In de Griekse mythologie werd Niobe beschreven als de dochter van Tantalus en Dione (of Eurythemista of Euryanassa) en de zus van Pelops en Broteas. Niobe was getrouwd met Amphion, koning van Thebe, en had 7 zonen en 7 dochters. Trots op het aantal van haar kinderen, achtte zij zichzelf superieur aan de Titaan Leto, die slechts twee kinderen had gebaard (Apollo en Artemis).
Als straf voor haar trots, doodde Apollo al Niobe’s zonen, en Artemis al haar dochters. Volgens sommige versies werden een van Niobe’s zonen, Amyclas, en een van haar dochters, Meliboea, gered. Hun vader, Amphion, doodde zichzelf bij het zien van zijn dode zonen of werd gedood door Apollo omdat hij wraak had gezworen. Ontredderd vluchtte Niobe naar de berg Sipylus.
Negen dagen lang lagen hun lichamen in hun bloed zonder dat iemand ze begroef, want Zeus had de mensen in stenen veranderd, maar op de tiende dag begroeven de goden ze zelf. Niobe, die naar de berg Sipylus was gegaan, werd in steen veranderd, en terwijl zij onophoudelijk weende, begon water uit haar versteende gelaatskleur te stromen. De berg Sipylus heeft inderdaad een natuurlijke rotsformatie die op een vrouwengezicht lijkt, en deze wordt al sinds de oudheid in verband gebracht met Niobe. De rotsformatie staat ook bekend als de “Huilende Rots.”
Vaderen
Tantalus & Dione
Kinderen
Veertien kinderen (7 meisjes & 7 jongens)