ABSTRAKT :
Celem tego badania było określenie częstości, z jaką sonograficzne wykrycie prawidłowego, oddzielnego ipsilateralnego jajnika umożliwia rozpoznanie torbieli przymacicza.
Przeglądaliśmy wstępne raporty sonograficzne, sonogramy i dokumentację medyczną 42 pacjentek z potwierdzonymi chirurgicznie torbielami przymacicza. Wszystkie sonogramy wykonano sondą przezbrzuszną o częstotliwości 3,5 MHz. Podczas badania sonograficznego rejestrowano lokalizację, wielkość, kształt, grubość ściany, echo wewnętrzne torbieli oraz wizualizację lub brak wizualizacji jajników po obu stronach.
Zidentyfikowano 46 torbieli przymacicza u 42 pacjentek. U jednej pacjentki stwierdzono torbiele obustronne, a u jednej mnogie (cztery) torbiele jednostronne. Teratoma u jednej pacjentki i torbiel jajnika u innej współistniały z torbielą parahistoryczną w tym samym przydatku. Z wyjątkiem tych dwóch, wykryto 31 (76%) z 41 jajników, na których znajdowały się torbiele. Wszystkie wykrywalne jajniki były prawidłowe. Z jednym wyjątkiem, wszystkie torbiele były cienkościenne i jednokomorowe, a 43 z 46 były bezechowe. Podczas operacji u dwóch pacjentek stwierdzono skręcenie torbieli, u dwóch – brodawkowatego surowiczego torbielakogruczolaka, a u jednej – oba te schorzenia.
W przeciwieństwie do wyników wcześniejszych doniesień, nasze wyniki wskazują, że większość pacjentek z torbielami parajowarowymi ma oddzielny, prawidłowy jajnik po stronie przeciwnej, który można łatwo wykryć za pomocą sonografii przezbrzusznej, co pomaga w odróżnieniu torbieli parajowarowych od prawdziwych torbieli jajnikowych.