PHLEARN MagazineExposure Bracketing: The Ultimate Guide to Bracketed Photography

How Exposure Bracketing Works

W tym przypadku, prawdopodobnie określasz „najlepszą” ekspozycję za pomocą światłomierza wbudowanego w twój aparat. To świetny punkt wyjścia, ale to tylko część drogi. Światłomierze są zaprojektowane tak, by dać Ci najlepszą ogólną ekspozycję na zdjęciu, co jest świetne, jeśli wszystko na zdjęciu ma taką samą przybliżoną wartość. Jak już pewnie wiesz, to bardzo rzadko ma miejsce.

Gdy oglądamy scenę, jesteśmy w stanie zobaczyć duży zakres wartości w tym samym czasie. Nasze oczy są zazwyczaj wystarczająco bystre, aby nadać sens ciemnym obszarom obok jasnych, nawet jeśli zajmuje im to kilka sekund, aby się dostosować. Nieco inaczej jest w przypadku naszych aparatów. Bez pewnej pomocy aparatowi trudno jest wyodrębnić szczegóły w scenach, w których występuje duża zmienność światła. To dlatego wielu fotografów unika sesji zdjęciowych w najjaśniejszych częściach dnia. Chociaż wydawałoby się, że jest to idealny czas na sesję, bezpośrednie światło słoneczne tworzy ostre cienie, które są zarówno trudne do zarządzania w post-processingu, jak i trudne do prawidłowego pomiaru w aparacie.

Więc, gdy robisz zdjęcie z jasnymi, średnimi tonami i cieniami, możesz mieć dużo szczegółów w jednym zakresie światła, ale odkryć, że musisz poświęcić szczegóły w innych zakresach światła. Bracketing ekspozycji pozwala ci znaleźć ustawienia, które uchwycą najlepszy zakres wartości dla twoich specyficznych potrzeb.

Porada

Jeśli niebo jest dosłownie twoim limitem (co oznacza, że jest zbyt jasne, aby naświetlić poprawnie wraz z resztą sceny), możesz kupić filtr Graduated Neutral Density (GND) i dołączyć go do twojego obiektywu (lub kupić uchwyt, który pozwala ci używać wielu filtrów). Filtr GND składa się z przezroczystego obszaru i ciemnego obszaru. Jeśli umieścisz ciemniejszą część na najjaśniejszym obszarze – powiedzmy, na niebie – wtedy przyciemni on ten obszar, co pomoże wyrównać zakres światła na całej fotografii.

Pytania pokrewne o bracketing ekspozycji

Co to jest bracketing ISO?

Bracketing ISO polega na tym, że czas otwarcia migawki i przysłona aparatu pozostają takie same. Bracketing odbywa się poprzez zwiększanie i zmniejszanie wzmocnienia, czyli ISO. Z tego powodu, ISO bracketing może być wykonany tylko kiedy twój aparat jest w trybie manualnym.

Czy automatyczny bracketing ekspozycji jest konieczny z raw?

To może nadal być korzystne, by użyć fotografii bracketingu ekspozycji nawet podczas fotografowania w raw. Pomimo tego, że raw daje dużą swobodę podczas edycji, nadal możesz stracić szczegóły na swoich surowych zdjęciach, jeśli są one mocno prześwietlone lub niedoświetlone.

Jaka jest różnica pomiędzy HDR a bracketingiem?

HDR oznacza wysoki zakres dynamiki. Celem fotografii HDR jest zwiększenie normalnego zakresu dynamiki aparatu, nadając zdjęciom ultrarealistyczny wygląd. Z kolei bracketing ekspozycji jest nastawiony na znalezienie poprawnej ekspozycji poprzez wykonanie wielu zdjęć.

Jak ustawić ekspozycję?

W skrócie, poprawna ekspozycja ma miejsce wtedy, gdy wszystkie ustawienia aparatu są idealnie zbalansowane dla warunków, w których fotografujesz i skutkują optymalną ekspozycją. Poprawna ekspozycja ma miejsce, gdy balansujesz pomiędzy jasnymi i słabymi światłami oraz zachowujesz szczegóły w każdym aspekcie swojego ujęcia.

Zasięg dynamiczny

Jak właśnie dyskutowaliśmy, człowiek wciąż bije maszynę (tj. Twój aparat) w zdolności do rozszyfrowania sceny jednym spojrzeniem (lub kliknięciem!). Dzieje się tak, ponieważ nasze oczy mają znacznie większy zakres dynamiki niż czujniki w naszych aparatach.

