Discogram

Overzicht

Discogram is een invasieve diagnostische test die gebruik maakt van röntgenstralen om de tussenwervelschijven van uw wervelkolom te onderzoeken. Een speciale kleurstof wordt in de beschadigde schijf of reeks van schijven geïnjecteerd. De kleurstof maakt de schijf zichtbaar op een fluoroscoopmonitor en röntgenfilm. Discogrammen worden gebruikt om precies vast te stellen welke tussenwervelschijven beschadigd zijn en rugpijn veroorzaken.

Hoe werkt een discogram?

Reguliere röntgenfoto’s van de wervelkolom geven alleen een duidelijk beeld van botten, zoals de wervels. Myelogrammen geven alleen een duidelijk beeld van het wervelkanaal. Discogrammen stellen uw arts echter in staat de tussenwervelschijf zelf te bekijken. Terwijl hij op een röntgenmonitor, een fluoroscoop genaamd, kijkt, brengt de arts de holle naald door uw huid in het midden van de ruimte tussen de wervels. Een fluoroscoopmachine, ook wel C-boog genoemd, is een boogvormig apparaat dat röntgenstralen van de ene kant genereert en ze aan de andere kant fotografeert. Als de naald eenmaal op zijn plaats zit, wordt een kleurstof (contrastmiddel) in de schijf geïnjecteerd die wit op de röntgenfoto’s te zien is (fig. 1).

Figuur 1. Contrastvloeistof wordt ingespotenimg-fluider van een schijf waardoor deze zichtbaar wordt op een röntgenfoto.

Een discogram werkt op twee manieren: zowel om uw schijf te bekijken als om de bron van uw pijn te vinden. Uw arts injecteert de kleurstof in uw discusruimte om te proberen de pijn na te bootsen. Als u pijn voelt, is die schijf waarschijnlijk de bron van uw pijn. Als u niet dezelfde pijn voelt, zelfs als die schijf op de MRI scan gedegenereerd lijkt, dan moeten andere mogelijke oorzaken van uw pijn worden onderzocht.

Wat laat een discogram zien?

Een discogram wordt gebruikt om een pijnlijke of degeneratieve tussenwervelschijf te beoordelen. Als de contrastkleurstof zich buiten het centrum van de schijf verspreidt, kan dit erop wijzen dat de annulus van de schijf is gescheurd of gescheurd. De resultaten van een discogram kunnen de noodzaak van een operatie bevestigen, maar ook de precieze oorzaak van uw rugpijn bepalen, wat de kans op een positief resultaat van de operatie zal vergroten.

Wie voert het onderzoek uit?

Een radioloog voert het onderzoek uit op de afdeling radiologie van het ziekenhuis of in een centrum voor ambulante beeldvorming.

Hoe moet ik me op het onderzoek voorbereiden?

Niet de avond voor het onderzoek na middernacht vast voedsel eten. Zorg ervoor dat iemand u van en naar het ziekenhuis brengt. Kom comfortabel gekleed in een warm-up pak, sweater of korte broek. Laat alle sieraden en waardevolle spullen thuis. Voor het onderzoek wordt u gevraagd zich om te kleden in een ziekenhuisjasje en wordt er een intraveneuze (IV) lijn in uw arm geplaatst. De radioloog of verpleegkundige bespreekt het onderzoek met u, legt de risico’s uit, beantwoordt eventuele vragen en laat u toestemmingsformulieren ondertekenen.

Vertel uw arts over alle geneesmiddelen die u gebruikt. Het kan zijn dat u 7 tot 10 dagen voor het onderzoek moet stoppen met het innemen van bepaalde pijnstillers, omdat deze kunnen voorkomen dat uw bloed stolt.

Probeer u te ontspannen. Hoewel een discogram een ongemakkelijke procedure kan zijn, is deze meestal binnen 30 tot 40 minuten voorbij.

Wat gebeurt er tijdens het onderzoek?

Stap 1: de patiënt voorbereiden
U krijgt mogelijk een kalmerend middel toegediend om u slaperig en ontspannen te maken. Tijdens het onderzoek ligt u op uw buik en zij. Een arts en ten minste één technicus zullen in de kamer zijn. Nadat uw rug met een verkoelend antisepticum is gereinigd, verdooft de arts het deel van uw rug waar de naald zal worden ingebracht.

