Cholecalciferol Injection

Overview of Cholecalciferol (Vitamin D3) Injection

Dosage Strength of Cholecalciferol Injection

100,000 IU/mL 5 mL Vial

General Information

Witamina D jest witaminą rozpuszczalną w tłuszczach i ma dwie podstawowe formy: cholekalcyferol (witamina D3) i ergokalcyferol (witamina D2). Cholekalcyferol ma 10-krotnie większą siłę działania w porównaniu z ergokalcyferolem.1 Ponadto, wywołuje szybszą odpowiedź w produkcji kalcydiolu w surowicy, która utrzymuje się dłużej przy wyższych stężeniach. Różne produkty spożywcze są wzbogacane w witaminę D, w tym mleko i płatki śniadaniowe. Inne źródła pokarmowe obejmują oleje z wątroby ryb, tłuste ryby i jaja kurze, które zostały uzupełnione o witaminę D.

Cholecalciferol jest syntetyzowany przez skórę po ekspozycji na światło słoneczne. U zdrowych osób, 7-dehydrocholesterol w skórze jest przekształcany w cholekalcyferol. Krótka ekspozycja około 20% powierzchni ciała na światło słoneczne jest równoważna spożyciu 200 IU cholekalcyferolu. Tak więc produkcja skórna jest bardzo wydajna. Jednak wielu osobom brakuje zdolności do efektywnego wytwarzania odpowiednich zapasów cholekalcyferolu. Dlatego suplementacja cholekalcyferolem jest niezbędna.

Różnice w budowie chemicznej obu form witaminy D nie wpływają na metabolizm ani reakcje kliniczne po ich aktywacji w organizmie. Chociaż eksperymenty na zwierzętach wykazały różnicę w toksyczności pomiędzy witaminą D3 a witaminą D2, badania na ludziach nie były jednoznaczne.2 Witamina D jest odpowiedzialna za właściwą gospodarkę wapniowo-fosforanową i jest wymagana do prawidłowego wzrostu i mineralizacji kości. Dawkowanie właściwe dla danego pacjenta można ustalić na podstawie pomiaru stężenia 25-hydroksywitaminy D w surowicy, które reprezentuje wszystkie źródła witaminy D (np. światło słoneczne, dieta lub suplementy). Chociaż cholekalcyferol jest oznaczony do stosowania w kilku stanach chorobowych, głównym zastosowaniem jest obecnie suplementacja witaminy D oraz zapobieganie i leczenie niedoboru witaminy D i krzywicy.
UWAGA: W USA nutraceutyki są wprowadzane do obrotu zgodnie z Dietary Supplement and Health Education Act z 1994 r. (DSHEA). W związku z tym, nutraceutyki nie podlegają takim samym ograniczeniom jak farmaceutyki; dane naukowe potwierdzające deklarowane korzyści nie zawsze są dostępne w przypadku nutraceutyków. Konsumenci powinni również pamiętać, że sztywne standardy kontroli jakości nie są wymagane dla nutraceutyków, a znaczna zmienność może wystąpić zarówno w sile działania, jak i czystości tych produktów.

Mechanizm działania

Cholecalciferol jest metabolizowany do swojej aktywnej formy, kalcytriolu (1,25-dihydroksywitaminy D); cała aktywność witaminy D wynika z tego metabolitu. Kalcytriol wspomaga wchłanianie zwrotne wapnia przez nerki, zwiększa wchłanianie jelitowe wapnia i fosforu oraz zwiększa mobilizację wapnia z kości do osocza. Kalcytriol zwiększa jelitowe wchłanianie wapnia poprzez wiązanie się ze specyficznym receptorem w cytoplazmie błony śluzowej jelita. Następnie wapń jest wchłaniany poprzez tworzenie białka wiążącego wapń. Syntezę kalcytriolu zwiększa podwyższony poziom hormonu przytarczyc i niski poziom fosforu w osoczu. Hipokalcemia powoduje uwalnianie hormonu przytarczyc, który stymuluje produkcję kalcytriolu.2
Receptor witaminy D (VDR) jest obecny w wielu tkankach w całym organizmie; dokładne działanie kalcytriolu w tych tkankach nie jest do końca poznane. Istnieją dowody na to, że kalcytriol odgrywa rolę w układzie odpornościowym. Wykazano, że kalcytriol hamuje wzrost nowotworów i stymuluje różnicowanie się komórek.2

