De maatschappij geeft mensen die steeds weer naar het buffet gaan al snel de schuld van gebrek aan wilskracht, maar wetenschappers ontdekken langzamerhand waarom sommigen van ons zich gewoon nooit vol voelen.
Nieuw onderzoek uit Duitsland heeft uitgewezen waarom sommige mensen drie erwten kunnen eten en zich vol voelen, terwijl anderen een viergangendiner kunnen verorberen en op weg naar huis nog tijd overhouden voor de drive-through.
Het heeft alles te maken met hoe je “hongerschakelaar” is geprogrammeerd en hoe effectief deze is in het vrijgeven van hormonen om je te vertellen dat je vol zit.
Je lichaam heeft twee hormonen die regelen hoeveel (en wanneer) je eet.
Het primaire hongerhormoon dat je vertelt wanneer je honger hebt, staat bekend als ghreline, en het primaire “ik zit vol!”-hormoon heet leptine, dat je laat weten wanneer je genoeg hebt gehad.
Wij weten dat deze hormonen onze reactie op hoeveelheden voedsel bepalen, maar we weten niet wat de hoeveelheid ghreline of leptine bepaalt die vrijkomt.
Maar onderzoekers van het Duitse Onderzoekscentrum voor Milieuhygiëne hebben een enzym geïdentificeerd dat histon deacetylase 5 (HDAC5) wordt genoemd en dat de hoeveelheid vet op je lichaam herkent, en signalen afgeeft voor de productie van leptine.
Als je HDAC5-enzymen niet werken, werkt je “hongerschakelaar” niet goed en is de kans groter dat je voortdurend te veel eet.
Om dit te testen, namen de onderzoekers muizen die speciaal waren gefokt om beschadigde HDAC5-cellen te hebben, en stelden ze hen vervolgens bloot aan hogere hoeveelheden leptine om te zien of ze hen kunstmatig een vol gevoel konden geven.
GERELATEERD: Hoe vaak moet je eten?
Vergeleken met muizen die intacte HDAC5-cellen hadden, hadden de muizen die HDAC5 misten grotere niveaus van obesitas, konden niet controleren hoeveel ze aten en verhoogden voortdurend hun voedselinname.
“HDAC5 is een belangrijke schakel in de communicatie tussen ons vetweefsel en hongercentra in de hersenen,” zegt Dr Paul Pfluger, die de studie leidde.
“Zonder HDAC5 kunnen we onze voedselinname niet aanpassen en onze vetafzetting niet beteugelen.”
Als onderdeel van hun experiment waren de onderzoekers in staat om HDAC5 specifiek bij de muizen aan te pakken, en ze meer leptinegevoelig te maken, wat betekent dat ze zich eerder vol voelen.
“Het herstel van de leptinegevoeligheid is een belangrijke stap op weg naar duurzaam gewichtsverlies,” merkte Pfluger op.
“Naast de essentiële veranderingen in dieet en beweeggedrag, zouden in de toekomst de afzonderlijke componenten van het leptine-effect potentiële medicijndoelen kunnen zijn om het gewichtsverliesproces te ondersteunen.”
Voor degenen die uitkijken naar een magische pil die je een voller gevoel geeft, zegt Pfluger dat het in dit stadium onduidelijk is of de wetenschappers in staat zullen zijn om een medicijn te maken dat de hoeveelheid HDAC5 bij mensen verhoogt.
“Het valt de komende jaren nog te bezien of dit enzym een geschikt doelwit zal zijn voor de bestrijding van obesitas bij mensen.”
GERELATEERD: Hebben wetenschappers ontdekt hoe honger kan worden ‘uitgeschakeld’?