Het hier gepresenteerde document is het archiefexemplaar van het verdrag dat door de regeringen van Duitsland, België, Frankrijk, Groot-Brittannië en Italië op 16 oktober 1925 in de Zwitserse stad Locarno werd gesloten. Op de laatste bladzijde staan de diplomatieke zegels en de handtekeningen van de vertegenwoordigers van de vijf ondertekenende mogendheden, waaronder minister van Buitenlandse Zaken Gustav Stresemann van Duitsland, minister van Buitenlandse Zaken Aristide Briand van Frankrijk, en premier Stanley Baldwin van Groot-Brittannië. De tekst is in het Frans. Het verdrag, ook bekend als het Pact van Locarno, waarborgde de westgrens van Duitsland, die de aangrenzende staten Frankrijk, Duitsland en België beloofden onschendbaar te zullen behandelen. Als ondertekenaars van het verdrag verbonden Groot-Brittannië en Italië zich ertoe te helpen bij het afweren van elke gewapende aanval over de grens. Het Rijnland, een deel van West-Duitsland dat na de Eerste Wereldoorlog door de zegevierende geallieerden was bezet, werd permanent gedemilitariseerd en de bezettingstroepen werden teruggetrokken. De overeenkomst zou pas in werking treden wanneer Duitsland tot de Volkenbond zou worden toegelaten met een zetel in de Raad, hetgeen in 1926 gebeurde. Locarno betekende het einde van de oorlogsperiode en het begin van een hoopvol nieuw tijdperk van vrede en samenwerking in Europa, dat echter de economische en politieke crisis van de jaren dertig niet overleefde. In 1936 zegde Adolf Hitler het Pact van Locarno op en stuurde Duitse troepen terug naar het Rijnland. Het hier getoonde document bevindt zich in de archieven van de Volkenbond, die in 1946 werden overgedragen aan de Verenigde Naties en zijn ondergebracht in het VN-kantoor in Genève. Ze werden in 2010 opgenomen in het UNESCO-register Memory of the World.