Farmakokinetyka

Cholecalciferol jest syntetyzowany przez skórę po ekspozycji na światło słoneczne. U zdrowych osób, 7-dehydrocholesterol w skórze jest przekształcany do cholekalcyferolu. Skórna produkcja jest więc wysoce wydajna. Jednak wiele osób nie ma zdolności do efektywnego wytwarzania odpowiednich zapasów cholekalcyferolu. Dlatego suplementacja cholekalcyferolem jest niezbędna.

Witamina D jest magazynowana i uwalniana z tkanki tłuszczowej. Większość zmagazynowanej formy witaminy D to cholekalcyferol. Witamina D jest transportowana do wątroby, gdzie ulega hydroksylacji w pozycji 25 przez enzymy cytochromu P450 i przekształca się w 25(OH)D, czyli kalcydiol. Kalcydiol jest główną krążącą formą witaminy D i jest najlepszym miernikiem statusu witaminy D ze względu na jej długi okres półtrwania.

W przewodzie pokarmowym aktywna witamina D promuje różnicowanie enterocytów i potencjalnie zwiększa wchłanianie wapnia i fosforu. W kościach, witamina D stymuluje aktywność osteoklastów, prowadząc do uwalniania wapnia do krążenia. Ponadto, aktywna witamina D odgrywa główną rolę w utrzymaniu funkcji mięśni, funkcji układu sercowo-naczyniowego, kontroli glukozy, układu odpornościowego, funkcji mózgu i zapobieganiu niektórym nowotworom.3

Cholecalciferol jest podawany doustnie. Maksymalne efekty kliniczne przy zastosowaniu danej dawki obserwuje się zwykle po 4 tygodniach. Witamina D wchłania się z przewodu pokarmowego w obecności soli żółciowych i początkowo wiąże się z chylomikronami, a następnie powoli przechodzi do białka wiążącego witaminę D (DBP) w surowicy. W wyniku wychwytu przez chylomikrony dochodzi do aktualizacji witaminy D przez tkankę tłuszczową i mięśnie; pozostała w krążeniu witamina D jest następnie metabolizowana przez wątrobę. Pobór przez wątrobę i inne tkanki powoduje, że okres półtrwania suplementowanej witaminy D w osoczu wynosi 4-6 godzin. Badania wykazały jednak, że okres półtrwania w całym organizmie wynosi około 2 miesięcy ze względu na zapasy w tych tkankach.4holekalcyferol jest uważany za prohormon i jest przekształcany w wątrobie przez grupę aktywujących enzymów cytochromu P450 (CYP), CYP2R1, CYO27A1 i CYP27B1, do 25-hydroksywitaminy D (25(OH)D, kalcydiolu), dominującej formy witaminy D we krwi. Okres półtrwania tego metabolitu wynosi około 15 dni. Stężenie 25(OH)D w surowicy wzrasta w sposób nieliniowy w odpowiedzi na zwiększone spożycie witaminy D, w zależności od stężenia wyjściowego i czasu trwania suplementacji. Zwiększenie stężenia 25(OH)D w surowicy > 50 nmol/L wymaga większej ilości witaminy D niż zwiększenie stężenia wyjściowego, które wynosi < 50 nmol/L. Wpływ na stężenie 25(OH)D w surowicy jest mniejszy, gdy dawki wynoszą >= 1000 jednostek międzynarodowych/dobę w porównaniu z dawkami < 1000 jednostek międzynarodowych/dobę. Na przykład, dla dawek witaminy D >= 1000 jednostek międzynarodowych/dobę, wzrost stężenia 25(OH)D w surowicy wynosi około 1 nmol/l na każde 40 jednostek międzynarodowych witaminy D. I odwrotnie, dla dawek witaminy D <= 600 jednostek międzynarodowych, wzrost stężenia 25(OH)D wynosi około 2,3 nmol/l na każde 40 jednostek międzynarodowych witaminy D.2 W nerkach 25-hydroksywitamina D jest dalej przekształcana do jej aktywnej, hormonalnej formy, 1,25-dihydroksywitaminy D (1,25(OH)2D, kalcytriol), której okres półtrwania wynosi około 15 godzin. Synteza do tej aktywnej postaci przez nerkowy CYP27B1 jest ściśle regulowana, a postać ta stanowi jedynie niewielką część całkowitej ilości witaminy D w organizmie.4

