Odddychanie beztlenowe

Definicja

Odychanie beztlenowe jest rodzajem oddychania, poprzez które komórki mogą rozkładać cukry w celu wytworzenia energii przy braku tlenu. Jest to przeciwieństwo wysoce wydajnego procesu oddychania tlenowego, które opiera się na tlenie w celu wytworzenia energii.

Tlen cząsteczkowy jest najbardziej wydajnym akceptorem elektronów dla oddychania, ze względu na jego wysokie powinowactwo do elektronów. Jednak niektóre organizmy ewoluowały, aby używać innych końcowych akceptorów elektronów, i jako takie, mogą wykonywać oddychanie bez tlenu.

Odddychanie beztlenowe

Przegląd

.

Odddychanie jest procesem, w którym energia zmagazynowana w paliwie jest przekształcana w formę, którą komórka może wykorzystać. Zazwyczaj energia przechowywana w wiązaniach molekularnych cząsteczki cukru lub tłuszczu jest wykorzystywana do wytwarzania ATP, poprzez pobieranie elektronów z cząsteczki paliwa i wykorzystywanie ich do zasilania łańcucha transportu elektronów.

Respiracja jest kluczowa dla przetrwania komórki, ponieważ jeśli nie może ona uwolnić energii z paliw, nie będzie miała wystarczającej ilości energii do napędzania swoich normalnych funkcji. To właśnie dlatego organizmy oddychające powietrzem umierają tak szybko bez stałego dopływu tlenu: nasze komórki nie są w stanie wytworzyć wystarczającej ilości energii, aby utrzymać się przy życiu bez niego.

Zamiast tlenu, komórki beztlenowe wykorzystują substancje takie jak siarczany, azotany, siarka i fumaran do napędzania oddychania komórkowego. Wiele komórek może przeprowadzać oddychanie tlenowe lub beztlenowe, w zależności od tego, czy tlen jest dostępny.

Odddychanie beztlenowe vs tlenowe

Podobieństwa

Odychanie tlenowe i beztlenowe to metody pozyskiwania energii ze źródła pożywienia, takiego jak tłuszcze lub cukry. Oba procesy rozpoczynają się od rozszczepienia sześciowęglowej cząsteczki cukru na 2 trójwęglowe cząsteczki pirogronianu w procesie zwanym glikolizą. Proces ten zużywa dwie cząsteczki ATP i wytwarza cztery ATP, co daje zysk netto w wysokości dwóch ATP na każdą rozszczepioną cząsteczkę cukru.

W oddychaniu tlenowym i beztlenowym dwie cząsteczki pirogronianu są poddawane kolejnej serii reakcji, które wykorzystują łańcuchy transportu elektronów do wytworzenia większej ilości ATP.

To właśnie te reakcje wymagają akceptora elektronów – tlenu, siarczanu, azotanu itp. – aby je napędzać.

Wiele bakterii i archaizmów może przeprowadzać tylko oddychanie beztlenowe. Wiele innych organizmów może wykonywać oddychanie tlenowe lub beztlenowe, w zależności od tego, czy obecny jest tlen.

Człowiek i inne zwierzęta polegają na oddychaniu tlenowym, aby pozostać przy życiu, ale mogą przedłużyć życie swoich komórek lub wydajność w przypadku braku tlenu poprzez oddychanie beztlenowe.

Różnice

Po glikolizie, zarówno komórki tlenowe jak i beztlenowe wysyłają dwie cząsteczki pirogronianu przez serię reakcji chemicznych w celu wytworzenia większej ilości ATP i pobrania elektronów do użycia w ich łańcuchu transportu elektronów.

Jednakże, jakie to reakcje i gdzie one zachodzą, różnią się w zależności od tego, czy jest to oddychanie tlenowe czy beztlenowe

Podczas oddychania tlenowego łańcuch transportu elektronów i większość reakcji chemicznych zachodzących podczas oddychania zachodzi w mitochondriach. System błon mitochondrialnych sprawia, że proces ten jest znacznie bardziej wydajny, ponieważ reakcje chemiczne zachodzące podczas oddychania są skupione w jednej małej przestrzeni.

