PHLEARN MagazineBelichtings Bracketing: The Ultimate Guide to Bracketed Photography

Hoe belichtingsbracketing werkt

In dit geval bepaal je waarschijnlijk de “beste” belichting met de lichtmeter die in je camera is ingebouwd. Dat is een goed uitgangspunt, maar het brengt je slechts een heel eind op weg. Lichtmeters zijn ontworpen om je de beste algemene belichting in je foto te geven, wat geweldig is als alles in je foto bij benadering dezelfde waarde heeft. Zoals je nu waarschijnlijk wel weet, is dat maar zelden het geval.

Wanneer we een scène bekijken, kunnen we een groot scala aan waarden tegelijk zien. Onze ogen zijn meestal slim genoeg om donkere gebieden naast lichte gebieden te zien, ook al duurt het een paar seconden voor ze zich hebben aangepast. Voor onze camera’s ligt dat iets anders. Zonder enige hulp is het moeilijk voor je camera om details te vinden in scènes met veel lichtvariaties. Daarom vermijden veel fotografen fotosessies op de helderste momenten van de dag. Hoewel je zou denken dat dit het ideale moment is voor een foto, zorgt direct zonlicht voor scherpe schaduwen die lastig te verwerken zijn in de nabewerking en moeilijk te meten zijn in de camera

Dus wanneer je een foto maakt met hoge lichten, middentonen en schaduwen, kan het zijn dat je veel detail hebt in het ene lichtbereik, maar dat je details moet opofferen in andere lichtbereiken. Met belichtingstracketing kunt u de instellingen vinden waarmee u het beste waardenbereik voor uw specifieke behoeften kunt vastleggen.

Tip

Als de hemel letterlijk je limiet is (wat betekent dat het te licht is om samen met de rest van je scène correct te belichten), kun je een GND-filter (Graduated Neutral Density) kopen en deze op je lens bevestigen (of een houder kopen waarmee je meerdere filters kunt gebruiken). Een GND-filter bestaat uit een doorzichtig gedeelte en een donker gedeelte. Als je het donkere gedeelte op het helderste gedeelte plaatst – bijvoorbeeld de lucht – dan wordt dat gedeelte donkerder, wat helpt om het lichtbereik over je foto gelijkmatig te verdelen.

Gerelateerde vragen over belichtingsbracketing

Wat is ISO-bracketing?

ISO-bracketing is wanneer de sluitertijd en het diafragma van je camera hetzelfde blijven. De bracketing gebeurt door het verhogen en verlagen van de versterking, of de ISO. Daarom kan ISO-bracketing alleen worden uitgevoerd als je camera in de handmatige modus staat.

Is automatische belichtingstracketing nodig met raw?

Het kan nog steeds voordelig zijn om belichtingstracketingfotografie te gebruiken, zelfs als je fotografeert in raw. Hoewel raw je ultieme flexibiliteit geeft tijdens het bewerken, kun je nog steeds details verliezen in je raw-fotografie als deze ernstig over- of onderbelicht is.

Wat is het verschil tussen HDR en bracketing?

HDR staat voor hoog dynamisch bereik. Het doel van een HDR-foto is om het normale dynamische bereik van je camera te vergroten, waardoor foto’s er ultra-realistisch uitzien. Belichtingsreeksen zijn echter gericht op het vinden van de juiste belichting door middel van meerdere foto’s.

Hoe stel je de belichting in?

In het kort, correcte belichting vindt plaats wanneer al je camera-instellingen perfect in balans zijn voor de omstandigheden waarin je fotografeert en resulteren in een optimale belichting. Correcte belichting vindt plaats wanneer u hooglichten en laaglichten in balans brengt en details in elk aspect van uw opname behoudt.

Dynamisch bereik

Zoals we zojuist hebben besproken, verslaat de mens nog altijd de machine (d.w.z. uw camera) in het vermogen om een scène in één blik (of klik!) te ontcijferen. Dat komt omdat onze ogen een veel groter dynamisch bereik hebben dan de sensoren in onze camera’s.

We kunnen het dynamisch bereik begrijpen door de wereld te zien in grijstinten, waarbij alles ofwel het witste wit, het zwartste zwart, of ergens daartussenin is. Een kleiner dynamisch bereik bestrijkt misschien alleen een donkergrijs tot een lichtgrijs gebied. In foto’s met een kleiner dynamisch bereik zouden er schaduwrijke gebieden kunnen zijn die enigszins zwart lijken en lichtere gebieden die opgeblazen wit lijken. Anderzijds zou een maximaal dynamisch bereik het donkerste zwart tot het lichtste wit bestrijken.