Specjalne populacje:

Pediatria: Co istotne dla dzieci karmionych piersią, metabolit 25-hydroksywitaminy D jest dystrybuowany do mleka matki; jednakże stężenie w mleku matki jest zależne od stężenia w surowicy matki. Typowe stężenie witaminy D w mleku matki wynosi < 25 jednostek międzynarodowych/litr do 78 jednostek międzynarodowych/litr, bez suplementacji witaminy D przez matkę; takie stężenie witaminy D nie będzie wystarczające, aby zapobiec niedoborowi witaminy D u niemowląt karmionych wyłącznie piersią. Wykazano, że podawanie matkom karmiącym dużych dawek witaminy D zwiększa stężenie witaminy D w mleku matki i korzystnie zwiększa stężenie 25(OH)D u niemowląt, jednak wyniki te nie zostały potwierdzone i nadal zaleca się suplementację niemowląt.5

Otyłość: Osoby ze wskaźnikiem masy ciała (BMI) wynoszącym >= 30 mają niższy poziom 25(OH)D w porównaniu do osób z niższym BMI. Ponadto, osoby otyłe mogą wymagać większych dawek witaminy D, aby osiągnąć poziom 25(OH)D porównywalny z osobami nieotyłymi. Zwiększona ilość podskórnej tkanki tłuszczowej u tych osób sekwestruje więcej witaminy D i zmienia jej uwalnianie do krążenia. Również otyli pacjenci, którzy przeszli operację ominięcia żołądka, z czasem staną się cierpiący na niedobór witaminy D bez wystarczającej suplementacji, ponieważ część jelita cienkiego, w której witamina D jest wchłaniana, jest omijana, a mobilizacja witaminy D z zapasów tłuszczu nie zrekompensuje tego z czasem.2

