← Hoofdstuk 2 | Hoofdstuk 4 →
Ebola is ontstaan in Afrikaanse landen. Het heeft echter ook andere landen getroffen, waaronder de Verenigde Staten. In dit hoofdstuk gaan we na welke gebieden door ebola zijn getroffen en in welke landen het virus is aangetroffen. Geen enkel land is immuun voor ebola. Maar door voorbereid te zijn op het virus wordt de overlevingskans drastisch verbeterd en wordt voorkomen dat de ziekte zich verspreidt. Samenwerken om elkaar voor te lichten en de strijd tegen ebola te steunen, kan verdere uitbraken over de hele wereld helpen voorkomen.
Waar wordt ebola het meest aangetroffen?
Sinds 1976 heeft de Democratische Republiek Congo de meeste ebola-uitbraken gehad. De meeste uitbraken beginnen in afgelegen gebieden. Deskundigen vermoeden dat de vele uitbraken in de Democratische Republiek Congo te wijten zijn aan de dichtbeboste gebieden met besmette fruitvleermuizen. Andere landen met meerdere uitbraken zijn onder meer Oeganda, Zuid-Soedan en Gabon.
Waar is de ebola-uitbraak nu?
In de Democratische Republiek Congo is vanaf juli 2019 nog steeds sprake van een ebola-uitbraak. Het ministerie van Volksgezondheid, de WHO en andere organisaties werken eraan om de uitbraak onder controle te houden. Bepaalde factoren hebben de inspanningen om de impact van het virus te beperken belemmerd, zoals politieke onrust. Protesten bij overheidsgebouwen hebben bijvoorbeeld verhinderd dat mensen hun ebolatestresultaten kregen. De protesten maakten zorgpersoneel bang, dat zich tijdelijk terugtrok.
De WHO blijft de situatie nauwlettend volgen en onderzoekt alarmmeldingen in getroffen gebieden in de Democratische Republiek Congo. De WHO geeft prioriteit aan infectiebeheersing en -preventie, en grensoverschrijdend toezicht. Er is hulp nodig om de verspreiding van het virus verder te voorkomen en de gemeenschap gezondheidsondersteuning te bieden. In de komende weken en maanden zal de betrokkenheid van de gemeenschap essentieel zijn om mythes te ontkrachten en de verspreiding van de ebola-epidemie te helpen beteugelen, en we werken aan een snelle opschaling van onze preventieve respons.