Digitale of filmcamera’s kunnen slechts een bepaalde hoeveelheid detail binnen een bereik vastleggen, en daarom kunt u gebruik maken van bracketed exposures.

Tip

Als u moeite hebt om van kleur naar waarde te kijken, is er een oude kunsttruc die u kan helpen. Knijp uw ogen dicht terwijl u uw scène bekijkt. De helderste en donkerste waarden worden dan meteen duidelijker. Nu kun je probleemgebieden in je scène herkennen voordat ze je belichting in de war schoppen!

Waarom niet gewoon in RAW?

Als je gedwongen bent onder minder dan ideale omstandigheden te fotograferen, kun je door in RAW te fotograferen zo veel mogelijk details vastleggen, zodat je sommige verloren gebieden in de nabewerking kunt herstellen. Het is echter geen allesomvattende oplossing. Hoewel het gebruik van een magisch bestandstype de zaken zou vereenvoudigen en je nooit meer naar een lichtmeter zou hoeven kijken, geeft een enkele RAW-foto ons nog steeds niet zoveel informatie/gegevens als meerdere foto’s dat doen.

Vooral zul je tegen nogal wat digitale ruis aanlopen wanneer je die extra donkere delen van je foto opheldert in de nabewerking. Hoewel deze ruis ook tijdens de opname kan optreden, is het een stuk eenvoudiger om dit in de camera op te lossen dan buiten de camera.

Er is ook geen regel die zegt dat je moet kiezen tussen bracketing en RAW. In feite vullen ze elkaar heel goed aan. Als je extra foto’s hebt met extra informatie, is er veel overlap waar je in de nabewerking op terug kunt vallen. Als je dat allemaal tot je beschikking hebt, is de kans veel groter dat je ten minste één goede opname hebt van elk deel van je foto. In de onsterfelijke woorden van de (fictieve maar) grote Dr. Frasier Crane: “Als minder meer is, denk er dan eens aan hoeveel meer meer zal zijn!”

HDR vs Belichtings Bracketing

Zoals je nu weet, is belichtings Bracketing een geweldige manier om jezelf een grotere kans te geven de ‘perfecte’ opname te maken. Maar om je belichting te verbeteren, en daarmee ook de hoeveelheid details die door dat licht worden benadrukt, zou je eens kunnen kijken naar het maken van High Dynamic Range (HDR)-foto’s.

Laten we eens een kijkje nemen in de wereld van HDR door twee voorbeelden van dit soort foto’s te bekijken:

An HDR effect on faces can draw out character, like we see in the man on the left, but it can also result in a “Photoshopped” look, which we see in the boy on the right. Under these circumstances, using layer masks can help you soften or intensify the HDR effect on the different people in your image.

HDR is a favorite of landscape photographers, who know the importance of getting it right the first time! Buitenverlichting kan moeilijk na te bootsen zijn door weersomstandigheden en andere overwegingen, dus een goede weergave van elke waarde in je foto kan van cruciaal belang zijn voor de nabewerking.

A.d.m.v. deze afbeeldingen kun je zien hoe deze methode om meerdere foto’s samen te voegen tot een enkele foto je visuele toegang geeft tot waarden aan beide uiteinden van het spectrum. HDR wordt meestal geassocieerd met een kenmerkend uiterlijk dat (ironisch genoeg) zo hyperrealistisch kan zijn dat het surrealistisch begint te lijken. Maar maak je geen zorgen, je kunt HDR subtieler gebruiken als je iets minder voor de hand liggends wilt om die details erin te krijgen zonder dat je techniek het enige is wat je kijkers opvalt.