Przeciwwskazania/środki ostrożności

Klinicznie, cholekalcyferol jest podobny do ergokalcyferolu; dlatego klinicyści powinni również wziąć pod uwagę przeciwwskazania i środki ostrożności dla ergokalcyferolu podczas rozpoczynania terapii cholekalcyferolem.
Cholekalcyferolu nie należy stosować u pacjentów z hiperkalcemią, hiperwitaminozą D i nadwrażliwością na witaminę D lub nadwrażliwością na którąkolwiek substancję pomocniczą zawartą w preparacie. Nadwrażliwość na witaminę D jest jednym z czynników etiologicznych u niemowląt z idiopatyczną hiperkalcemią, u których należy ograniczyć przyjmowanie witaminy D.6
Pacjenci z chorobami nerek, zwłaszcza z niewydolnością nerek, mogą być w grupie zwiększonego ryzyka wystąpienia hiperkalcemii wywołanej witaminą D, nawet przy stosowaniu zwykłych dawek. Konieczne jest ścisłe monitorowanie kliniczne w celu zapewnienia odpowiedniej suplementacji, a u pacjentów pediatrycznych – prawidłowego wzrostu. U pacjentów z chorobą nerek w stadium 3 lub wyższym preferowane jest stosowanie analogu witaminy D, zgodnie z zaleceniami National Kidney Foundation.72
Pacjenci z zespołem złego wchłaniania tłuszczów, mukowiscydozą, chorobą Crohna, niektórymi postaciami choroby wątroby, chorobą pęcherzyka żółciowego lub dróg żółciowych mogą wymagać większych dawek witaminy D ze względu na zmniejszenie wchłaniania jelitowego. Niektórzy pacjenci przyjmujący jednocześnie leki (np. niektóre leki przeciwdrgawkowe) również mogą wymagać większych dawek. W takich przypadkach preferowane może być przepisywanie aktywnych analogów witaminy D.2
Ergokalcyferol (witamina D2) został zaklasyfikowany przez FDA do kategorii C ryzyka ciążowego; suplementy diety zawierające cholekalcyferol powinny być traktowane podobnie w odniesieniu do ciąży. Nie odnotowano działań niepożądanych przy normalnym dziennym spożyciu witaminy D w ramach zalecanego dziennego spożycia dla kobiet w ciąży.2 Badania reprodukcji na zwierzętach wykazały nieprawidłowości płodu u kilku gatunków związane z hiperwitaminozą D; dlatego należy unikać stosowania witaminy D w ilości przekraczającej zalecaną dawkę żywieniową podczas normalnej ciąży, chyba że w ocenie lekarza potencjalne korzyści przewyższają związane z tym zagrożenia. RDI witaminy D podczas ciąży wynosi 600 jednostek międzynarodowych/dobę, a tolerowana górna granica spożycia 4000 jednostek międzynarodowych/dobę.2
Metabolit 25-hydroksywitaminy D (cholekalcyferol) jest wydzielany do mleka matki w stężeniu względnym do stężenia w surowicy matki. Typowe stężenia w mleku matki (bez suplementacji) nie są wystarczające, aby zapobiec niedoborowi witaminy D u niemowląt karmionych wyłącznie piersią i nie otrzymujących innej suplementacji witaminy D. Przedłużające się wyłączne karmienie piersią niemowląt bez zalecanej suplementacji jest istotną przyczyną krzywicy u niemowląt, szczególnie u ciemnoskórych niemowląt karmionych piersią przez matki nieuzupełniające niedoboru witaminy D.2 Stosowanie witaminy D w ramach zalecanego dziennego spożycia dla kobiet karmiących piersią jest ogólnie uznane za bezpieczne.8 Zalecane dzienne spożycie witaminy D podczas karmienia piersią wynosi 600 jednostek międzynarodowych/dobę z tolerowaną górną granicą spożycia 4000 jednostek międzynarodowych/dobę.2 Chociaż wykazano, że suplementacja dużych dawek witaminy D u matek karmiących zwiększa stężenie witaminy D w mleku matki i korzystnie zwiększa stężenie 25(OH)D u niemowląt, wyniki te nie zostały potwierdzone i nadal zaleca się suplementację niemowląt.5 Generalnie, stężenie wapnia w surowicy niemowlęcia powinno być monitorowane, gdy karmiącej matce przepisuje się witaminę D w dużych dawkach, ponieważ hiperkalcemia była zgłaszana przy stosowaniu dużych dawek u matki.9

Ciąża

Ergokalcyferol (witamina D2) jest sklasyfikowany przez FDA w kategorii ryzyka ciążowego C; suplementy diety z cholekalcyferolem powinny być traktowane podobnie w odniesieniu do ciąży. Nie odnotowano działań niepożądanych przy normalnym dziennym spożyciu witaminy D w ramach zalecanego dziennego spożycia dla kobiet w ciąży.2 Badania reprodukcji na zwierzętach wykazały nieprawidłowości płodu u kilku gatunków związane z hiperwitaminozą D; dlatego należy unikać stosowania witaminy D w ilości przekraczającej zalecaną dawkę żywieniową podczas normalnej ciąży, chyba że w ocenie lekarza potencjalne korzyści przewyższają związane z tym zagrożenia. RDI witaminy D podczas ciąży wynosi 600 jednostek międzynarodowych/dobę, a górna tolerowana granica spożycia 4000 jednostek międzynarodowych/dobę.2

