Koraalzee, zee van het zuidwesten van de Stille Oceaan, die zich uitstrekt ten oosten van Australië en Nieuw-Guinea, ten westen van Nieuw-Caledonië en de Nieuwe Hebriden, en ten zuiden van de Solomoneilanden. Ze is ongeveer 2.250 km lang in noord-zuid richting en 1.500 km in oost-west richting en beslaat een oppervlakte van 4.791.000 km². In het zuiden grenst zij aan de Tasmanzee, in het noorden aan de Salomonse Zee en in het oosten aan de Stille Oceaan; zij is met de Arafurazee (westen) verbonden via de Torres Strait. Ten noorden van 20° zuiderbreedte wordt de zeebodem gedomineerd door het Koraal Zee Plateau, dat ten noorden en ten zuiden wordt gemarkeerd door de Osprey en Swain riffen. Ten noorden van het plateau ligt het bekken van de Koraalzee. De Zuid-Solomonse geul bereikt diepten van 7.316 meter, en de Nieuwe Hebriden geul duikt tot 25.134 meter.
Encyclopædia Britannica, Inc.
De zee werd zo genoemd vanwege de vele koraalformaties, met als hoogtepunt het Great Barrier Reef, dat zich 1.200 mijl (1.900 km) uitstrekt langs de Australische noordoostkust. De scheepvaart tussen Oost-Australië en de eilanden in de Stille Zuidzee en China doorkruist de zee door middel van een kanaal 200 mijl (320 km) ten oosten van het rif. De zee heeft een subtropisch klimaat en is onderhevig aan tyfonen, vooral van januari tot april. Tot de economische rijkdommen behoren de visserij en de aardolievoorraden in de Golf van Papoea.