Een lezer schrijft met de volgende vraag:
“Kunt u alstublieft een artikel schrijven over SPIA’s met garanties van een minimale uitbetalingsperiode?”
Voor wie het niet weet: een single premium immediate lifetime annuity (soms ook SPIA genoemd) is een verzekeringsproduct waarbij u de verzekeringsmaatschappij een vast bedrag geeft (dat u niet meer terugkrijgt) en in ruil daarvoor belooft de verzekeringsmaatschappij u de rest van uw leven elke maand een bepaald bedrag uit te betalen. Kortom, het is een pensioen dat u koopt van een verzekeringsmaatschappij.
Dergelijke lijfrentes zijn nuttig omdat ze bescherming bieden tegen het langlevenrisico (d.w.z. het financiële risico dat ontstaat als u heel lang leeft en dus moet betalen voor een heel lang pensioen).
Een ding dat veel mensen ervan weerhoudt om dergelijke lijfrentes te kopen, is echter de angst dat ze snel na de aankoop van de lijfrente zullen overlijden. Als u bijvoorbeeld $ 100.000 uitgeeft aan een SPIA die u $ 6.000 per jaar betaalt voor de rest van uw leven, maar de rest van uw leven blijkt slechts een paar jaar te zijn, dan hebt u een nettoverlies van $ 88.000 gehad.
En dat is waarom verzekeringsmaatschappijen de optie bieden om een “zekere periode” te kopen, waarbij de verzekeringsmaatschappij belooft om ten minste een bepaalde periode uit te betalen. Bijvoorbeeld, voor een levenslange lijfrente met een periode van 10 jaar zeker, belooft de verzekeringsmaatschappij om uit te betalen voor de rest van je leven, maar niet minder dan 10 jaar. (Dus als u na twee jaar overlijdt, zal de verzekeringsmaatschappij nog 8 jaar lang uitkeringen blijven doen aan de door u genoemde begunstigde.)
Natuurlijk, vanwege deze garantie, zal een lijfrente met een zekere periode meer kosten (d.w.z. een hogere premie vereisen) voor een bepaald niveau van inkomen dan u zou moeten betalen voor een lijfrente zonder zekere periode.
Waarom een zekere periode een slechte deal is
Het hele punt van verzekeringen is het bundelen van risico’s. Neem bijvoorbeeld 1.000 mensen die een opstalverzekering kopen bij een bepaalde verzekeringsmaatschappij. Bij de meeste van die mensen zal het huis niet worden verwoest door een brand of een tornado. En dat feit – het feit dat de verzekeringsmaatschappij bij al die mensen geld gaat innen zonder uiteindelijk een enorme uitkering aan hen te hoeven doen – is de manier waarop de verzekeringsmaatschappij het zich kan veroorloven een enorme uitkering te doen aan de persoon van wie het huis door een brand wordt verwoest.
Een belangrijk punt is echter dat van elke dollar die een verzekeringsmaatschappij aan premies ontvangt, zij een deel inhouden om hun administratieve kosten te dekken en om winst te maken voor de aandeelhouders. Dus slechts een deel van het geld dat aan premies wordt uitgegeven, gaat uiteindelijk naar het betalen van claims aan mensen die het verzekeringsproduct in kwestie kopen. Over het algemeen is het dus onverstandig om een verzekeringsproduct te kopen, tenzij:
- Er sprake is van risicopooling (d.w.z. dat veel mensen uiteindelijk een slechte deal krijgen zodat sommige mensen een zeer goede deal kunnen krijgen), en
- u een dergelijke risicopooling nodig hebt (d.w.z.., u kunt het zich redelijkerwijs niet veroorloven om dit risico uit eigen zak te dekken).
Bij een levenslange lijfrente vindt risicoverdeling plaats omdat sommige lijfrentetrekkers vóór het bereiken van hun levensverwachting zullen overlijden (d.w.z, de verzekeringsmaatschappij zal minder dan het “verwachte” bedrag aan die mensen betalen – dat is hoe het zich kan veroorloven om meer dan het “verwachte” bedrag te betalen aan de mensen die langer leven dan hun levensverwachting).
Maar als de verzekeringsmaatschappij een bepaalde periode verstrekt, weet ze dat ze voor die hele periode moet uitbetalen. Met andere woorden, de lijfrente biedt dan geen risicopooling voor die periode. In plaats daarvan is wat er gebeurt voor die periode gewoon de verzekeringsmaatschappij die geleidelijk uw geld aan u terugbetaalt – na het nemen van een stukje van de top voor winst en kosten – zonder enig feitelijk netto verzekeringseffect.
In de meeste gevallen zou u beter af zijn door het geld zelf te beleggen voor de bepaalde periode, en dan de lijfrente te kopen aan het einde van die periode. (Opmerking: als u een periode van 10 jaar zeker overweegt, koop dan geen obligaties met een looptijd van 10 jaar. Koop in plaats daarvan obligaties met een langere looptijd om het renterisico te compenseren dat u loopt bij de aankoop van een lijfrente. Zie dit eerdere artikel en deze Bogleheads-discussie voor een meer grondige uitleg.)