Karmienie piersią

Metabolit 25-hydroksywitaminy D (cholekalcyferol) jest wydzielany do mleka matki w stężeniu względnym do stężenia w surowicy matki. Typowe stężenia w mleku matki (bez suplementacji) nie są wystarczające, aby zapobiec niedoborowi witaminy D u niemowląt karmionych wyłącznie piersią i nie otrzymujących innej suplementacji witaminy D. Przedłużające się wyłączne karmienie piersią niemowląt bez zalecanej suplementacji jest istotną przyczyną krzywicy u niemowląt, szczególnie u ciemnoskórych niemowląt karmionych piersią przez matki nieuzupełniające niedoboru witaminy D.2 Stosowanie witaminy D w ramach zalecanego dziennego spożycia dla kobiet karmiących piersią jest ogólnie uznane za bezpieczne.8 Zalecane dzienne spożycie witaminy D podczas karmienia piersią wynosi 600 jednostek międzynarodowych/dobę z tolerowaną górną granicą spożycia 4000 jednostek międzynarodowych/dobę.2 Chociaż wykazano, że suplementacja dużych dawek witaminy D u matek karmiących zwiększa stężenie witaminy D w mleku matki i korzystnie zwiększa stężenie 25(OH)D u niemowląt, wyniki te nie zostały potwierdzone i nadal zaleca się suplementację niemowląt.5 Generalnie, stężenie wapnia w surowicy niemowlęcia powinno być monitorowane, gdy karmiącej matce przepisuje się witaminę D w dużych dawkach, ponieważ zgłaszano hiperkalcemię przy stosowaniu dużych dawek u matki.9

