- Carrie Pinkley
- 25 sep 2019
Geboren in een militair gezin, verhuisde Jordan tijdens zijn jeugd veel.
“Ik ben geboren in San Francisco. Mijn eerste hotdog at ik in Chicago, ik leerde fietsen in Kentucky en mijn eerste kus kreeg ik in Little Rock. En mijn eerste drankje was in Memphis.”
Hij heeft zijn wortels hier in Memphis geplant, waar hij zich thuis voelt. Op de vraag waarom hij hier is gebleven, antwoordde hij:
“Eerst en vooral zijn het de mensen – ze zijn hier als een gemeenschap. Het is een gemakkelijke plek om te zijn, omdat veel van de mensen tot de aardigste behoren die ik ooit heb ontmoet. Er is hier ook veel talent. Sommige van de beste vrienden die ik heb gemaakt zijn allemaal in deze stad geweest. En het eten is ook geweldig. Dus het is een goede plek om mensen te ontmoeten en een goede plek om te eten. En dat is echt alles wat ik nodig heb”.
Toen hij aan school begon als tekenleraar aan het Memphis College of Art, had hij niet de intentie om tatoeëerder te worden. Toen ontmoette hij een man genaamd Adrian Berry, en dat opende zijn ogen voor de kunst van het tatoeëren.
“Het was de eerste keer dat ik tatoeages als kunst zag met het niveau van vakmanschap dat hij in staat was in het medium te brengen. Op dat moment in mijn schoolcarrière was het een machtig moment om te zien dat een jongen die niet veel ouder is dan ik, in staat is om tatoeages te zetten, kunst te maken en zijn brood te verdienen. Omdat op de universiteit, de “hongerende kunstenaars” een echt ding was. Dus om te zien dat je kunst kunt maken en ook nog te eten kunt krijgen, was erg aantrekkelijk.”
Toen besloot Epperson om de beste tattooshop in de buurt te benaderen. Hoewel zijn cv vol stond met kunstvaardigheden, zoals Photoshop, was het zijn laatste vaardigheid die hij noemde die de shop over de streep trok: hij maakt een hele, hele gemene spaghetti.
“Tijdens mijn sollicitatiegesprek vroegen ze me: ‘Dus je maakt een gemene spaghetti?’ Dus ik kwam op een dag, en ik bracht deze grote pot spaghetti. En het was echt, echt verdomd goede spaghetti. Uiteindelijk hebben ze mij gekozen.” De rest is geschiedenis.
Hoewel Jordan “tussen de zeven en zesentwintig” tatoeages heeft, is zijn meest persoonlijke tatoeage die van een robot.
“Mijn eerste tattoo was een klein robotje op mijn arm. Het was op een nieuwjaarsfeestje in Seventh Street, in 2006. Ze waren bezig met een special waar ze kleine, feestelijke tatoeages en alles deden. Ik weet nog dat mijn vriendin naar me keek en zei: ‘O mijn God, als je een tatoeage van een robot neemt, hou ik voor altijd van je. Dus dat deed ik. Snel vooruit naar het einde van het verhaal, ik trouwde met haar, wat wel cool was. Ik herinner me niet veel, mijn geheugen is heel, heel slecht. Maar die zin herinner ik me nog wel.”
Op de vraag wat “no regrets” voor hem betekent, antwoordde Epperson: “Als ik ooit een boek schrijf, of een memoires, vind ik het een erg coole naam voor een hoofdstuk uit mijn leven. Ik denk dat “no regrets” een coole strijdkreet is.”
Als je je ooit hebt laten tatoeëren door Jordan, weet je hoe innovatief en gedetailleerd zijn creatieve proces is. Hij schetst een idee voor zijn klanten, neemt hun ideeën over en zet die om in de realiteit van een betekenisvol stuk werk. Hij heeft een gave voor het personaliseren van tatoeages, zodat geen twee tatoeages er precies hetzelfde uitzien.
Wanneer Jordan niet bezig is met het tatoeëren van Memphians, kun je hem vinden terwijl hij zijn spaghettirecept perfectioneert, over de Greenline rijdt of een gin-and-tonic drinkt bij RP Tracks.
Volg Jordan op Instagram @jordaneppersonart. No Regrets is gevestigd op 1928 Madison Avenue in midtown.