Alle heil aan het IUD, een van de beste opties iedereen met een baarmoeder heeft in de weg van betrouwbare lange termijn anticonceptie. Het kleine T-vormige spiraaltje past in de baarmoeder en is er in hormonale en niet-hormonale vorm. De hormonale spiraaltjes – Mirena, die vijf jaar blijven zitten, en Skyla en Liletta, die drie jaar blijven zitten – maken het baarmoederhalsslijm dikker, waardoor sperma zich moeilijker een weg kan banen naar een eicel. Ze maken ook het baarmoederslijmvlies dunner, zodat als een eitje wordt bevrucht, het moeite heeft zich in de baarmoeder vast te hechten om voedingsstoffen te ontvangen. Het niet-hormonale spiraaltje, ParaGard, gaat maar liefst 10 jaar mee en maakt gebruik van koper om een giftige omgeving voor sperma te creëren.
Spiraaltjes mogen dan klein zijn, maar ze zijn zeker effectief, ze bieden meer dan 99 procent bescherming tegen zwangerschap, volgens het Centers for Disease Control and Prevention. Maar zoals de naam al zegt, moeten intra-uteriene hulpmiddelen in de baarmoeder worden geïmplanteerd. Net als elke andere medische procedure brengt dat mogelijke complicaties met zich mee, zij het kleine. Er is namelijk een kleine kans dat het spiraaltje zichzelf uitdrukt (oftewel eruit valt) of je baarmoeder perforeert (een van de wanden van de baarmoeder doorboort).
Ob/gyns willen je laten weten dat de kans hierop zo klein is, dat het je absoluut niet hoeft af te schrikken als je geïntrigeerd bent door alles wat een spiraaltje te bieden heeft. Maar als je een spiraaltje neemt, kun je er maar beter goed op voorbereid zijn.
“Het komt wel voor, maar zeer zelden,” vertelt Mary Jane Minkin, M.D., een klinisch professor in de verloskunde en gynaecologie aan de Yale Medical School, aan SELF. Jamil Abdur-Rahman, arts en voorzitter van verloskunde en gynaecologie in Vista East Medical Center in Waukegan, Illinois, is het daarmee eens. “In 15 jaar in mijn praktijk, denk ik dat ik het misschien drie keer heb gezien,” vertelt hij aan SELF. Volgens het American College of Obstetricians and Gynecologists ligt het aantal gerapporteerde uitdrijvingen rond de 3 tot 5 procent.
De medische reden achter uitdrijving is nog niet bekend. Het komt vaker voor tijdens de menstruatie en ook vaker in de eerste maanden na het inbrengen. Minkin heeft zelfs gehoord dat het gebeurt terwijl mensen “een geweldige stoelgang” hebben. Maar zoals ze uitlegt, “zegt je baarmoeder om wat voor reden dan ook: ‘Ik ben het zat om dit hier te hebben’ en spuugt het uit. Het kan gewoon een factor zijn van het hebben van een vreemd lichaam daar, zegt Abdur-Rahman.
Het belangrijkste teken dat je spiraaltje zichzelf uitzet is een voor de hand liggende: Je ziet het daadwerkelijk ergens buiten je lichaam. Je kunt van tevoren een beetje kramp ervaren als de baarmoeder werkt om het uit te drijven, zegt Minkin, maar anders is je spiraaltje dat in je ondergoed opduikt als, “verrassing!!!” de enige echte manier om het zeker te weten zonder de hulp van een arts. En soms gebeurt dat niet eens, omdat het spiraaltje zichzelf gedeeltelijk in de vagina uitwerpt, maar niet volledig naar buiten komt.
Het gebeurt slechts bij 1 op de 1.000 inbrengingen, volgens ACOG, en het komt het meest voor rond het tijdstip van inbrengen. Dat komt omdat perforatie vaak optreedt als gevolg van onjuiste plaatsing, zegt Abdur-Rahman. Het inbrengen is een “blinde procedure”, legt hij uit, wat betekent dat artsen niet kunnen zien wat ze doen.
“Als je een spiraaltje inbrengt, duw je het door een buisje dat net een smal rietje is. Het spuit eruit in de baarmoeder en de armpjes springen open,” zegt Minkin. Het probleem is dat ongeveer één op vier of één op vijf vrouwen een omgekeerde, of gekantelde, baarmoeder heeft, zegt Abdur-Rahman. Dat is wanneer de baarmoeder naar achteren is gekanteld in plaats van naar voren, wat betekent dat de vleugels van een spiraaltje gemakkelijker terecht kunnen komen waar ze niet thuishoren.