Era Brady-Belichick

W 2000 NFL Draft, pierwszy rok główny trener Bill Belichick szukał sposobów, aby poprawić New England Patriots zespół, który nie był do Super Bowl od 1996 roku. Belichick został zatrudniony po tym, jak Pete Carroll został zwolniony po sezonie 1999. Przed draftem Patriots wysłali trenera rozgrywających Dicka Rehbeina, aby ten wyszukał rozgrywających do draftu. Kiedy Rehbein wrócił, stwierdził, że Brady jest najlepszym kandydatem na rozgrywającego w systemie Patriotów. Pomimo tego, że Patrioci mieli już franchise quarterback w Drew Bledsoe, wybrali Toma Brady’ego w szóstej rundzie.

2000-02: Początki i pierwsze Super BowlEdit

W 2000 roku Belichick miał wysokie zamówienie, musiał pomóc drużynie Patriots, która wciąż miała aspiracje na Super Bowl po przegranym Super Bowl XXXI z Green Bay Packers. Belichick miał jednak potępiający cytat na temat rosteru z 2000 roku. Prawie 18 lat później, Belichick wspomina: „Cóż, mam na myśli, powiedziałbym przede wszystkim, że największą różnicą jest to, że w 2000 roku jedna czwarta drużyny nie potrafiła zaliczyć biegu kondycyjnego, więc nie był to zbyt dobry start. Teraz sobie z tym nie radzimy, albo nie radziliśmy sobie z tym od jakiegoś czasu. Tak, nie wydaje mi się, żeby ta grupa była zbytnio zaangażowana. Oczywiście dokonaliśmy wielu zmian w latach 2000-2001, a wielu chłopaków, z którymi trzymaliśmy się z tamtego zespołu stało się filarami programu, organizacji w późniejszych latach.”

Patrioci przeszli 5-11, ostatni przegrany sezon Patriotów aż do 2020 roku. Belichick, po porażce w sezonie, twierdził, że „nie mogę wygrywać meczów z 40 dobrymi graczami, podczas gdy druga drużyna ma 53” po tym, jak wielu graczy pojawiło się na obozie bez kondycji.

W 2001 roku, Belichick przeprowadził poważne reformy. Początki kultury, którą przyniósł do Nowej Anglii, nazwanej „Patriot Way”, zaczęły być widoczne wraz z wstrzymaniem kontraktu przez Terry’ego Glenna. Patriots nie mogli sobie pozwolić na podniesienie pensji Glenna, a Belichick zawiesił Glenna na czas nieokreślony po wielokrotnych nieudanych testach narkotykowych. Glenn nie otrzymał pierścienia, gdy Patrioci wygrali Super Bowl XXXVI w tym roku.

Patrioci zaczęli 0-1, i zmierzyli się z rywalem z dywizji w tygodniu 2 przeciwko New York Jets. Późno w grze, w dół 10-3, quarterback Drew Bledsoe rolowane z kieszeni i próbował scramble dół linii bocznej, aż został prawie śmiertelnie trafiony przez Jets linebacker Mo Lewis. W szpitalu później tego samego dnia, Bledsoe był niebezpiecznie bliski śmierci z powodu wewnętrznego krwawienia, które wystąpiło w wyniku uderzenia. Samo wstrząśnienie mózgu było więcej niż wystarczające, aby odstawić go na boczny tor na resztę meczu. Patriots przegrali ten mecz, awansując na pozycję 0-2. Drugi rok rezerwowy QB Tom Brady rozpoczął następny mecz z Indianapolis Colts, pierwszy z 17 meczów w słynnej rywalizacji Tom Brady-Peyton Manning. Brady oddał salwę otwierającą, odnosząc pierwsze ze swoich 11 zwycięstw w serii, w tym dwa mecze w playoffach. Patrioci zakończyli sezon runem 11-3 i osiągnęli ogólny bilans 11-5. W playoffach Nowa Anglia pokonała Oakland Raiders w Tuck Rule Game, który zamknął Foxboro Stadium, a następnie Pittsburgh Steelers na drodze; sezon zakończyli zdetronizowaniem mocno faworyzowanych St. Louis Rams w Super Bowl XXXVI, 20-17.

