Credit: Rich Reading
Saiga-antilopen zijn grote, trekkende herbivoren die leven in de droge steppegraslanden en semi-aride woestijnen van Centraal-Azië. Ooit waren ze overvloedig aanwezig en zwierven ze samen met mammoeten en sabeltandtijgers over uitgestrekte landschappen die zich uitstrekten van de Britse eilanden tot Alaska. De saigapopulaties, die miljoenen jaren lang de barre en veranderende milieuomstandigheden hebben overleefd, gaan sterk achteruit als gevolg van de toegenomen stroperij voor het vlees, het stropen van de mannetjes voor hun hoorns (die in de traditionele Aziatische geneeskunde worden gebruikt), en natuurlijke bedreigingen zoals ziekten en milieuveranderingen. Ze zijn ook van cultureel en historisch belang voor de mensen in Centraal-Azië als symbool van de traditionele nomadische levensstijl.
Heden ten dage leven er nog ongeveer 124.000 saiga in het wild, tegen meer dan 1.000.000 sinds de jaren negentig. Vanaf 2002 heeft de Internationale Unie voor het behoud van de natuur (IUCN) de saiga geclassificeerd als ernstig bedreigd, en in 2005 is de totale populatie gekelderd tot ongeveer 30.000 individuen. In 2019 werd tijdens de 18e vergadering van de Conferentie van de Partijen bij CITES (Convention on the International Trade of Endangered Flora and Fauna, CoP18) de saiga nog steeds opgenomen in bijlage II en werd een voorstel aangenomen tot vaststelling van een exportquotum van nul voor wilde specimens die voor commerciële doeleinden worden verhandeld. De U.S. Fish and Wildlife Service heeft sinds 2000 financiële en technische bijstand verleend voor het behoud van de saiga, en blijft steun verlenen aan partners die zich inzetten voor het voortbestaan van dit unieke dier in zijn hele verspreidingsgebied.
De U.S. Fish and Wildlife Service heeft sinds 2000 financiële en technische bijstand verleend voor het behoud van de saiga, en blijft steun verlenen aan partners die zich inzetten voor het voortbestaan van dit unieke dier in zijn hele verspreidingsgebied.
Korte feiten
Soorten verspreidingsgebied: Kazachstan, Mongolië, Russische Federatie en Oezbekistan
Populatieschatting: 123.450 – 124.200 (populaties ondervinden extreme schommelingen, veldpartners schatten dat er in 2019 alleen al in Kazachstan 334.400 waren)
IUCN-classificatie: Ernstig bedreigd
CITES-indeling: Bijlage II (nulquotum voor wilde specimens verhandeld voor commerciële doeleinden)
Key Threats: Stroperij en illegale handel, habitatversnippering, ziekte, droogtes, temperatuurextremen