De meeste camera’s en telefoons hebben een HDR-instelling, dus je kunt daar gewoon op overschakelen en het resultaat meteen zien. Om deze techniek handmatig uit te voeren, gebruik je hetzelfde proces voor het nemen van foto’s als je normaal zou doen met belichtingsseries (je combineert ze gewoon allemaal in een nabewerkingsprogramma), maar er zijn een paar belangrijke verschillen en elementen om op te letten:

1. Let op welke instelling je gebruikt om de belichting in je opnamen te variëren:
   1. Waak zorgvuldig over je ISO. Hoe hoger de ISO, hoe meer ruis in je opnamen. Dus als je met verschillende ISO’s fotografeert, wordt het ruisniveau alleen maar hoger als je al je foto’s in één foto samenvoegt (en neemt de hoeveelheid detail in je opname af).
   2. Varieer je diafragma, dan krijg je verschillende scherptedieptes. Deze variaties kunnen soms conflicteren in het eindproduct.
   3. Het variëren van je sluitertijd is meestal de beste manier om een overeenkomende set foto’s met verschillende belichtingen te produceren. Wees je er echter van bewust dat beweging anders wordt verwerkt bij verschillende sluitertijden. Zorg ervoor dat u een statief en een afstandsontspanner gebruikt voor lange belichtingen, omdat zelfs het indrukken van de ontspanknop kan resulteren in cameratrilling die elke foto in de reeks kan weggooien.

Overweeg de aanschaf van een groothoeklens (een die kan uitzoomen tot 28 mm of breder) voor landschappen en stadsgezichten, die vaak de focus van HDR-fotografie zijn.

Hoewel we belichtingstracketing grondig hebben behandeld in deze gids, voel je je misschien een beetje verloren wanneer je Lightroom of Photoshop opent om te beginnen met het mengen van je foto’s. Je kunt eenvoudig aan de slag met deze video van Aaron over hoe je eenvoudig een HDR-foto kunt maken door de foto’s die je hebt gemaakt te combineren en in Lightroom te importeren:

Als het eindresultaat er iets kunstmatiger uitziet dan je had gehoopt, kun je zien hoe Aaron dit probleem oplost door handmatig deze hoge-dichtheid-look te creëren:

Uw snelkoppeling naar HDR: uw smartphone

Als u iets nieuwer gebruikt dan bijvoorbeeld een Samsung Galaxy S4 of iPhone 4S, is uw smartphone waarschijnlijk uitgerust met HDR-mogelijkheden.

Om er gebruik van te maken, zet u de cameramodus op HDR of Rich Tone.

Als u een iPhone gebruikt, gaat u naar Instellingen – Camera.

1. Zet ‘Auto HDR’ aan als u wilt dat uw telefoon bepaalt wanneer u deze modus wilt gebruiken.
2. Zorg ervoor dat je telefoon ook een kopie van de standaardfoto bewaart (op deze manier kun je je HDR-foto vergelijken met je standaardfoto en beslissen welke je het mooist vindt).
3. Klik vervolgens op het pictogram van je camera en kies HDR in de linkerbovenhoek van je scherm.
4. Neem je foto’s!

Opmerking: Houd je telefoon zo stil mogelijk, omdat je telefoon een paar foto’s tegelijk zal maken en gedurende deze tijd stabiel moet blijven. Je kunt een adapter voor je statief kopen of een natuurlijke omgeving gebruiken om je telefoon te stabiliseren… zorg er wel voor dat je de telefoon niet achterlaat als je klaar bent!

Voor foto’s van hogere kwaliteit en een sterker effect kun je ook apps downloaden – probeer de Pro HDR X app voor iPhone of de HDR Camera+ app voor Android.

Process Makes Perfect: How to Bracket in Auto or Manual Mode

Je kunt zowel automatische als handmatige instellingen gebruiken voor exposure bracketing. Maar voordat we daar dieper op ingaan, eerst een paar basisbeginselen:

We beginnen met een korte bespreking van f-stops, omdat dit de manier is waarop mensen vaak verwijzen naar het meten van de afstand tussen belichtingen. Vergeet niet dat deze term kan worden gebruikt voor werkelijk elke belichtingsmeting.

Een stop is een relatieve meting, wat betekent dat het een meting is die is gebaseerd op vergelijking. Bij belichtingstracketing is die relatieve meting tussen twee helderheidsniveaus. Dus als we zeggen “stop omlaag/-1 stop”, halveren we het licht ten opzichte van de oorspronkelijke positie, en als we zeggen “stop omhoog/+1 stop”, verdubbelen we de hoeveelheid licht die op de sensor van de camera valt.

Laten we eens kijken hoe al deze theorie over stops in de praktijk werkt:

Als je een scène fotografeert met een gemiddeld lichtcontrast met de normale belichting ingesteld op 1/500e van een seconde, dan zijn je -1 stop, 0, en +1 stop: 1/1000 sec, 1/500 sec en 1/250 sec (waarbij de sluitertijd natuurlijk de veranderende variabele is).