Don’t Worry. There’s Nothing Wrong With You
I like people. I like to learn about people. I like to hang out with people, just not that much. I recently attended a conference and had to explain this to another attendee. She asked me why I didn’t go to the after party. I mentioned I wasn’t a “people person.” After eight hours with a group of forty strangers, I needed a break.
The conversation devolved from there. Compassion. Sympathy. Pity. Disgust. I explained that I like to hang out with some people when the mood strikes, but I’m also happy spending time alone reading a book. Ze vond dat niet normaal en gaf me advies.
“Ik ga naar een therapeut die me goed heeft geholpen met mijn sociale angst,” zei ze.
Heb ik haar verteld dat ik sociale angst had? Dat denk ik niet. Haar intentie was zuiver, dus ik bedankte haar voor het advies. Vroeger dacht ik dat er iets mis met me was. Iedereen vindt het leuk om uit te gaan en nieuwe mensen te ontmoeten. Ik wil dat ook af en toe, maar alleen als het een kleine groep is. De volgende avond na de conferentie ging ik met de groep uit. Ik had een paar mensen leren kennen en had meer zin om te socializen.
Laten we beginnen met de basis.
Zo definieert de urban dictionary de term.
Iemand die vriendelijk, hartelijk en aardig is tegen vreemden en mensen uit alle lagen van de bevolking.
Ik heb een probleem met deze definitie. Een “aardig persoon” of “normaal mens” zou vriendelijk, warm en aardig moeten zijn tegen alle mensen. Het maakt niet uit waar je ligt op het continuüm van introversie/extroversie. Laten we die definitie even terzijde leggen.
Dit is hoe Google’s woordenboek het definieert.
Een persoon die graag of bijzonder goed met anderen omgaat.
De laatste definitie is waar ik aan denk als iemand “mensenmens” zegt, hoewel ik denk dat ik of zou vervangen door en. Mijn nieuwe definitie zou luiden.
Een persoon die graag en bijzonder goed met anderen omgaat.
Ik baseer die definitie op de manier waarop we mensen beschrijven die in dat model passen.
“Hij kan een kamer binnenlopen en met iedereen vrienden worden.”
“Zij is ieders beste vriendin.”
“Tegen de tijd dat hij een feestje verlaat, kent iedereen zijn naam.”
“Zij weet hoe ze een menigte moet bewerken.”
Dit zijn een paar uitspraken die nog nooit iemand over mij heeft gezegd. Vroeger zat het me dwars. Ik was jaloers op de jongens die een kamer konden bezitten. Ik probeerde een van die jongens te worden. Ik las tonnen zelfhulpboeken. Ik huurde een coach vijftien jaar geleden omdat ik dacht dat ik meer naar buiten moest treden om te slagen in de verkoop. Ik deed alsof tot het lukte. Het is me nooit gelukt.
Nee, ik ben geen kluizenaar
Ik kan met bijna iedereen overweg. Dat is geen probleem. Ik kan een kort gesprek voeren. Ik geniet niet altijd van gesprekken die nergens toe dienen. Ik vind veel mensen interessant, maar het is moeilijk voor me om te doen alsof als dat niet zo is.
De meeste van mijn goede vrienden zijn extreem uitgaand. Ze praten genoeg voor ons beiden. Ze spreken graag zonder na te denken. Ik geef er de voorkeur aan te luisteren, na te denken en te overwegen voordat ik praat.
Het was pas onlangs dat ik me realiseerde dat er niets mis was met mij. Dit is wie ik ben. Ik probeer mezelf altijd te verbeteren, maar ik hoef niet gerepareerd te worden. Er is een verschil. Je kunt alleen iets repareren dat kapot is. Je kunt alles verbeteren.
Hoe ziet het leven eruit?
Als je zoals ik bent, doe je alsof. Je doet alsof je opgewonden bent om een kamer vol vreemden binnen te lopen en interessante gesprekken te voeren. Je dwingt jezelf om met de groep mee te gaan, omdat dat is wat mensen van een fatsoenlijk individu verwachten.
Je kunt opereren in de wereld van de extraverten, maar je wordt er snel moe van. Ik werk goed met groepen op het werk. Ik werk samen met andere mensen. Ik spreek dagelijks met klanten en heb goede werkrelaties opgebouwd. Ik heb nooit genoten van etentjes met klanten of van entertainment. Je moet altijd aanwezig zijn voor deze evenementen. Dat is een natuurlijke eigenschap van de extraverte mensen in de wereld. Ik kan de poppenkast wel een half uur volhouden voordat mijn benzine op is.
I think before I speak
Ik heb door jarenlange ervaring geleerd me staande te houden in uitdagende sociale situaties, maar ik ben niet degene die iedereen zich de volgende dag herinnert. Dit besef leidde ertoe dat ik begon te schrijven. Zo kon ik communiceren en me engageren op een manier waar ik in persoonlijke situaties moeite mee heb.
Deel hiervan komt voort uit mijn neiging om na te denken en te overdenken voordat ik iets zeg. Dat werkt goed bij het schrijven, omdat je dan alleen het eindproduct ziet. In een gesprek werkt het minder goed. Een pauze van meer dan een halve seconde voordat je antwoordt, lijkt mensen nerveus te maken. Ik weet dat sommige culturen het waarderen dat je nadenkt voordat je spreekt. De westerse beschaving niet zo.
Stel je voor dat je naar een sollicitatiegesprek gaat en tegen je gesprekspartner zegt dat je geen mensenmens bent. Dan zou je gesprek abrupt tot een einde komen. Iedereen zegt dat hij een sociaal persoon is. Soms is het waar.
Als ik geen sociaal persoon ben, wat ben ik dan wel?
Een cynicus zou me een zelfingenomen navelstaarder kunnen noemen. Dat zou betekenen dat ik mezelf buitensporig hoog acht ten koste van alle anderen. Dat past niet. Nadenkend en terughoudend beschrijven mij beter.
Strategieën voor de contemplatieve introvert
Hoe gedijen mensen zoals wij in een wereld die gedomineerd wordt door extraverte mensen met een grote sociabiliteit? Deze strategieën werken voor mij – als ik eraan denk om ze te gebruiken.
- Give A Heads Up. Als iemand je een vraag stelt en je van nature geneigd bent na te denken voordat je antwoordt, vertel de vraagsteller dan dat je erover na zult denken en snel antwoord zult geven. “Ik negeer uw vraag niet. Laat me er even over nadenken voor ik antwoord.” Misbruik deze tactiek niet. Gebruik het alleen voor vragen waar je goed over na moet denken. Als een serveerster in een restaurant vraagt of u broccoli of snijbonen als bijgerecht wilt, kies er dan een. Gebruik je gezond verstand.
- Schrijf je gedachten op. Schrijven in mijn dagboek heeft me op elk gebied van mijn leven geholpen. Stel dat je naar een vergadering gaat. Je weet dat je baas je zal vragen naar je mening over het onderwerp. Schrijf je gedachten over het onderwerp op voor de vergadering. Je zult je mening later beter kunnen verwoorden. Je klinkt ook intelligenter dan degenen die de eerste woorden die in hun opkomen spuien.
- Wees bevriend met de extreme extroverten. Zij praten graag zonder na te denken. Jij denkt graag na voordat je spreekt. Het is een perfecte match. Onderschat vriendschapscompatibiliteit niet.