Patrioci rozpoczęli gorący 2002 rok, wygrywając swoje pierwsze trzy mecze, aby otworzyć nowy stadion Gillette Stadium, ale tracąc kolejne cztery. Zakończyli z rekordem 9-7, ale seria tiebreakerów dywizji zmusiła Patriotów do opuszczenia playoffów. Był to jeden z zaledwie dwóch przypadków w erze Brady’ego/Belichicka, kiedy Patriots przegapili playoffy, i jedyny raz, kiedy Brady był ich podstawowym rozgrywającym. (Przegapili również playoffy w 2008 roku, kiedy Matt Cassel zastąpił kontuzjowanego Brady’ego.)

2003-04: Back-to-back Super BowlsEdit

Przed sezonem 2003, Bill Belichick zaszokował świat NFL w offseason, zwalniając silnego safety Lawyera Milloya z powodu problemów z kontraktem. Jako zastępstwo podpisał twardego egzekutora Rodneya Harrisona, którego kariera do tego momentu wydawała się być w fazie schyłkowej. Do czasu przejścia Harrisona na emeryturę w 2008 roku, był on rekordzistą NFL pod względem największej liczby sacków wśród obrońców (30,5) i pierwszym defensywnym graczem, który miał 30 sacków i 30 przechwytów; jest on również rekordzistą drużyny Patriots pod względem przechwytów po sezonie, z siedmioma.

Jednakże wielu było zszokowanych zwolnieniem Milloya przez Belichicka, którego bezpieczeństwo pracy wydawało się wtedy bardziej pewne niż Brady’ego. Patrioci przegrali otwarcie sezonu 31-0 z Buffalo Bills, którzy podpisali kontrakt z Milloyem kilka dni wcześniej. Byłaby to największa porażka w erze Brady’ego/Belichicka. To, co nastąpiło później, zostało nazwane jednym z najbardziej udanych dwuletnich okresów dla drużyny w historii NFL. Patriots przegrali tylko trzy kolejne mecze w latach 2003 i 2004, a ich zwieńczeniem były kolejne zwycięstwa w Super Bowl (Super Bowls XXXVIII nad Carolina Panthers i XXXIX nad Philadelphia Eagles). W 2004 r. ustanowili rekord ówczesnej NFL w liczbie zwycięstw z rzędu, od 5. tygodnia 2003 r. do 7. tygodnia 2004 r. Do sezonu 2020, Patrioci 2003-04 pozostają ostatnią drużyną, która powtórzy mistrzostwo Super Bowl.

2005-06: Rozczarowania PlayoffEdit

2005 był nieco gorszym rokiem dla Patriotów, ponieważ skończyli z rekordem 10-6. W sezonie 2005 kontuzji doznało wielu kluczowych graczy, w tym Rodney Harrison i Patrioci musieli zacząć od 45 różnych graczy, co było rekordem NFL. Linebacker Tedy Bruschi doznał udaru mózgu i opuścił początek sezonu, po czym wrócił na mecz z Buffalo Bills 30 października. Pomimo kontuzji Patriots wygrali AFC East po raz trzeci z rzędu. Pokonali Jacksonville Jaguars w rundzie Wild Card, ale w rundzie Divisional ulegli Denver Broncos, popełniając pięć błędów w grze.

W 2006 roku Patrioci wrócili silni, osiągając wynik 12-4 i ponownie wygrywając AFC East. Po pokonaniu New York Jets i San Diego Chargers w rundach Wildcard i Divisional, roztrwonili przewagę 21-3 w połowie meczu z Indianapolis Colts w AFC Championship Game i przegrali 38-34.

