Nie jestem w stanie zacząć liczyć, ile razy klient lub para, z którą pracowałem, zostali uwikłani w związek, który od początku wydawał się skazany na zagładę. Pozwól mi więc wyjaśnić to godne pożałowania, ale jakże powszechne zjawisko.
Istnieje wiele powodów, dla których dwoje ludzi decyduje się na zawarcie małżeństwa. W zdrowszych przypadkach, to dlatego, że – zarówno przez naturę i wychowanie – rezonują pięknie z siebie; ich konstytucja, osobowość, przekonania i zachowanie mieszają się wyjątkowo dobrze. Zamiast czuć się zagrożonymi przez nieuniknione różnice między nimi, mają tendencję do bycia mniej krytycznymi i bardziej akceptującymi te rozbieżności. W związku z tym, ich nieporozumienia nie degradują się do dig-in-your-heels argumenty, które opierają się żadnej adaptacyjnej resolution.
Ale w wielu przypadkach, dwie osoby nigdy nie nadaje się do stałego związku kończy się (nieszczęśliwie) w jednym. I fortunne okoliczności początkowo przynosząc je razem stają się jeszcze bardziej skomplikowane, gdy mają dzieci – lub w rzeczywistości pobrali się w pierwszej kolejności, ponieważ mieli seks i kobieta partner zaszła w ciążę, tak, że w czasie (być może ze względu na ich przynależność religijną) ustalili, że to była jedyna „właściwa” rzecz do zrobienia.
Zrobiłem doradztwo z ludźmi, którzy dorastali w okropnie dysfunkcyjnych rodzin i tak byli gotowi zrobić praktycznie wszystko, aby wydostać się z ich boleśnie odczuwalne nadużycia. Warunki życia w domu były tak trudne do zniesienia, że gdy tylko byli wystarczająco dorośli, każda osoba, która wydawała się o nich dbać – i była gotowa ich „uratować” – nakłaniała ich (jakkolwiek pochopnie lub przedwcześnie) do podjęcia trwałego zobowiązania, którego później bardzo żałowali.
Jak mi powiedzieli, dominującą troską tych osób było „po prostu wydostanie się z domu”. I ten nadrzędny priorytet sprawił, że stały się one podatne na wybór, niemal domyślnie, niewłaściwej osoby, z którą chciałyby się ustatkować. Taki impulsywnie wybrany partner mógł być, lub był na skraju stania się, poważnie uzależniony; lub zasadniczo niezgodny z nimi; lub, niestety, sam mógł być krzywdzicielem. Ale biorąc pod uwagę ich stan zagrożenia psychicznego, żaden z tych (i innych) sygnałów ostrzegawczych nie był dostrzegalny. Dla ich niepokoju, gniewu, lub depresji było tak niepokojące, że ucieczka co było po prostu nie do zniesienia przeważył wszystkie inne considerations.
Oczywiście, wiele innych czynników może skłonić osobę do wyboru partnera słabo dopasowane do-lub nawet niegodne-them. Aby wymienić tylko jeden, gdy osoby przyjaciele są wszyscy się ożenić i założyć rodzinę, a w miarę starzenia się obawiają się, że może skończyć się samotny, izolowany i niekochany, są one prawdopodobne, aby „kompromis” się dla partnera, który nie jest, i realistycznie może nigdy nie być, dobry wybór małżeństwa.
Zawsze wierzyłem, że lepiej jest pozostać singlem (jakkolwiek frustrujące, że sytuacja może być) niż poślubić niewłaściwą osobę. Ale nieodparta nadzieja, której wielu ludzi nie może porzucić, może popchnąć ich w kierunku decyzji, która niemal na pewno powróci, by ich prześladować. Nie pozostaje im nic innego, jak tylko trzymać kciuki za to, że po ślubie, ich teraz zaangażowany stan sprawi, że sprawy między nimi a osobą, z którą już mają problemy, ułożą się lepiej. Jak mówi dwuznaczne powiedzenie: „Nadzieja wiecznie tryska w ludzkim sercu”. (Zobacz „7 wad nadziei.”)
W skrócie, jeśli poślubisz osobę z desperacji, lub z obawy, że nigdy nie będzie lepiej, lub z powodu zgodności, która jest w zasadzie powierzchowna (jak posiadanie nadzwyczajnego rapportu seksualnego), szanse są takie, że taki związek będzie kiepski.
…. Tyle za zobowiązanie się do złej osoby, ponieważ, najwyraźniej, czas jest w porządku.
Ale co, jeśli czas nie jest w ogóle w porządku? Co jeśli po prostu nie jesteś gotowy do małżeństwa, ale twój potencjalny partner wydaje się niemal cudownie dopasowany do ciebie – to znaczy, nie masz żadnych wątpliwości, co do ich bycia „tym jedynym”? Mimo to czujesz się zbyt młody, aby się ożenić, albo właśnie wyjeżdżasz do college’u w innym stanie, albo właśnie się rozwiodłeś i potrzebujesz czasu, aby pobyć sam i pogrążyć się w żałobie, albo twoi rodzice stanowczo sprzeciwiają się związkowi, albo ślub teraz znacząco zakłóci rozwój twojej ważnej kariery, i tak dalej. Co wtedy?
Ale choć prawdą jest, że nie ma jednej właściwej osoby dla każdego z nas (jak gdybyśmy przegapili jedną okazję, na zawsze utracili szansę na szczęście), czy naprawdę chcemy porzucić związek, który – gotowy czy nie – wydaje się idealny?