Z kolei oddychanie beztlenowe odbywa się zazwyczaj w cytoplazmie. Dzieje się tak dlatego, że większość komórek, które przeprowadzają wyłącznie oddychanie beztlenowe, nie ma wyspecjalizowanych organelli. Seria reakcji jest zwykle krótsza w oddychaniu beztlenowym i wykorzystuje końcowy akceptor elektronów, taki jak siarczan, azotan, siarka lub fumaran zamiast tlenu.

Oddychanie beztlenowe wytwarza również mniej ATP na każdą strawioną cząsteczkę cukru niż oddychanie tlenowe, co czyni je mniej wydajną metodą generowania energii komórkowej. Ponadto wytwarza różne produkty odpadowe – w tym, w niektórych przypadkach, alkohol!

Bakterie beztlenowe różnie zachowują się podczas hodowli w bulionie tioglikolanowym. 1. Obligatoryjne bakterie tlenowe gromadzą się w górnej części probówki, aby uzyskać dostęp do tlenu. 2. Obligatoryjne bakterie beztlenowe zbierają się na dole, aby uniknąć dostępu tlenu z góry. 3. Bakterie fakultatywne gromadzą się głównie na górze, ponieważ oddychanie tlenowe jest najbardziej wydajne, ale ponieważ mogą one przetrwać przy braku tlenu, można je znaleźć w całej hodowli. 4. Mikroaerofile gromadzą się w górnej części probówki, ale nie na jej szczycie. Wymagają one tlenu, ale są zatrute przez wysokie stężenia tlenu. 5. Organizmy tolerujące tlen nie są w ogóle narażone na działanie tlenu i są równomiernie rozmieszczone wzdłuż probówki.

Oddychanie komórkowe w różnych organizmach

Organizmy można sklasyfikować na podstawie typów oddychania komórkowego, które przeprowadzają.

  • Obligate aerobes – organizmy, które nie mogą przetrwać bez tlenu. Na przykład, ludzie są obligatoryjnymi tlenowcami.
  • Obligate anaerobes – organizmy, które nie mogą przetrwać w obecności tlenu. Niektóre gatunki bakterii są obligatoryjnymi beztlenowcami, takie jak Clostridium tetani, który powoduje tężec.
  • Organizmy tolerujące tlen – organizmy, które mogą żyć w obecności tlenu, ale nie używają go do wzrostu. Na przykład, bakteria Streptococcus, który powoduje Strep gardła.
  • Facultative aerobes – organizmy, które mogą korzystać z tlenu do wzrostu, ale może również wykonywać oddychanie beztlenowe. Na przykład Saccharomyces cerevisiae, które są drożdżami używanymi w browarnictwie.

Naukowcy mogą klasyfikować mikroby w ten sposób, używając prostego zestawu doświadczalnego z bulionem tioglikolowym. To medium zawiera zakres stężeń tlenu, tworząc gradient. Dzieje się tak z powodu obecności tioglikolanu sodu, który zużywa tlen, oraz ciągłego dostarczania tlenu z powietrza; na górze probówki będzie obecny tlen, a na dole nie będzie go wcale.
<h2title=”Rodzaje”>Typy oddychania beztlenowego

Rodzaje oddychania beztlenowego są tak różnorodne, jak jego akceptory elektronów. Ważne typy oddychania beztlenowego obejmują:

  • Fermentacja kwasu mlekowego – W tym typie oddychania beztlenowego glukoza jest dzielona na dwie cząsteczki kwasu mlekowego w celu wytworzenia dwóch ATP. Występuje w pewnych typach bakterii i niektórych tkankach zwierzęcych, takich jak komórki mięśniowe
  • Fermentacja alkoholowa – W tym typie oddychania beztlenowego glukoza jest rozkładana na etanol lub alkohol etylowy. Proces ten również wytwarza dwa ATP na cząsteczkę cukru. Występuje on u drożdży, a nawet u niektórych gatunków ryb, takich jak złota rybka.
  • Inne rodzaje fermentacji – Inne rodzaje fermentacji są wykonywane przez niektóre bakterie i archaea. Obejmują one fermentację kwasu propionowego, fermentację kwasu masłowego, fermentację rozpuszczalnikową, fermentację kwasów mieszanych, fermentację butanodiolową, fermentację Sticklanda, acetogenezę i metanogenezę.

