ongewone prikkelbaarheid, emotionele gevoeligheid of kleverigheid kunnen gepaard gaan met een oorontsteking, en soms zijn de stemmingswisselingen van een kind het enige bewijs van het probleem. Er kan hoge koorts zijn, maar oorontsteking treedt vaak op zonder koorts. Soms braakt het kind of heeft het diarree als gevolg van een oorontsteking, zonder dat er een teken is dat er iets mis is met de oren. In de meeste gevallen, als er niets anders aan de hand is, verdwijnen deze spijsverteringssymptomen snel.

De diagnose van een oorontsteking hangt af van nauwkeurig visueel onderzoek van het trommelvlies, uitgevoerd met een otoscoop, een vergrootglas en licht dat het trommelvlies en de uitwendige gehoorgang belicht via een klein speculum dat in de gehoorgang past. Een normaal trommelvlies heeft een parelgrijs, licht glanzend uiterlijk en ziet er teer en doorschijnend uit. Tijdens een infectie is de meest kenmerkende verandering het naar buiten uitstulpen van het trommelvlies door de ophoping van pus binnenin. Het trommelvlies wordt dikker en ondoorzichtiger en ziet er vaak behoorlijk rood uit. Roodheid van het trommelvlies kan echter worden veroorzaakt door koorts, huilen of verkoudheid, en de diagnose otitis media mag nooit worden gesteld op basis van een rood trommelvlies alleen.

Van oudsher zijn artsen van mening dat antibiotica oorontstekingen effectief behandelen en complicaties voorkomen. Veel wetenschappelijke studies van de afgelopen 25 jaar spreken dergelijke opvattingen echter tegen. In een groot onderzoek bij kinderen met acute middenoorontsteking herstelden degenen die met antibiotica werden behandeld iets minder snel dan degenen die dat niet deden. (Froom, et al, 1990). Een ander onderzoek toonde aan dat kinderen met chronische middenoorontsteking die profylactische (preventieve) antibiotica kregen, twee tot zes maal meer kans hadden op terugkerende acute infecties dan kinderen die een placebo kregen (Catankin, e.a., 1991). Onlangs heeft John Bailar, M.D., een professor aan Harvard en redactielid van het New England Journal of Medicine, de wetenschappelijke literatuur over de behandeling van otitis met antibiotica uitvoerig bestudeerd. Hij concludeerde dat het beschikbare onderzoek, “… de conclusie dat antibiotica het resultaat verbeteren lijkt te ontkrachten” (Bailar, 1995).

In ieder geval, wees waakzaam als de diagnose otitis media is gesteld. Ernstige acute complicaties van middenoorontsteking zijn zeldzaam, maar komen wel voor. Dit kan mastoïditis zijn, een ontsteking van het benige gebied net achter het oor. Wees alert op roodheid, gevoeligheid, pijn of zwelling in dit gebied en meld deze symptomen onmiddellijk aan uw arts. Mastoïditis kan een chronisch probleem worden en leiden tot gehoorverlies en erosie van het bot.

Meningitis en andere infecties van het centrale zenuwstelsel kunnen het gevolg zijn van acute otitis media als de infectie zich via de bloedbaan verspreidt naar de benige structuren. Symptomen van deze problemen zijn onder meer ernstige of aanhoudende hoofdpijn, een stijve nek, aanhoudend braken en duidelijke verandering in stemming of alertheid.

De meest voorkomende complicaties van middenoorontstekingen zijn de chronische oorproblemen die er vaak op volgen. Serous otitis media, ophoping van een doorschijnende niet-infectieuze vloeistof in het middenoor, verstoort de normale beweging van het trommelvlies en de kleine middenoorbeentjes, zodat het gehoor vermindert.

