VormingEdit
De oorsprong van Blues Traveler ligt in een garagebandje dat halverwege de jaren tachtig van de vorige eeuw werd opgericht in Princeton, New Jersey. Harmonicus, zanger en gitarist John Popper en drummer Brendan Hill vormden een groep die ze The Establishment noemden (later omgedoopt tot Blues Band) met Hill’s broer op bas en een roterend rooster van gitaristen. De band produceerde een paar demo’s op cassettebandjes. Naast enkele originele nummers, bevatte hun repertoire vrolijke covers van “Gloria” en “The Battle Hymn of the Republic”.
De groep voegde gitarist en voetballer Chan Kinchla toe. Hoewel hij een veelbelovend atleet was, besloot Kinchla na een knieblessure om muziek te gaan spelen. Popper ontmoette bassist Bobby Sheehan en de twee werden goede vrienden. Sheehan werd de nieuwe bassist van Blues Band in 1987.
Het kwartet hield een kelder-jamsessie (later The Black Cat Jam gedoopt) die de kerngrooves voor verschillende nummers op hun eerste album voortbracht. Een zwarte kat was toevallig in de buurt, en de groep nam dit als een teken en adopteerde de Black Cat als hun mascotte figuur.
De groep veranderde hun naam in Blues Traveler, het laatste deel ontleend aan de naam van de belangrijkste demon in de film Ghostbusters, Gozer the Traveler.
Vroegere jarenEdit
Nadat ze afgestudeerd waren aan Princeton High School en naar New York City verhuisden, schreven Popper, Hill en Sheehan zich in voor het muziekprogramma aan The New School, terwijl Kinchla naar New York University ging. Na veel aanmoediging door vriend David Gonzales, begon Blues Traveler met het spelen van optredens in het New Yorkse clubcircuit, soms elke nacht; het meest prominente contract was het spelen op woensdagavond in een club genaamd de Wetlands. Een andere bar, The Nightingale, was een regelmatig optreden, en werd later het decor voor het nummer “Defense and Desire”.
De groep deelde een appartement op Bergen Street in Brooklyn, New York, samen met hun middelbare school vriend, zanger Chris Barron. Een tweede band die Popper en Hill oprichtten, genaamd The Trucking Company, werd al snel The Spin Doctors met Barron als frontman. De twee groepen deelden vaak het podium en speelden non-stop concerten met meerdere sets. Hun eerste gezamenlijke show was op een studentenfeest van de Columbia Universiteit en hun tweede show was in een Jamaicaans restaurant in de buurt van Times Square in New York City. Gedurende deze tijd kreeg Blues Traveler een toegewijde volgeling, Gina-Z (onderwerp van de band’s song “Gina”) die eerst een onofficiële “band mom” werd en later een tour manager, en tot op de dag van vandaag betrokken is bij de zaken van de groep.
Bij een show in New York werden ze ontdekt door een A&M Records talent scout, Patrick Clifford, en de band tekende hun eerste platencontract. Tegen 1990 waren alle leden gestopt met hun college lessen. De groep trok ook de aandacht van David Graham, zoon van de wereldberoemde concertpromotor Bill Graham, en David Graham werd de manager van de groep. Blues Traveler begon vervolgens aan een meedogenloos tourschema, waarmee ze hun bereik langs de oostkust uitbreidden.
Eerste albumsEdit
Blues Traveler bracht hun titelloze debuutalbum uit in 1990, met het nummer “But Anyway” dat airplay kreeg op radiostations van universiteiten. Het album bevatte Joan Osborne op achtergrondzang op twee nummers.
Een tweede album, Travelers and Thieves, volgde in 1991. Na de dood van Bill Graham dat jaar, brachten ze een live EP uit, On Tour Forever, als een eerbetoon aan Graham, met gitarist Carlos Santana.
Omstreeks deze tijd werd het mainstream nationale publiek blootgesteld aan Blues Traveler door televisiepresentator David Letterman, die hen introduceerde als ” favoriete band”. De band heeft sindsdien meer optredens gemaakt in The Late Show dan welke muzikale artiest ook. Letterman’s bandleider Paul Shaffer heeft op een aantal opnames van Blues Traveler meegespeeld.
In 1992 richtte de groep het H.O.R.D.E. festival op als alternatief voor andere zoals Lollapalooza, samen met andere bands zoals Phish en Spin Doctors. Blues Traveler begon met de opnamen van hun derde album, Save His Soul. De opnames werden tijdelijk onderbroken door het motorongeluk van John Popper, hoewel de band kort daarna de tournee hervatte met Popper in een rolstoel. Van het album werden twee singles uitgebracht, “Defense & Desire” en “Conquer Me”, dat nr. 34 bereikte in de Mainstream Rock Tracks chart.