2007: Rekord 16-0, blisko perfekcjiEdit

W 2007 roku Patrioci zostali pierwszą drużyną, która wygrała każdy mecz sezonu regularnego, odkąd terminarz NFL został wydłużony do 16 spotkań. Oni outscored przeciwnych zespołów przez średnio 36-17. Brady wygrał MVP po raz pierwszy w swojej karierze, rzucając na 4800 jardów i rekord NFL 50 przyłożeń. Odbiorca Randy Moss, sprzedany do Nowej Anglii z Oakland Raiders za zaledwie 5-rundowy pick, złapał rekord NFL 23 podania na przyłożenie, rekord, który nadal obowiązuje. Po pokonaniu Jacksonville Jaguars i San Diego Chargers w playoffach, New England doznała pierwszej porażki w sezonie z rąk New York Giants w Super Bowl XLII, 17-14, tej samej drużyny, którą New England pokonała w 17. tygodniu, by wyrównać rekord 16-0. Super Bowl XLII stało się sławne dzięki cudownemu zagraniu Eli Manninga i Davida Tyree, które stało się znane jako The Helmet Catch. Z przegraną Patriots nie udało się dołączyć do Miami Dolphins z 1972 roku jako jedyne 2 drużyny w historii NFL, które zakończyły perfekcyjny sezon (sezon regularny i playoffy), a Patriots byliby pierwszą drużyną, która tego dokonała, odkąd NFL rozszerzyła swój harmonogram do 16 meczów.

2008-10: Kontuzja Brady’ego i więcej rozczarowań w playoffachEdit

Sezon 2008 rozpoczął się od katastrofy dla Patriotów, kiedy Tom Brady doznał kończącej sezon kontuzji kolana w Tygodniu 1 przeciwko Kansas City Chiefs. Pomimo trudnej sytuacji, Belichick poprowadził Patriotów, z rezerwowym QB Mattem Casselem w centrum, do przyzwoitego rekordu 11-5. Jednak w wyniku serii tiebreakerów 11-5 Miami Dolphins zostali mistrzami AFC East. Patrioci z 2008 roku stali się drugą 11-zwycięską drużyną w historii NFL, która nie dostała się do playoffów (druga to Denver Broncos z 1985 roku).

Sezon 2009 był ważny z kilku powodów. Zaczęli rok od comebacku przeciwko Buffalo Bills, aby przejść 1-0. Ich przeciwnik tydzień 6, Tennessee Titans, były Patriots w obliczu tego sezonu, który już stracił grę. Patrioci pokonali Tytanów 59-0, bijąc rekord NFL dla największego blowoutu od czasu fuzji z 1970 roku. Po serii porażek, w tym rozdzierającej serce porażce na drodze z niepokonanymi Indianapolis Colts, Patrioci skończyli sezon 10-6, ale przegrali z Baltimore Ravens 33-14 w rundzie Wild Card. Jednak Brady powrócił do gry, zdobywając 4300 jardów i 28 przyłożeń.

W 2010 roku Patrioci wygrali 14-2 i zdobyli mistrzostwo AFC East. Brady został pierwszym jednogłośnym MVP NFL, a także ofensywnym graczem roku. Pomimo całego szumu związanego z sezonem regularnym, Patriots nie sprostali mu w playoffach, przegrywając w Divisional Round z New York Jets 28-21.

2011-13: Przegrana w Super Bowl i kolejne porażki w AFC Championship GameEdit

Brady próbuje podania przeciwko Carolina Panthers w 2013 roku

W 2011 r, Patriots mieli kolejny silny rok, kończąc z rekordem 13-3, wygrywając AFC East i robiąc to do Super Bowl. Tom Brady rzucił na 5,235 jardów, wciąż brakuje mu jednosezonowego rekordu NFL, który został ustanowiony przez Drew Breesa w tym samym sezonie. W Super Bowl XLVI, przeciwko New York Giants, Brady znów był pod presją i miał problemy ze zdobywaniem punktów. Kolejne cudowne zagranie dla ofensywy Giants wykonane przez Eli Manninga przy podaniu do Mario Manninghama pozwoliło ofensywie Giants objąć późne prowadzenie nad Patriots w czwartej kwarcie. Patriots ponownie spadnie do Manninga i Giants, 21-17.

W sezonie 2012, Brady rzucił na 4,827 jardów i pędząc na career-high 4 przyłożenia. Jednak po pokonaniu Houston Texans w rundzie Divisional, spadli do Baltimore Ravens w AFC Championship Game 28-13.

