Taksonomia
Nudibranch – nazwa naukowa Nudibranchia – jest jednym z ponad 3,000 znanych nematocyst gatunków ślimaków morskich o miękkim ciele.
W rzeczywistości są to miękkie, jazgotliwe, bezskorupowe ślimaki.
Mięczaki morskie zamieszkują większość płytkich dna światowych mórz w ciepłych i zimnych wodach oceanów.
Fascynujące zarówno nurków jak i naukowców, Nudibranchia są zauważone dla ich nadzwyczaj bogatego ubarwienia i uderzających cech.
Oprócz tysięcy gatunków już zidentyfikowanych, biolodzy prawie codziennie odkrywają nowe rodzaje i klasyfikacje, o rozmiarach od kilku milimetrów do 30 cm długości i wadze do kilograma.
Nawet jeśli te fascynujące galaretowate ślimaki morskie żyją we wszystkich tropikalnych wodach, a nawet w najzimniejszych oceanach, jeden fakt jest pewny; prawie wszystkie gatunki nudibrancha wykazują niezwykły wachlarz okazałych odcieni, głównie błękitów, czerwieni, żółci i różu, anomalnych kształtów i szalenie zabawnych wyrostków.
Piękne uderzające kolory z płomiennymi pasiastymi wzorami i plamami polka-dot na całym obszarze tych organizmów oceanicznych czynią je bardzo popularnymi w fotografii podwodnej.
Możesz zobaczyć dlaczego tak jest bezsprzecznie w naszej galerii zdjęć i obrazów zwierząt wodnych.
Fakty o ślimakach morskich
- Stan zagrożenia: Populacja obecnie stabilna
- Typ: Bezkręgowiec
- Nazwa grupy: Cornucopia
- Średni cykl życia: Do 1 roku (w stanie dzikim)
- Charakterystyka żywieniowa: Mięsożerca
- Zasięg siedlisk: Zimne i ciepłe wody oceanów
- Waga: Do 1,5 kg
- Wielkość lub długość: 6 mm – 31 cm
- Największy na świecie: 52 cm (Hexabranchus sanguineus)
- Szybkość pływania: Powoli na krótkich dystansach poprzez napinanie mięśni
- Interesujący fakt: Niektóre gatunki nudibrancha są zasilane energią słoneczną. Mogą wchłaniać chloroplasty do swoich tkanek i żyć ze zmagazynowanych cukrów produkowanych przez fotosyntetyzujące algi.
Gatunki i identyfikacja
Nudibranchia należą do 40,000 plus gatunków klasy gastropoda. Ta rodzina obejmuje również ślimaki, zające morskie, limpety i ślimaki morskie.
Ale wiele ślimaków ma muszle, dorosłe nudibranche zrzucają swój egzoszkielet pod koniec stadium larwalnego.
W tym czasie młode nudibranchy również przechodzą procedurę znaną jako „skręcanie”.
Torsja oznacza, że całkowicie obracają swoje podłużne ciało o 180 stopni na stopie i przesuwają skrzela i odbyt do pozycji na szczycie głowy.
Ta forma umieszczenia oznacza, że dorosłe osobniki stały się asymetryczne.
Dojrzałe gatunki ślimaków morskich mają pozornie niewinną egzystencję i być może częściowo dlatego, że generalnie nie żyją długo. W rzeczywistości większość badań i informacji sugeruje, że większość gatunków przeżywa w naturze tylko kilka tygodni i być może do jednego roku dla innych.
Nazwa nudibranch jest łacińskim słowem oznaczającym 'nudus’ (nagi) i 'branch’ (skrzela), które ogólnie opisuje i odnosi się do nagich pierzastych skrzeli i rogów wystających z ich pleców.
Istnieją dwa główne typy gatunków – dorid i eolid nudibranchs. Identyfikację uzyskuje się na podstawie sposobu oddychania. Gatunki dorid mają skrzela na tylnym końcu do oddychania (posteria), podczas gdy gatunki eolid mają palczaste rozgałęzione lub nitkowate macki (cerata) pokrywające ich grzbiet.
Cerata są generalnie używane do oddychania, pomagają w trawieniu i do ochrony obronnej. Macki ustne znajdują się z przodu, często z jednym rogatym, nitkowatym nosorożcem na szczycie, z wyrostkami ceraty płynącymi wzdłuż grzbietu.
Niektóre gatunki Nudibranchia mają macki z głowy płynące w górę słupa wody, które pomagają im w odczuwaniu zapachu i smaku. Mają również parę macek z receptorami zapachowymi zwanymi rhinophores.
