Het gebeurde in 1997
League vs. League
Na 96 jaar apart van elkaar te hebben gespeeld (met uitzondering van World Series en All-Star Game aangelegenheden), staan de American en National Leagues voor het eerst tegenover elkaar in reguliere seizoenscompetitie. Het schema van de major league omvat een beperkte ronde van interleague play met elk team dat 14 of 15 wedstrijden speelt tegen hun divisiegenoten uit de andere league.
Er is lichte tegenstand van diegenen die denken dat interleague play de traditie in de war zal sturen, de World Series wedstrijden de glans zal ontnemen, en de pot van hebzuchtige eigenaars zal spekken. Maar de aantrekkingskracht van interregionale confrontaties zoals tussen de Mets en de Yankees, de White Sox en de Cubs, de Giants en de A’s – en de nostalgische koppeling van vroegere World Series rivalen zoals de Red Sox en de Mets, de Reds en de White Sox, de Blue Jays en de Phillies – verhoogt de nieuwsgierigheid en het aantal toeschouwers (met 20%) in het honkbal.
Voor de goede orde: de 4-3 overwinning van de Giants in Arlington tegen de Texas Rangers in de eerste interleague-wedstrijd op 12 juni zet de toon voor het merendeel van de successen van de NL, die 117 wedstrijden wonnen tegen 97 van de AL.
Een dag voor Jackie
Het honkbal viert de 50e verjaardag van Jackie Robinson’s eerste Major League-wedstrijd in honkbalstadions overal ter wereld, met het belangrijkste eerbetoon in New York in een duel tussen de Mets en Los Angeles Dodgers, de ploeg waarvoor Robinson speelde in het nabijgelegen Brooklyn. Met President Bill Clinton en Robinson’s weduwe Rachel onder de aanwezigen in Shea Stadium op 15 april, neemt interim-commissaris Bud Selig een ongekend besluit, waarbij Robinson’s rugnummer 42 uit het honkbal wordt verbannen. Het nummer mag nog wel worden gebruikt door degenen die het nog dragen, waaronder Mo Vaughn van de Red Sox en Mariano Rivera van de Yankees.
Goin’ Hawaiian
De Hawaiiaanse eilanden zijn voor het eerst gastheer van een reguliere major league-wedstrijd als de San Diego Padres en St. Louis Cardinals drie wedstrijden over twee dagen spelen in het Honolulu’s Aloha Stadium. Voor 37.382 toeschouwers op 19 april winnen de Cardinals een doubleheader, 1-0 en 2-1, terwijl de volgende dag nog eens 40.000 toeschouwers komen kijken hoe de Padres terugslaan en met 8-2 winnen.
Cubs Verliezen! Cubs Verliezen! Cubs Lose!…
De Chicago Cubs vestigden een NL-record door hun eerste 14 wedstrijden van het seizoen te verliezen, voordat ze eindelijk wonnen in de tweede wedstrijd van een doubleheader op 20 april in New York, 4-3. Het hielp niet dat hun eerste 10 nederlagen werden gedeeld tegen de uiteindelijk twee beste ploegen in de NL-de Atlanta Braves en de Florida Marlins. Met 78-36 punten verschil zullen de Cubs uiteindelijk als laatste eindigen in de NL Central met een 68-94 record.
Bleacherbustin’
De Seattle Mariners breken het all-time record voor homeruns per team door 264 uit te slaan, waarmee ze het jaar daarvoor het record van de Baltimore Orioles verpletteren. Ken Griffey Jr. leidt de aanval met 56; Jay Buhner voegt er 40 aan toe. Nog eens zeven Mariners slaan in dubbele cijfers, waarvan er vier minstens 20 homeruns slaan. (Het aantal homeruns van het team zal eind 2010 worden bijgesteld.) Ondertussen slaan de Colorado Rockies 249 homeruns en vestigen daarmee het NL-record, dat in 2000 weer wordt gebroken door de Houston Astros.
