Prezentowany tu dokument jest archiwalną kopią traktatu zawartego przez rządy Niemiec, Belgii, Francji, Wielkiej Brytanii i Włoch w mieście Locarno w Szwajcarii 16 października 1925 roku. Na ostatniej stronie znajdują się pieczęcie dyplomatyczne i podpisy przedstawicieli pięciu mocarstw sygnatariuszy, wśród których byli minister spraw zagranicznych Niemiec Gustav Stresemann, minister spraw zagranicznych Francji Aristide Briand i premier Wielkiej Brytanii Stanley Baldwin. Tekst jest w języku francuskim. Znany również jako Pakt z Locarno, traktat gwarantował zachodnią granicę Niemiec, którą graniczące z nią państwa – Francja, Niemcy i Belgia – zobowiązały się traktować jako nienaruszalną. Jako sygnatariusze układu Wielka Brytania i Włochy zobowiązały się do pomocy w odpieraniu zbrojnej agresji przez granicę. Nadrenia, część zachodnich Niemiec okupowana przez zwycięskie mocarstwa alianckie po I wojnie światowej, została na stałe zdemilitaryzowana, a wojska okupacyjne wycofane. Układ miał wejść w życie dopiero wtedy, gdy Niemcy zostaną przyjęte do Ligi Narodów z miejscem w Radzie, co nastąpiło w 1926 roku. Locarno oznaczało koniec okresu wojennego i początek pełnej nadziei nowej ery pokoju i współpracy w Europie, która jednak nie przetrwała kryzysu gospodarczego i politycznego lat trzydziestych. W 1936 r. Adolf Hitler wypowiedział pakt lokarneński i wysłał wojska niemieckie z powrotem do Nadrenii. Przedstawiony tu dokument znajduje się w archiwach Ligi Narodów, które w 1946 r. zostały przekazane Organizacji Narodów Zjednoczonych i znajdują się w siedzibie ONZ w Genewie. W 2010 r. zostały one wpisane na listę UNESCO Pamięć Świata.