Możemy zrozumieć zakres dynamiki, myśląc o świecie w skali szarości, gdzie wszystko jest albo najbielsze z białych, najczarniejsze z czarnych, albo gdzieś pomiędzy. Mniejszy zakres dynamiki może obejmować tylko obszar od ciemnoszarego do jasnoszarego. Na zdjęciach o mniejszym zakresie dynamiki będą występować obszary zacienione, które mogą wydawać się lekko czarne, oraz obszary jaśniejsze, które mogą graniczyć z rozdmuchaną bielą. Z drugiej strony, maksymalny zakres dynamiki obejmowałby od najciemniejszej czerni do najjaśniejszej bieli. To dałoby w rezultacie równomiernie oświetlone zdjęcie, odkrywając mnóstwo szczegółów w kadrze.

Cyfrowe lub filmowe aparaty fotograficzne mogą uchwycić tylko pewną ilość szczegółów w danym zakresie, dlatego możesz chcieć skorzystać z bracketingu ekspozycji.

Porada

Jeśli masz problem z dostrzeżeniem koloru i wartości, jest stara sztuczka artysty, która może Ci pomóc. Oglądając swoją scenę, zmruż oczy. Najjaśniejsze i najciemniejsze wartości staną się od razu bardziej widoczne. Teraz możesz dostrzec problematyczne obszary w scenie, zanim zepsują Ci ekspozycję!

Why Not Just Take It in RAW?

Jeśli jesteś zmuszony do robienia zdjęć w mniej niż idealnych okolicznościach, robienie zdjęć w RAW pomoże uchwycić jak najwięcej szczegółów, tak abyś mógł odzyskać niektóre z utraconych obszarów w postprodukcji. Nie jest to jednak rozwiązanie uniwersalne. Podczas gdy uprościłoby to sprawę, gdybyś użył magicznego typu pliku i nigdy więcej nie patrzył na światłomierz, pojedyncze zdjęcie RAW wciąż nie daje nam tylu informacji/danych, co wiele zdjęć.

Po pierwsze, napotkasz sporo cyfrowego szumu, gdy będziesz rozjaśniał te wyjątkowo ciemne obszary obrazu w post-processingu. Podczas gdy ten szum może również wystąpić podczas fotografowania, jest on o wiele łatwiejszy do rozwiązania w aparacie niż poza nim.

Po drugie, nie ma reguły, która mówi, że musisz wybierać między bracketingiem a RAW-ami. W rzeczywistości, one całkiem dobrze się uzupełniają. Jeśli masz dodatkowe obrazy zawierające dodatkowe informacje, jest wiele nakładających się obrazów, na których możesz się oprzeć w post. Mając to wszystko do dyspozycji, masz o wiele większe szanse na uzyskanie przynajmniej jednej dobrej ekspozycji w każdym fragmencie zdjęcia. W nieśmiertelnych słowach (fikcyjnego, ale) wspaniałego Dr. Frasiera Crane’a, „Jeśli mniej znaczy więcej, to pomyśl o ile więcej będzie więcej!”

HDR vs Bracketing Ekspozycji

Jak już wiesz, bracketing ekspozycji jest świetnym sposobem na danie sobie większej szansy na złapanie 'idealnego’ ujęcia. Aby jednak poprawić oświetlenie, a co za tym idzie, ilość detali podkreślonych przez to światło, możesz rozważyć stworzenie zdjęć HDR (High Dynamic Range).

Zaglądnijmy do świata HDR, przyglądając się dwóm przykładom tego typu zdjęć:

An HDR effect on faces can draw out character, like we see in the man on the left, but it can also result in a „Photoshopped” look, which we see in the boy on the right. Under these circumstances, using layer masks can help you soften or intensify the HDR effect on the different people in your image.

HDR is a favorite of landscape photographers, who know the importance of getting it right the first time! Oświetlenie zewnętrzne może być trudne do odtworzenia z powodu pogody i innych czynników, więc posiadanie dobrej reprezentacji każdej wartości na zdjęciu może być krytyczne dla post-processingu.

Używając tych wizualizacji, można zobaczyć, jak ta metoda kompilacji wielu zdjęć w celu stworzenia jednego obrazu daje wizualny dostęp do wartości na obu końcach spektrum. HDR jest zazwyczaj kojarzony z charakterystycznym wyglądem, który może być (o ironio) tak hiperrealistyczny, że zaczyna wyglądać surrealistycznie. Nie martw się jednak, możesz użyć HDR bardziej subtelnie, jeśli chcesz uzyskać mniej oczywiste szczegóły, nie czyniąc swojej techniki jedyną rzeczą, którą widzowie zauważą.

