Jakiś czas temu pisałem o wykresach powierzchniowych i konturowych w Microsoft Excel w nieistniejącym już TechTrax Ezine Diana Chapmana. W tym artykule przedstawiłem wymagania dotyczące danych dla wykresów powierzchniowych i konturowych oraz opisałem niektóre z idiosynkrazji formatowania tych wykresów. Ten artykuł był ważny dla wersji Excela od 97 do 2003, ale podobnie jak wiele innych aspektów tworzenia wykresów, Excel 2007 zmienił to wszystko.
Dla tych przykładów użyjmy tego prostego zestawu danych. Każda wartość w siatce jest iloczynem odpowiednich nagłówków wierszy i kolumn.
Wykresy konturowe i powierzchniowe Excela 2003
Zaznacz dane i wstaw wykres konturowy, a otrzymasz coś takiego. Usunąłem cechy osi poziomej i pionowej (a właściwie osi „kategoria” i „seria”) i wybrałem prosty schemat kolorów dla pasm danych. Aby sformatować pasma, formatuje się klucz legendy dla danego pasma, czyli mały kwadrat przed etykietą.
Skala
Skala jest nieco zgrubna, a cechy symetryczne, takie jak punkt siodłowy i kształty kolorowych wstęg w rogach, nie są odwzorowane symetrycznie. Nie można wiele zrobić z tą asymetrią; wstawiałem wiersze i kolumny do danych źródłowych i interpolowałem wartości, aby podwoić rozdzielczość. Nie wyleczyło to dziwnego renderingu, ale przynajmniej trochę go poprawiło.
Aby zmienić skalę pasm, sformatuj legendę. Okno dialogowe Formatuj legendę posiada zakładkę Skala, tak jak w typowym oknie Formatuj oś. Nie widać osi „wartości”, ale można ją wybrać z listy rozwijanej Element wykresu na pasku narzędziowym Wykres i bezpośrednio sformatować jej skalę.
Tutaj znajduje się wykres konturowy z mniejszą skalą i większą liczbą odcieni niebieskiego i czerwonego.
Poniżej znajduje się odpowiedni wykres powierzchniowy. Oś wartości jest teraz widoczna, a kształt powierzchni przypominający siodło jest łatwiejszy do wyobrażenia niż w przypadku wykresu konturowego. Wadą jest to, że część powierzchni, daleki ciemnoniebieski róg, opada na tyle daleko, że jest przesłonięty przez punkt siodłowy w środku wykresu.
Orientation
You can adjust the orientation of the surface chart using the 3-D View dialog, available by right-clicking on the chart.
In Excel 2003, you can also click on a corner of the box enclosing the chart…
… and drag the corner to reorient the chart. While dragging, just the outline of the box is visible, showing how the orientation is changing.
Excel 2007 Contour and Surface Charts
To make a contour chart in Excel 2007, like 2003, you select the data, and insert the chart.
Scale
You can’t format the legend to adjust the scale of the colored bands, but you can select the value axis using the dropdown on the Chart Tools > Layout or Format tab.
To change the colors of each band, select the legend entry (the legend keys in 2007 cannot be selected) and open the formatting dialog. The tabs for fill and border color refer to the formats of the legend key and the corresponding band.
Here is the contour plot with the same scale as the 2003 example above.
And the corresponding surface chart. Asymmetric rendering of the saddle point and other features has not changed since Excel 2003.
Orientation
The Format Chart Area dialog in Excel 2007 includes a 3-D Rotation pane to allow adjustment of the surface chart’s orientation. Podobnie jak wiele okien dialogowych w 2007 roku, jest ono znacznie większe niż odpowiadające mu okno dialogowe w 2003 roku, bez większych różnic w rzeczywistej funkcji.
Można również zaznaczyć narożniki wykresu powierzchniowego w Excelu 2007, ale nie można ich przeciągać w celu dostosowania orientacji wykresu.
Formatowanie
Podobnie jak w przypadku wielu innych formatowań w programie Excel 2007, zwłaszcza w wykresach programu Excel 2007, cieniowanie wykresów konturowych i powierzchniowych jest raczej przesadzone. Wykresy mają nadmierne gradienty kolorów, najwyraźniej w celu przedstawienia odbić oraz jaśniejszego i ciemniejszego oświetlenia spowodowanego przez źródło światła umieszczone pod jakimś skośnym kątem.
Gradienty nie są zbyt dotkliwe na wykresie powierzchniowym, ale na wykresie konturowym przeszkadzają w interpretacji wartości w pasmach. Można by pomyśleć, że skoro wykres konturowy jest „płaski”, nie będzie na niego wpływać przesunięte źródło światła. Ale wykres konturowy jest tak naprawdę tylko widokiem z góry na wykres powierzchniowy, więc wszystkie cieniowania pojawiają się na obu wykresach.
Różnice w kolorach nie byłyby w połowie złe, gdyby istniał sposób na stonowanie różnic. Szukałem przez chwilę i nie mogłem znaleźć sposobu na zmniejszenie różnic w obrębie pasma kolorów. Nie mogłem też znaleźć żadnego rodzaju tekstury lub innej cechy, która poprawiłaby wygląd wykresów.
Możliwe jest usunięcie jasnych i ciemnych regionów w wykresach z 2007 roku, dając im płaskie kolory, jak w ich odpowiednikach z 2003 roku. Trzeba dość głęboko kopać, aby znaleźć tę sztuczkę, dlatego z przyjemnością podzielę się nią tutaj.
Musisz sformatować pasmo kolorów. Aby to zrobić, kliknij raz na legendzie, a następnie kliknij raz na etykiecie zespołu, który chcesz sformatować. Następnie kliknij prawym przyciskiem myszy tę etykietę i z menu podręcznego wybierz polecenie Formatuj pasmo.
W oknie dialogowym Formatuj pasmo kliknij polecenie Format 3-D, a następnie kliknij polecenie Materiał i w obszarze Efekt specjalny wybierz opcję Płaski.
This removes all of the textures within the band. Repeat for every band in the contour plot…
… or surface chart.
While the default texture with all of the shading and gradients was excessive, it provided a bit of detail missing in the flat-colored charts. In 2003, this detail was provided by borders on the bands. Add a border using the Format Bands dialog.
The border seems to help the surface chart more than the contour plot.