Mainstream doorbraakEdit
Het vierde album van de band, getiteld four, werd geproduceerd door het team van Michael Barbiero en Steve Thompson en uitgebracht in het najaar van 1994. De upbeat popsingle “Run-Around” werd de eerste hit van de groep, gevolgd door “Hook”. “Run-Around” won een Grammy Award en brak een record voor de meeste weken in de chart.
Blues Traveler verscheen op Woodstock ’94 en werd later een openingsact voor The Rolling Stones. De band speelde in 1995 in de seizoenspremière van Saturday Night Live als last-minute vervanger van Prince. Ze waren te zien in een aflevering van de sitcom Roseanne, en namen later het themalied van de show op voor het laatste seizoen. In de komediefilm Kingpin uit 1996 speelde de groep hun nummer “But Anyway” tijdens de aftiteling.
De groep nam het Johnny Rivers nummer “Secret Agent Man” op voor de film Ace Ventura: When Nature Calls in de Icon Recording Studios in St. Louis, Missouri en het Bob Seger-nummer “Get Out of Denver” voor de film Things to Do in Denver When You’re Dead, alsmede Fats Domino’s “I’m Walkin'” voor Rebel Highway: Cool and the Crazy. Verschillende eerder opgenomen Blues Traveler nummers werden opgenomen in soundtracks van films, waaronder The Last Seduction, Speed, Very Bad Things, White Man’s Burden, en The Truth About Cats & Dogs. De band verscheen ook in de film Blues Brothers 2000 en op de soundtrack daarvan, en speelde “Maybe I’m Wrong”, een originele compositie met een klassiek blues-rock geluid. Blues Traveler nam het Sly & the Family Stone nummer “I Want to Take You Higher” op voor het NORML compilatie album Hempilation en het John Lennon nummer “Imagine” voor het Lennon tribute album Working Class Hero. Het originele nummer “Christmas” werd opgenomen op het benefietalbum A Very Special Christmas 3.
Het dubbele live-album Live from the Fall werd uitgebracht in 1996. Het bevatte opnamen van de band’s herfst 1995 concerten en toonde de kracht van de band’s live optredens.
Het volgende studio album, Straight On till Morning, ook geproduceerd door Barbiero/Thompson, werd uitgebracht in 1997. Het behaalde de platina status en bereikte nummer 11 in de Billboard 200 albums chart, maar deed het niet zo goed als vier. De single “Carolina Blues” piekte op nummer vier in de Mainstream Rock Tracks.
Tegen het einde van 1998, had de band een concept album voorbereid genaamd The Sun, The Storm and The Traveler, gebaseerd op Aesop’s fabel van The North Wind and the Sun, en ze planden om het op te nemen na een reces in de herfst van 1999. Die zomer onderging John Popper een spoedoperatie aan zijn hart als gevolg van een verstopte slagader, waardoor de band gedwongen was hun jaarlijkse 4 juli-shows in Red Rocks op het laatste moment te annuleren.
Tijdens de onderbreking bracht Popper een soloalbum uit met een begeleidingsband bestaande uit Dave Matthews Band-drummer Carter Beauford en leden van de groep Cycomotogoat.
De band trad als zichzelf op in de film Blues Brothers 2000 uit 1998 en de onafhankelijke film Wildflowers uit 1999, die een paar jaar eerder was opgenomen.
De dood van Sheehan en nieuwe line-upEdit
Op 20 augustus 1999 werd Bobby Sheehan dood aangetroffen in zijn huis in New Orleans, Louisiana, waar hij de avond ervoor met een aantal vrienden muziek had opgenomen. Sheehan’s dood werd beschouwd als een overdosis, waarbij cocaïne, Valium en heroïne in zijn lichaam werden aangetroffen.
De overgebleven leden van Blues Traveler kwamen bij elkaar en waren het erover eens dat Sheehan gewild zou hebben dat ze als band door zouden gaan. Tijdens een concert werden audities gehouden voor een nieuwe bassist, onder wie Chan Kinchla’s jongere broer Tad, die unaniem als de beste keuze voor de rol werd beschouwd. Daarnaast werd een open oproep gedaan voor een vaste toetsenist, een rol waarvan Sheehan vaak een voorstander was geweest. In januari 2000 werd Ben Wilson van de jump blues band Big Dave & the Ultrasonics gekozen, en sindsdien heeft hij een centrale bijdrage geleverd aan het songmateriaal van de band.
De band liet het concept album materiaal achterwege, en bracht in plaats daarvan een kleinere online EP uit, Decisions of the Sky: A Traveler’s Tale of Sun and Storm, en ging aan de slag met het collectief componeren van een nieuwe set songs met de nieuwe line-up. Het resulterende album was Bridge, dat de werktitel Bridge Outta Brooklyn had als eerbetoon aan Sheehan (met zowel de afkorting B.O.B. als zijn bijnaam “Brooklyn Bobby”). De nummers “Girl Inside My Head” en “Just for Me” kregen airplay, maar de verkoop van het album bleef enigszins achter bij de verwachtingen.
