What Is The Facial-Feedback Hypothesis, & Does It Work?

Door: Julia Thomas

Updated December 03, 2020

Medically Reviewed By: Wendy Boring-Bray, DBH, LPC

Bron: rawpixel.com

Emoties zijn een heel basaal onderdeel van de menselijke ervaring, en het op de juiste manier uiten van die emoties is een onderdeel van een goede geestelijke gezondheid. We kunnen onze emoties op vele manieren tonen, maar de snelste en meest voorkomende manier is via gezichtsuitdrukkingen. Het blijkt dat gezichtsuitdrukkingen meer kunnen doen dan anderen laten zien hoe we ons voelen. Wetenschappers hebben de gezichtsfeedbackhypothese voorgesteld, die suggereert dat het veranderen van onze gezichtsuitdrukkingen ook onze emoties kan veranderen.

Definitie van de gezichtsfeedbackhypothese

De gezichtsfeedbackhypothese stelt dat onze gezichtsuitdrukkingen onze emoties beïnvloeden. Als de facial-feedback hypothese juist is, dan glimlachen we niet alleen als we ons gelukkig voelen, maar kan glimlachen ons ook gelukkig laten voelen, zelfs als we ons aanvankelijk verdrietig voelen. In deze gevallen is het de daad van het glimlachen die een gelukkig gevoel opwekt. Hetzelfde zou ook kunnen gelden voor andere emoties.

Achtergrond van de hypothese

Wetenschappers zijn al sinds de jaren 1800 geïnteresseerd in het idee van een gezichts-feedback hypothese. In de jaren 1840 presenteerde William James het idee dat bewustzijn van je lichamelijke ervaringen de basis is van emotie. Dus als je weet dat je gezichtsuitdrukkingen die zijn welke je associeert met verdrietig zijn, ervaar je het gevoel van verdriet.

Darwin onderzocht de manier waarop dieren gezichtsuitdrukkingen gebruikten en opperde het idee van gezichts-feedback in de jaren 1870. In de tweede helft van de 20e eeuw werd het onderwerp “gezichtsfeedback” weer populair. Sindsdien zijn er veel verschillende studies gedaan om deze hypothese te testen.

Types van gezichtsuitdrukkingen

Welke types van gezichtsuitdrukkingen kunnen de emoties produceren die wij voelen? De wetenschappelijke gemeenschap debatteert nog steeds over de vraag hoe de hypothese van de gezichtsfeedback bij verschillende uitdrukkingen zou werken. Eén ding lijkt echter zeker: een glimlach is verbonden met de productie van een blij gevoel, terwijl een frons verbonden is met een gevoel van droefheid.

Basisemoties

Het is algemeen aanvaard en bekend dat de mens zes basisemoties heeft:

  • Gelukkig
  • Verrassing
  • Verontwaardiging
  • Troosteloosheid
  • Woede
  • Vrees

Graden van emoties

Naast het type emotie dat we voelen, kunnen we de mate van die emotie ook laten zien door onze gezichtsuitdrukkingen. Je kunt bijvoorbeeld een beetje boos zijn. Je zou die emotie kunnen uitdrukken met een lichte frons en gefronste wenkbrauwen. Maar als je woedend bent, is je gezichtsuitdrukking waarschijnlijk veel opvallender.

Complexe emoties

Vaak voelen we combinaties van emoties. Emoties zijn niet altijd zuiver of gemakkelijk te definiëren. Enkele veel voorkomende complexe emoties zijn vreugdevolle liefde, hoogmoedige woede, en ambivalentie. Complexe emoties kunnen worden uitgedrukt met subtiele variaties van de gebruikelijke gezichtsuitdrukkingen.

Bron: rawpixel.com

Duchenne- vs. Niet-Duchenne-lach

Een Duchenne-lach is een oprechte lach, terwijl een niet-Duchenne-lach een neplach is. Hoewel deze twee soorten glimlachen worden onderscheiden door het feit of de glimlach een eerlijke emotie uitdrukt die je voelt, kun je beide uitdrukkingen maken of je je nu blij voelt of niet.

Bij de niet-Duchenne glimlach trek je gewoon je mondhoeken op. Dat doe je bijvoorbeeld als iemand een foto van je gaat maken. Ze zeggen: “Zeg cheese,” en je geeft er gehoor aan met een niet-Duchenne glimlach.

De Duchenne-lach begint met dezelfde samentrekking van je gezicht, maar omvat ook het optrekken van je wangen en het samenknijpen van je ogen om kraaienpootjes te maken. Je onwillekeurige spieren doen hier het extra werk. Dus, hoe kun je een Duchenne lach produceren als je die spieren niet actief kunt controleren? Als we weten hoe een Duchenne-lach eruitziet, kunnen de meesten van ons dezelfde uitdrukking produceren.