Brady i Belichick poprowadził zespół Patriots 2013 do rekordu 12-4, zarabiając zespół pierwszej rundy playoff bye tydzień na czwarty rok z rzędu, nawet pomimo Brady tylko rzucając 25 przyłożeń i dodając 11 przechwytów. Premierowe zwycięstwo Patriots w sezonie regularnym przyszło w 6. tygodniu przeciwko New Orleans Saints. Pomimo kolejnych podjazdów Patriotów zakończonych 3and-out i Brady’ego rzucającego pozornie kończący mecz przechwyt na 2:16 przed końcem czwartej kwarty, obrona Patriotów zmusiła Saints do puntu na 1:13 przed końcem meczu. Brady poprowadził Patriotów do zdobycia punktu na 5 sekund przed końcem, rzucając przyłożenie do Kenbrell Thompkinsa w rogu strefy końcowej. W playoffach Patriots z łatwością dotarli do AFC Championship Game, gdzie zmierzyli się z Denver Broncos i ich bijącą rekordy popularności ofensywą. W kolejnym meczu rywalizacji Tom Brady-Peyton Manning, Broncos trzymali nogę na gazie, wygrywając 26-16.

2014: Czwarty Super BowlEdit

The Patriots rozpoczęli sezon 2014 z szorstkim rekordem 2-2, w tym żenującą stratą do Kansas City Chiefs w tygodniu 4. Wielu pisarzy sportowych zaczęło wzywać do zakończenia dynastii Patriots, która nie wygrała Super Bowl od sezonu 2004. Mimo to, Patriots odbili się od dna i wygrali 10-2, kończąc sezon 12-4. Po powrocie z dwóch 14-punktowych strat, by pokonać Baltimore Ravens w rundzie dywizji, Patrioci rozgromili Indianapolis Colts 45-7 w AFC Championship Game, zdobywając swój szósty występ w Super Bowl od 2001 roku.

W Super Bowl XLIX, po rzuceniu dwóch przechwytów i opuszczeniu drużyny o 10 punktów w czwartej kwarcie, Brady poprowadził Patriotów na dwa przyłożenia przeciwko Seattle Seahawks. Patriots zakończyli powrót przyłożeniem podania do Juliana Edelmana na nieco ponad dwie minuty przed końcem regulaminowego czasu gry. W następnej akcji Seahawks, rozgrywający Russell Wilson rzucił głębokie podanie do Jermaine’a Kearse’a, które początkowo zostało odbite przez obrońcę Malcolma Butlera. Jednak Kearse żonglerka piłkę na jego klatce piersiowej i złapał go, dając Seattle pierwszy dół na linii 5 jardów. Komentator Cris Collinsworth porównał ten akrobatyczny chwyt do kultowego „Helmet Catch” Davida Tyree przeciwko Patriots w Super Bowl XLII. W następnym zagraniu, biegnący z tyłu Marshawn Lynch popędził do linii 1 jarda, gdzie został zatrzymany przez Dont’a Hightowera. Później Hightower został uznany za jednego z najbardziej niesamowitych zawodników meczu, który musiał odepchnąć od siebie linemana i podbić Lyncha swoim ramieniem. W następnym zagraniu, gdy do końca meczu pozostało 26 sekund, Wilson rzucił piłkę w prawo, przeznaczoną dla Ricardo Lockette. Zamiast przyłożenia, nieoszlifowany debiutant Malcolm Butler odczytał trasę i przechwycił piłkę na linii bramkowej w jednym z najbardziej kultowych zagrań w historii futbolu. Patriots zwyciężyli, 28-24.

2015: AFC Championship lossEdit

The Patriots mieli gorący początek sezonu 2015, wygrywając swoje pierwsze dziesięć meczów. Jednak seria kontuzji, w tym Julian Edelman, Rob Gronkowski, Brandon LaFell, Dion Lewis, a w pewnym momencie cała linia ofensywna, doprowadziła do tego, że Patrioci przegrali cztery z sześciu kolejnych spotkań. Po pokonaniu Kansas City Chiefs w Divisional Round, Brady zmierzył się z potężną obroną Denver Broncos w AFC Championship Game. Patrioci przegrali, 20-18.