Homeopathische constitutionele behandeling is vaak effectief bij chronische serous otitis. Antihistaminica en decongestiva zijn waardeloos, hoewel ze vaak worden voorgeschreven. De conventionele behandeling van hardnekkig gehoorverlies als gevolg van sereuze otitis bestaat uit het chirurgisch inbrengen van polyethyleen buisjes in het trommelvlies om drainage van middenoorvocht mogelijk te maken. Deze buisjes lijken het gehoor van de behandelde oren gedurende enkele maanden te verbeteren, en dit kan van groot belang zijn voor het kind, dat zich in een cruciale fase van de taalontwikkeling bevindt. Uit onderzoek is echter gebleken dat er geen verbetering van het gehoor op lange termijn optreedt wanneer buisjes worden geplaatst, en dat trommelvliezen waarin buisjes zijn geplaatst, de neiging hebben littekens te gaan vertonen. Wij zijn van mening dat buisjes voor sereuze otitis alleen mogen worden geplaatst als er een belangrijk, gedocumenteerd gehoorprobleem is, als de risico’s van de operatie duidelijk zijn, en als het doel van de behandeling een beter gehoor binnen een korte periode is.

Algemene thuiszorg
Algemene aanbevelingen voor elke infectieziekte zijn van toepassing op mensen met een acute middenoorontsteking; ze moeten rusten, veel drinken, en getroost worden. Een warmtekussen of warm washandje op het oor kan de pijn helpen verminderen.

Om oorontsteking te helpen voorkomen, moet u kinderen geen borstvoeding of flesvoeding geven als ze liggen; door de zwaartekracht kan er melk of sap in de buis van eustachius lopen, wat een infectie in de hand kan werken. Allergieën kunnen iemand voorbestemmen voor een oorontsteking doordat ze ontstekingen en vochtophoping veroorzaken; het kan nuttig zijn om de stoffen te identificeren die bij die persoon allergische reacties veroorzaken.

Voorbij de thuiszorg Zie “Voorbij de thuiszorg” dat volgt op “Otitis Externa.”

Otitis Externa (buitenoorontsteking)
Externe oorontsteking is in wezen een huidinfectie van de gehoorgang die van het uitwendige oor naar het trommelvlies loopt. De pijn wordt meestal verergerd door het uitwendige oor te bewegen, dus een handige manier om onderscheid te maken tussen middenoor- en uitwendige oorontsteking is door aan de oorlel te trekken. Beide soorten oorontsteking kunnen tegelijkertijd aanwezig zijn, dus u moet nog steeds de richtlijnen in “Beyond Home Care” gebruiken om te beslissen of een medische consultatie nodig is. Vaak jeukt de gehoorgang behoorlijk tijdens een uitwendige oorontsteking. Als u in de gehoorgang kijkt, kunt u zien dat deze rood en schilferig of nat is, en er kan een dikke afscheiding aanwezig zijn. Er is meestal geen sprake van koorts of algemene ziekteverschijnselen.

Uitwendige oorontsteking brengt de gehoororganen niet in gevaar, hoewel de afscheiding en zwelling het gehoor enige tijd kunnen verminderen. Zoals bij alle huidinfecties bestaat er een klein gevaar dat de infectie zich agressief verspreidt. Een zich snel uitbreidende roodheid of zwelling van het uitwendige oor of de huid in de buurt is een gevaar, net als koorts.

Algemene thuisverzorging
Was de opgehoopte schilfers en afscheiding voorzichtig uit door een watje gedrenkt in verdunde azijn (half water/half azijn) of Burow’s oplossing (verkrijgbaar bij drogisterijen) in de gehoorgang te plaatsen en het daar acht tot twaalf uur te laten zitten. Zorg ervoor dat u het watje er gemakkelijk weer uit kunt trekken. Spoel de gehoorgang daarna kort met warm water, met behulp van een bolspuitje. Laat het oor hierna uitlekken, maar doe er ongeveer om de acht uur een druppel of twee van de azijnoplossing in.

Buiten thuiszorg

Neem onmiddellijk medische hulp:

• als oorpijn gepaard gaat met ernstige zwakte, verlies van alertheid, ernstige hoofdpijn, of stijfheid van de nek.

Geef vandaag nog medische zorg:

• als een baby aan de oren begint te trekken of te wrijven;
• bij duidelijke oorpijn of ooruitvloeiing bij een kind jonger dan zeven jaar;
• bij iedereen met ernstige oorpijn, vooral als deze gepaard gaat met koorts of ooruitvloeiing;
• als er gevoeligheid of roodheid is in het benige gebied achter het oor;
• als er sprake is van een plotselinge, aanzienlijke afname van het gehoor met of zonder pijn.

