Van Eiffel 65 tot Tennis Court: Elke Flume remix, gerangschikt

Vorige week bracht FLUME zijn langverwachte remix van Eiffel 65’s ‘Blue’ uit. Hoewel het alle kenmerken van een klassieke Flume-release had, en we absoluut kunnen verwachten dat we deze binnenkort op een sociaal verafgelegen/zelfgeïsoleerde rave zullen aanzwengelen, liet het ons ook een beetje underwhelmed achter. Dit wil niet zeggen dat er per se iets mis mee was, maar dit is Flume waar we het over hebben. Dezelfde man die de remixes van ‘Tennis Court’, ‘Hyperparadise’, ‘You & Me’ en meer heeft afgeleverd. Dus, was het zijn beste? Nee. Kwam het in de buurt? Ook nee.

Dus, dit zette ons aan het denken binnen Purple Sneakers HQ: wat IS Flume’s beste remix? Er zijn zo veel uitstekende, maar wat is de beste van de beste? Is het een van zijn beroemdste, of is het een vroeg juweeltje waarvan veel fans misschien niet eens weten dat het bestaat? Aangezien we de man al sinds 2012 volgen en hem zelfs geboekt hebben voor een paar van zijn allereerste shows, hebben we besloten om het harde werk te doen en zijn remixen te rangschikken om het antwoord voor eens en altijd te achterhalen…

Er is niet echt iets mis met deze remix als zodanig, en ik weet van sommige mensen die deze remix tot de dood zullen verdedigen. Maar, gezien hoe geweldig sommige van zijn remixen echt zijn, krijgt deze de houten lepel. Hij werd uitgebracht in 2014, na de iconische remix van Lorde’s ‘Tennis Court’, dus de verwachtingen waren hooggespannen, maar zelfs met een speelduur van 10 minuten willen we gewoon meer. Ik kan het hem niet echt kwalijk nemen, ‘Afterlife’ komt van een van Arcade Fire’s meest verdeelde platen en is persoonlijk niet echt een hoogtepunt van dat album, dus misschien was er niet zo veel om mee te werken? Maar, context of geen context, het haalt het net niet.

#15: Junior Boys – Every Little Step

Deze Junior Boys remix was eigenlijk een inzending van een piepjonge Harley Streten voor een wedstrijd gehouden door Ableton en Soundcloud. Producers werden gevraagd om binnen 24 uur een nummer te maken van gratis geluiden van o.a. M83, Nosaj Thing en Junior Boys. Het eindresultaat is een mooie rework die ook dient als een indicatie dat Flume al die jaren geleden al een stevige voet aan de grond had. Gezien de omstandigheden is het dus best goed.

#14: The Aston Shuffle – Won’t Get Lost

Gelijk aan de Arcade Fire remix is er niet per se iets mis met deze remix. Hij is leuk. Hij is ook acht jaar oud, dus het is heel, heel, heel vroeg werk van de baanbrekende producer. Twee van Australië’s legendarische dance acts samen op een nummer zou genoeg moeten zijn om ons over de rand te sturen, maar in plaats daarvan blijven we op zoek naar iets anders.

#13: Eiffel 65 – Blue

Kijk, ik zal het zeggen. Deze Eiffel 65 remix, hoewel hilarisch, is niet het beste werk van Flume. Het eindresultaat van een Instagram post waarvan we allemaal dachten dat het een troll was, Flume’s onlangs uitgebrachte ‘Blue’ remix voelt gewoon alsof het op maat gemaakt is voor EDM bros die een paar pingers diep in speed dealers zitten. Het is groots, en klinkt inderdaad erg “Flume” met zijn synth jabs en opgeblazen drops. Maar, is het zijn beste? Niet eens in de buurt.

#12: Marlena Shaw – Woman Of The Ghetto

“Flume’s Jackin House Mix” van Marlena Shaw’s ‘Woman of the Ghetto’ werd uitgebracht op een compilatie waarop de producer gezelschap kreeg van een aantal zeer goede producers, waaronder TOKiMONSTA, Maya Jane Coles, ZEDS DEAD en meer. Deze kwam na zijn legendarische Disclosure remix, dus is misschien gemist door een paar fans die nog aan het nagenieten waren van die release, maar het is inderdaad een doorgeslapen heater van de man zelf als hij wat old school house energie kanaliseert.

#11: Chet Faker – Gold

Dit is een controversiële plaatsing, maar ik blijf erbij. De eerste van vele, vele werken tussen dit paar, Flume nam een van Chet Faker’s vroege hits in ‘Gold’. Is dit echter de beste release van het heilige huwelijk tussen Flume en Chet Faker/Nick Murphy? Nee, dat is het niet. Het is een goede, niet geweldige remix van een game-veranderende nummer in zijn eigen recht en terwijl er een aantal opvallen momenten in het nummer, dit is wat achtergrondmuziek niveau spul. Volgende!

#10: Matt Miller x Kilter – Gravel Pit

Dit blijft knallen. Er was een periode in de Australische dansmuziek waar zowat elke DJ in elke club dit draaide, dus het zou zeker een snaar raken bij iedereen die oud genoeg was om acht jaar geleden in een club te zijn geweest. Dit zou een vormende release worden voor Flume, toen hij zich echt begon te vestigen als producer. Shout out Brisbane’s Oh Hello! nachtclub voor de vele goede tijden die hieraan vooraf gingen.

#9: Ta-Ku – Higher

Vintage Flume op een vintage Ta-Ku track. Deze ‘Higher’ remix heeft alle kenmerken van een klassieke Flume release, terwijl hij toch de glorie van een van Ta-Ku’s meest geliefde tracks behoudt.