2016: Piąte zwycięstwo w Super BowlEdit

W wyniku zaangażowania w skandal Deflategate, Brady został zawieszony na pierwsze cztery mecze sezonu 2016. Z rezerwowymi Jimmy Garoppolo i Jacoby Brissett, Patriots rozpoczęli rok 3-1. Z Brady’m z powrotem w Week 5, Patriots przegrali tylko jeden mecz przez resztę sezonu i dominowali na drodze do finiszu 14-2. Po pokonaniu Houston Texans i Pittsburgh Steelers w playoffach, Patriots, którzy skończyli jako #3 punktująca ofensywa i #1 punktująca defensywa, zmierzyli się z Atlanta Falcons i ich top-ranked punktującą ofensywa i 27-ranked punktującą defensywą w Super Bowl LI.

Wcześniej defensywa Patriots nie mogła powstrzymać potężnej ofensywy Falcons. Brady był niekonsekwentny, niecelny w swoich rzutach i rzucił przechwyt do Roberta Alforda, który został zwrócony na przyłożenie, pierwszy pick-six w posezonowej karierze Brady’ego. Do połowy wynik brzmiał 21-3. Falcons zdobyli punkt w trzeciej kwarcie, by doprowadzić do wyniku 28-3, czyli 25-punktowego deficytu. W Super Bowls największy deficyt, jaki kiedykolwiek pokonano, wynosił 10 punktów. Patriots zdobyli 31 punktów bez odpowiedzi, aby wygrać Super Bowl 34-28 w dogrywce. Była to pierwsza dogrywka w historii Super Bowl, jak również największy deficyt, jaki udało się pokonać. Brady zdobył swoje czwarte Super Bowl MVP po ustanowieniu rekordu Super Bowl z 466 jardami podaniowymi. 30 rekordów Super Bowl zostało złamanych lub zremisowanych w Super Bowl LI.

2017: Super Bowl lossEdit

The Patriots rozpoczął sezon 2017 powoli jeszcze raz, idąc 2-2 przed idzie 11-1 w dół odcinka, aby wygrać kolejny tytuł AFC East i twierdząc, że pierwszy nasiona w AFC. Brady został najstarszym MVP w NFL, mając 40 lat. Stał się również najstarszym rozgrywającym, który prowadzi w NFL w podaniach z 4,577 jardami. Po pokonaniu Tennessee Titans i Jacksonville Jaguars w playoffach, zmierzyli się z rezerwowym rozgrywającym Nickiem Folesem i silnymi Philadelphia Eagles w Super Bowl LII. Patriots dążyli do tego, by stać się pierwszą drużyną, która wygra Super Bowl po raz drugi od czasu, gdy sami wygrywali po raz drugi w latach 2003-2004. W strzelaninie o wysoką stawkę Brady miał poprowadzić Patriotów do kolejnego comebacku pod koniec czwartej kwarty, kiedy to obrońca Eagles Brandon Graham zepsuł Brady’ego, a Eagles odzyskali piłkę, zapewniając Patriotom porażkę 41-33. Brady ustanowił kolejny rekord Super Bowl z 505 jardami podania, bijąc rekord, który ustanowił rok wcześniej.

2018: Szóste zwycięstwo w Super BowlEdit

The Patriots przyciągnął wiele krytyki w początkowych tygodniach 2018 roku po przegranej z Jacksonville Jaguars i bez zwycięstwa Detroit Lions w pierwszych trzech tygodniach; obie drużyny zakończyły poniżej .500 zwycięskiego procentu dla sezonu. Jednak Patrioci odbili się z ciągiem zwycięstw, w tym thriller Sunday Night w domu przeciwko niepokonanym Kansas City Chiefs, którzy byli prowadzeni przez młody fenom Patrick Mahomes; Mahomes poszedłby dalej rzucać ponad 5000 jardów i 50 przyłożeń na sezon i wygrać nagrodę NFL MVP.