In een onderzoek uit 2019 voerden wetenschappers twee experimenten uit rond Duchenne- en niet-Duchenne-lach. Eén evalueerde hoe ostracisme de expressie van emotie in een sociale omgeving beïnvloedde, terwijl de tweede de resultaten van het eerste experiment repliceerde, maar zich met name richtte op glimlachen en zelfgerapporteerde emotie. Uit de gegevens van beide experimenten kwamen twee belangrijke bevindingen naar voren. De eerste was dat deelnemers die een hogere frequentie van Duchenne glimlachen hadden, zelfs tijdens uitsluiting van het gesprek, zelf hogere percentages van geluk rapporteerden. De tweede was dat de relatie tussen niet-Duchenne glimlachen en zelfgerapporteerd geluk negatief was. Maar er werd ook opgemerkt dat bepaalde deelnemers in staat waren om hun eigen emotionele ervaring te reguleren, zelfs terwijl ze werden buitengesloten, wat leidde tot een onverwachte up-regulatie van positieve emoties.

Individuele en culturele verschillen

Hoewel alle mensen veel van dezelfde basis gezichtsuitdrukkingen delen, zijn sommige uitdrukkingen uniek voor een specifiek individu of cultuur. Dus, als je de persoon of cultuur goed kent, kan het makkelijker zijn om te begrijpen wat iemand via gezichtsuitdrukkingen uitdrukt.

Hoe de gezichtsspieren emoties uitdrukken

We drukken emoties uit in ons lichaam, en vooral door onze gezichtsspieren op specifieke manieren te gebruiken. Waarom doen we dat? Hoe weten we hoe we ons gezicht moeten houden om onze emoties te tonen? De antwoorden zijn zowel biologisch als cultureel.

Gezichtsuitdrukkingen zijn vast in de hersenen ingebakken

Het lijkt erop dat onze hersenen vast zijn ingebakken om de gezichtsspieren op specifieke manieren te gebruiken om onze emoties te tonen. Wetenschappers suggereren dat dit zich heeft ontwikkeld omdat mensen in groepen moesten leven om te overleven. Dit neurologische verschijnsel doet zich niet alleen voor bij mensen die de uitdrukkingen van anderen kunnen zien en imiteren, maar ook bij mensen die blind geboren zijn.

Gezichtsuitdrukkingen zijn zowel instinctief als aangeleerd

Onze uitdrukkingen zijn instinctief, maar we kunnen ze ook van anderen leren. Heb je ooit de glimlach van een kind gezien die identiek leek aan die van de ouders? Dat kan niet alleen gebeuren tussen biologische ouders en kinderen, maar ook tussen ouders en hun geadopteerde kinderen. Dat komt omdat zij de uitdrukkingen van hun ouders imiteren.

Naast het imiteren van onze familieleden, kijken wij ook naar anderen in onze cultuur om te leren hoe wij onze emoties moeten uiten. We kunnen deze anderen persoonlijk ontmoeten, naar ze kijken in een televisieprogramma of YouTube-video, of hun uitdrukking op een foto zien. Als we dat doen, begrijpen we instinctief wat ze uitdrukken, en we kunnen leren om die emotie op dezelfde manier uit te drukken.

What Comes First: De uitdrukking of het gevoel?

Bron: rawpixel.com

Wij denken meestal dat onze gezichtsuitdrukkingen worden bepaald door onze emoties. De gezichts-feedbackhypothese gaat er echter van uit dat expressie in de omgekeerde richting kan werken. Dat wil zeggen dat de manier waarop we onze gezichtsspieren samentrekken emotionele gevoelens in ons kan opwekken. De vraag of dat gebeurt, is nog steeds het onderwerp van onderzoekstudies.

What Happens When You Suppress Facial Expressions?

Een andere toepassing van de gezichts-feedbackhypothese werd in 2018 gepresenteerd in een studie die zich richtte op hoe emotionele ervaringen kunnen worden gemoduleerd door gezichts-feedback die de emotionele ervaring moduleert. De auteurs van de studie gebruikten de vrijwillige gezichtsactietechniek, waarbij deelnemers werden geïnstrueerd om te reageren met negatieve of positieve gezichtsuitdrukkingen (zoals fronsen en glimlachen) op emotionele foto’s.

Wat betekent de gezichtsfeedbackhypothese voor mij?

De vraag hoe onze uitdrukkingen onze emoties beïnvloeden is een fascinerende, maar heeft het antwoord ervan praktische toepassingen? Als de facial-feedback hypothese waar is, zoals onderzoek tot nu toe lijkt aan te geven, zijn er verschillende manieren om van het fenomeen te profiteren. De auteurs ontdekten dat gezichtsfeedback leek te gebeuren tijdens de beweging van de gezichtsspieren om uitdrukkingen te creëren, waardoor lopende gevoelens en emoties werden afgezwakt.