Je bent geen Nomo
Hideki Irabu, een temperamentvolle en naar verluidt wereldklasse werper uit Japan die naar verluidt een 100-MPH fastball bezit, wordt het hof gemaakt door de majors. De Padres krijgen de rechten op Irabu, maar hij wimpelt ze af en eist publiekelijk dat hij alleen voor de Yankees wil spelen. George Steinbrenner wordt verliefd op Irabu’s potentieel en tekent hem voor 12,8 miljoen dollar. Irabu eindigt als een major league mislukking met een fastball die veel langzamer is dan geadverteerd. Hoewel hij zijn eerste jaar in New York afsluit met een 5-4 record, gaat dat gepaard met een afschuwelijk gemiddelde van 7.09 verdiende punten, en hij wordt uiteindelijk naar de AAA-ploeg van de Yankees in Columbus gestuurd.
Just Gwynn, Baby
Tony Gwynn, 36, wint zijn vierde opeenvolgende NL slagtitel en zijn achtste overall-het evenaren van Honus Wagner’s carrière league mark. De Padre zet een record in zijn carrière met 220 hits, 49 tweehonkslagen, 17 homeruns en 119 binnengeslagen punten. Ty Cobb blijft de leider in de Major League met 10 slagkronen.
En dit is nog maar het opwarmertje
Mark McGwire, die zijn jaar verdeelt tussen Oakland en St. Louis, slaat 58 homeruns en is daarmee, na Babe Ruth, pas de tweede speler die er 50 of meer slaat in opeenvolgende seizoenen. Voor McGwire is dit slechts een proloog voor wat er gaat komen.
Ja, Nomar
Red Sox korte stop Nomar Garciaparra vestigt een AL rookie record door in 30 opeenvolgende wedstrijden veilig te slaan, met een slaggetal van .383 tijdens de streak. Het is een topprestatie voor de 24-jarige die het hele jaar aan slag is, maar met 30 homeruns en 98 RBI’s meer voor een slagman van de tweede klasse uitkomt.
At Least He Ain Not Banned
Pete Rose Jr.- de zoon van je-weet-wel-wie – krijgt een kans in de grote competities als hij laat in het seizoen uitkomt voor de Cincinnati Reds. De 27-jarige zal niet noodzakelijkerwijs de tweede generatie van zijn vader worden, met twee honkslagen in 14 slagbeurten terwijl hij twee fouten beging in vijf kansen op het derde honk; het is de enige major league actie die hij ooit zal zien. De oudere Rose zal later in zijn beruchte autobiografie uit 2004 beweren dat de Reds en Major League Baseball samenspanden om de ontwikkeling van zijn zoon in de Hoofdklasse te dwarsbomen.
NIEUWE BALLPARKS
Turner Field, Atlanta
Hoe bedenk en bouw je een ovaal baan- en veldcomplex met 80.000 zitplaatsen voor de Olympische Zomerspelen, breek je het daarna af en verbouw je het tot een op maat gemaakt honkbalveld? Vraag het de mensen in Atlanta, waar atletiekbanen waarschuwingspistes werden, ovalen ruiten, en nationale vlaggen schuim tomahawks werden. Een jaar na de opening zou het naamloze Olympisch stadion Turner Field worden, en op het podium zouden de Braves de atleten van de wereld vervangen en hun heerschappij van uitmuntendheid in de National League voortzetten.
Het laatste in een bloeiende reeks balparken in retro-stijl ging tegen de trend in, omdat het privaat werd gefinancierd. Het Olympisch Comité van Atlanta nam het leeuwendeel van de 235 miljoen dollar voor zijn rekening, terwijl de Braves bijdroegen aan de postolympische opknapbeurt van het stadion. Het had alle toeters en bellen die je verwacht van een nieuw honkbalstadion: Luxe boxen, eten in het stadion, een team museum en een groot aantal nevenactiviteiten voor degenen die zich vervelen door de uitstekende Braves worpen.
Verrassend genoeg zou Turner Field een kort leven leiden, verlaten door de Braves na 2016 toen ze op zoek gingen naar meer inkomsten in een nieuw balpark in het naburige Cobb County. Het zou opnieuw worden bedacht als een voetballocatie voor Georgia State University met beschikbare zitplaatsen voor 25.000 – met alle andere zitplaatsen die overblijven, indien nodig.