Zie spoedig uw behandelaar:

• als een ouder kind of volwassene milde oorpijn of afscheiding heeft die langer dan een of twee weken aanhoudt;
• als mild gehoorverlies langer dan twee weken aanhoudt.

Homeopathische middelen voor alle oorontstekingen
De volgende beschrijvingen gelden voor kinderen met oorontsteking, maar de indicaties voor volwassenen zijn hetzelfde. De meeste beschrijvingen van de bevindingen bij lichamelijk onderzoek (kleur en vorm van het trommelvlies) zijn van toepassing op otitis media, maar alle andere symptomen zijn van toepassing op mensen met zowel middenoorontsteking als otitis externa. U kunt deze beschrijvingen ook gebruiken om de persoon te behandelen met oorpijn die te wijten is aan iets anders dan een infectie.

Veel van deze geneesmiddelen hebben vergelijkbare symptomen. Bijvoorbeeld, Silica, Hepar sulf. en Mercurius zijn allemaal even sterk geïndiceerd bij de aanwezigheid van pijnlijk gezwollen lymfeklieren in het hoofd en de nek die vaak voorkomen bij oorontstekingen. Als geen enkel geneesmiddel sterk geïndiceerd is, begin dan met ofwel Pulsatilla, als het kind aanhankelijker is dan gewoonlijk, of Hepar, als het kind enigszins prikkelbaar is of hevige pijn het overheersende kenmerk van de ziekte is.

Casetestvragen voor oorpijn

Karakter van de symptomen:

• Breidt de pijn zich uit tot in de keel, nek of achter het oor?
• Beschrijf de kleur en consistentie van eventuele afscheiding uit het oor.Modaliteiten:
• Op welk moment van de dag is de pijn het ergst?
• Is het oor gevoelig of gevoelig bij aanraking?
• Hoe beïnvloedt warmte en koude de pijn?
• Hoe wordt de pijn beïnvloed door bukken of vooroverbukken, beweging in het algemeen, en liggen? Helpt het om op het aangedane oor te liggen?
• Maakt slikken de pijn erger?

Andere symptomen:

• Wat is de kleur en consistentie van eventuele neusuitvloeiing?
• Is transpiratie of speekselvorming toegenomen? (Zie de betreffende artikelen als de oorpijn gepaard gaat met een loopneus, hoesten, keelpijn of andere symptomen.)Samenvatting remedie tegen oorpijn
  Geef het geneesmiddel: om de 3-6 uur gedurende 2-3 dagen, stop als er duidelijke verbetering is; herhaal als de symptomen weer erger worden, of als er na twaalf uur geen verdere verbetering is opgetreden. Wanneer een ander geneesmiddel proberen: als er na 12-24 uur geen duidelijke verbetering optreedt

  Belladonna Essentials

• Aarpijn die plotseling begint met hevige pijn, met weinig voorafgaande symptomen van een verkoudheid (geen dikke of gekleurde neusuitvloeiing) Bevestigende symptomen
• Huidig rode buitenoor, gehoorgang of trommelvlies zonder pusvorming
• Gecombineerd met plotselinge hoge koorts (zie hoofdstuk 3)
• Oorpijn die doorloopt tot in de hals, of gepaard gaat met keelpijn of aangezichtspijn.

  Ferrum phos.Essentials

• Early stages of earaches before pus has formed; symptoms similar to Belladonna but not as sudden or severe
• Alternatively, give if Belladonna seems indicated but hasn’t helped.

  Hepar sulph. Essentials

• Sharp, severe earache
• Earache accompanied by thick, colored discharge from nose or ears
• Irritability Confirmatory symptoms
• Chilliness and aversion to the cold or uncovering; desire for warmth
• Earache worse in cold or open air or from cold applications better from warmth; worse at night

  Pulsatilla Essentials

• Mild disposition; craves affection and physical contact
• Yellow to green thick discharge from the nose or ears Confirmatory symptoms
• Ear pain worse at night and in a warm room.
• Worse in general from warmth, wants fresh air
• Little or no thirst

  ChamomillaEssentials

• Extreme irritability; the child screams and cries angrily, doesn’t want to be touched or comforted, and may strike out
• Severe ear pain Confirmatory symptoms
• The child calms down when carried
• Earaches during teething
• Symptoms are worse when stooping or bending over and improved by warmth or being wrapped in warm covers
• Clear nasal discharge, usually of watery consistency