Anaerobic Respiration Equations

The equations for the two most common types of anaerobic respiration are:

• Lactic acid fermentation:

C6H12O6 (glucose)+ 2 ADP + 2 pi → 2 lactic acid + 2 ATP

• Alcoholic fermentation:

C6H12O6 (glucose) + 2 ADP + 2 pi → 2 C2H5OH (ethanol) + 2 CO2 + 2 ATP

Examples of Anaerobic Respiration

Sore Muscles and Lactic Acid

During intense exercise, our muscles use oxygen to produce ATP faster than we can supply it.

When this happens, muscle cells can perform glycolysis faster than they can supply oxygen to the mitochondrial electron transport chain.

The result is that anaerobic respiration and lactic acid fermentation occurs within our cells – and after prolonged exercise, the built-up lactic acid can make our muscles sore!

Yeasts and Alcoholic Drinks

Beer fermentation relies on ethanol fermentation by yeast.

Napoje alkoholowe, takie jak wino i whiskey, są zwykle produkowane przez drożdże butelkujące – które przeprowadzają fermentację alkoholową – z roztworem cukru i innych związków aromatycznych.

Drożdże mogą wykorzystywać złożone węglowodany, w tym te znajdujące się w ziemniakach, winogronach, kukurydzy i wielu innych zbożach, jako źródła cukru do przeprowadzania oddychania komórkowego.

Zamieszczenie drożdży i ich źródła paliwa w hermetycznej butelce zapewnia, że nie będzie tam wystarczająco dużo tlenu, a zatem drożdże przejdą na oddychanie beztlenowe. W ten sposób powstaje alkohol.

Alkohol jest toksyczny dla drożdży, które go wytwarzają – gdy stężenie alkoholu jest wystarczająco wysokie, drożdże zaczynają obumierać.

Z tego powodu nie jest możliwe warzenie wina lub piwa o zawartości alkoholu większej niż 30%. Jednak proces destylacji, który oddziela alkohol od innych składników naparu, może być użyty do skoncentrowania alkoholu i produkcji napojów spirytusowych, takich jak wódka.

Metanogeneza i niebezpieczne domowe piwa

Niestety, fermentacja alkoholowa nie jest jedynym rodzajem fermentacji, która może zachodzić w materii roślinnej. Inny alkohol, zwany metanolem, może być produkowany w wyniku fermentacji celulozy. Może to spowodować zatrucie metanolem.

Niebezpieczeństwa związane z „bimbrem” – tanim, domowym alkoholem, który często zawiera duże ilości metanolu z powodu złych procesów warzenia i destylacji – były reklamowane w XX wieku podczas prohibicji.

Śmierć i uszkodzenia nerwów spowodowane zatruciem metanolem są nadal problemem na obszarach, gdzie ludzie próbują tanio warzyć alkohol. Tak więc, jeśli zamierzasz zostać piwowarem, upewnij się, że odrobiłeś pracę domową!

Ser szwajcarski i kwas propionowy

Fermentacja kwasu propionowego nadaje serowi szwajcarskiemu jego charakterystyczny smak. Dziury w szwajcarskim serze są w rzeczywistości tworzone przez pęcherzyki dwutlenku węgla uwalnianego jako produkt odpadowy bakterii, która wykorzystuje fermentację kwasu propionowego.

Dziury w szwajcarskim serze pochodzą z oddychania beztlenowego

Po wprowadzeniu surowszych norm sanitarnych w XX wieku, wielu producentów szwajcarskiego sera było zdziwionych, że ich ser traci dziury – i swój smak.

Wykryto, że winowajcą był brak specyficznej bakterii, która produkuje kwas propionowy. Przez wieki bakteria ta była wprowadzana jako zanieczyszczenie z siana zjadanego przez krowy. Ale po wprowadzeniu bardziej rygorystycznych standardów higieny nie miało to już miejsca!

Bakteria ta jest obecnie celowo dodawana podczas produkcji, aby zapewnić, że ser szwajcarski pozostanie aromatyczny i zachowa swój natychmiastowo rozpoznawalny dziurawy wygląd.

Vinegar and Acetogenesis

Bacteria that perform acetogenesis are responsible for the making of vinegar, which consists mainly of acetic acid.

Vinegar actually requires two fermentation processes, because the bacteria that make acetic acid require alcohol as fuel!

As such, vinegar is first fermented into an alcoholic preparation, such as wine. The alcoholic mixture is then fermented again using the acetogenic bacteria.

Quiz

Bibliography

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.