Meer van het leven genieten

Vind je jezelf wel eens in een situatie die je liever zou vermijden? Misschien moet u naar de les of naar uw werk terwijl u liever buiten zou zijn om van een mooie lentedag te genieten. Misschien moet je sociaal contact hebben om je carrière te bevorderen of je favoriete doel te promoten, maar breng je die tijd liever alleen door.

Als je in deze situaties de gezichtsfeedbackhypothese toepast, zou je kunnen merken dat je geniet van je tijd, zelfs als je iets aan het doen bent wat je liever niet zou doen. Als je glimlacht, kunnen gelukkige gevoelens volgen, waardoor je van deze momenten kunt genieten, waar je ook bent.

Vaker negatieve emoties vermijden

Als je het eens bent met hoe gezichtsfeedback ook negatieve emoties kan veroorzaken, begrijp je nu de redenering achter het minder sterk of minder vaak voelen van emoties. Als je je niet ongelukkig wilt voelen, kun je ervoor kiezen om niet te fronsen. Als je je niet boos wilt voelen, kun je besluiten je tanden niet meer op elkaar te klemmen. Als de theorie klopt, zullen onaangename gevoelens veel minder lastig zijn.

Heb meer begrip voor en controle over emoties

Het is gezond en volwassen om uw huidige gevoelens te erkennen zonder er volledig aan toe te geven. U kunt verontrustende emoties onder controle houden. Een goede emotionele controle is een teken van een goede geestelijke gezondheid. Dat betekent niet dat je nooit spontaan emoties toont. Het betekent wel dat je andere opties hebt als je ze nodig hebt.

Als je je door je emoties overweldigd en machteloos voelt, kan gezichtsfeedback helpen. Je kunt die techniek leren van een counselor tijdens therapie. Een ander voordeel van in therapie gaan is dat je niet alleen de mogelijkheid hebt om nieuwe technieken te leren om je emoties direct te veranderen, maar dat je ook de problemen achter die emoties kunt onderzoeken en eventuele onderliggende problemen kunt oplossen.

Bron: rawpixel.com

Als je nadenkt over je volgende stappen, kan online therapie een goede optie voor je zijn. Effectieve therapie is vaak afhankelijk van de relatie tussen de therapeut en de persoon die begeleiding en zorg zoekt. Online counseling kan een zeer toegankelijke manier zijn om deze relatie met een gelicentieerde therapeut te vinden. Een studie uit 2018 gepubliceerd in het Journal of Anxiety Disorders vond dat online therapie even effectief was als traditionele in-person counseling. 80% van de proeven die werden uitgevoerd op computer-delivered therapiesessies zagen meer dan de helft van de deelnemers hoge percentages van tevredenheid.

Wanneer u kiest voor online counseling, kunt u werken met een gelicentieerde counselor die u kiest uit honderden counselors die beschikbaar zijn op dit one-of-a-kind counseling platform. Je kunt een therapeut kiezen die dezelfde emotionele problemen behandelt als jij, of je nu last hebt van buitensporige woede, verdriet of angst.

Je kunt ook een counselor kiezen voor het type therapie dat ze aanbieden, of het nu cognitieve gedragstherapie, existentiële therapie, of dialectische gedragstherapie is. Hun specialiteiten, ervaring, en educatieve achtergronden zijn beschikbaar voor u om te lezen en te beoordelen voordat u uw eerste afspraak maakt.

Leren hoe je je emoties positiever kunt beheersen kan helpen de manier te veranderen waarop je je voelt, de manieren waarop anderen op je reageren, en de manier waarop je je leven elke dag leeft. Als je nadenkt over nieuwe manieren om moeilijkheden in je leven te benaderen, kun je beginnen met meer te weten te komen over de gezichtsfeedbackhypothese en hoe je die op je eigen situatie kunt toepassen. Hoewel het misschien niet elk probleem oplost waar je mee te maken hebt, kan het je leven veel gemakkelijker en beter beheersbaar maken.

“Sharon helpt je om je problemen te bespreken en weet dan op de een of andere manier de juiste woorden te vinden om tot actie aan te zetten. Ze heeft enorm geholpen met mijn negatieve zelfpraat en heeft mijn gevoel van eigenwaarde enorm verbeterd.”

“Haar begeleiding tijdens dit veranderingsproces heeft enorm geholpen. Als ik uit de telefoon kom, voel ik een gevoel van bevrijding van wat mijn geest vertroebelde. Ik heb de neiging om negatieve gedachten te hebben en met de technieken die ze onder mijn aandacht heeft gebracht, ben ik in staat geweest om mijn gedachten om te buigen naar een op realiteit gebaseerd standpunt. Het is nu twee weken geleden en ik heb het gevoel dat mijn weg met counseling al een impact heeft gehad.”

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.