Interakcje

Stosowanie innych analogów witaminy D z cholekalcyferolem nie jest zalecane ze względu na zwiększony potencjał efektów addytywnych i toksyczności.1011
Podobnie jak ergokalcyferol, cholekalcyferol może zwiększać stężenie fosforu w surowicy. Jednoczesne podawanie soli fosforu może zwiększać toksyczność cholekalcyferolu.12
Magnez jest często łączony z witaminą D (np. cholekalcyferolem) i wapniem w produktach suplementacji żywieniowej w celu zapewnienia zalecanego RDA/RDI w populacji ogólnej. Podobnie jak w przypadku innych analogów witaminy D,1011 jednak leki zobojętniające, produkty lecznicze zawierające magnez (np. magaldrat, wodorotlenek magnezu, cytrynian magnezu) i uzupełniające sole magnezu powinny być stosowane ostrożnie u wybranych pacjentów otrzymujących cholekalcyferol. Ponieważ analogi witaminy D, takie jak cholekalcyferol, mogą zwiększać stężenie magnezu w surowicy, szczególnie w obecności zaburzeń czynności nerek, należy unikać, jeśli to możliwe, łącznego stosowania cholekalcyferolu i produktów zawierających magnez u pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek.
Wapń jest często łączony z witaminą D (np. cholekalcyferolem) w produktach suplementacji żywieniowej w celu zapewnienia zalecanego RDA/RDI w populacji ogólnej i promowania optymalnego stanu zdrowia kości. Jednoczesne stosowanie witaminy D z węglanem wapnia lub innymi solami wapnia jest generalnie korzystne, jednak u niektórych pacjentów, ponieważ cholekalcyferol może zwiększać stężenie wapnia w surowicy,12 takie połączenie może prowadzić do hiperkalcemii.
Przewlekłe stosowanie leków zobojętniających zawierających glin (np. leków zobojętniających zawierających wodorotlenek glinu) w przypadku hiperfosfatemii w połączeniu z witaminą D (np. cholekalcyferolem) może prowadzić do retencji glinu13 i możliwej toksyczności. Ma to podstawowe znaczenie u pacjentów z niewydolnością nerek.
Barbiturany (np. fenobarbital, prymidon) mogą zmniejszać aktywność witaminy D (np. cholekalcyferolu) poprzez zwiększenie jej metabolizmu.1415 W rzadkich przypadkach powodowało to krzywicę i osteomalację wywołaną przez leki przeciwdrgawkowe. Suplementacja witaminy D lub dostosowanie dawki może być konieczne u pacjentów, którzy są przewlekle leczeni lekami przeciwdrgawkowymi.
Fenytoina i fosfenytoina mogą zmniejszać aktywność witaminy D (np. cholekalcyferolu) poprzez zwiększenie jej metabolizmu.1415 W rzadkich przypadkach powodowało to krzywicę i osteomalację wywołaną lekami przeciwdrgawkowymi. Suplementacja witaminy D lub dostosowanie dawki może być konieczne u pacjentów, którzy są przewlekle leczeni lekami przeciwdrgawkowymi.
Cholecalciferol należy podawać z ostrożnością pacjentom z chorobami serca lub otrzymującym glikozydy nasercowe. Cholekalcyferol może powodować hiperkalcemię, która może wpływać na działanie glikozydów nasercowych i (lub) prowadzić do zaburzeń rytmu serca.1216
Połączone stosowanie tiazydowych leków moczopędnych i cholekalcyferolu u pacjentów z niedoczynnością przytarczyc może powodować hiperkalcemię,12 która jest prawdopodobnie spowodowana zwiększonym uwalnianiem wapnia z kości. Stan ten może być przemijający lub wymagać odstawienia analogu witaminy D.
Witamina D (ergokalcyferol lub cholekalcyferol) oraz suplementy wapnia są ogólnie zalecane w zapobieganiu osteoporozie u pacjentów długotrwale przyjmujących kortykosteroidy.17 Istnieje związek funkcjonalnego antagonizmu między analogami witaminy D, które promują wchłanianie wapnia, a kortykosteroidami, które hamują wchłanianie wapnia.1218 Należy monitorować efekt terapeutyczny analogów witaminy D stosowanych jednocześnie z kortykosteroidami.
Cholestyramina może zmniejszać wchłanianie jelitowe tłuszczów i witamin rozpuszczalnych w tłuszczach, w tym cholekalcyferolu. W przypadku jednoczesnego stosowania, podawanie obu środków powinno być rozłożone w czasie na możliwie najdłuższy okres.19
Kolestypol może zmniejszać wchłanianie jelitowe tłuszczów i witamin rozpuszczalnych w tłuszczach, w tym cholekalcyferolu. W przypadku jednoczesnego stosowania, podawanie obu środków powinno być rozłożone w czasie na możliwie najdłuższy okres.19
Olej mineralny może zmniejszać wchłanianie jelitowe tłuszczu i witamin rozpuszczalnych w tłuszczach, w tym cholekalcyferolu. W przypadku jednoczesnego stosowania, podawanie obu środków powinno być rozłożone w czasie na możliwie najdłuższy okres czasu.12
Orlistat może zmniejszać wchłanianie jelitowe tłuszczu i witamin rozpuszczalnych w tłuszczach, w tym cholekalcyferolu. W przypadku jednoczesnego stosowania, podawanie obu środków powinno być rozłożone w czasie na możliwie najdłuższy okres.20