Het live-album What You and I Have Been Through en de compilatie Travelogue: Blues Traveler Classics werden beide uitgebracht in 2002.
Onafhankelijke jarenEdit
Blues Traveler was een van de tientallen artiesten die werden afgestoten als onderdeel van de bedrijfsherstructurering van A&M. De band tekende bij Sanctuary Records voor hun volgende album, Truth Be Told, dat nummer 147 bereikte in The Top 200 chart. De 2003 Independence Day concerten van de band in Red Rocks Amphitheatre werden uitgebracht op de CD Live on the Rocks en de DVD Thinnest of Air, en bevatten Ziggy Marley’s zang op zijn vaders lied “No Woman, No Cry”.
De band verliet Sanctuary voor Vanguard Records en bracht ¡Bastardos! uit, dat werd geproduceerd door Wilco’s Jay Bennett en werd aangeprezen als de terugkeer van de band naar muziek die ze wilden spelen. Het album stond op 49 in de Independent Albums, en een live EP van nummers van het album werd uitgebracht aan onafhankelijke platenzaken. De groep nam “Rag Mama Rag” op voor het 2007 tribute album Endless Highway: The Music of The Band, evenals “Free Bird” voor Under the Influence: A Jam Band Tribute to Lynyrd Skynyrd.
Blues Traveler was te zien op VH1’s Behind the Music, A&E’s Private Sessions, en Austin City Limits. De groep nam het titelnummer op van het Sandra Boynton kinderalbum Dog Train, dat ook werd gebruikt als de promotiemuziek voor het National Championship evenement van de Amerikaanse Kennel Club. De muziek van de band werd gebruikt in videospelletjes (NASCAR 2000) en reclamespots (Busch Beer). De nummers “Business as Usual” en “Money Back Guarantee” worden gebruikt als overgangsmuziek in het financiële programma Marketplace en het zusterprogramma Marketplace Money.
In 2007 bracht Blues Traveler het album Cover Yourself uit, een “best-of” album met eerder uitgebrachte nummers die opnieuw zijn opgenomen en geherinterpreteerd met akoestische instrumentatie. Het werd uitgebracht op 30 oktober 2007 door Columbia/Red Ink Records. Ze deden een nationale tournee, met de uit New Jersey afkomstige singer/songwriter Lisa Bouchelle als openingsact. Na de tournee namen John Popper en Lisa Bouchelle het nummer “Only The Tequila Talking” op, dat werd uitgebracht op haar album Bleu Room with a Red Vase in 2010.
Blues Traveler verscheen in 2008 op het Lollapalooza festival. Tijdens hun optredens in juni 2008 debuteerde de band met nieuwe nummers van hun nieuwe album North Hollywood Shootout (album). Het album, met een gastoptreden van Bruce Willis, kwam uit in augustus 2008.
2010sEdit
In maart 2012 bracht Blues Traveler een dubbel-disc compilatie uit getiteld 25 op Hip-O Records; het album herdenkt het zilveren jubileum van de band en bevat hun hitsingles, nieuwe covers, en eerder onuitgebracht B-kant materiaal. Het bereikte een hoogtepunt op nummer 49 in Canada. Het volgende studioalbum, Suzie Cracks the Whip, werd uitgebracht op 26 juni van dat jaar.
In september 2013 tekende Blues Traveler bij het in Las Vegas gevestigde managementbedrijf, UD Factory.
Op 7 april 2015 bracht de band hun twaalfde studioalbum uit, Blow Up the Moon, dat piekte op nr. 29 in de Independent Albums en nr. 47 in de Top Rock Albums Billboard charts. Als onderdeel van de promotie van het album, Blues Traveler bracht een muziekvideo met behulp van Rockstar editor in Grand Theft Auto V op 14 september 2015. In de videoclip zijn JC Chasez en 3OH!3 te zien. In 2016 maakte Blues Traveler een cameo appearance in de film The Meddler. Op 7 december bracht de groep een coverversie uit van “Go Tell It on the Mountain”.
In april 2017 kondigde de band een vijf weken durende Amerikaanse tournee aan om de 30e verjaardag van de formatie van de groep te vieren. In mei bevestigden sociale posts, en een videostuk op Keyboard Magazine dat van de band in de studio in Nashville, TN met platenproducer Matt Rollings. Het album Hurry Up & Hang Around werd op 12 oktober 2018 uitgebracht via BMG.
Op 25 juni 2019 vermeldde The New York Times Magazine Blues Traveler onder honderden artiesten van wie het materiaal zou zijn vernietigd in de Universal-brand van 2008.