  MercuriusEssentials

• Another common earache remedy after pus has formed in the middle ear Confirmatory symptoms
• Earache worse from warmth and worse at night
• Profuse, bad-smelling perspiration, head sweats
• Increased salivation, bad breath, puffiness of the tongue
• Symptoms are worse when stooping or bending over and improved by warmth or being wrapped in warm covers

  SilicaEssentials

• Later stages of an earache
• Physical weakness and tiredness
• Chilliness, verlangen naar warme bedekking Bevestigende symptomen
• Mild en jankend karakter, maar minder geïnteresseerd in genegenheid dan de
• Pulsatilla-patiënt
• Pijn achter het oor in de regio van het mastoïd
• Zweet over het hoofd of op de handen of voetenBelladonna is het meest geïndiceerde homeopathische geneesmiddel tijdens de vroege stadia van een oorontsteking of oorpijn, vooral wanneer de ziekte plotseling begint met weinig voorafgaande verkoudheidssymptomen, Binnen een uur of twee heeft het kind hevige pijn. Hij kan een korte tijd een waterige loopneus hebben gehad, maar het slijm is niet troebel, gekleurd of dik. Het buitenoor, de gehoorgang of het trommelvlies kunnen helderrood zijn, maar er heeft zich geen pus gevormd en het trommelvlies heeft nog een normale vorm. Een plotselinge hoge koorts begint vaak rond dezelfde tijd als de oorpijn. Ferrum phos. wordt op ongeveer dezelfde manier gebruikt als Belladonna, in het beginstadium van plotseling optredende oorpijn die nog niet gepaard gaat met pusvorming. Het begin is niet zo plotseling, de koorts is niet zo hoog, en de algehele toestand van het kind is iets minder heftig. U kunt ook Ferrum phos. geven als u Belladonna al hebt geprobeerd en het nog steeds geïndiceerd lijkt, maar niet heeft gewerkt. Chamomilla is vooral geïndiceerd door de effecten van de ziekte op de stemming van het kind, en minder door specifieke symptomen. Kinderen voor wie Chamomilla geïndiceerd is, zijn extreem prikkelbaar. Ze schreeuwen en huilen boos, willen niet worden aangeraakt, en kunnen niet worden getroost. Ze kunnen om dingen vragen die ze vervolgens afwijzen, en ze zullen je waarschijnlijk slaan omdat je ze dwarszit of zonder duidelijke reden. Soms kan het kind worden gekalmeerd door het te dragen. De oorpijn komt over het algemeen niet zo snel opzetten als bij Belladonna, maar de pijn is hevig en het kind kan schreeuwen. De symptomen kunnen verergeren door bukken of vooroverbukken en verbeteren door warmte of door in warme dekens gewikkeld te worden. Een afscheiding uit het oor is minder typisch voor Chamomilla dan voor andere geneesmiddelen die later worden besproken. Meestal is er een waterige loopneus en, minder vaak, een zeer dikke afscheiding. Net als bij Belladonna is het neusslijm meestal niet gekleurd. Wat de specifieke symptomen ook zijn, overweeg toch zeker Chamomilla voor het kind dat veel pijn heeft, vooral als het extreem prikkelbaar is.Een ander vaak werkzaam geneesmiddel is Pulsatilla. In tegenstelling tot Chamomilla is het geïndiceerd voor kinderen die lief, rustig, liefdevol en mild zijn tijdens de oorpijn. Het Pulsatilla kind kan prikkelbaar zijn, maar de prikkelbaarheid is zwak en zeurderig, niet gewelddadig zoals het Chamomilla of Hepar kind. Pulsatilla kinderen willen worden vastgehouden en geknuffeld en worden getroost als ze genegenheid krijgen. Ook zij kunnen schreeuwen van de pijn, maar huilen net zo goed in tranen. Pulsatilla is vaker geïndiceerd bij oorontstekingen die ontstaan nadat de verkoudheidssymptomen al een paar dagen aanhouden. De neusuitvloeiing is dik geworden en geel tot groen van kleur. Hoewel de pijn vrij hevig kan zijn, lijkt er soms helemaal geen pijn te zijn. Onderzoek toont vaak een rood, gezwollen trommelvlies en een ophoping van pus in het middenoor. In de uitwendige gehoorgang kan een dikke geelgroene afscheiding te zien zijn. De pijn is meestal erger ’s nachts en in een warme kamer. Er kan een gevoel van druk in het oor zijn. Het kind kan al dan niet koortsig zijn, maar heeft het meestal onaangenaam warm en wil frisse lucht. Het heeft merkbaar minder dorst dan gewoonlijk, zelfs bij hoge koorts. In ieder geval is de sterkste indicatie voor Pulsatilla de karakteristieke mildheid en kleverigheid van het kind.