Stap 2: contrastvloeistof inbrengen
Met behulp van fluoroscopie leidt de radioloog een naald in de schijf of schijven die zullen worden onderzocht. Wanneer de naald op de juiste plaats zit, wordt de kleurstof ingespoten. Hierdoor worden de pijnsymptomen die u ondervindt nagebootst of worden de symptomen die u nu heeft versterkt. Hoewel u enig ongemak kunt voelen, is het belangrijk dat u stil blijft liggen.

Stap 3: röntgenfoto’s maken
Volgende stap: de naalden worden verwijderd en er worden röntgenfoto’s gemaakt. Op dit punt moet u heel stil blijven liggen, zodat de röntgenfoto’s niet wazig worden. Bij de meeste mensen wordt daarna ook nog een CT-scan gemaakt.

Wat gebeurt er na het onderzoek?

U wordt teruggebracht naar een kamer en gedurende 30 minuten geobserveerd. Zorg ervoor dat u veel water of vocht drinkt om de kleurstof uit uw lichaam te helpen verwijderen. U mag die dag naar huis. U moet het 24 uur na het onderzoek rustig aan doen. Sommige mensen hebben hoofdpijn na het onderzoek. Neem geen aspirine, maar ibuprofen of Tylenol.

Wat zijn de risico’s?

Hoewel een discogram relatief veilig is, zijn er toch enkele risico’s verbonden aan het onderzoek. Sommige mensen zijn gevoelig voor de kleurstof, of het contrastmiddel, dat in de tussenwervelschijf wordt gespoten. Vertel uw arts als u een allergische reactie op röntgenkleurstof of xylocaïne hebt gehad, of als u allergisch bent voor medicijnen.

Vergeet niet het aan de arts te vertellen als u zwanger bent of in het verleden allergieën (voor medicijnen, eerdere jodiuminjecties of schaaldieren), diabetes, astma, een hartaandoening, nierproblemen of schildklieraandoeningen hebt gehad. Vertel het ook als u bloedverdunnende medicijnen gebruikt, zoals aspirine of Coumadin.

Er is een klein risico (minder dan een tiende van een procent) op infectie van de discusruimte. Omdat de naald zo dicht bij de zenuwwortel komt, is er ook een kleine kans op beschadiging van de zenuwwortel. Breng uw verpleegkundige op de hoogte als u pijn, zwelling of een bloeding opmerkt.

Hoe krijg ik de uitslag van het onderzoek?

De radioloog zal uw beelden direct bekijken en rechtstreeks met uw verwijzend arts communiceren, die op zijn beurt de resultaten met u zal bespreken.

Bronnen & links

Als u nog vragen heeft over deze diagnostische test, neem dan contact op met de arts die de test heeft besteld of bezoek RadiologyInfo.org.

Glossary

contrastmiddel: een vloeistof (meestal jodium of gadolinium) die in uw lichaam wordt ingespoten om bepaalde weefsels duidelijk zichtbaar te maken tijdens diagnostische beeldvorming (angiografie, CT, myelogram, MRI).

schijf (tussenwervelschijf): een vezelkartilageen kussen dat de ruggenwervels van elkaar scheidt. Bestaat uit twee delen, een zacht gelachtig centrum dat de kern wordt genoemd en een taaie vezelachtige buitenwand die de annulus wordt genoemd.

fluoroscopie: een beeldvormingsapparaat dat gebruik maakt van röntgenstraling of andere straling om structuren in het lichaam in real time, of live, te bekijken. Ook wel een C-boog genoemd.

jodium: een niet-metaalhoudend element dat wordt gebruikt in contrastmiddel dat bloedvaten en weefsels zichtbaar maakt op diagnostische beeldvorming (angiogram, CT, myelogram).

myelogram: een diagnostisch onderzoek waarbij een speciale kleurstof in de ruimte rond het ruggenmerg wordt geïnjecteerd, waardoor de zenuwen op een röntgenfoto wit oplichten.

radioloog: een arts die gespecialiseerd is in het aflezen van röntgenfoto’s en andere diagnostische scans.

wervel (meervoud wervels): een van de 33 botten die de wervelkolom vormen, ze zijn verdeeld in 7 cervicale, 12 thoracale, 5 lumbale, 5 sacrale, en 4 coccygeale. Alleen de bovenste 24 botten zijn beweeglijk.

Röntgenfoto: elektromagnetische straling die bij diagnostische beeldvorming wordt gebruikt om schaduwen van weefseldichtheid in het lichaam te bekijken, ook wel röntgenogram genoemd.

bijgewerkt > 4.2018
beoordeeld door > Personeel, Mayfield Imaging Services, Cincinnati, Ohio