De levator palpebrae superioris en orbicularis oculi zijn antagonistische spieren die functioneren tijdens bewegingen van het ooglid. De levator werkt ook samen met de rectusspieren in gecoördineerde oog/lidbewegingen. De huidige studie onderzocht de innervatie en morfologie van deze spieren in Cynomolgous apen (Macaca fascicularis) om een beter inzicht te krijgen in het anatomische substraat voor ooglidbewegingen. Motoneuronen innervatie van de levator en orbicularis spieren werden geïdentificeerd en gelokaliseerd door retrograde transport van WGA / HRP en HRP. Retrograde gelabelde levator motoneuronen waren bilateraal verdeeld over de caudale centrale afdeling van de nucleus oculomotoricus. Een paar gelabelde cellen waren ook aanwezig binnen de contralaterale superieure rectus divisie, mogelijk als gevolg van de verspreiding van de tracer op de injectieplaats. De mogelijkheid dat individuele motoneuronen collateraliseren om de levator spier bilateraal te innerveren werd getest door gebruik te maken van dubbel retrograde labeling technieken. Dubbel gelabelde levator motoneuronen konden niet worden gedetecteerd door een combinatie van tracers (HRP en Fast Blue). Motoneuronen innervatie van het bovenste lid deel van de orbicularis oculi spier werden verdeeld binnen de dorsale onderverdeling van de ipsilaterale gezicht motor nucleus, met een paar neuronen in de overeenkomstige locus van de contralaterale gezicht nucleus. Soorten verschillen in levator motoneuron distributie, met name verschillen in lateraal-ogige versus frontaal-ogige zoogdieren, worden besproken in relatie tot de neurale controle van ooglid bewegingen.
De levator palpebrae superioris bevat drie van dezelfde ultrastructureel gedefinieerde typen van enkelvoudig geïnnerveerde spiervezels gevonden in de globale laag van andere extraoculaire spieren en een extra, unieke slow-twitch vezel type. Bovendien zijn de meervoudig geïnnerveerde vezeltypes die zo kenmerkend zijn voor de andere extraoculaire spieren, opvallend afwezig in de levatorspieren. In tegenstelling tot de rectus en oblique extraoculaire spieren, ontbreekt het de levator aan een gelaagde verdeling van vezeltypes. De morfologische profielen van levator spiervezeltypen zijn zodanig dat ze over het algemeen niet respecteren traditionele vezel classificatie schema’s, maar zijn consistent met een rol voor de levator in aanhoudende elevatie van het deksel.
De orbicularis oculi spier, daarentegen, vertoonde drie verschillende vezel typen die leken op categorieën van skeletspier twitch vezels. Een slow-twitch en twee fast-twitch vezel types werden waargenomen. Op basis van oxidatieve enzymprofielen en mitochrondriale inhoud, zou de meerderheid van de orbicularis oculi vezels vermoeidheidsgevoelig zijn, een beoordeling die consistent is met hun snelle begin/einde van actie tijdens het knipperen. Morfologische verschillen tussen de levator palpebrae superioris en orbicularis oculi spieren weerspiegelen niet alleen hun verschillende functionele rollen in het knipperen en andere ooglid bewegingen, maar ook hun diverse embryologische origins.