W tygodniu 14 przeciwko Miami Dolphins, Patrioci prowadzili z 7 sekundami w lewo w grze. Na ostatnim zagraniu, rozgrywający Dolphins Ryan Tannehill podał piłkę do Kenny’ego Stillsa, który następnie podał piłkę do DeVante Parkera, który z kolei podrzucił piłkę do Kenyana Drake’a. Drake przebiegł pozostałe 53 jardy i zdobył przyłożenie bez straty czasu na zegarze, uwieczniając to zagranie w historii NFL jako Cud w Miami.

Po raz pierwszy od prawie dekady Patrioci zakończyli sezon z więcej niż czterema porażkami, na poziomie 11-5, ale zapewnili sobie AFC East po raz dziesiąty z rzędu (rekord NFL i zrównanie się z Atlanta Braves pod względem liczby kolejnych miejsc w playoffach) i drugie miejsce w AFC, za 12-4 Chiefs. Po łatwym pokonaniu Los Angeles Chargers 41-28 w rundzie dywizji, Patrioci zmierzyli się z Mahomesem i potężną ofensywą Chiefs w meczu o mistrzostwo AFC. Po prowadzeniu 14-0 w połowie meczu, Patriots walczyli z powrotem Chiefs i zmusili ich do dogrywki przy stanie 31-31. W pierwszym podaniu w dogrywce Patriots szybko ruszyli w dół pola dzięki krytycznym podaniom Juliana Edelmana i Roba Gronkowskiego, co pozwoliło na zdobycie przyłożenia przez Rexa Burkheada. Belichick i Brady zdobyli trzecie z rzędu zwycięstwo w Super Bowl i dziewiąte w ogóle, więcej niż jakikolwiek inny duet trener/quarterback.

W Super Bowl LIII sztywna defensywa Patriotów utrzymała wysoko punktującą ofensywę Los Angeles Rams do trzech punktów przez cały mecz, czterokrotnie zwalniając rozgrywającego Jareda Goffa, raz go przechwytując i pozwalając na zaledwie 57,6 passer rating. Ofensywa Patriotów zaczęła się powoli, a Brady rzucił przechwyt na początku meczu. Jednak wrócili do gry pod koniec czwartej kwarty, kiedy to Brady podał na 29 jardów do Gronkowskiego, a przyłożenie zaliczył debiutant Sony Michel. W tym samym czasie Patriots, kopacz Stephen Gostkowski przypieczętował wygraną, 13-3. Jest to najniższy punktowany Super Bowl w historii, a Brady i Belichick szóstą i ostatnią wygraną Super Bowl razem.

2019: Koniec eryEdit

The Patriots rozpoczął 8-0, ale poszedł 4-4 w dół odcinka, aby zakończyć 12-4, w tym oszałamiającą stratę Week 17 do Miami Dolphins w domu. Strata kosztowała Nową Anglię pierwszą rundę playoff bye, zmuszając ich do gry w meczu o dziką kartę po raz pierwszy od 2009 roku, w którym zmierzyliby się z Tennessee Titans, trenowanymi przez byłego linebackera Patriots i byłego kolegę z drużyny Brady’ego, Mike’a Vrabela, który grał dla Patriots od 2001 do 2008 roku. Titans zszokowali Patriots 20-13 na Gillette Stadium, mszcząc się za porażki w rundach dywizji w 2003 i 2017 roku na tym samym obiekcie i oznaczając pierwszy raz Patriots nie awansowali do AFC Championship Game od 2010 roku. Ostatnie podanie Brady’ego jako Patriot było pick-six do byłego kolegi z drużyny Logana Ryana, który dołączył do Titans w 2017 roku po spędzeniu pierwszych czterech lat z Patriots i wygraniu dwóch Super Bowls (XLIX, LI). Brady dołączyłby do Tampa Bay Buccaneers 17 marca 2020 roku, rozdzielając duet Belichick i Brady, podczas gdy Patriots podpisali ex-Carolina Panthers quarterback i 2015 MVP Cam Newton jako ich rozgrywający na sezon 2020.