  Silica is ook geïndiceerd voor de midden- en latere stadia van een verkoudheid die gepaard gaat met een oorontsteking. Het kind dat Silica nodig heeft is ook mild en jengelig, maar is minder liefdevol en minder geïnteresseerd in genegenheid dan het Pulsatilla kind. Ook kenmerkend voor kinderen voor wie Silica is geïndiceerd zijn duidelijke lichamelijke zwakte en vermoeidheid. De ziekte lijkt hen echt te hebben uitgeput. Ze hebben het koud en willen zich warm aankleden. Ze kunnen zweten op het hoofd of op de handen of voeten. Als er pijn in het oor is, kan die hevig zijn, maar gewoonlijk niet zo hevig als de pijn bij sommige andere geneesmiddelen. De pijn treedt meestal ’s nachts op en wordt verergerd door koude toepassingen, bewegen, lang zitten en lawaai. Silica is het middel dat het meest geïndiceerd is voor pijn achter het oor in de buurt van het mastoïd, hoewel veel andere geneesmiddelen ook deze klacht behandelen. Er kan jeuk in het oor zijn (ook symptomen van Hepar sulf. en Mercurius) of een verstopt gevoel. Het onderzoek kan ontsteking en pusvorming aantonen, en er kan drainage van pus of waterige vloeistof uit het oor zijn. Een neusuitvloeiing, van welke aard dan ook, gaat vaak gepaard met de infectie.

  De lichamelijke symptomen die wijzen op Hepar sulf. zijn vergelijkbaar met die van Silica, maar intenser. Ook dit is een middel dat het best kan worden gegeven in het midden- en late stadium van verkoudheid en oorontsteking, wanneer een dikke, gekleurde neusuitvloeiing vaak voorafgaat aan of gepaard gaat met oorpijn en wanneer de ontsteking in het middenoor zover is gevorderd dat zich pus heeft gevormd. U moet aan Hepar denken wanneer het kind intens, zelfs hevig geïrriteerd is over van alles en nog wat. Hoewel deze emotionele toestand vergelijkbaar is met die beschreven voor Chamomilla, is het kind iets minder expressief, is het minder geneigd om voortdurend te schreeuwen of te slaan, heeft het niet zo’n sterke afkeer om vastgehouden te worden, en is het minder geneigd om dingen weg te gooien waar het om gevraagd heeft. Maar het Hepar-kind laat je in niet mis te verstane bewoordingen weten dat het boos is. Hepar is geïndiceerd voor kinderen die het erg koud hebben – koude lucht of kou van welke aard dan ook maakt hen ongemakkelijk en lokt symptomen uit. Het kind wil de verwarming hoger en ze wil veel dekens. De oorpijn is meestal hevig en is ’s nachts erger. Het wordt ook verergerd door koude lucht, open lucht, en koude toepassingen en verbetert door warmte en bundeling.

  Mercurius is ook geïndiceerd voor oorpijn nadat pusvorming heeft plaatsgevonden. Het kind dat Mercurius nodig heeft is enigszins prikkelbaar en kan impulsief of gehaast handelen, of het kan minder alert zijn dan normaal. Hij kan in het algemeen last hebben van warmte of kou of van beide, maar deze oorpijn wordt meestal verergerd door warmte, vooral de warmte van het bed. De pijn is ’s nachts erger. Kenmerkende Mercurius-symptomen zijn ook overvloedige en onaangename transpiratie, zweten in het hoofd, toegenomen speekselen, slechte adem, gezwollen tong en trillen of stuiptrekken.

  De hier gegeven informatie is niet alleen van toepassing op kinderen, maar op de meeste mensen met oorpijn.