Trójkąt Bermudzki zdemistyfikowany?

Urzekająco piękne Bermudy są jednym z niewielu miejsc we współczesnym świecie, które wciąż pozostają owiane aurą przesądnej tajemnicy. Trójkąt Bermudzki — czasami nazywany Diabelskim Trójkątem, Limbo Zagubionych, Strefą Zmierzchu i Morzem Hoodoo — obejmuje około 500,000 mil kwadratowych Oceanu Atlantyckiego. Jego wierzchołki są najczęściej definiowane jako Bermudy, najbardziej wysunięty na południe kraniec Florydy i San Juan w Puerto Rico, choć niektórzy umieszczają granicę bliżej Zatoki Chesapeake niż Miami. Wydaje się, że został on ochrzczony w lutym 1964 roku, kiedy Vincent Gaddis napisał artykuł zatytułowany „The Deadly Bermuda Triangle” dla magazynu Argosy.

Na długo zanim mit o Trójkącie Bermudzkim stał się popularny, Bermudy już zyskały reputację zaczarowanej wyspy. Pierwsi podróżnicy morscy nadali jej przydomek „Wyspy Diabelskie”, przerażeni nawoływaniami ptaków cahow i piskami dzikich świń, które można było usłyszeć na brzegu. Jednak najbardziej przerażające historie opowiadali żeglarze, którzy obawiali się rozbicia statku na zdradzieckich rafach Bermudów. Mistyczna reputacja wyspy została być może uwieczniona w „Burzy” Szekspira, opowieści o rozbiciu statku i czarach w „nieruchawych Bermudach”.

Wczesne pochodzenie mitu Trójkąta rozciąga się tak daleko, jak Kolumb, który odnotował w swoim dzienniku pokładowym niedziałający kompas, dziwne światła i buchający płomień wpadający do morza. Kolumb, jak również inni marynarze po nim, napotkali również wstrząsający odcinek oceanu znany obecnie jako Morze Sargassowe. Starożytne opowieści mówią o żaglowcach, które utknęły na zawsze na bezwietrznej przestrzeni wody, otoczone wodorostami i resztkami innych nieszczęsnych statków. Prawdą jest, że relikty zostały znalezione w Morzu Sargassowym – obszarze oceanu pomiędzy Bermudami a Karaibami – ale śmiertelnie spokojne wody są bardziej prawdopodobnym rezultatem okrężnych prądów oceanicznych przepływających przez Północny Atlantyk niż paranormalnej aktywności.

W ciągu ostatnich 500 lat co najmniej 50 statków i 20 samolotów zniknęło w Trójkącie, większość bez śladu – bez wraku, bez ciał, bez niczego. Wiele z nich zniknęło na podobno spokojnych wodach, bez wysłania sygnału alarmowego. Wśród legend jest legenda o Mary Celeste, 103-stopowej brygantynie, którą znaleziono pływającą i porzuconą w 1872 roku. Ale prawdziwą tajemnicą Mary Celeste jest to, że w ogóle pojawia się w trójkątnych opowieściach. W rzeczywistości statek został odnaleziony u wybrzeży Portugalii. Jest jeszcze sprawa lotu nr 19. O 2:10 po południu 5 grudnia 1945 roku pięć bombowców torpedowych TBM Avenger wystartowało z Fort Lauderdale na Florydzie z rutynową, dwugodzinną misją szkoleniową. Ich ostatni kontakt radiowy miał miejsce o 16:00. Samolotów i 27 ludzi nigdy więcej nie widziano i nie słyszano o nich. Oficjalny raport marynarki powiedział, że samoloty zniknęły „jakby poleciały na Marsa”.

Dziwaczne zniknięcia przypisywane Trójkątowi zostały powiązane ze wszystkim, od uprowadzenia przez obcych do czarów. Chociaż tajemnica nie została jeszcze całkowicie rozwiązana, istnieją naukowe wyjaśnienia dla wielu katastrof morskich, które miały miejsce w Trójkącie. Najbardziej oczywiste odpowiedzi są związane z ekstremalnymi warunkami pogodowymi, z którymi każdy bermudzki rybak jest dobrze zaznajomiony. „White squalls” — intensywne, niespodziewane burze, które przychodzą bez ostrzeżenia w pogodne dni — są prawdopodobnymi winowajcami, podobnie jak waterpouty, odpowiedniki morskich tornad.

Najnowsza teoria naukowa dotycząca niesławnego Trójkąta sugeruje, że dziwaczne zniknięcia statków i samolotów mogą być wynikiem dużych pokładów metanu wyrzucanych z dna oceanu. Ogromne erupcje bąbelków metanu mogą odepchnąć wodę od statku, powodując jego zatonięcie. Jeśli wysoce łatwopalny metan wzniesie się w powietrze, może zapalić się w silniku samolotu – powodując jego eksplozję i zniknięcie.

Fakt czy fikcja, Trójkąt Bermudzki jest częścią lokalnej legendy, która nie zniknie w najbliższym czasie. But don’t let the legend scare you away — the Triangle isn’t the only thing that makes this island seem magical.

— Kim Dismont Robinson