In de Ganzfeld-techniek worden de visuele en auditieve perceptuele velden gehomogeniseerd. Na een korte blootstelling aan volledig ongestructureerde zintuiglijke input komen deelnemers in een veranderde staat van bewustzijn. Visuele homogenisatie wordt meestal bereikt door een combinatie van een bril en fel licht; auditieve homogenisatie wordt bereikt door de presentatie van ongestructureerde auditieve ruis via een koptelefoon. De geïnduceerde toestand is fenomenologisch vergelijkbaar met een overgangstoestand tussen waken en slapen, en wordt gekenmerkt door veranderingen in oplettendheid, waarneming en bewustzijn, alsmede door een samengedrukt besef van tijd. Door deze reproduceerbare kenmerken van de Ganzfeld-geïnduceerde toestand, kan het gebruikt worden binnen empirisch onderzoek naar de neuronale onderbouwing van veranderde toestandsverschijnselen. Na een historisch overzicht presenteren we hier gegevens uit een studie naar de stabiliteit van de subjectief ervaren effecten die worden opgewekt onder verschillende auditieve homogenisatiecondities. In een volledig gerandomiseerd within-subject design (n = 24), testten we de effecten van drie verschillende auditieve ruiscondities: (1) violet, (2) wit, en (3) bruin geluid. De combinatie van een gestandaardiseerde psychometrische beoordeling, beoordelingen van subjectieve tijdsperceptie, alsook open rapporten bewijzen dat de door Ganzfeld geïnduceerde effecten stabiel zijn en dat de effecten binnen elke deelnemer zeer repliceerbaar zijn, en dus goed geschikt voor experimentele doeleinden. Tenslotte worden de subjectieve ervaringen opgehelderd door de Ganzfeld techniek besproken binnen het kader van voorspellende codering en hoe veranderingen in de interactie van top-down en bottom-up hersenmechanismen zouden kunnen leiden tot de waargenomen fenomenologie.