Większość aparatów i telefonów posiada ustawienia HDR, więc możesz po prostu przełączyć się na nie i zobaczyć rezultaty natychmiast. Aby wykonać tę technikę manualnie, używasz tego samego procesu robienia zdjęć, co w przypadku bracketingu ekspozycji (po prostu połączysz je później w programie do postprocessingu), ale jest kilka kluczowych różnic i elementów, których należy być świadomym:

1. Pamiętaj o ustawieniach, których używasz do zmiany ekspozycji w swoich ujęciach:
   1. Uważaj na ISO. Im wyższe ISO, tym więcej szumów na zdjęciach. Tak więc, jeśli fotografujesz z różnymi ISO, kompilacja wszystkich zdjęć w jedno tylko zwiększa poziom szumu (i zmniejsza ilość szczegółów w kadrze).
   2. Różnicowanie przysłony pozwoli uzyskać różne głębie ostrości. Te różnice mogą czasami powodować konflikty w gotowym produkcie.
   3. Wymiana czasu otwarcia migawki jest zazwyczaj najlepszym sposobem na stworzenie dopasowanego zestawu zdjęć z różnymi ekspozycjami. Należy jednak pamiętać, że ruch będzie przetwarzany inaczej przy różnych prędkościach migawki. Upewnij się, że używasz statywu i zdalnego spustu migawki dla długich ekspozycji, ponieważ nawet naciśnięcie spustu migawki może spowodować drgania aparatu, które mogą odrzucić każdy obraz w serii.
2. Rozważ zakup szerokokątnego obiektywu (takiego, który może powiększyć obraz do 28mm lub szerzej) dla krajobrazów i pejzaży miejskich, które często są głównym tematem fotografii HDR.

Ale w tym przewodniku dokładnie omówiliśmy bracketing ekspozycji, możesz czuć się nieco zagubiony, gdy otworzysz Lightrooma lub Photoshopa, aby rozpocząć mieszanie zdjęć. Możesz łatwo zacząć dzięki temu filmowi od Aarona, który pokazuje, jak w prosty sposób stworzyć zdjęcie HDR, łącząc zrobione przez siebie zdjęcia i importując je do Lightrooma:

Jeśli rezultat końcowy okaże się nieco bardziej sztuczny, zobacz, jak Aaron radzi sobie z tym problemem, ręcznie tworząc ten gęsty obraz:

Twój skrót do HDR: Twój smartfon

Jeśli używasz czegoś nowszego niż, powiedzmy, Samsung Galaxy S4 lub iPhone 4S, Twój smartfon jest prawdopodobnie wyposażony w funkcję HDR.

Aby zacząć jej używać, zmień tryb aparatu na HDR lub Rich Tone.

Jeśli używasz iPhone’a, przejdź do Ustawień – Aparat.

1. Włącz 'Auto HDR’, jeśli chcesz, by telefon sam decydował, kiedy użyć tego trybu. W przeciwnym razie, po prostu wybierz.
2. Jak już tu jesteś, upewnij się, że mówisz swojemu telefonowi, aby zachował kopię standardowego zdjęcia, jak również (w ten sposób można porównać zdjęcie HDR ze standardowym zdjęciem i zdecydować, który z nich podoba Ci się najbardziej).
3. Potem kliknij na ikonę aparatu i wybierz HDR w lewym górnym rogu ekranu.
4. Zrób swoje zdjęcia!

Uwaga: Trzymaj telefon tak nieruchomo, jak to tylko możliwe, ponieważ Twój telefon będzie przechwytywał kilka zdjęć na raz i musi pozostać stabilny w tym czasie. Możesz kupić adapter do statywu lub użyć naturalnego otoczenia, aby ustabilizować swój telefon… tylko pamiętaj, aby nie zostawiać telefonu za sobą, gdy skończysz!

Aby uzyskać wyższą jakość zdjęć i mocniejszy efekt, możesz również pobrać aplikacje – wypróbuj aplikację Pro HDR X na iPhone’a lub aplikację HDR Camera+ na Androida.

Process Makes Perfect: How to Bracket in Auto or Manual Mode

Możesz użyć zarówno automatycznych, jak i ręcznych ustawień do bracketingu ekspozycji. Zanim jednak do tego przejdziemy, zajmijmy się kilkoma podstawami:

Zaczniemy od krótkiego omówienia f-stopów, ponieważ w ten sposób ludzie często odnoszą się do mierzenia odległości pomiędzy ekspozycjami. Pamiętaj, że termin ten może być stosowany do naprawdę każdego pomiaru ekspozycji.

Stop jest pomiarem względnym, co oznacza, że jest to pomiar oparty na porównaniu. W bracketingu ekspozycji ten względny pomiar jest pomiędzy dwoma poziomami jasności. Tak więc, kiedy mówimy „stop w dół/-1 stop”, zmniejszamy ilość światła o połowę w stosunku do jego pierwotnej pozycji, a kiedy mówimy „stop w górę/+1 stop”, podwajamy ilość światła, które trafia na czujnik aparatu.

Przyjrzyjrzyjmy się, jak cała ta teoria o stopach działa w praktyce:

Jeśli fotografujesz scenę o średnim kontraście oświetlenia z normalną ekspozycją ustawioną na 1/500 sekundy, Twój -1 stop, 0, i +1 stop to: 1/1000 s, 1/500 s i 1/250 s (gdzie czas otwarcia migawki, oczywiście, jest zmienną).