Het verhaal van Izanagi en Izanami is ontleend aan twee traditionele bronnen van de Shinto-mythologie: Nihongi (“Kronieken van Japan”), vertaald door W. C Aston, en Ko-ji-ki (“Verslagen of oude zaken”), vertaald door B.H. Chamberlain.
In het allereerste begin, dat wil zeggen, vóór het begin van het begin, waren Hemel en Aarde één en onverdeeld. Samen waren zij als een ei, maar een ei zonder begrenzing. De fijnere materie werd verspreid en werd uiteindelijk de Hemel, terwijl de grovere materie zich neerzette om de Aarde te worden. De fijnere materie kwam gemakkelijk samen om vorm te geven aan de Hemel, maar de grovere materie was traag en consolideerde zichzelf met moeite. Zo werd de Hemel gevormd vóór de Aarde. Toen Hemel en Aarde werden gesplitst, werden de goddelijke wezens tussen hen in voortgebracht.
Onder de goddelijke wezens waren de zeven generaties Goden, van wie de laatste, de zevende generatie, Izanagi waren, de Man-die-Oproept, en Izanami, de Vrouw-die-Oproept. Toen zij waren ontstaan, gaven alle andere hemelse godheden hun het bevel om het drijfland te doen ontstaan. Zij kregen een met juwelen versierde speer en staande op de Zwevende Brug van de Hemel staken de twee godheden de speer naar beneden en roerden de pekel tot deze stremde. Toen trokken zij de speer omhoog en de pekel die ervan af droop vormde het eiland Onogoro.
Op Onogoro-jima bouwden Izanami en Izanagi voor zichzelf een prachtig paleis, met een enorme centrale pilaar die tot aan de hemel reikte. Toen zei de Man-die-Inviel tegen zijn echtgenote: “Hoe is uw lichaam gevormd?” De Vrouw-die-Inviel antwoordde: “Mijn lichaam is volledig gevormd, behalve dat één deel onvolledig is.” Haar echtgenoot antwoordde: “Ook mijn lichaam is volledig gevormd, behalve dat één deel overbodig is. Laat ons datgene, wat in u onvolledig is, aanvullen met datgene, wat in mij overbodig is, en daardoor de wereld scheppen.” Izanami antwoordde: “Het is goed.”
Daarop zei Izanagi: “Laten wij rond de hemelse zuil gaan en, elkaar aan de andere kant ontmoetend, in de echt verenigd worden. Gaat gij linksom, en ik zal rechtsom gaan.” Dit deden zij, en toen zij elkaar aan de andere zijde ontmoetten, zeide Izanami: “Hoe heerlijk! Ik heb een mooie jongeling ontmoet!” En Izanagi zei, “Wat heerlijk! Maar hij dacht bij zichzelf: “Het was onheilspellend dat de vrouw als eerste sprak.”
Uit de vereniging van Izanagi, de man die uitnodigt, en Izanami, de vrouw die uitnodigt, ontstonden de eilanden van Japan, het eerste deel van de wereld dat geschapen werd. Uit hen kwamen ook de goden voort, waaronder de God van het Vuur. Van die geboorte herstelde Izanami niet, maar werd dodelijk verbrand. Zij daalde daarom af naar de onderwereld, en Izanagi werd gedwongen haar daar te zoeken. In duisternis ontmoetten zij elkaar, en Izanami smeekte haar man geduldig te zijn en te wachten aan de deur van de onderwereld, en in geen geval licht te brengen in de wereld van duisternis. Maar Izanagi werd ongeduldig door het wachten op zijn vrouw, en stak de tand van zijn kam aan. Met zijn fakkel ging hij het paleis binnen, op zoek naar Izanami. Eindelijk vond hij haar, maar tot zijn afgrijzen zag hij hoe ze in staat van ontbinding verkeerde. Paniekerig sloeg hij op de vlucht, achtervolgd door zijn vrouw, en kwam uiteindelijk in de bovenwereld terecht. Stevig plaatste hij een steen over de opening naar de onderwereld en reciteerde het lied van de scheiding. Toen scheidden zij voor altijd, Izanagi en Izanami, hij om tussen de goden in de hemel te wonen, en zij om te heersen in het land van de doden.
Van Parabola Deel 3, Nr. 4, “Androgynie,” Winter 1978. Dit nummer is hier te koop. Als je van dit stuk genoten hebt, overweeg dan een abonnement.