Działania niepożądane/działania uboczne

Ogólnie, stosowanie uzupełniającej witaminy D zgodnie z zalecanymi dawkami żywieniowymi nie wiąże się z występowaniem poważnych działań niepożądanych. Witamina D może powodować działania niepożądane w przypadku przedawkowania, ale takie objawy związane z hiperwitaminozą D (i wynikającą z niej hiperkalcemią) są rzadko zgłaszane. Nadmiar witaminy D powoduje nieprawidłowo wysokie stężenie wapnia we krwi i jest prawie zawsze spowodowany przez analogi witaminy D (np. kalcytriol, dokserkalcyferol, parykalcytol), a nie przez witaminę D występującą w suplementach diety (np. cholekalcyferol, ergokalcyferol). Jednakże pacjenci przyjmujący większe dawki suplementów witaminy D powinni zgłaszać każdy z następujących potencjalnych objawów dużego stężenia witaminy D/wapnia: nudności/wymioty, zaparcia, utrata apetytu, zwiększone pragnienie (polidypsja), zwiększona częstość oddawania moczu, zmiany psychiczne/nastroju lub drażliwość, ból głowy, nietypowe zmęczenie lub znużenie. Objawy te mogą wymagać oceny klinicznej. Można również zaobserwować anoreksję, zmniejszenie masy ciała, wielomocz i zaburzenia rytmu serca. Ponadto w przedłużającej się hiperwitaminozie D można zaobserwować hiperkalcemię spowodowaną resorpcją kości prowadzącą do hiperkalciurii. We wczesnych stadiach toksyczności witaminy D hiperkalcemia jest łagodna, a czynność nerek pozostaje prawidłowa. W miarę trwania toksyczności witaminy D, postępująca resorpcja kości i zwiększony poziom wapnia prowadzą do supresji produkcji przytarczyc. Z długotrwałą toksycznością witaminy D związane jest zwapnienie naczyń krwionośnych i innych tkanek. Dane nie potwierdzają, że toksyczność witaminy D jest związana z powstawaniem kamieni nerkowych. Śmierć w wyniku zatrucia witaminą D jest prawdopodobnie spowodowana niewydolnością nerek i układu sercowo-naczyniowego. Długotrwałe dawki witaminy D wynoszące 10 000-40 000 jednostek międzynarodowych/dobę i długotrwałe stężenia 25(OH)D w surowicy wynoszące 500-600 nmol/l (200-400 ng/mL) są związane z toksycznością witaminy D. Objawy toksyczności witaminy D mogą ujawnić się w ciągu 4 tygodni ciągłego nadmiernego spożywania. Ze względu na długi okres półtrwania witaminy D, objawy toksyczności mogą być przedłużone. Nadmierna ekspozycja na słońce nie powoduje toksyczności witaminy D.2
Ryzyko zahamowania wzrostu u niemowląt w wyniku stosowania suplementów witaminy D jest oparte na raporcie z 1938 roku obejmującym 35 niemowląt w wieku do 45 tygodni, w którym suplementacja witaminą D w dużych dawkach (1800-4500 jednostek międzynarodowych/dobę przez 6 miesięcy) była związana z zahamowaniem wzrostu w porównaniu z suplementacją witaminą D w mniejszych dawkach (< 340 jednostek międzynarodowych/dobę przez 6 miesięcy). W kolejnym, ale mniejszym badaniu (n=11) przeprowadzonym w 1966 roku, nie stwierdzono związku pomiędzy suplementacją witaminą D a zahamowaniem wzrostu. Jednakże, ze względu na możliwy związek, nie ustalono RDI dla witaminy D dla niemowląt.2 W dużym badaniu obserwacyjnym z Finlandii z 2011 roku nie stwierdzono związku pomiędzy zahamowaniem wzrostu w późniejszym okresie życia (ocenianym w wieku 14 i 31 lat) a podawaniem suplementów witaminy D (2000 jednostek międzynarodowych/dobę) w okresie niemowlęcym.21

Przechowywanie

Przechowywać ten lek w temperaturze od 68°F do 77°F (20°C do 25°C) z dala od ciepła, wilgoci i światła. Lek należy przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci. Należy wyrzucić resztki niezużytego leku po upływie terminu ważności. Nie należy spłukiwać niewykorzystanych leków ani wylewać ich do zlewu lub kanalizacji.