Jest kluczowa analiza, którą należy tutaj przeprowadzić. To znaczy, nawet jeśli czas lub miejsce mogą być niewłaściwe, jeśli dana osoba wydaje się dla ciebie odpowiednia, czy to nadal może być wykonalne? To nie jest temat, który nadaje się do naukowej kontroli, więc moje myśli tutaj są oparte w dużej mierze na moim ponad 40-letnim doświadczeniu jako terapeuta. Wydaje się jednak, że jeśli dwoje ludzi naprawdę się kocha i szanuje, istnieje wiele sposobów, aby to się udało. Jeśli intuicyjnie – bez stosowania dwukolumnowego arkusza z diagramem wszystkich za i przeciw na temat drugiej osoby – po prostu wiedzą, że to jest związek, którego chcą, to w większości przypadków (choć nie we wszystkich) znajdą sposoby na zmianę swoich wcześniejszych planów, aby dostosować je do tej wiedzy o „wielkim obrazie”, ich ostatecznego przewodnika. Jak mówi inne słynne wyrażenie, „Gdzie jest wola, tam jest sposób.”
Rozważ ten potężny cytat Heidi Priebe, chociaż biorąc pod uwagę skomplikowany świat, w którym żyjemy, może użyć pewnych kwalifikacji i zastrzeżeń:
Nigdy nie spotykasz właściwych ludzi w niewłaściwym czasie, ponieważ właściwi ludzie są ponadczasowi. Właściwi ludzie sprawiają, że chcesz odrzucić plany, które pierwotnie miałeś … i podążać za nimi w mglistą, nieznaną przyszłość bez spojrzenia wstecz. Właściwi ludzie nie sprawiają, że hem i haw o tym, czy chcesz być z nimi, czy nie; po prostu wiesz. Wiesz, że każda przygoda, którą pierwotnie planowałeś dla swojej przyszłości, nie będzie w połowie tak niesamowita, jak przygody, które możesz mieć u ich boku. Bez względu na to, co myślałeś, że chciałeś wcześniej, to jest lepsze. Wszystko jest lepsze, odkąd oni się pojawili.
Gdy jesteś z właściwą osobą, czas ucieka. Nie martwisz się o wpasowanie ich w swój skomplikowany harmonogram, ponieważ stają się częścią tego harmonogramu. Stają się jego kręgosłupem. Twoje szczęście staje się twoim priorytetem i tak długo, jak oni przyczyniają się do niego, możesz pracować wokół reszty. („The Truth About Meeting Someone at the Wrong Time”, ThoughtCatalog, updated Nov. 8, 2018)
Tak przekonujący, jak ten argument jest – lub na pierwszy rzut oka przynajmniej by się wydawał – rozważ stanowisko innego pisarza, który przyznaje, że w prawdziwym świecie istnieją różne, bardziej przekonujące powody, dla których właściwa osoba dla nas może pojawić się w niewłaściwym czasie, czyniąc stały związek z nimi nie do utrzymania. W „5 Signs You’re With the Right Person at the Wrong Time” (Elite Daily, 17 sierpnia 2017), Alison Segal zauważa, że związek może nie być wykonalny, ponieważ:
- „Nie jesteś jeszcze najlepszą wersją siebie”.
- „Twoja kariera jest twoim znaczącym innym w tej chwili”.
- „Wciąż zmagasz się ze swoim byłym.”
- „Zmagasz się z współuzależnieniem.”
- „Zamierzasz się przeprowadzić.”
Albo, jak Kenya Foy zwięźle ujmuje to w swoim „6 Options You Have When You Meet the Right Person at the Wrong Time”- okoliczności „takie jak niedojrzałość, emocjonalna niedostępność lub odległość geograficzna” mogą zapobiec rozkwitowi związku (20 lipca 2017 r.).
Aby zakończyć ten kawałek z jeszcze innym punktem widzenia na ten wiecznie kontrowersyjny i prawdopodobnie nierozwiązywalny dylemat, oto perspektywa o wiele bardziej cyniczna niż ta romantyczna, wysunięta wcześniej przez Priebe:
Kiedy spotykamy kogoś, kto wydaje się idealny, naturalnym jest, że chcemy nawiązać to połączenie i zamanifestować związek z tą osobą. Te uczucia mogą być nawet odwzajemnione i możemy nawet rozpocząć intymny związek . Ale jeśli ta pozornie właściwa osoba pojawia się w niewłaściwym czasie, dla nas lub dla nich, związek jest skazany na niepowodzenie. Mimo że wszystkie inne kryteria są spełnione – przyciąganie, wartości, cele życiowe, geografia – jeśli czas jest niewłaściwy, żadna ze stron nie ma wpływu na przebieg sytuacji i trzeba zaakceptować tę rzeczywistość. (Diane Koopman, „The Heartbreaking Truth About Meeting the Right Person at the Wrong Time,” Lifehack, n.d.)
Szukając tutaj jakiegoś środka, chciałbym zwrócić się raz jeszcze do Szekspira i jego pamiętnego cytatu, „The course of true love never did run smooth” (z Snu nocy letniej). Według mnie, ta wymowna sentencja sugeruje, że niezależnie od tego, jak dobrze dopasujecie się do siebie, potrzeba wzajemnego kompromisu i dostosowania się – rzadko kiedy pasującego do którejkolwiek z waszych fantazji o idealnej miłości – będzie prawie zawsze wymagana. (Zobacz „Kompromis uczyniony prostym” i „Dostosować się czy skonfrontować?”)
Więc, jak wszystko inne w życiu, ważne jest, abyś, czy zdecydujesz się walczyć o związek czy uciec od niego, nie pozwolił swoim emocjom uciec z tobą. Każda decyzja podjęta impulsywnie jest zbyt prawdopodobna, aby być tą, której będziesz żałować.