Nie jestem gramatykiem, ale oto moje spojrzenie na „I was like whatever”
I – zaimek
Używany do odnoszenia się do siebie jako mówcy lub pisarza.
was like – pochodzi od idiomatycznego wyrażenia „be like”
be like – nieformalne
Mówić lub wypowiadać. Używane głównie w narracji ustnej: „And he’s like, „Leave me alone!”
Niektórzy językoznawcy nazywają to „quotative like”, choć jak dotąd nie jest to rzecz dobrze zdefiniowana. Oto długi artykuł prof. dr Isabelle Buchstaller, socjolingwistki wariacyjnej.
„And I’m Like, Read This!” artykuł Jessiki Love.
Ogólny konsensus jest taki, że quotative like zachęca mówcę do wcielenia się w uczestników rozmowy. W ten sposób mówca wokalizuje treść wypowiedzi uczestników, ale także swoje nastawienie do tych wypowiedzi. Może dramatyzować wiele punktów widzenia, jeden po drugim, dając cały czas do zrozumienia, z którymi poglądami sympatyzuje, a z którymi nie. Usłysz, jak wypowiadasz na głos te zdania: Podszedłem do Randy’ego, a on na to: Dlaczego się spóźniłeś? A ja na to: „Bo podałeś mi zły czas! W ten sposób, oprócz tego, że opowiedziałeś o tym, co on mówi, a co ona mówi, prawdopodobnie zdradziłeś też pewne moralne oburzenie. Randy był nierozsądny, a ty miałeś rację. To jest możliwe, aby zrobić to wszystko z mówi, oczywiście, ale nie prawie tak naturalnie.
Cytatywny jak jest często następuje przez słowa wypełniacza jak dobrze lub dude, jak w On był jak, Dude, get your act together. Podobnie jak maska, dobry makijaż czy odpowiedni trening dialektu, te wypełniacze dodatkowo odróżniają obecnego mówcę od osoby (lub wcześniejszego siebie), która jest cytowana. Nadają przedstawieniu odrobinę polotu. (And make no mistake: far from indicating laziness, the quotative like can inspire some great performances.)
whatever – interjection informal
Used to indicate indifference to or scorn for something, such as a remark or suggestion: We’re having pizza tonight.— „Whatever. I don’t care.”