• 1. Nasim B, Al Sughaiver HMZ, Abdul Rahman SM, Inamdar RFB, Chakaki R, Abuhatab S. Efficacy of Vitamin D3 versus Vitamin D2 in Deficient and Insufficient Patients: An Open-Label, Randomized Controlled Trial. Ibnosina Journal of Medicine & Biomedical Sciences. 2019; 11(2): 57-61.
• 2. a. b. c. d. e. f. g. h. i. j. k. l. m. n. o. p. q. Institute of Medicine (IOM), Food and Nutrition Board. Dietary Reference Intakes for Calcium and Vitamin D. Washington, DC: The National Academies Press, 2011.
• 3. Nigwekar S, Bhan I, Thadhani R. Ergocalciferol and Cholecalciferol in CKD. American Journal of Kidney Diseases. 2012; 60(1): 139-156
• 4. a. b. Jones G. Pharmacokinetics of vitamin D toxicity. Am J Clin Nutr 2008;88(suppl):582S-6S.
• 5. a. b. c. Wagner CL, Greer FR, and the Section on Breastfeeding and Committee on Nutrition. Prevention of rickets and Vitamin D deficiency in Infants, Children, and Adolescents. Pediatrics 2008;112:1142-1152.
• 6. Drisdol (ergokalcyferol) ulotka dołączona do opakowania. New York, NY: Sanofi-Synthelabo, Inc; 2009 Nov.
• 7. Kidney Disease Improving Global Outcomes. KDIGO Clinical Practice Guideline for the Diagnosis, Evaluation, Prevention, and Treatment of Chronic Kidney Disease-Mineral and Bone Disorder (CKD_MBD). 2009. http://www.kdigo.org/pdf/KDIGO%20CKD-MBD%20GL%20KI%20Suppl%20113.pdf.
• 8. a. b. Standing Committee on the Scientific Evaluation of Dietary Reference Intakes – Panel on Dietary Reference Intakes, Food and Nutrition Board, Institute of Medicine (IOM). Dietary Reference Intakes for Calcium, Phosphorus, Magnesium, Vitamin D, and Fluoride. The National Academy of Sciences Press, Washington DC; 1997
• 9. a. b. Drisdol (ergocalciferol) ulotka dołączona do opakowania. New York, NY: Sanofi-Synthelabo, Inc; 2009 Nov.
• 10. a. b. Ulotka dołączona do opakowania Rocaltrol® (kalcytriol). Nutley, NJ: Roche Laboratories, Inc; 2004 Jul.
• 11. a. b. Ulotka dołączona do opakowania Hectorol® (doxercalciferol). Middleton, WI: Bone Care International, Inc; 2005 Jun.
• 12. a. b. c. d. e. f. Drisdol® (ergokalcyferol) ulotka dołączona do opakowania. New York, NY: Sanofi-Synthelabo, Inc; 2003 Dec.
• 13. Chan JC, Jacob M, Brown S, et al. Metabolizm glinu u szczurów: skutki witaminy D, dihydrotachysterol, 1,25-dihydroksywitaminy D i spoiwa fosforanowe. Nephron1988;48:61-4.
• 14. a. b. McNamara JO. Leki skuteczne w terapii padaczki. Gilman AG, Hardman JG, Limbird LE, (eds.) In: Goodman and Gilman’s The Pharmacological Basis of Therapeutics. 10th ed., New York, McGraw-Hill Companies. 2001:530-2.
• 15. a. b. Marcus R. Agents affecting calcification and bone turnover: Fosforan wapnia, hormon przytarczyc, witamina D, kalcytonina i inne związki. Gilman AG, Hardman JG, Limbird LE, (eds.) In: Goodman and Gilman’s The Pharmacological Basis of Therapeutics. 10th ed., New York, McGraw-Hill Companies. 2001:1715-43.
• 16. Lanoxin® (digoxin) ulotka dołączona do opakowania. Research Triangle Park, NC: Glaxo Smith Kline; 2001 Aug.
• 17. Amin S, LaValley MP, Simms RW, et al. The role of vitamin D in corticosteroid-induced osteoporosis: an analytical approach. Arthritis Rheum 1999;42:1740-51.
• 18. Reid IR. Preventing glucocorticoid-induced osteoporosis. N Engl J Med 1997;337:420-1.
• 19. a. b. Ulotka dołączona do opakowania Questran® i Questran® Light (cholestyramina). Spring Valley, NY: Par Pharmaceutical Inc; 2002 lipiec.
• 20. Xenical® (orlistat) ulotka dołączona do opakowania. Nutley, NJ: Roche Laboratories Inc.; 2005 Jan.
• 21. Hypponen E, Fararouei M, Sovio U, et al. Suplementy witaminy D w dużych dawkach nie są związane z liniowym wzrostem w dużej fińskiej kohorcie. J Nutr 2011;141:843-848.

.