Te bardzo wrażliwe organy funkcjonują podobnie do naszych nosów, umożliwiając im wyczuwanie zapachu lub jedzenia i dostarczają im wystarczających informacji do identyfikacji otoczenia, jak również innych ślimaków morskich.
Ponieważ nosorożce ślimaka morskiego są celem ataku głodnych ryb, nudibranch może cofnąć macki do ukrytej kieszeni skóry, jeśli czuje się zagrożony lub wyczuwa niebezpieczeństwo.
Siedlisko i zachowanie ślimaka morskiego
Ślimaki morskie występują prawie wszędzie, gdzie jest woda. Możesz znaleźć te zadziorne małe stworzenia w lokalnym basenie pływowym, na tropikalnych rafach koralowych, a nawet w najzimniejszych głębinach dna oceanu.
Jeśli kiedykolwiek obserwowałeś jak ślimak morski się porusza, zdasz sobie sprawę, że mają one płaską, szeroką, podobną do stopy stopę mięśniową.
Mięśniowa stopa pomaga im się poruszać, pozostawiając za sobą oślizgły ślad podczas podróży.
W rzeczywistości substancje chemiczne w szlaku śluzu ostrzegają inne ślimaki morskie o niebezpieczeństwie, a zapach pomaga im również znaleźć partnera.
Z tego powodu większość nudibranchs można znaleźć na dnie oceanu.
Ciekawe jest to, że istnieją gatunki, które mogą napinać te mięśnie i pływać na krótką odległość.
Nudibranchia mają ograniczoną i słabą wizję rozróżniającą tylko światło i ciemność. Ich wzrok nie jest wystarczająco silny, aby dostrzec ich własne wspaniałe ubarwienie. Rhinophores, które znajdują się na szczycie ich głowy, otrzymują wystarczającą ilość informacji o świecie, w którym żyją, dzięki czemu mogą zidentyfikować swoją ofiarę.
Ale zazwyczaj nie są trujące dla ludzi, wyjątkiem jest Glaucus atlanticus, niektóre gatunki ślimaków morskich są toksyczne dla ofiar używających ich ceraty do obrony.
Stałe nudibranchy używają swoich cerat do przechowywania trujących komórek żądłowych o nieprzyjemnym smaku, zwanych nematocystami, pochodzących z ich pożywienia – takich jak meduza portugalska – a toksyny mogą być użyte do użądlenia ich drapieżników.
Odmiany morskie mają zdolność do wytwarzania własnych toksyn i są w stanie wchłonąć je z pożywienia. Niektóre gatunki są w stanie fotosyntetyzować koralowce i algi w połączeniu z energią słoneczną mogą wykorzystać moc światła słonecznego do produkcji bogatego źródła składników odżywczych.
To źródło pokarmu ze światła słonecznego i chloroplastów alg jest wchłaniane przez ceraty tworząc pożywne źródło pokarmu pomagające utrzymać je przez kilka miesięcy.
Ślimaki morskie Nudibrancha Dieta
Nudibrancha są mięsożerne i dostają swoje imponująco jasne kolory od pokarmu, który jedzą. Jedzą używając raduli z maleńkimi zębami.
Używają jej do skrobania podłoża i pasą się głównie na glonach. Niemniej jednak w ich diecie znajdują się również wodorosty, ukwiały, pąkle, inne ślimaki morskie, koralowce, gąbki i ikra ryb. Co ciekawe, niektóre gatunki są wybrednymi zjadaczami, często żywiącymi się tylko określonymi rodzajami pożywienia lub pojedynczym źródłem ofiary.
Rozród Nudibrancha
Fakt, że Nudibrancha są jednoczesnymi hermafrodytami oznacza, że posiadają narządy rozrodcze zarówno samca jak i samicy. Będąc hermafrodytami, mogą kopulować z każdym dojrzałym osobnikiem gatunku.
Jest to ważne dla zmaksymalizowania ich aktywności godowej, zwłaszcza że nie poruszają się daleko po dnie morskim, znalezienie partnera jest trudne, a ogólnie są samotnymi stworzeniami morskimi.
Podczas kopulacji mogą normalnie kopulować z każdym dorosłym osobnikiem przepływającym w pobliżu. Młode wylęgają się z masy jaj o spiralnym kształcie lub zwiniętych, jako larwy pływające swobodnie w oceanie.
W końcu odpoczywają na dnie oceanu i żyją swoim dorosłym życiem. Sea slugs have become extremely important to the development of some medicines and scientists are actively studying the species’ nervous system for further research.
Marine Mollusc Facts |> Nudibranch Pictures |> Nudibranch Video |> Cone Snail |> Octopus |> Giant Clam |