Pacjenci z bólem układu mięśniowo-szkieletowego, osłabieniem lub ograniczonym zakresem ruchu często prezentują takie objawy jak objaw Trendelenburga, utykanie, chód miopatyczny i chód antalgiczny.
Pacjenci cierpiący na neuropatię obwodową doświadczają również drętwienia i mrowienia w dłoniach i stopach. Może to powodować upośledzenie poruszania się, takie jak problemy z wchodzeniem po schodach lub utrzymaniem równowagi. Nieprawidłowy chód jest również powszechny u osób z problemami układu nerwowego, takimi jak zespół równika kaudalnego, stwardnienie rozsiane, choroba Parkinsona, choroba Alzheimera, miastenia gravis, wodogłowie normociśnieniowe i choroba Charcot-Marie-Tooth. Badania wykazały, że neurologiczne nieprawidłowości chodu wiążą się ze zwiększonym ryzykiem upadków u starszych dorosłych.
Ortopedyczne zabiegi naprawcze mogą również powodować nieprawidłowości chodu, takie jak amputacja kończyny dolnej, wyleczone złamania i artroplastyka (wymiana stawu). Trudności w poruszaniu się wynikające z chemioterapii mają na ogół charakter przejściowy, choć często zdarza się, że czas powrotu do zdrowia wynosi od sześciu miesięcy do roku. Podobnie, trudności w chodzeniu wynikające z zapalenia stawów lub bólów stawów (chód antalgiczny) czasami ustępują samoistnie po ustąpieniu bólu. Osoby z porażeniem połowiczym mają chód okrężny, gdzie dotknięta kończyna porusza się po łuku od ciała, a osoby z porażeniem mózgowym często mają chód nożycowy.