#8: Yolanda B Cool – A Baru In New York Ft. Gurrumul

Deze remix is zo EPIC. Terwijl de atmosfeer gestaag opbouwt terwijl Gurrumul’s vocalen over de top echoën, is dit een van Flume’s beste remixen waarin hij een hele soundscape creëert. Hij is op zijn best als hij het origineel volledig ontmantelt en er een monoliet voor in de plaats bouwt, en dat is precies wat we hier hebben.

#7: Sam Smith – Lay Me Down

Hermixen van Sam Smith’s doorbraak single zou geen gemakkelijke taak zijn, maar Streten slaagt er met gemak in op deze remix. Met behoud van die absoluut prachtige originele vocalen, wisselt hij de overige elementen uit ten gunste van mechanische synth loops, zoemende bas, en scherpe percussieve claps voordat hij de hook loslaat. Het staat op hetzelfde niveau als het origineel, in die zin dat het niet zozeer een remix van ‘Lay Me Down’ is, maar een geheel eigen entiteit. Zo verdomd goed.

#6: New Navy – Zimbabwe

We zijn nu bij de god tier Flume remixes, en deze zou altijd hoog in deze lijst komen te staan. Deze remix was misschien wel groter dan het origineel, en de eerste echte introductie in waar Flume toe in staat zou kunnen zijn. Wat een zeer fijne indie tune was werd genomen en omgezet in een down tempo rework, met een onmiskenbare groove. Deze remix zou talloze producers inspireren die zich aan dit percussieve elektronica-geluid waagden, maar slechts weinigen zouden het er zo vanaf brengen als Harley hier doet.

#5: Disclosure – Me & You

Van hier uit zijn we echt haarkloverij aan het bedrijven. Elk van de top vijf is gewoon ZO goed, en zo verschillend op hun eigen manier ook. Deze Disclosure remix houdt stand in vergelijking met het origineel, en dat wil wat zeggen aangezien het ook een van de beste singles van de Lawrence broers is. Waar de New Navy remix een bijna achtergebleven vibe kanaliseert, beukt deze Disclosure remix op alle juiste manieren. 2013 was zo’n tijd voor zo veel millennials, en deze remix zou absoluut deel hebben uitgemaakt van de soundtrack van die periode. God-tier Flume.

#4: Collarbones – Turning

feit: Collarbones zijn een van de meest ondergewaardeerde acts die misschien ooit bestaan hebben. Hun nummer, ‘Turning’, is een van mijn meest gedraaide nummers in mijn muziekbibliotheek, net als vele andere. Dus om te zeggen dat mijn verwachtingen hoog waren toen ik deze remix zag uitkomen spreekt voor zich, en ik kan met een gerust hart zeggen dat Flume deze overtroffen heeft. Ik weet nog waar ik was toen deze dropte, en ik denk dat ik minstens vijf keer achter elkaar geluisterd heb. De manier waarop hij de uitzonderlijke stem van Marcus Whale keer op keer herhaalt, voordat hij de nu zo geweldige hook inzet voordat hij losgaat, raakt me elke keer weer. Het is een van zijn meer “experimentele” remixen, maar het is er des te beter door.

#3: Seekae – Test & Recognise

Een andere onmogelijk ondergewaardeerde band in hun eigen recht, Flume heeft niet teleurgesteld met deze remix van labelgenoten Seekae en hun single, ‘Test & Recognise’. In die tijd was deze Seekae plaat overal te horen en was hij een integraal onderdeel in de ontwikkeling van de geluiden die uit de Australische dansmuziek kwamen, maar Flume maakte er een schepje bovenop toen hij zijn hand leende aan ‘Test & Recognise’. Met deze remix bewees Flume dat hij net zo goed in de meer alternatieve kanten van de dance en elektronische muziek kon zitten, en begon hij zich te vestigen als een artiest die net zo hard kon aanslaan bij een EDM-publiek als bij de hipsters, chinstrokers en alternatieve fans dankzij dit gespannen, langgerekte epos.

#2: Lorde – Tennis Court

Niet voor mij komen. Ik blijf erbij. Ja, de ‘Tennis Court’ remix is een uitzonderlijke release van de man zelf. Ja, het is misschien zelfs een van zijn beste, remix of niet. En ja, het was haarkloverij tussen zo veel van deze. Maar ik blijf er toch bij. Deze remix van Lorde’s ‘Tennis Court’ is iconisch om alle juiste redenen. Het heeft Flume’s klassieke synth jabs, dreigende baslijnen, een aantal almachtige drops en dat iconische paard hinniken. Wat is er niet om van te houden?

#1: Hermitude – Hyperparadise

Het kon niet anders dan dat dit nummer één zou worden. Degene die Flume op de kaart heeft gezet. Deze remix is alles. Het is de release die Flume in het hoogste echelon van producer en artiest in dit land heeft gecementeerd, en degene waarmee het allemaal echt begon. Het was moeilijk om te kiezen tussen deze ‘Hyperparadise’ remix en de ‘Tennis Court’ remix, maar de pure impact van deze remix maakte het een no-brainer op het einde. Deze remix heeft niet alleen een genre gedefinieerd (en ook vele subgenres), maar ook de generatie die hiernaar opgroeide op triple J en in de tijd dat dansmuziek een van de grootste genres ter wereld werd. Het was een moeilijke keuze, maar we steunen deze als de definitieve, en beste, Flume remix.

Words by Emma Jones

LISTEN TO NEW MUSIC HERE

SEE ALSO

‘HI THIS IS FLUME’ USES THE MIXTAPE FORMAT TO BE ANYTHING & EVERYTHING
A TRIBUTE TO FLUME: KING OF INSTAGRAM