Blacklegged Tick or Deer Tick
Nazwa naukowa: Ixodes scapularis lub Ixodes dammini (W 1993 roku stwierdzono, że I. scapularis i I. dammini to ten sam gatunek. Ixodes scapularis jest obecnie przyjętą nazwą naukową)
Nazwa zwyczajowa: Blacklegged tick (powszechnie określany jako kleszcz jeleni)
Opis: Dorosłe samice mają zazwyczaj mniej niż 1/8 cala długości, a samce są nieco mniejsze. Dorosłe samice są koloru brązowego do czerwono-pomarańczowego z ciemnobrązową do czarnej tarczą grzbietową lub scutum na plecach, bezpośrednio za głową. Po karmieniu, dorosłe samice mogą zwiększyć rozmiar aż do ½ cala długości i może wahać się od koloru tan do szarego lub ciemnobrązowego. Dorosłe samce mają tendencję do być ciemnobrązowy kolor bez czerwonawe zabarwienie na ciele. Dorosłe osobniki mają ciemnobrązowe lub czarne nogi, stąd potoczna nazwa „czarnonogi” kleszcz. Nimfy kleszczy są bardzo małe, wielkości ziarnka maku, i mogą być trudne do zauważenia. Sześcionożne larwy kleszczy są jeszcze mniejsze, zwykle mają mniej niż 1 mm.
Siedlisko/Rozmieszczenie: Kleszcze czarnonogie są szeroko rozpowszechnione we wschodnich Stanach Zjednoczonych od Maine do Florydy i na zachód wokół Wielkich Jezior. W Maine, są one najbardziej powszechne w południowych i przybrzeżnych obszarach, ale populacje rozprzestrzeniają się w głąb lądu i zostały znalezione w północnej części hrabstwa Aroostook. Kleszcze czarnonogie są powszechnie spotykane w lasach mieszanych i wzdłuż krawędzi lasów na polach i w krajobrazie podmiejskim.
Cykl życiowy/żywiciele: Kleszcz czarnonogi jest kleszczem trójżywicielskim, co oznacza, że wykorzystuje innego żywiciela na każdym z trzech aktywnych etapów życia (larwa, nimfa i osobnik dorosły). Jego cykl życiowy trwa dwa lata. Rozpoczyna się wiosną, kiedy dorosła samica składa kilka tysięcy jaj w ściółce z liści. Wczesnym latem z jaj wyrastają maleńkie, sześcionożne larwy, które zaczynają żerować na swoim pierwszym żywicielu, zazwyczaj małym ssaku. Wielu z tych żywicieli, szczególnie myszy i wiewiórki, jest zarażonych czynnikiem wywołującym boreliozę i przenosi go na larwy kleszczy. Po przejściu ze stadium larwalnego, nimfy zazwyczaj żerują na małych i średnich zwierzętach, podczas gdy późniejsze osobniki dorosłe preferują jelenie. Wszystkie stadia żerują na ludziach i zwierzętach domowych. Dorosłe kleszcze czarnonogie występują od wczesnej wiosny do późnej jesieni z dwoma szczytami liczebności, jeden w kwietniu lub maju, a drugi pod koniec października. Liczebność nimf osiąga szczyt w czerwcu i na początku lipca.
Ważność medyczna/weterynaryjna: W Maine, kleszcze są nosicielami kilku poważnych chorób przenoszonych przez kleszcze, w tym boreliozy, anaplazmozy, babeszjozy i wirusa Powassan. Niezwykle ważne jest sprawdzenie i usunięcie kleszczy z ludzi i zwierząt domowych tak szybko jak to możliwe.